#حدیث_روز 🔘پنج گروهی كه شیطان از دست آنها درمانده است! الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قالَ إبليسُ : خَمسَةٌ ليسَ لي فيهِنَّ حِيلَةٌ و سائرُ الناسِ في قَبضَتي : مَنِ اعتَصَمَ بِاللّه ِ عن نيّةٍ صادِقَةٍ و اتَّكَلَ علَيهِ في جَميعِ اُمُورِهِ ، و مَن كَثُرَ تَسبيحُهُ في لَيلِهِ و نَهارِهِ ، و مَن رَضِيَ لأخِيهِ المؤمِنِ بما يَرضاهُ لنفسِهِ ، و مَن لَم يَجزَعْ على المُصيبةِ حينَ تُصِيبُهُ ، و مَن رَضِيَ بما قَسَمَ اللّه ُ لَهُ و لَم يَهتَمَّ لِرِزقِهِ . امام صادق علیه السلام فرمود : #ابلیس گفت #پنج نفر هستند که هیچ چاره‌ای برای آنها ندارم اما دیگر مردمان در مشت من هستند: 1⃣_ کسی که با نیت درست به خدا پناه برد و در همه کارهایش به او تکیه کند، 2⃣_ کسی که شب و روز بسیار تسبیح خدا گوید، 3⃣_ کسی که برای برادر مؤمنش آن پسندد که برای خود می‌پسندد، 4⃣_ کسی که هرگاه مصیبتی به او می‌رسد، بی‌تابی نمی‌کند 5⃣_ کسی که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزیش را نمی‌خورد. 📚 الخصال ج۱ ص ۲۸۵ @ertyiopvcfyhbbjjbnhxsrvhuhyhjjyg

‍ ‍ ‍ #سپاهیان_آسمانی حضرت مهدے(عج) ✨『جبرئیل فرمانده سپاه امام مهدی』 💎 امام مهدی (عج) پس از #ظهور و #شکست_سفیانی ، با غربیان وارد نبرد و جنگ می‌شود. اندکی که از آغاز نبرد می‌گذرد، با وساطت #حضرت_مسیح (ع)، صلحی چند ساله با #مسیحیان و #غربیان بسته می‌شود. آنان تنها مدت کوتاهی به این پیمان، متعهد می‌مانند و مدتی بعد آن را نقض می‌کنند. همین امر سبب جنگ دوم امام مهدی (عج) می‌شود که به آرامی زمینه‌های نبرد با #ابلیس و #ابلیسیان فراهم می‌گردد. در میانه نبرد به ناگاه، یکی از #صلیبیون فریاد می‌زند که صلیب غلبه یافت. در مقابل او نیز یکی از مسلمانان فریاد برمی آورد که یاران و یاوران خدا غلبه یافتند. در پس این مشاجره لفظی، ⚡ خداوند به جبرئیل می‌فرماید: #بندگانم_را_دریاب. او با صدهزار ملک به یاری سپاه حق می‌شتابد. همین مطلب درباره میکاییل و #اسرافیل نیز اتفاق می‌افتد که آنان نیز به ترتیب با دویست و سیصد هزار ملک به یاری جبهه حق می‌شتابند واین سپاهیان تازه نفس، امر را برای سپاهیان امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سهل و پیروزی را برای ایشان، روان و آسان می‌سازند. ↺ پس از آنکه دجال به جمع آوری نیرو و پیرو می‌پردازد، با خیل عظیمی به سوی مکه و مدینه حرکت می‌کند که با ممانعت میکائیل در مکه و جبرئیل در مدینه مواجه می‌شود. بحار الأنوار، ج54، ص 105.