#در_جلالت_و_وفات_حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها همسر والای امیرُ الاَنام یاور طاها و خدیجه بنام مادر والا‌گُهَر مؤمنات خالصهء دایرهء مُخلِصات زوج ابرمرد همه کائنات ختم رسل قاصد نیکو‌صفات پیک خدا را که مُحقِّق تویی پیشرو خیل مُصدِّق تویی سیدهء خطّ ِ حریم حرم مفتخر نام و نشان کرم زوجهء شاه مدنی‌شَمسه‌ای امّ ِ سه گوهر ز دُرِ خمسه‌ای بل که تویی مادر یکْ دَه، امام مادر زهرایی و فخر تَهام صادق اوّل ز صفوف نسا مفخر سرخیل جُنودِ سما حافظ دین، ناصر راه رسول سینهء پُر درد به آه رسول وافیِ آزادگی و بندگی روز بلا مظهر گُلخَندگی پشت و پناه نبیِ کائنات كوه وفا، تكيه‌گه مُحکمات زوجهء دلباختهء مصطفی' شیردهِ حضرت خیرالنّسا دختر  مقصورِ نبیِ خلیل راز‌ نگه‌دارِ حبیب جلیل عاکفهء سِترِ عفاف و حیا در تُتُقِ خیلِ سما مه‌لقا شأنِ ترا بس که حقِ ذوالکِرام بر تو فرستد ز اَمینش سلام جدّهء ساداتِ گُلِستان عَدْن مادر سالار جوانان عَدْن هرچه بُوَد قاطِبهء مؤمنین یا که بُوَد قاطِبهء مسلمین بر همگان مادری و مِهربیز مِهر ترا بنده بُوَنْد و کنیز چون صدفی بر گُهَر گوهران مخزن مَحجوبه به گنج گران تا دو و ده گوهر دُردانه هست مخزن تو مخزنِ شاهانه است آنکه قرینش نَبُوَد صد پِرَن گشته قرین با مه برج قَرَن ماهْ‌صفتْ، جلوه ز مِهرش بیافت شمس شد از مِهر و ز مِهرش بتافت مِهر نبی تا دل و جانش گرفت از دو جهان مِيلِ عنانش گرفت گفت جهان یا که جنان گر مراست جمله فدای قدم مصطفاست گر به کفم نعمت مُلک بقا پیش یکی موت ندارد بها جان و جهانم تویی ای پیک جان جان و جهانم بِسِتان و مَران گر چه بیابم ز تو شأن عظیم همچو کنیزی بشمارم ندیم خاکْ حسابم کن و پایم گذار تا که ز پایت بشوم تاجدار تاجِ من، ای تاجِ تو هفت آسمان تخت، ترا مَسنَدِ غَبرای جان گفت چُنین، کرد عمل اینچُنین چشم فرو بست چو از سرزمین_ دیده به دیدار حبیبش بدوخت شمع‌صفت از تَفِ عشقش بسوخت آب شد از هُرْمِ نگاه نگار مدفن خود یافت ز دستِ وقار داس اجل بر تن او تیشه بست شاخ کرم از کرمش ریشه بست خیرِ اُمَم، حضرتِ حق را حبیب دستْ‌نشانْ گشت به آن خوش طبیب یافت قرارش چو به دارُالْقرار رست از این محنت دارُالْفرار لیک از این هجرت جانسوز خویش آهِ نبی کرد جهانسوز خویش رفت و به رفتن همه تَنْ چشم بود هین تو مپندار که چشمش رُبود بس که وفا بود چو زهرای خویش دلْ‌نگران بود ز مولای خویش چشم جهانْ‌بین، چو ز دنیا ببست مُلکِ جنان هم ز غم او نَرَست احمدِ حقْ ماند و غمِ پُرلهیب سالِ گِرانْ ماند و فِراقِ حبیب چونکه #نگین از کف خاتم فتاد شعله به قلب بنی‌آدم فتاد #نگین #مختار_وطن_پرست

#در_مدح_امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام روح قدس باز توام یار باش مادح شه را تو مددکار باش تا که کند وصف رخ ماه خویش وصف مه بی‌بدل و شاه خویش روح قُدُس، نفخه رسان، بر قلم تا که کنم مدح شهم را رقم روح قدس خواهد و فیضی عظیم تا که کند مدحت شاهی کریم بی‌نفس پاک تو ای پاکْ‌جان کی شود این ناطقه رَطب اللِّسان از نفست مریم نطقم گشا تا شود این نطق، مسیحا‌صفا وصف بهین ماه و کجا نطق من؟ مدح چُنان شاه و کجا نطق من؟ مدح چُنان مهرِ ولایت‌مدار نیست یقین، کارِ منِ ذرّه‌وار شاه من آن شاه ولایت سریر صدرنشین و همگان را امیر والی والای امیران دهر شاهِ کرم گسترِ دیوان دهر شاه ولایت‌گهرِ کن‌فکان گنجهء اسرار حق لامکان میرِ رضا‌داده به امر قضا جلوه‌گر از طلعت او مرتضا گوهر بحرین وفا و ولا زادهء بی‌مثل علی العَلا پورِ رسول الاُممِ ممتحن پورِ علی جلوهء یزدان، حسن بر قُلَلِ عِلم عَلَم‌ها زدی بر کتب حِلم رقم‌ها زدی خواست دهد جلوه به حلمش حلیم حلم ترا کرد نمایان حکیم مدحگر حلم تو یزدان توست عارف آن حضرت منّان توست تا عَلَمِ حلمْ به عالم نشاند زینت خود حلم از این شه ستاند حلم خداوند ز حلمش عیان صبر ازل در دلِ صبرش نهان صابر خونین‌دل ایّام غصب ممتحن فتنهء حُکّام غصب آب بقا از لب او جرعه‌کش دست وفا نام ورا قرعه‌کش ماه لقایان حریم ازل دیده کجا چون تو مهِ بی‌بدل ماه و فلک از تو شده در حیات ای دو لبت آمِر مرگ و ممات چشم تو ساقیّ ِ شراب طهور مست دو چشمان تو حورِ قصور بادیه پیمای تو موسای عشق زندهء انفاس تو عیسای عشق خاک تنِ قاطبهء مرسلان بود همه بی نفسِ نفخِ جان_ لیک در آن عهد و زمان قدیم ذکر تو تسبیح خدای کریم ذکر تو شد زینت لب‌های جان ذاکر مذکور شدی آن زمان ذکر خدا ذکر و حدیث شماست یاد شما یاد خدای علاست ای نبوی گوهر و گنج گران گنج تو از گنج‌گهِ شایگان گوهر تو گوهر بحر ولاست عاجز صَرفش همه اهل ذکاست حُسن ِ حَسَن حُسن خدای ازل جلوه‌گهش جلوه‌گهِ بی‌بدل حافظ اسرار علیم حکیم مظهر رحمانی شاه رحیم زادهء شیراوژنِ شیر خدا صف‌شکنِ معرکه‌های بلا صارم خونبارِ ولا پیشگان قاطع اَذناب جفا ریشگان دست علی‌وار به صفّین‌ها پنجهء شیرانهء روز وغا گَرد‌برآرندهء سفیانیان خاک‌کُنِ هیکل شیطانیان منجلی از قدرت او مرتضا حیدر کرّار، شه لافتا تک یلِ موسی یدِ طالوت تن بر سر فرعون‌صفتان تیغ زن ای حسن ای زادهء خُلق عظیم چون تو نیامد به جهان یک کریم آنچه ز اموال که دادت خدا دست تو بخشید ز جود و سخا از کرمت مُکرَم یزدان شدیم لایق مهمانی یزدان شدیم از تو بُوَد کاخ کرامت جمیل از تو شده نام سخاوت ثقیل از کرمت گشت کریمان خجل حاتم طی از کرمت منفعل قاسم الارزاقِ کریمان تویی قوت‌دهِ خوانِ لئیمان تویی آنچه ز ارزاق در این خاک رُست از اثر فضل تو ای پاک رُست چونکه تویی پادشه عرش‌جاه مسند یزدان به تو شد تختگاه رحمتِ رحمانیِ رحمانِ پاک از تو سرازیر شود روی خاک کون و مکان جیره‌خور از خوان توست سائل دیرینهء احسان توست گاهِ کرامت به غلامان دین عشق خودت بخش به جانِ #نگین #نگین #مختار_وطن_پرست

#کوچ_از_قتلگاه توپراقلار اوسته دوشموشیدی شاه انس و جان سویموشدولار لباسنی اشرار بی امان (آتلار قویانمازیدی ایاق ایسّیدن یره) عذر ایسترم بو عرضیمه یا صاحب الزمان اول ایسّی قوملار اوسته کی عریان غریب امام یاتمش نه حالیلن یوخودی بیرجه سایبان داغ ایلمیشدی آهن و آلاتی آفتاب زحمت ویروردی گُل بدنه تیغیله سِنان ضَمّ ایلمیشدی توپراقا آتلار وجودینی آتلار ایاقی قانه بویانمشدی اول زمان مکتوب ایدوبدی بعضلری، دورد آغاج یولی قانه چکوبدی آتلار ایاقیله کوفیان اوخلار ایدوبدی طاق ظفر سینه سینده نصب دوشموشدی