بسم ‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت #بردیا_محمدی ▶️ هرکه گرفتار غمت می شود زنده به احیای دمت می شود قطع یقین لطف نگاه شماست تا که کسی محتشمت می شود هر که به صحن تو مشرف شود شیفته ی جام جمت می شود طعنه به شاهان جهان می زند هرکه گدای کرمت می شود می زند آتش همه ی خلق را تا که کسی شمع غمت می شود روز قیامت گره اش وا شود هر که دخیل علمت می شود در صف عشاق خریدار او والده ی محترمت می شود برگ امان نامه ی زهرا به حشر دست جدا و قلمت می شود ریخته بر شانه ی تو آبشار ماه ز روی تو بُوَد وامدار حال و هوای حرمش فرق داشت مثل مسیح است دمش فرق داشت معترفند کل علمدارها پرچم و رقص علمش فرق داشت هرچه گدا آمده بر خانه اش گفته عطا و کرمش فرق داشت روضه ی جانسوز زیاد و ولی روضه ی دست قلمش فرق داشت وقت سرودن ز غم مشک او مرثیه ی محتشمش فرق داشت صاحب منظومه ی احسان تویی شادی این کلبه ی احزان تویی ⏹ © اشعار

#حضرت_علی_اصغر_ع_شهادت درمانده اگر بار گناهی دارد در سایه ی شش ماهه پناهی دارد در قبر،پدر به سینه چسباند او را شهزاده ببین چه جایگاهی دارد شاعر: #بردیا_محمدی

#مناجات_با_خدا #امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه پای دل در پیشگاه یار لغزش می‌کند هرچه با ما می‌کند، این نَفْسِ سرکش می‌کند زیرِ گوشِ من بزن..، شاید بیاید اشک من عاقبت این گریه ما را اهل بخشش می‌کند اوّلِ ماه آمدم، رَدَّم نکن ای با مَرام سفره‌داریِ تو را عالم ستایش می‌کند ای به قربانِ کریمی که گدا را پَس نَزَد... رَبِّ ما با عبد خاطی نیز سازش می‌کند جان سلطان خراسان، آبرویم را نریز... این گناه‌آلوده دارد از تو خواهش می‌کند! هر زمان دلگیر بودم، گفته‌ام: یا فاطمه کودکِ آزُرده را مادر نوازش می‌کند بد خُمارم..، چارهَ‌ی من چیست؟! انگور "نجف" مستِ حیدر دور این میخانه گردش می‌کند لذت افطار قنبرهاست..، خرمایِ "علی" نوکری را رزق او دارای ارزش می‌کند حُبِّ حیدر شرطِ اصلیِ قبول بندگیست روزِ حشر او را خدا معیار سنجش می‌کند چاره‌ی بی تابیِ ما صحن شاه کربلاست آتشِ دل در حریمِ او فروکش می‌کند روزه‌دارِ تشنه‌لب! فَبْکِ عَلَی العَطشان حـسیـن گریه را تنها خدا بر او سفارش می کند ▪️ آن‌قَدَر زیر سُم‌ِ مرکب تنش پاشیده شد بوریا با گریه گفت: این جسم ریزش می‌کند! ✍ #بردیا_محمدی