🌸🍃عاشقانه های خدا... @hamyanquran

#استوری 🎥 کسی این روایت را بشنود دیگر #نماز هایش را به #تاخیر نمی‌اندازد❗️ 🎙حجت الاسلام #حسینی_قمی ╭━ ━❀🕊❀🌼❀🍃❀━ ━╮     @hamyanquran ╰━ ━❀🍃❀🌼❀🕊❀━ ━╯

🌹 سهم امروز مطالعه نهج البلاغه از حکمت ۳۶۷ تا حکمت ۳۷۲ ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 ای مردم، كالای دنيای حرام چون برگهای خشكيده وباخيز است، پس از چراگاه آن دوری كنيد، كه دل كندن از آن لذت بخش تر از اطمينان داشتن به آن است، و به قدر ضرورت از دنيا برداشتن بهتر از جمع آوری سرمايه فراوان است آن كس كه از دنيا زياد برداشت به فقر محكوم است و آن كس كه خود را بی نياز دانست در آسايش است. و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كوردلی گردد، و آن كس كه به دنيای حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سویی سرگرمش سازند، و از سویی ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه ای بميرد، رگهای حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است. اما مومن با چشم عبرت به دنيا می نگرد، و از دنيا به اندازه ضرورت برمی دارد، و سخن دنيا را از روی دشمنی می شنود، دنيایی كه تا گويند سرمايه دار شد، گويند تهيدست گرديد، و تا در زندگی شاد می شوند، با مرگ غمگين می گردند، و اين اندوه چيزي نيست كه روز پريشانی و نوميدی هنوز نيامده است. 📒 #حکمت367 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 همانا خداوند پاداش را بر اطاعت، و كيفر را بر نافرمانی قرار داد، تا بندگان را از عذابش برهاند، و به سوی بهشت كشاند. 📒 #حکمت368 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 روزگاری بر مردم خواهد آمد كه از قرآن جز نشانی، و از اسلام جز نامی، باقی نخواهد ماند، مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان، اما از هدايت ويران است. مسجدنشينان و سازندگان بناهای شكوهمند مساجد، بدترين مردم زمين می باشند، كه كانون هر فتنه، و جايگاه هر گونه خطاكاری اند، هر كس از فتنه بركنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر كس كه از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها كشانند، كه خدای بزرگ فرمايد: (به خودم سوگند، بر آنان فتنه ای بگمارم كه انسان شكيبا در آن سرگردان ماند.) و چنين كرده است، و ما از خدا می خواهيم كه از لغزش غفلت ها درگذرد. 📒 #حکمت369 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 (نقل كردند كه امیر المومنین(علیه السلام ) كمتر بر منبری می نشست كه پيش از سخن اين عبارت را نگويد:) ای مردم! از خدا بترسيد، هيچ كس بيهوده آفريده نشده تا به بازی پردازد، و او را به حال خود وانگذاشته اند تا خود را سرگرم كارهای بی ارزش نمايد، و دنيایی كه در ديده ها زيباست، جايگزين آخرتی نشود كه آن را زشت می انگارند، و مغروری كه در دنيا به بالاترين مقام رسيده، چون كسی نيست كه در آخرت به كمترين نصيبی رسيده است. 📒 #حکمت370 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 هيچ شرافتی برتر از اسلام، و هيچ عزتی گرامی تر از تقوا، و هيچ سنگری نيكوتر از پارسایی، و هيچ شفاعت كننده ای كارسازتر از توبه، و هيچ گنجی بی نيازكننده تر از قناعت، و هيچ مالی در فقرزدایی، از بين برنده تر از رضايت دادن به روزی نيست. و كسی كه به اندازه كفايت زندگی از دنيا بردارد به آسايش دست يابد، و آسوده خاطر گردد، در حالی كه دنياپرستی كليد دشواری، و مركب رنج و گرفتاری است، و حرص ورزی و خود بزرگ بينی و حسادت، عامل بی پروایی در گناهان است، و بدی جامع تمام عيبها است. 📒 #حکمت371 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ 💠 (حضرت به جابر بن عبدالله انصاری فرمود:) ای جابر! استواری دنيا به چهار چيز است، عالمی كه به علم خود عمل كند، و جاهلی كه از آموختن سر باز نزند، و بخشنده ای كه در بخشش بخل نورزد، و فقيری كه آخرت خود را به دنيا نفروشد، پس هرگاه عالم علم خود را تباه كند، نادان به آموختن روی نياورد، هرگاه بی نياز در بخشش بخل ورزد، تهيدست آخرت خويش را به دنيا فروشد. ای جابر! كسی كه نعمتهای فراوان خدا به او روی آورد، نيازهای فراوان مردم نيز به او روی آورد، پس اگر صاحب نعمتی حقوق واجب الهی را بپردازد، خداوند نعمتها را بر او جاودانه سازد. و آن كس كه حقوق واجب الهی در نعمتها را نپردازد، خداوند آن را به زوال و نابودی كشاند. 📒 #حکمت372 ┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄ #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی

