اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

🥀 بگذارید به جبهه بروم، می‌خوام از اسلام و قرآن دفاع کنم ✨ مصاحبه دانش آموز شهید اروجعلی ابوالفضلی زنجانی و التماس‌های همراه با بغض و گریه اش برای رفتن به جبهه. پیکر مطهر شهید بعد از ۳۲سال چشم انتظاری خانواده در منطقه عملیاتی مجنون تفحص و به آغوش خانواده بازگشت.. ▫️مادر شهید اروجعلی علاوه بر فرزند خود در سال‌های جنگ همسر ، برادر و داماد خود را نیز تقدیم انقلاب اسلامی ایران کرده است. 👈این همان التماسی است که گفتیم با باج دادن فرق دارد واین ها همون خانواده یی هستن که کوخ نشینن اما دل دل بزرگی دارند #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada

🇮🇷مردم شریف ایران به پاس تجلیل از ایثارگران شهدا و رزمندگان دفاع مقدس آنهم در هفته دفاع مقدس که به نام #جهادتبیین ایثارگری‌های شهدا و خانواده های معظم آنها و ایثارگران نامگذاری شده است، پیشنهاد می‌کنیم نظر به اینکه بهترین جهاد تبین ، نمایش عملی و ابراز ارادت نسبت به شهد و خانواده‌ای آنها و ایثارگران و رزمندگان دفاع مقدس هست. همه دلسوزان اسلام و انقلاب و میهن عزیزمان ایران اسلامی، در طول این هفته دفاع مقدس ، #چفیه بسیجیان و ایثارگران را که نماد ارزشی انقلاب و ولایت و جهاد و مقاومت و شهادت هست را به گردن انداخته و این چنینی ابراز حمایت و همبستگی خود را با این عزیزان ابراز نماییم. #هفته‌دفاع‌مقدس‌گرامیباد. #نشرحداکثری #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• 🌷شهدا جاذبه عجیبی دارند. اثر مغناطیسی شهدا در دل آدم های سالم فوق تصور است و می تواند به عنوان یک محک برای ارزیابی دل های نورانی و پاک قرار بگیرد... 📎حجه الاسلام پناهیان دلت که گرفت با کسی دردو دل کن که آسمانی باشد.این زمینی های در کار خودشان مانده اند🕊 🌤أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🌤 #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada

🔶امیرالمومنین علیه السلام: 💢هر کس از شما که در بستر خویش 🔅 با شناخت خدا 🔅وپیامبر(ص) 🔅واهل بیت پیامبر بمیرد ♥️شهید از دنیا رفته وپاداش او بر خداست... 📚خطبه۱۹۰ نهج البلاغه #همراه_شهیدا @Hamrahe_Shohada

