کاش روی وجودم برچسب بزنند "ناموجود"

_

وقتی که میرفتی احـيانا جانم به پيراهنت گیر نکرده بود؟

عمرِ گران می‌گذرد یا عمرْ گران می‌گذرد؟

مادرم شاعر نیست در عوض نصف غزل های جهان را گفته شعر را می فهمد مادرم قافیه ی لبخند است وزنِ احساس ردیفِ بودن مادرم مثنوی معنوی است حافظ و سعدی و خیّام و نظامی اصلاً... مادرم شعرترین منزوی است من رباعی هستم خواهرانم غزل اند پدرم شعر سپید... صبح، بیدل داریم با کمی نان و پنیر ظهر سهراب و عطر ریحان شب رهی یا قیصر مادرم شاعر نیست در عوض نصف غزل های جهان را گفته دفتر شعرش آب ناشرش آیینه و محلّ توزیع خانه ی کوچک ما... #شعر

باد با چراغ خاموش کاری ندارد اگر در سختی هستی، بدان که روشنی

مادرم مثنویِ معنوی است من رباعی هستم خواهرانم غزل اند پدرم شعر سپید

صبوری کن بهارانی که می‌گفتند، در راه است به زودی می‌رود از کوچه‌باغت این زمستان هم

آوینی درونم هی میگه اینجا اسمش زمین نیست سیاره‌ رنجه، تکرار کن سیاره‌‌ی رنج

زندگی تجربه‌ی هرچیزی نیست زندگی انتخاب بین تجربه‌هاست.

همه‌مان افرادی معمولی هستیم خسته‌کننده‌ایم، شگفت‌انگیزیم همه‌مان خجالتی هستیـم شجاعیم، قهرمانیم، بی‌پناهیم فقط به روزش بستگی دارد