هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه صعصعه پرسید: شما افضل هستید یا ابراهیم(علیه السلام)؟ ایشان پاسخ داد: من از ابراهیم افضل می باشم و دلیلش را در قرآن از زبان ابراهیم چنین فرمودند: ابراهیم گفت: رَبِّ أّرِنِی کَیفَ تُحیِ المَوتی قالَ أَوَلَم تُؤمِن قالَ بَلی وَلِکِن لِیَطمَئِنَّ قَلبِی پروردگارا چگونگی زنده کردن پرندگان را به من نشان ده خداوند فرمود: آیا باور نداری؟ پاسخ داد: چرا باور دارم، اما می خواهم با مشاهد آن دلم آرام گیرد اما من گفتم: لو کشف الغطاء ما ازددت یقیناً اگر کشف حجاب گردد پرده ها بالا رود، یقین من زیادتر نخواهد شد الأنوار النعمانية ج١؛ ص٢٧

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله عليه صعصعه، باز پرسید: یا علی! شما افضلید یا موسی(ع)؟ امام خود را از موسی نیز افضل و برتر خواند و دلیل آن را چنین فرمود: وقتی که خداوند او را مأموریت داد تا به دعوت فرعون به مصر رود، مطابق قرآن مجید، ایشان عرض کرد: رَبِّ إنِّی قَتَلتُ مِنهُ نَفساً فاَخافُ اَن یَقتُلُونِ وَ أخِی هارُونُ هُوَ أفصَحُ مِنِّی لِساناً فَاَرسِلهُ مَعِی رِداً یُصَدِّقُنِی اِنِّی أخافُ أن یُکَذِّبُون خداوندا من از آنها یک نفر را کشته ام و میترسم که آنان مرا به قتل برسانند. برادرم هارون را که زبان فصیح تر و گویاتری از من دارد، با من همراه گردان تا یاور و شریک من در امر رسالت باشد، و مرا تصدیق نماید، زیرا میترسم آنها رسالتم را تکذیب نمایند. وأنا ما خفت حین أرسلنی رسول الله بتبلیغ سورة البراءة أن أقرأها علی قریش فی الموسم مع إنی کنت قتلت کثیراً من صنادیدهم، فذهبت بها وقرأتها علیهم وما خفتهم. اما موقعی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به من مأموریت داد تا به مکه معظمه روم، و آیات اول سوره برائت را در بالای بام کعبه بر کفار قریش قرائت نمایم­_ با آنکه در آنجا کمتر کسی را میتوان یافت که یکی از خویشان و بستگانش به دست من کشته نشده باشد هرگز و ابداً نهراسیدم. امر پیامبر خدا را اطاعت نمودم و به تنهایی مأموریت خود را انجام داده، آیات سوره برائت را بر آنان قرائت نموده و مراجعت کردم. الأنوار النعمانية ج١؛ ص ٢٧

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله عليه صعصعة عرض کرد: یا علی: شما افضل هستید یا عیسی بن مریم (ع)؟ همچنین امیرالمومنین علی (علیه السلام) خود را برتر و افضل از عیسی مسیح دانست و دلیل آن را نیز چنین بیان کرد: عیسی کانت أمه فی بیت المقدس فلما جاء وقت ولادتها سمعت قائلاً یقول: أخرجی، هذا بیت العبادة لا بیت الولادة زمانی که موقع وضع حمل مریم رسید به وی وحی شد که: از خانه بیت المقدس بیرون آی، این خانه محل عبادت است نه محل ولادت و زایشگاه به همین دلیل از بیت المقدس بیرون رفت و عیسی در بیابان خشکیده ای متولد شد. وأنا أمی فاطمة بنت أسد لما قرب وضع حملها کانت فی الحرم فانشق حائط الکعبة وسمعت قائلاً یقول: أدخلی فدخلت فی وسط البیت، وأنا ولدت فیه، ولیس لأحد هذه الفضیلة، لا قبلی ولا بعدی اما وقتی مادر من فاطمه بنت اسد در مسجد به مستجار کعبه متوسل شد وگفت: بارالها بحق این خانه و بحق کسی که این خانه را بنا نهاده است، درد زایمان را برمن سهل و آسان گردان. در همان وقت دیوار کعبه شکافته شد و مادرم فاطمه با ندای غیبی به داخل خانه راه یافت و مرا در خانه خدا به دنیا آورد و برای احدی این فضیلت نیست نه قبل از من و نه بعد از من. الأنوار النعمانية ج١؛ ص ٢٧