🍃🌸بسم الله الرحمن الرحیم🍃🌸 🍃🌸خدایا به امیدتو🌸🍃 ‌ Join➥ @hamyanquran

صفحه 358

قرآن چگونه معاد را اثبات می کند؟ در این باره قرآن كریم از سه راه وارد شده است: الف) بیان قدرت خداوند متعال: قرآن با یادآورى آفرینش نخستین و تبیین قدرت مطلقه، و نشان دادن مرگ و حیات مكرر در جهان طبیعت، و ... گوش زد مى كند كه معاد امر محالى نیست: «وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَن یُحْىِ الْعِظَـمَ وَ هِىَ رَمِیمٌ * قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِى أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّة وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْق عَلِیمٌ؛[یس/۷۸ـ۷۹] و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش كرد و گفت: چه كسى این استخوانها را زنده مى ‏كند در حالى كه پوسیده است؟! بگو: همان كسى آن را زنده مى ‏كند كه نخستین بار آن را آفرید و او به هر مخلوقى داناست.»👇👇👇👇👇

رمضانیان: ب) نمونه هاى عینى و تاریخى معاد: قرآن مواردی را بیان می کند که انسان هایی پس از تجربه مرگ، به زندگی برگشته اند. ۱. داستان عزیر، پیامبرى كه صد سال مُرد و سپس زنده شد: «أَوْ كَالَّذی مَرَّ عَلى‏ قَرْیَةٍ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلى‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّى یُحْیی‏ هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ إِلى‏ طَعامِكَ وَ شَرابِكَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلى‏ حِمارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ آیَةً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظامِ كَیْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَكْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ؛[بقره/۲۵۹] یا مانند آن كس كه به دهى رسید. دهى كه سقفهاى بناهایش فروریخته بود. گفت: از كجا خدا این مردگان را زنده كند؟ خدا او را به مدت صد سال میراند. آن گاه زنده ‏اش كرد. و گفت: چه مدت در اینجا بوده ‏اى؟ گفت: یك روز یا قسمتى از روز. گفت: نه، صد سال است كه در اینجا بوده‏ اى. به طعام و آبت بنگر كه تغییر نكرده است، و به خرت بنگر، مى ‏خواهیم تو را براى مردمان عبرتى گردانیم، بنگر كه استخوانها را چگونه به هم مى ‏پیوندیم و گوشت بر آن مى‏ پوشانیم. چون قدرت خدا بر او آشكار شد، گفت: مى ‏دانم كه خدا بر هر كارى تواناست.» ۲. داستان ابراهیم(علیه السلام) و احیاى مرغ هاى چهارگانه او: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ أَرِنی‏ كَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتى‏ قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى‏ وَ لكِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی‏ قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‏ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتینَكَ سَعْیاً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَكیمٌ؛[بقره/۲۶۰] ابراهیم گفت: اى پروردگار من، به من بنماى كه مردگان را چگونه زنده مى ‏سازى. گفت: آیا هنوز ایمان نیاورده ‏اى؟ گفت: بلى، و لكن مى خواهم كه دلم آرام یابد. گفت: چهار پرنده برگیر و گوشت آنها را به هم بیامیز، و هر جزئى از آنها را بر كوهى بنه. پس آنها را فراخوان. شتابان نزد تو مى‏آیند، و بدان كه خدا پیروزمند و حكیم است.» ۳. داستان اصحاف كهف: «وَ كَذلِكَ أَعْثَرْنا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ لا رَیْبَ فیها؛[کهف/۲۱] بدین سان مردم را به حالشان آگاه كردیم تا بدانند كه وعده خدا راست است و در قیامت تردیدى نیست.» و ماجراى كشته بنى اسرائیل و داستان گاو، ماجرای زنده شدن همراهان موسی (ع) و ... . ج) دلایل وقوع معاد و ضرورت آن: این دلایل عبارتند از: ۱. حكمت؛ ۲. عدالت؛ ۳. بقاى روح؛ ۴. رحمت؛ ۵. فطرت؛ ۶. حركت و هدف؛ ۷. نفى اختلاف. در این جا جهت اختصار به دو دلیل از آن ها اشاره مى شود: ۱. حكمت الهى: عقل به ما مى گوید: باید بعد از این جهان، جهان دیگر باشد، تا غرضى كه خداوند متعال از به وجود آوردن ما در رساندن انسان ها به كمال نهایى و ارزش واقعى است، برآورده شود و با حساب و كتاب روز قیامت انسان هاى درست كار به سعادت و آسایش واقعى و بى پایان خودشان برسند. آیا نباید بعد از این جهان، جهان دیگرى باشد تا به كارهاى خوب و بد مردم رسیدگى شود، نیكوكاران پاداش خوب بگیرند و بدكاران به كیفر اعمال بدشان برسند؟ آیا اگر حساب و كتاب و جوابگویى در برابر اعمال دنیایى در آن دنیا نباشد، خلقت انسان كار عبث و بر خلاف حكمت پروردگار توانا نیست؟ آیا عقل مى پذیرد كه افراد خیرخواه و نیكوكار، با افراد بدكار و تبهكار یكسان باشند و به حساب اعمال شان رسیدگى نشود؟ اگر حساب و كتاب و جوابگویى به اعمال نباشد، مردم در این دنیا از دستورات خدا و پیامبران اطاعت خواهند كرد؟ «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَـكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَیْنَا لاَ تُرْجَعُونَ؛[مؤمنون/۱۱۵] آیا چنین پنداشتید كه ما شما را به عبث و بازیچه آفریده ایم و ]پس از مرگ[ هرگز به ما رجوع نخواهید كرد؟!» ۲. عدل الهى: مقتضاى «عدل الهى» است كه پس از این جهان، سراى دیگرى باشد كه با حساب رسى به اعمال بندگان، میان انسان ها به طور عادلانه داورى شود.چون انسان ها به دو گروه صالحان و تبهكاران تقسیم مى شوند، اگر هر دو گروه را پاداش نیك و یا هر دو گروه را كیفر دهد و یا اصلا اطاعت و مخالفت هر دو گروه را نادیده بگیرد و هیچ پاداش و كیفرى ندهد، رفتارى عادلانه نكرده است. «لا یَسْتَوی أَصْحابُ النَّارِ وَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفائِزُونَ؛[حشر/۲۰] اهل آتش و اهل بهشت با هم برابر نیستند. اهل بهشت خود كامیافتگانند.» 📚ر.ك: قرآن در اسلام، علامه طباطبایى(رحمه الله)، ص ۲۰ و ۲۱. و تفسیر نمونه، آیة الله مكارم شیرازى و دیگران، ج ۱۴، ص ۲۰۴ @hamyanquran