من در قفس هستم میله ها در درون من است.

به قول ابوسعید ابوالخیر: گویند چرا تو دل بدیشان دادی؟ والله که من ندادم ایشان بردند

زندگی آهنگی دلنشین است مثل کشیدن ناخن روی دیوار

رومیزای دبستان های دخترونه پره از اسم پسرایی که دخترا تو اوج بچگی بهشون دلبستن و با نیمچه سوادی که دارن نوشتن رو میزای متوسطه ی اول کمتر دیده میشه اگرم هست اول اسماشون به لاتینه ولی تو دبیرستان تقریبا رو میزا هیچی نیست گذر زمان اول عشقای کشکی رو روو میکنه بعد به عاشقای واقعی یاد میده عشق اگه عشق باشه جاش تو دله نه رو میز و نیمکت

اینجوری نگام نکن . . -https://eitaa.com/HHEECH

‌‌‌من تو را به درستی اشتباه کردم.

-آدم توی اعصاب خوردی هاش در اتاقو می‌کوبه بهم، چارتا داد هم می‌زنه و گوله میشه حد فاصل دیوار و تخت و کمد، ولی بازم گوشش به دره که یکی بیاد در بزنه ببینه چی شده!؟ می‌خوام بگم آدم همیشه نیاز داره یکی نگاهش کنه از بیرون، وگرنه که درو محکم نمی‌بست می بست؟!

-کهکشان چشم ها.

کلی حرف تو مغزمه،کلی کلمه تو دهنمه. ولی حرفی ندارم، حرف دارم اما نمیدونم چی هستن. شاید میدونم، ولی واقعا نمیدونم. همه‌ی حرفا تو مغزمه اما موقع حرف زدن محو میشن! من نمیدونم باید چی بگم، نمیدونم باید از کجا شروع کنم، کلمه ها اذیتم میکنن، نمیزارن درست بیانشون کنم. حالا که فکرشو میکنم من به یکی نیاز دارم که بشینه جلوم بهم نگاه کنه و حرفامو بفهمه. حرف زدن برای من بیشتر از اونی که فکرشو کنی سخته.

آرزو کاشت امید داشت کاش برداشت

‏حس اون خلبانی رو دارم که نمی‌دونه هواپیما رو کجا فرود بیاره حس اون ملوانی رو دارم که نمی‌دونه کدوم ساحل پهلو بگیره حس اون کسی رو دارم که نمی‌دونه بره یا بمونه حس اون پدر و مادری دارم که نمی‌دونه بچش زندست یا مرده حس اون پسری رو دارم که سال هاست کسی رو نمی شناسه

_