آن روز، به #مسجد نرسیده بود. برای #نماز به خانه آمد و رفت توی اتاقش. داشتم یواشکی نماز خواندنش را تماشا می‌کردم. حالت عجیبی داشت. انگار #خدا، در مقابلش ایستاده بود. طوری #حمد و #سوره می‌خواند مثل این که خدا را می‌بیند؛ #ذکرها را دقیق وشمرده ادا می‌کرد. بعدها در مورد نحوه‌ی نماز خواندنش ازش پرسیدم، گفت: «اشکال کار ما اینه که برای همه وقت می‌ذاریم، جز برای خدا! نمازمون رو سریع می‌خونیم و فکر می‌کنیم زرنگی کردیم؛ اما یادمون می‌ره اونی که به وقت‌ها #برکت می‌ده، فقط خود خداست.» #خاطره ای از #شهید_علیرضا_کریمی #همراه_شهدا @Hamrahe_Shohada