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ... يَا مُفَضَّلُ وَاللَّهِ مَا اسْتَوْجَبَ آدَمُ أَنْ يَخْلُقَهُ اللَّهُ بِيَدِهِ وَ يَنْفُخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ إِلَّا بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ ع وَ مَا كَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَكْلِيماً إِلَّا بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ ع وَ لَا أَقَامَ اللَّهُ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ آيَةً لِلْعَالَمِينَ إِلَّا بِالْخُضُوعِ لِعَلِيٍّ ع ثُمَّ قَالَ اجْمَلِ الْأَمْرَ مَا اسْتَأْهَلَ خَلْقٌ مِنَ اللَّهِ النَّظَرَ إِلَيْهِ إِلَّا بِالْعُبُودِيَّةِ لَنَا امام صادق علیه السلام به مفضل فرمودند: بخدا قسم آدم شايسته آفريده شدن بدست خدا و دميدن روح خويش در او نشد مگر بواسطه ولايت على علیه السلام و خدا با موسى سخن نگفت مگر بولايت على علیه السلام وعيسى بن مريم را آيت براى جهانيان قرار نداد مگر بواسطه خضوع نسبت بعلى عليه السّلام سپس فرمود بالاتر بگويم احدی اهليت نظر کردن خدا به او را ندارد مگر بواسطه بندگى و عبوديت براى ما بحار الأنوار ج۲۶ ص۲۴۹ به نقل از اختصاص شیخ مفید

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه روزى مأمون به حضرت رضا عليه‏السلام گفت: بزرگ ترين فضيلت امیرالمؤمنین علیه السلام كه قرآن بر آن دلالت دارد، چيست؟ حضرت رضا عليه ‏السلام به او فرمود: «فضیلتی که در مباهله است.زیرا خداوند عزّوجلّ می فرماید: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله، حسن و حسين عليهما‏السلام را فرا خواند. پس اين دو، پسران او حساب شدند، و فاطمه عليهاالسلام را نيز فرا خواند. که آن حضرت مصداق زنان مذکورِ او در آیه حساب شد. سپس امیرالمؤمنین عليه ‏السلام را فرا خواند. پس به حكم خدا، امیرالمؤمنین عليه ‏السلام، نفسِ پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله است. وَ قَدْ ثَبَتَ أَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ أَجَلَّ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَفْضَلَ فَوَجَبَ أَنْ لاَ يَكُونَ أَحَدٌ أَفْضَلَ مِنْ نَفْسِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِحُكْمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ از طرفى مى‏دانيم كه هيچ يك از مخلوقات خداوند سبحان، بزرگوارتر و برتر از پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله نيست. پس لازم است كه به حكم خدا هيچ كس برتر از نفس پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله نباشد بحارالأنوار ج١٠ ص ٣٥٠ به نقل از فصول المختارة

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیر المؤمنین صلوات الله علیه امیر المؤمنین علیه السلام در ضمن حدیثی طولانی در باب معرفی خویش به حارث همدانی چنین فرمودند: أَلَا إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ وَ صِدِّيقُهُ الْأَوَّلُ آگاه باش كه من بنده خدا، و برادر رسول خدا، و نخستين كسى هستم كه او را تصديق نمودم، صَدَّقْتُهُ وَ آدَمُ بَيْنَ الرُّوحِ وَ الْجَسَدِ من هنگامى او را تصديق نمودم كه آدم هنوز در بين روان و تن بود، ..... وَأُبَشِّرُكَ يَا حَارِثُ لَتَعْرِفُنِي عِنْدَ الْمَمَاتِ وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْحَوْضِ وَ عِنْدَ الْمُقَاسَمَةِ بشارت مى‏دهم ای حارث که تو در هنگام مرگ و عبور از صراط و كنار حوض كوثر و در وقت مقاسمه مرا بازخواهى شناخت حوض كوثر و در وقت مقاسمه مرا بازخواهى شناخت. حارث گفت: مولايم مقاسمه چیست؟ قَالَ مُقَاسَمَةُ النَّارِ أُقَاسِمُهَا قِسْمَةً صَحِيحَةً أَقُولُ هَذَا وَلِيِّي فَاتْرُكِيهِ وَ هَذَا عَدُوِّي فَخُذِيهِ حضرت فرمودند: قسمت نمودن آتش دوزخ است كه آن را بطور صحيح تقسيم مى‏كنم، مى‏گويم: آتش! اين مرد دوست و پيرو من است او را رها کن، و اين مرد دشمن من است او را بگير بحار الأنوار ج6 ص 178 به نقل از امالى شيخ مفيد

