🎵ترنّم مهــر🎼 ‌ «وسعت سبز» 🎵آهنگساز: شادمهر عقیلی 🎙خواننده: حمید غلامعلی شاعر: سهیل محمودی ‌‌ ‌‎‎‌‌ـ ـ ـ ـــــ𑁍ـــــ ـ ـ ـ 🔘 قرارگاه ادبیات آیینی؛ مجالی برای اندیشیدن در عرصه‌ی فرهنگ و هنر _ _ ‌‌‌｢‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه_ادبیات_آیینی • ⇢‌‎‎‌‌｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #فرهنگ #هنر

خـمِ گیســویِ تو تا دید گرفـتار مرا سوی‌خودمی‌کشداین حلقه‌ی دوّار مرا نوک مژگان زراندوز، که خون‌ریز دل است درّ و لعـلی دهـد از چشـم گهـر بار مرا تا سرانگشت‌هنرمند تو در این غزل است نقــشِ مـسـتی زند از عـالـم اسـرار مرا جرعه‌ای از لبِ نوشینِ تو در کامِ دلم عالمـی مـسـت ، برآرد ز دلِ نار مرا نغمه‌ای‌کزغم‌جانکاهِ‌تو برلب‌جاری‌است مـی‌کـشــاند به سـراپرده‌ی پنـدار مرا حسّ لبریزِ سحر با نفحاتِ دمِ صبح شـور باریده بر احوالِ شـرر بار مرا ۱۴٠۲/۱٠/۱۷ -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ پی‌نوشت: هنگام سرودنِ این غزل، روح بیقرارم به شدّت مدهوش #چهارمضراب_دشتیِ حضرت استاد #شهناز بود.

🎵ترنّم مهــر🎼 ‌ تار و ترمه بداهه نوازی نوازنده تار: جلیل شهناز چهارمضراب دشتی✓ ‌‌ ‌‎‎‌‌ـ ـ ـ ـــــ𑁍ـــــ ـ ـ ـ 🔘 قرارگاه ادبیات آیینی؛ مجالی برای اندیشیدن در عرصه ی فرهنگ و هنر _ _ ‌‌‌｢‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه_ادبیات_آیینی • ⇢‌‎‎‌‌｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #فرهنگ #هنر

🎵ترنّم مهــر🎼 ‌ بداهه نوازی تار پنجه‌ی طلایی: استاد جلیل شهناز چهارمضراب دشتی✓ ‌‌ ‌‎‎‌‌ـ ـ ـ ـــــ𑁍ـــــ ـ ـ ـ 🔘 قرارگاه ادبیات آیینی؛ مجالی برای اندیشیدن در عرصه‌ی فرهنگ و هنر _ _ ‌‌‌｢‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه_ادبیات_آیینی • ⇢‌‎‎‌‌｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #فرهنگ #هنر

🪴 #هنرِ_متعالی، اصالتی دارد به وسعتِ آرزوی بشریت از ازل تا ابد. آرزویی که بلندای همّتش نسیمی جانبخش از جانب یار است و خیال زلفِ ترانه سازش که هر نفس، ترنّمی دارد و تلطّفی به جان‌های بی‌قرار از #انتظار و محروم از #دیدار. ‌ ‌ -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ _ ‌‌‌｢‌•🌷𝐉𝐎𝐈𝐍⇣•｣ ‌‌•ꕥ◍⃟ کانال #قرارگاه_ادبیات_آیینی • ⇢‌‎‎‌‌｢ https://eitaa.com/Gharargahe_adabiyate_aini ｣ #امام_زمان

زین تعارض که دمَت پاک و دلم پُر هوس است می‌شـوی محـوِ نیِ جــان که دلت در قفس است در رهِ عقــل، مـریدی به مـرادش نرســد حاصلِ‌وصل، خیال‌است که در دسترس است تو عفـیـفـی و سـرشــتت ز گِـل و آبِ دگــر چون‌دراین‌شعله‌فتادی؟که‌دلم‌ خار و خس است بیشــتر شــــور برآر از دلِ شـــوریـده‌ی مــن کِی ز من می‌شنوی عشوه‌ی پُر شور بس است؟ ای لبِ لعـلِ تو در کامِ غـزل، غـرقِ عسـل یک دم آواز شنو از لبِ من تا نفس است ۱۴٠۴/٠۲/۱۲🌱 -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

از ظرافت‌های رفتارت همین بس ای پری با خیال چون غزال از هر غزل دل می‌بری یادِ شـیرینت وجـودِ نازنیـن آرد به بر با حضورِ بی‌بدیلت در جهانی دیگری طعمِ لعلت بر لبانِ لحظه‌ها شورآفرین دم به دم از عـالـمِ مـعــنا رهـــاورد آوری از ترنّم‌‌های هر واژه کلامی نو به نو مهر می‌بارد به کامِ شاعرِ جان‌پروری حُســن دائم در ضمـیرِ مِی‌پرسـتانت عــیان جرعه‌ای از جامِ تو شوری دهد در هر سری نغمه‌ای از چنگِ موزونِ خیالِ زلفِ تو در فراسوی هنر می‌گسترد بال و پری ۱۴٠۴/٠۲/۱۲🌱 -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾

#پارسی_سره از بلندای آسمان یک چند یادِ گیسوی تو فکنده کمـند دل به بنـدت چه مسـتِ راز و نیـاز جان به دامت چه خسته و خرسند آرزویی به بویِ مو پابسـت دلِ ما خورده با لبت پیوند تابشـی در فـرازِ اندیشـه پرتوی می‌فشاند از هر پند پنــدِ سـازنده‌ای که بر هـر لب شده شیرین و دلنشین چون قند تا توانی به گوشِ خود بسپار بنِشـین بر فـرازِ این اورند پادشاهی کن و به تاجِ سخن جز سرافـرازیِ خودت مپسند چون درخـتی زِ بارِ دانایـی به شکوفایی‌ات بزن گلخند ۱۴٠۳/٠۵/٠۹ -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿ #حوصله‌ی_بحر ﴾ پی‌نوشت: ۱. واژه‌ی قند، پارسی است که در گذشته (غند یا کَند) خوانده می‌شده که با گذر زمان و با درهم‌آمیختگی با ادبیات عرب، به این گونه نوشته می‌شود. ۲. به جز واژه‌ی «تاج» تمامی واژگان، پارسی است.