eitaa logo
تاریخ ایران
1.3هزار دنبال‌کننده
304 عکس
58 ویدیو
46 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
Tarikh Tabari_7.pdf
2.37M
🔖 | _ جلد ٧ 📌 زن حیان برجست و شمشیرهای خوارج را بر گرفت و زیر تشک انداخت و آن‌ها که سوی شمشیرهای خویش دویدند آن‌را نیافتند و تسلیم شدند که سوی مغیره‌شان بردند که به آن‌ها گفت: «چرا می‌خواهید میان مسلمانان تفرقه افکنید؟ eitaa.com/HistoryOfIslameitaa.com/HistoryOfIslam
و نيز حضرت معظم‌له [آيةالله شيخ عباس قوچانى‏] و حضرت آقاى حاج سيّد محمدحسين طباطبائى نقل كردند كه: مرحوم آخوند ملّا حسين‌قلى همدانى رضوان‌الله‌عليه پس از سال‌‏ها كه در راه سلوک قدم برداشته بود و به مقصود خود نرسيده بود، روزى بسيار متفكّر و اندوهناک در ايوان مقدّس حضرت أميرالمؤمنين يا ايوان صحن مطهّر كاظمين عليهم‏‌السّلام نشسته و با خود گفتگو مى‌‏كرد كه چندين سال در رشته فقه و اصول بوديم و او ما را به مقصد نرسانيد و چندين سال هم هست كه در اين رشته وارد شده‏‌ايم باز به مقصود خود نرسيده‌‏ايم! ناگاه كبوترى آمده و خواست نان خشكيده‌اى‏ را كه در زاويه ايوان افتاده بود بخورد، هرچه كرد نتوانست، آن نان را به دندان گرفته و با آبى كه در گوشه صحن بود تر نمود باز نتوانست خُرد كند، بالأخره با مرّات عديده و با كاوش‏هاى بسيارى تمامى آن نان را خُرد كرده و خورد! از آن عمل نتيجه گرفته و در سلوک پافشارى نمود تا به مقصود رسيد. - جنگ خطی ج۱۰ ص۱۶۷ و مطلع انوار، مرحوم علامه طهرانی ج‏۳ ص۴۵ @HistoryOfIslam
خطابه حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در فضیلت ماه مبارک رمضان. خط مرحوم حبیب الله فضائلی. صفحه ١ و ٢ @HistoryOfIslam
امروز ٢٠ ، سال‌روز فتح مکه به دست مسلمانان است. روایت فتح مکه: واقعه فتح شهر مکه به دست مسلمانان به فرماندهی پیامبر اسلام صلی‌الله در سال ٨ ه.ق در واکنش به نقض صلح حدیبیه از طرف مشرکان بود. بعد از نقض صلح حدیبیه توسط مشرکان که بین پیامبر اسلام صلی‌الله و مشرکان در سال ۶ ق انجام شده بود، پیامبر تصمیم به فتح مکه، پایگاه اصلی مشرکان گرفت و با سپاه عظیم مسلمانان راهی مکه شد، اما مشرکان مقاومت نشان نداده و بدون جنگ، شهر مکه فتح شد. به موجب آن بسیاری از مشرکان، اسلام آورده و بیعت نمودند. برخی از سران مشرکان از جمله ابوسفیان قبل از ورود مسلمانان به مکه اسلام آوردند. پیامبر اسلام در روز فتح مکه عفو عمومی اعلام کرد. یکی از مواد پیمان‌نامه صلح حدیبیه این بود که بستن پیمان دوستی بین طوایف، آزاد است و شکستن اجباری آن از ناحیه دیگری بر خلاف اصول پیمان‌نامه است ولی این صلح تا زمانی محترم است که نقض نشود، ولی نقض آن توسط مشرکان به منزله بطلان آن است. بر این اساس، بعضی از طوایف با بعضی دیگر، پیمان