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امير المؤمنين صلوات الله عليه وَ قِیلَ لَهُ علیه السلام أَ لَا تَرْکَبُ الْخَیْلَ وَ طُلَّابُکَ کَثِیرٌ فَقَالَ الْخَیْلُ لِلطَّلَبِ وَ الْهَرَبِ وَ لَسْتُ أَطْلُبُ مُدْبِراً وَ لَا أَنْصَرِفُ عَنْ مُقْبِلٍ وَفِی رِوَایَة أمالي الصدوق: لَا أَکِرُّ عَلَى مَنْ فَرَّ وَ لَا أَفِرُّ مِمَّنْ کَرَّ حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام بیشتر پیاده می جنگید و اگر هم سوار اسبی می شد، چندان برایش مهم نبود. به حضرتش گفته شد که چرا سوار اسب نمی شود؟ پاسخ داد: اسب یا برای تعقیب حریفی است که از میدان بگریزد و یا برای این است که کسی بخواهد خود بگریزد و من نه کسی هستم که پشت به دشمن کنم و بگریزم و نه کسی هستم که اگر کسی گریخت تعقیبش کنم. پس اسب را برای چه می خواهم. مناقب ابن شهر آشوب ، ج ٧ ، ص ٤٤٧ تحقيق السيد جمال الأشرف

برای رضایت امام زمانم از من، چه دعایی بخوانم؟...... ✨ داوود رقی می‌گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: چگونه به درگاه خداوند دعا کنم و از خدا بخواهم كه امامم را از من راضى كند؟ ✨ حضرت فرمودند: می‌گویی: اللَّهُمَّ رَبَّ إمامِي وَ رَبّي، و خالِقَ إمامِي وَ خالِقي، وَ رازِقَ إمامِي وَ رازِقِي، إِرضَ عَنَّي وَ أَرضِ عَنَّي إمامِي ✨ خداوندا ! ای پروردگار امام من و پرودگار من ! و ای آفريده امام من و آفريننده ی من ! و ای روز دهنده ی امام من و روزی رسان من ! از من راضی شو و امام مرا از من خشنود گردان. 📚 إعلام الوری بأعلام الهدي، ج ۱ ص ۵۴۵

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امير المؤمنين صلوات الله عليه مقدمه اول قرآن کریم می فرماید: سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ طبق این آیه یکی از علت های معراج پیامبر این است: تا بخشی از آیات و نشانه های خدا را به نبی اکرم نشان دهند مقدمه دوم پیامبر وقتی در معراج به سدرة المنتهى رسيدند جبرئيل عرضه داشت يا رسول الله فَقَالَ جَبْرَئِیلُ علیه السلام هَذِهِ سِدْرَةُ الْمُنْتَهَی كَانَ یَنْتَهِی الْأَنْبِیَاءُ مِنْ قَبْلِكَ إِلَیْهَا ثُمَّ لَا یُجَاوِزُونَهَا وَ أَنْتَ تَجُوزُهَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لِیُرِیَكَ مِنْ آیَاتِهِ الْكُبْرَی اینجا سدرة المنتهى است انبیاء قبل از تو به اینجا رسیده‌اند ولکن از اینجا عبور نکرده‌اند و شما انشاالله از اینجا عبور خواهی کرد تا آیات بزرگ خدا را ببینید مقدمه سوم عنه عليه السلام أنَّه كانَ يقولُ: ما للّه ِ عزّ و جلّ آيةٌ هِي أكبرُ مِنّي ، و لا للّه ِ مِن نبأٍ أعْظَمُ مِنّي امیرالمومنین عليه السلام همواره مى فرمودند: خداوند عزّ و جلّ را آيتى بزرگتر از من و «نبأ»ى «عظيم»تر از من نيست

