#قرار_عاشقے #شب_ششم تا محرم... #حاج_حسین_صفری 🔷 @Heiat_Roghaye

شب ششم، شیرین تر از عسل، نامه‌ای با مهر امام حسن‌... حاج علی اولین شب منبرش رو با صحبت از سعادت و کمال انسان شروع کرد و از بعثت انبیا برای شکوفایی و توجه دادن انسان به استعدادها و نیازهای اصلی گفت... یاایهاالذین آمنوا انتم الفقراء الی الله... اینکه انسان فقرش رو بفهمه و با توجه به استعدادهاش و شناسایی نیازهاش به حد انسانیت برسه... روضه ی منبر هم امشب پر از احساس بود و دلهارو آماده تحویل داد... حاج روح‌الله پنج دقیقه مدح امام حسن خوند و اشکهارو جاری کرد و... اما حاج محمد امشب با دلِ پر حاجت اومده بود چون چهل و پنج دقیقه روضه خوند. شعر مفصل در مدح امام حسن شرح ماجرای خیمه ی سیدالشهدا در شب عاشورا روضه حضرت زهرا روضه حضرت علی اکبر شرح روضه حضرت قاسم و داستان ازرق و... در آخر هم این بیت: به جرم بردن ذکر حسن قاسم شبیه موم عسل خانه خانه ات کردن. نایی برای سینه زن ها نبود بعد از این روضه ها و زمینه حماسی حضرت قاسم اما کار خودش رو کرد و به جلسه جون بخشید. امشب هیات الرقیه مهمان زیاد داشت و پنج مداح و نوحه خوان سیدالشهدا فیض رسوندن و همه شور خوندن و از امام حسن گفتن و سیرابمون کردن... البته میوندارهای شور امشب، کودکان بودن و حاج محمد اونارو آورد وسط تا میونداری کنن. این شبها بخاطر روضه های طولانی و ضیق وقت و سیل اشک در روضه، نه فرصت شد واحد خونده بشه و نه میوندارا تونستن دم و ذکر بگیرن، امشب هم قصد بر دم گرفتن بود اما فرصت این فیض فراهم نشد... در آخر هم امشب بدلیل گذشتن وقت دلها راهی گودال نشد و این شعرِ همیشه تازه پایان‌بخش هیات بود: کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی... اما امان از شب هفت و روضه ی شیرخواره... #روایت_هیات #شب_ششم #هیات_الرقیه @HEIAT_ROGHAYE