. 📗 ادامه کتابِ 《 راستي دردهایم کو ؟ 》 #قسمت_صدوسیُ_هشت منطقه هنوز ناآرام است. رحیم هم آرام و قرار ندارد. من بیش‌تر پشت خط با بیسیم کارها را دنبال می‌کنم. تکفیری‌ها گاه و بیگاه با خمپاره‌ها و موشک‌ها از ما پذیرایی می‌کنند. آتش، بی‌امان از آسمان می‌بارید. با تکفیری‌ها 400 متر بیش‌تر فاصله نداشتیم. جمعی از نیروهای اهل نبل و الزهراء بیش‌تر توی دشت پیشروی کرده بودند و تا دویست‌متری به دشمن نزدیک شده بودند. تیربار تکفیری‌ها که روشن شد، یکی از نیروهایم شهید شد و یکی مجروح. آن که مجروح شد را برگرداندند اما شهیدمان ماند توی دشت. آرام و قرارم رفت. پشت بیسیم گفتم آتش بریزید و مرا پوشش بدهید تا بروم و پیکر شهید را برگردانم. می‌دانستم که تیربارچی‌های دشمن در کمین‌اند اما دلم رضا نمی‌داد که پیکر شهیدمان، بی‌پناه بماند. هرچه بیش‌تر اصرار می‌کردم فرمانده فوج با رفتنم بیش‌تر مخالفت می‌کرد. می‌گفت بی‌تابی نکن! آتش دشمن شدید است و اگر بروی خودت هم شهید می‌شوی. من می‌گفتم نمی‌خواهم پیکر شهیدمان بیفتد دست تکفیری‌ها... به جبر، توی مقر نگهم داشتند. یاد آن پیکر در دشت افتاده، بغض می‌شد و می‌رفت تا راه گلویم را بگیرد... چند ساعت بعد که توی مقر بودم، صدای یک انفجار مهیب، گوش‌هایم را آزرد. به سرعت رفتم به سمت محل انفجار. ماشین مهمات را در انتهای کوچه‌ای بن‌بست، با موشک تاو زده بودند. هر لحظه امکان دارد موشک دوم را به ماشین دیگری که در تیررس‌شان بود، بزنند. دوربین‌های پیشرفته‌ای داشتند و منطقه را خوب دیده‌بانی می‌کردند. کسی از بچه‌ها انگار دلش را نداشت که برود و ماشین دوم را از تیررس دشمن دور کند. تا پیش‌قدم شدم و پا جلو گذاشتم، یکی از نیروها پرید سمت ماشین و آن را برد به محلی امن‌تر. توی ماشین اول، چهار نفر از نیروها، در آتش خشم دشمن می‌سوختند. سریع دست‌بکار خاموش کردن آتش شدم تا پیکرها بیش از این نسوزند. نیروها را سروسامان می‌دادم که آتش زودتر خاموش شود. آتش که خاموش شد، صورت‌های سوخته نیروها هم آشکار شد. انسان‌ها همراه آن ماشین به کلی سوخته بودند. دوده‌ها آینه ماشین را کدر کرده بودند. چشم تیز کردم اما نمی‌توانستم تشخیص بدهم که کدام نیروها هستند. حس عجیبی داشتم. صحنه‌ای که در برابرم بود، مرا به حیرت وامی‌داشت. نظیر آن را هرگز ندیده بودم. چهار انسان که اجزای پیکرشان، کاملا سوخته بود. حیران بودم اما هول نه؛ با خودم فکر می‌کردم که این نیروها در آن لحظات آخر چه احساسی را تجربه کرده‌اند. سوختن، این استعاری‌ترین و تمثیلی‌ترین نوع جان دادن، حالا در برابر چشم‌هایم بود. به نظرم آمد که جان دادنِ شکوهمندی است. ذوقِ سوختن... خواستنی است. بچه‌ها که آمدند تا پیکرها را ببرند، گوشه‌ای ایستادم به تماشا. صحنه‌ها شعر می‌شد در دفتر ذهنم: چو ذوق سوختن دیدی، دگر نشکیبی از آتش اگر آب حیات آید، تو را ز آتش نیانگیزد... لابد این نیروها هم در انتهای آن کوچه‌ی بن‌بست، ذوق سوختن را چشیده بودند. دیگر چرا هراس از آتش، وقتی آتش، آبِ حیات می‌شود؟ و راستی که این کوچه‌ها هم دیگر بن‌بست نیستند... دارم به این صحنه شگفت نگاه می‌کنم که حمودی می‌گوید یکی از این شهدا، ایرانی بود. گوش تیز کرده بودم که حرف‌هایش را با یکی از نیروها بشنوم. نمی‌دانم چرا دلم برای امیر شور می‌زد؛ نکند این پیکر... چندباری توی بیسیم صدایش کردم اما جوابم را نداد. پنج دقیقه‌ای که گذشت، صدایش را پشت بیسیم شنیدم و خیالم راحت شد. حمودی، نشانی می‌دهد از آن شهید ایرانی. حسین هم خودش را می‌رساند. نشانه‌های حمودی و پلاک سوخته‌اش را که بررسی می‌کنند، شهیدمان شناسایی می‌شود. آن شعله‌ها انگار به جان من هم سرایت کرده بود. فهمیدیم که آن شهید ایرانی، مهدی طهماسبی بوده است. یادم آمد که دیروز، نماز مغرب و عشاء را دوتایی، با هم به جماعت خوانده بودیم. دو سه روز بیش‌تر از آمدنش به خط نمی‌گذشت. چه خوش‌اقبال بود که قربانی‌اش پذیرفته شد. مگر نه این که خدا قربانی هابیل را سوزاند و این نشانه پذیرفته شدن قربانی بود؟ ما از نسل هابیلیم... در خزانه‌ی خدا هنوز هم آتش هست... ... ۱۳۸ #ادامه_دارد #یادشهداباصلوات 📔#راستی_دردهایم_کو #همراه_شهدا

تسلیت به طبس #همراه_شهدا

مــردانــی از جنــس زلال آب بودید خورشید نور افشان عالمتاب بودید دنیا پس از پروازتان فهمید این را کمیـاب نه، اصلا شما نایاب بودید 👤#یا_صاحب‌_صبر #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada

✍ #فرازهایی_از_وصیت_نامه_شهید_صمد_شیخی 🌷ای عزیزان توجه کنید که امام عزیز پس از چند سال توانست امت را بر #علیه_ظلم به حرکت درآورد و این است با همه وجود ندای رهبر خویش را لبیک گفتن سپس انشاالله یار و یاورش باشید.ای حسین جان کاش روز #عاشورا بودم و تو را یاری میکردم.🌷 #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada

✍ #وصیت_نامه_شهید_حسین_هوشیار 🌷همیشه #نظم و #تقوی را پیشه کنید و با هم #وحدت داشته باشید تا بتوانید کافران را از روی کره‌ی خاکی ریشه کن کنید #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada