امام حسین را در سه ماه آخر زندگیش نباید خلاصه کنیم. او در طول ۵۷ سال چهره ی نجیب زاده ای را به نمایش گذاشت که در آن خبری از جنگ طلبی نیست. تا آخر برای حفظ جان خلیفه سوم تلاش کرد. در ماجرای صلح امام حسن با معاویه با برادرش همراهی کرد. و ده سال بعد از برادرش همچنان به پیمان صلح وفادار ماند. در ماجرای دفن برادرش به خاطر آن که درگیری شدت نگیرد به دفن برادرش حسن در بقیع رضایت داد. در ماجرای فشار یزید برای بیعت برای جلوگیری از جنگ در مدینه از این شهر خارج شد. در آخرین مذاکرات با سپاه یزید به آنها پیشنهاد داد که اگر با رفتنش به کوفه و برگشتنش به مدینه مخالفند بگذارند به مکان سومی برود تا جنگ سر نگیرد. و در یک کلام حسین نه یک شورشی انقلابی بلکه نجیب زاده ای بود که به حرمت آزادگی تن به بیعت اجباری و ذلت بار نداد. عاشورا روز به خاک وخون کشیدن نجیب زاده ای بود که مرامش #آزادگی بود. @a_fatemi24