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) جرعه ای آب نوشیدند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بلافاصله سجده شکر به جا آوردند؛ از آن حضرت پرسیده شد: این سجده برای چه بود؟ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هنگامی که علی (علیه السلام) آب نوشید، خداوند تعالی فرمود: هنيئا مريئا يا وليّي‏ و حجّتي على خلقي و أميني على عبادي گوارایت باد ای ولیّ من و ای حجّت من بر آفریده هایم و امین من بر بندگانم 📚جواهر السنیه، شیخ حرّ عاملی، ص533

هر شب یک فضیلت از فضائل مولانا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه عنه صلى الله عليه و آله : يا عليّ ، مثَلُكَ في اُمّتي مَثَل « قُلْ هُو اللّه ُ أحدٌ » ؛ فمَن أحَبّكَ بقلبِهِ فكَأنّما قَرأَ ثُلُثَ القرآنِ ، و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ فكأنّما قَرأَ ثُلُثَـي القرآنِ، و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ و نَصرَكَ بيدِه فكأنّما قَرأَ القرآنَ كلَّهُ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: اى على! مَثَل تو ميان امّتم مثل «قل هو اللّه احد» است ؛ هر كه در دلْ تو را دوست داشته باشد چنان است كه يك سوم قرآن را خوانده و هر كه تو را در دل دوست بدارد و به زبان يارى ات دهد گويا دو سوم قرآن را خوانده و هر كه تو را در دل دوست بدارد و به زبان يارى ات دهد و با عمل ياورى ات كند چنان است كه همه قرآن را خوانده باشد. خصال مرحوم صدوق

هر شب یک فضيلت از فضائل مولانا أميرالمؤمنين صلوات الله عليه در زیارت هفتم امیر المؤمنین علیه السلام می خوانیم السَّلامُ عَلَىٰ ... مُكَلِّمِ الْجُمْجُمَةِ بِالنَّهْرَوانِ سپاه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ، از نخیله به سوی «صفین» حرکت کردند، در مسیر راه به مدائن رسیدند. در این هنگام که آنان ویرانه های کاخ ها و تالارها را مشاهده می کردند، ناگاه امیرالمؤمنین (علیه السلام) جمجمه پوسیده ای را در خرابه ای دید، به یکی از یاران فرمود: آن را بردار و به همراه من بیا. سپس امیرالمؤمنین (علیه السلام) به ایوان معروف کاخ مدائن آمد و در آن نشست و طشتی طلبید، و مقداری آب در طشت ریخت و به آورنده جمجمه فرمود: آن را در میان طشت بگذار، او همان کار را انجام داد. امیرالمؤمنین (علیه السلام) خطاب به جمجمه فرمود: ای جمجمه! تو را سوگند می دهم بگو من کیستم و تو کیستی؟! جمجمه با زبان رسا گفت: أَمَّا أَنْتَ فَأَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدُ الْوَصِيِّينَ وَ إِمَامُ الْمُتَّقِينَ ولی من بنده خدا و فرزند کنیز خدا، «کسری انوشیروان» هستم. امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود: حالت چطور است؟ قَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي كُنْتُ مَلِكاً عَادِلًا شَفِيقاً عَلَى الرَّعَايَا رَحِيماً لَا أَرْضَى بِظُلْمٍ وَ لَكِنْ كُنْتُ عَلَى دِينِ الْمَجُوسِ یا امیرالمؤمنین من پادشاهی عادل و نسبت به زیر دستانم مهربان بودم و به ظلم راضی نمی شدم ولی در آئین مجوس بسر می بردم اینک از بهشت، محروم هستم و گرفتار دوزخ می باشم، اما به خاطر این که با رعیت مدارا میکردم از آتش دوزخ در امان هستم فَوَا حَسْرَتَى لَوْ آمَنْتُ لَكُنْتُ مَعَكَ يَا سَيِّدَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ ص وَ يَا أَمِيرَ أُمَّتِهِ واحسرتا! اگر من ایمان می آوردم با تو بودم ای سرور خاندان محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم) و ای امیر امت پیامبر سخن او به قدری جانسوز بود که همه حاضران صدا را به گریه بلند کردند. بحار الأنوار ج41 ص213