فاتحانه شهنشاه خسته جان بیر منظر غریبیدی صحرای کربلا ایلردیلر نظاره او صحرایه قدسیان قان موج ایدردی هریانا گودال عشقدن گویا شفقده غوطه وورور مهر آسمان چون شه کُشان امّتی گورموشدی بی حجاب آغلاردی حال شاهه سمائیله کَهکَشان زینب گزردی قتلگهی بیله حالیده تا بلکه جسمنه تاپا بیر روحیله روان اِشکسته اسلحه بوروموشدی چوخور یری سسلردی هارداسان دانش ای قلبیمه توان آلات حربی بیر آرادی زخمدار الی اوخ نیزه تیری ایلدی زینب اویان بویان آختاردی تاپدی قارداشین امّا هزار حیف نعشون گوروب سالوبلا یوزی اوسته ناگهان بیر صیحه چکدی آغلادی آغلاتدی عالمی فریاد و نوحه باشلادی شوریله موکَنان چوخ نوحه خوانلق ایلیوب عمرونده بو خانیم امّا بو نوحه مِثلینی ویرموبدی هیچ نشان بو نوحه مِثلی هاردا اولار عالمین آرا هاردا گوروب بو محنتی شوریده بانوان گوتدی او لخته قانلاری بیر چکدی باشنه سرمشق نوحه خوانلقی آل بوردا نوحه خوان بیر آه جانگدازیله دنیانی داغلادی یاندی شرار آهینه ارکان کن فکان بیر تسلیت ویرن هانی مظلومه زینبه گل بیر نظاره قیل غمه ای میر مومنان دوشدی وداعی یادینه قارداشنون او دم فکر ایتدی اللرین تاپا تسکینه اول زمان قالدی اورکده اللری غمدیده زینبین بو طرزیلن او علّتی من ایلرم بیان دوشموشدی خردا بارماقی آلات حرب آرا کسمشدی دست پاکنی ظلمیله ساربان سسلندی دور فدا سنه ای ذبح بی بدیل قربان کسیلمیش اللروه هر ایکی جهان سالموبلا هیچ شهیدی بو احواله سن کیمی شل اولسون اللری سنی بو حالته سالان ممزوج ایدوبله لحموی عظمیله قوم کین طرحین پوزوبلا جسموون احزاب شامیان سنسن حسینی زینبون ای عالمه پناه؟ یا اینکه‌ من خطایه دچار اولموشام بو آن؟ اول مرتضا که سویمادی دشمن لباسنی عریان سالوبلا اوغلونی صحرایه الامان جسمون بو نوعیلن که سویوب ظلمیله عدو قربانه اوخشادوبدولا اشرار بی نشان بُلمَم نه نوعی باشوی ذبح ایلیوبدوله دوتموش فضای قتلگهی لخته لخته قان ایکاش اُلیدی زینبون ای جان عالمین تا گورمیِیدی بیله سنی قاننه باتان بو قتلگاه عشقدی یا لاله خرمنی؟ یا چشمه دور که هِی ویروری تازه تازه قان؟ جوش ایلیَن زمانیده قان چشمه سی دونن سدّ ایلیوبدی قاننی داشیله داش آتان بو غصّه زینبین یخاجاقدور ایوین حسین قلبون سوکوبدی سینه وه اوچ شعبه اوخ ووران خنجرلریله جسموی اوراق ایدوبدولر گویا دوشوبدی قان آرا بیر مصحف قر'آن کندویه وار شباهتی بو جسم چاک چاک اوخلاردی نَحلی، جسم شریفون ده مثل شان قلبیم دیور که خولیه مهمانیدون گجه آیا یرون نجیدی نه نوعیدی میزبان؟ ایکاش یاتدوقون یری راحت ایدیدیلر آسوده دینجلیدی باشون ای جهانه جان بیر عطر آشنا گلوری جان مشامنه گویا گلوبدی پیکریوه باش چکه آنان شک یوخ یاخوبدی قانوی آغ زلفونه آنام اولموش گورنده پیکر منحوری باغریقان قارداش سوروش گچن گجه‌دن تا دیوم سنه نوحه اوخوردی حالوه بیر عدّه روضه‌خوان ✍ص ۱ از ۲ #نگین #مختار_وطن_پرست

#کوچ_از_قتلگاه حاشا که من‌ گچن گجه آسوده یاتمشام اولموشدوم آه و زاریله اطفاله پاسبان یغمشدی بیر یانان چادرا قیزلاری باجون ویرمیشدی قوملار اوسته یتیمانیوه مکان اصغر آناسی صبحه کیمی گوزیاشی توکوب قان ایلیوبدی قلبنی بیر تیریله کمان سسلردی حشر اولونجا سنه آغلارام علی هاردا ایدوبله سود امرین حلقنی نشان؟ گوردوم دونن خیمده که اوت دوتموسان اوغول اوتلی هوا اولوردی بو گل جسموه وزان اَسموردی لااَقل او زمان باد سرد و بَرد قالمشدی حسرتنده بو دلخسته باغبان سن‌ جان ویرنده من یوخودوم حالوی گورم قالمش نه حاله بس گورسن شاه بی کسان؟ گوردوم گلنده خیمه لره قان ایچینده سن باتمشدی قانه اللری یالقوز قالان آتان ایکاش آنان رباب اُله بوش گورمیه یرون بیر کس خبر دوتانموری بس هاردادور بالان وار حقّی بیکس عمه لرون گر سوروشموری بیر کیمسه گر سورشسا اولار باغریقان آنان اُلسون رباب آنان که آخور چوللره فرات سنده که تشنه یاتموسان ای طفل بی زبان هر یرده رسمدور سودامر، سود، امر یاتار گَل سود گلوبدی سینمه ای قلبمه توان امّا یوخومدی چاره که دفن اولموسان علی توپراقلار ایچره یاره لی حسرتله یاتموسان ایکاش مدفنونده قالا نعشون ای اوغول حفر ایتمیه زمین بلانی دم ِ سِنان قورخوم‌ بودور که پیکریوه دشمن ال تاپا بی خانمان آناوی ایده دیده خونفشان تاپسا یارالی نعشوی بو قوم کینه جو نصب سِنانی ایلیه جاق ظلمیلن سَنان نسگللرونله حشره کیمی آغلارام علی گولمز یوزوم دا بیرده منیم بو سوزی اینان بیر لحظه گر کسیلسه گوزوم یاشی کور اولوم هرگز بو سیله سویلمرم گلگلن دایان دریاجه گوزیاشیم آخا جای عجب دگور بیر بحردور که یوخدی اونا ساحل و کران بو زورق وجودیمی دریایه سالمشام گوزیاشی بحر غمدی بو دل مثل بادبان قارداش رباب دردی بیزه اوزگه درد اولوب یوخدور علاجی دردینون ای عالمه امان دوتموشدی بیله شام غریبان باجون سنه گورمز بو نوعی شام غریبانی هیچ زمان توپراقلار اوستی بستریدی اهلبیتوه صبح ایلیوب او حالیله آشفته بو زنان یوخ فرصتیم که میر سپه هی ورور نهیب فوراً سوار اولون که اولاق مقصده روان قارداش مسافرم گیدورم دور اذان بویور بلکه بلادن حفظ اولا بو اهل کاروان خواهی نخواه میندیله یکسر مخدّرات جبراً چکردی کوفیه نسوانی ساروان مرسومدور گیدنده مسافر اوزاق یولا قومیله اقرباسی دالیجن ویرر اذان بو رسمی زنده ساخلادی سلطان مشرقین حیران قالوب بو رسمه جهانیله کن فکان قویدی ایکی کسیلمش الین قانلی توپراقا قان ایچره اوتدی زحمتیلن شاه بیکسان دوشدی فشاره قانه باتان اوخلی پیکری فوّاره تک قان آخدی وجودیندن اولزمان لحن حجازیلن دیدی تکبیری سوزیله آفاقی صوتیلن بورودی شاه تشنگان زینب ایشتدی لحن حجازین حسینینون ال آتدی یاره اللریلن باشنه او آن الله یارالی پیکریوی حفظ ایده اوزی مندن که اَل گوتورمیه جاق ظلم کوفیان یولّاردا همرهیم دگی عبّاسمیز حسین بولَّم که غم لریم دگی هرگز ختام اولان گیتدیم منیله شمر جفاجودی همسفر یوخدور بو کارواندا اباالفضل پهلوان قبر ایچره حقّی واردی اگر آغلاسا منه عبّاسدور غیوریدی چون میر بانوان امداد ایدوب #نگینینه کشّاف کربیمیز سوزلر اودور که گون کیمی واضح اولور عیان تاپشورّام ایلییَر اونی دعوت بو وادیه تا ذکر ایده مصائبی با چشم خونچکان سن کشتی نجاتسن ای ناخدای عشق باخ بو #نگینه تا اولا بیر تارِ بادبان سِحرٌ مِنَ البَيانه جلا ویرگیلن اُوزون صاف ایتماقا بو آیِنه‌نی اولگلان ضِمان ✍ص ۲ از ۲ #نگین #مختار_وطن_پرست