بستند، از جمله قبیله کنانه با قریش، و قبیله خزاعه با مسلمین پیمان بستند. ولی طولی نکشید که قبیله کنانه، به قبیله خزاعه (هم‌پیمانان اسلام) حمله‌ور شدند، و عده‌ای از آنها را با وضع رقّت‌بار در بستر خواب کشته، و عده‌ای را اسیر کردند. وقتی این گزارش به پیامبر رسید، (و مطابق نقل دیگر قبیله بنی‌بکر پیمان‌شکنی کرده، و با کمک قریش به طایفه خزاعه شبیخون زدند و بیست نفر از آنها را کشتند) آن حضرت از این پیمان‌شکنی، سخت ناراحت شدند و به همین جهت تصمیم به فتح مکّه را گرفتند. چرا که در جزیرةالعرب مکّه تنها پایگاهی بود که در دست مشرکان و مخالفان اسلام باقی مانده بود و آن را مرکز کارشکنی‌های خود قرار داده بودند، و بدیهی است که می‌بایست این سرزمین مقدس، از لوث وجود مشرکان پاک می‌گردید. پیامبر اسلام، اعلام بسیج عمومی کرد، مسلمانان با شور و هیجان به این اعلام، پاسخ مثبت دادند و طولی نکشید که ده هزار نفر مسلمانان مسلّح آماده شدند. پیامبر صلی‌الله همراه اصحاب و ده هزار نفر مسلمان در ، از مدینه به سوی مکّه حرکت کردند. حرکت سپاه حضرت محمد صلی‌الله به‌قدری منظم و براساس اصول تاکتیک نظامی بود که ده هزار نفر مسلمان همراه پیامبر صلی‌الله تا سرزمین مرّ الظّهران - چهار فرسخی مکّه - آمدند؛ بدون آن‌که قریش و مشرکان متوجه حرکت سپاه اسلام بشوند. این حرکت غافل‌گیرانه و تلاش‌های رزمی سپاه مسلمین، رعب و وحشت عجیبی بر دل دشمن افکند. عباس عموی پیامبر صلی‌الله که در خفا قبول اسلام کرده بود و در ظاهر در میان مشرکان مکّه بسر می‌برد و آن‌ها می‌دانستند که او مسلمان است، نقش فعّالی در سرکوب معنوی دشمن داشت. از طرفی اخباری که به ضرر دشمن بود مخفیانه به آن‌ها می‌رساند و بالعکس اخبار دشمن و مشرکان را به مسلمین گزارش می‌داد. ابوسفیان که مورد احترام مشرکان اهل مکّه و رئیس آنان بود، وقتی در بیرون مکّه، لشکر اسلام را مشاهده کرد، آن‌چنان وحشت‌زده و مرعوب لشکر پر صلابت اسلام گردید که به مکّه برگشت و فریاد زد: «ارتش اسلام کاملاً مجهّز است و به زودی شهر مکّه را محاصره خواهد کرد، بزرگ آنها محمد صلی‌الله قول داده که هر کس به مسجدالحرام و کنار کعبه رود و یا اسلحه را به زمین بگذارد در امان خواهد بود.» این پیام، روح مقاومت را از مردم مکّه سلب کرد، پیامبر صلی‌الله با تقسیم نمودن سپاه خود و کنترل دروازه‌ها، شهر مکّه را محاصره نمود. طولی نکشید که به آسانی مکّه آزاد گردید و تحت تصرّف سپاه اسلام در آمد. فقط گردانی که به فرماندهی خالد بن‌ولید بود با جمعی از مشرکان زد و خوردی نمودند که مشرکان با دادن ۲۸ کشته متواری شدند و از مسلمانان سه نفر شهید شدند. آن هم به خاطر این‌که راه را گم کرده بودند و در قسمت پائین مکّه غافل‌گیر شده و به دست کفّار به شهادت رسیدند. رسول اکرم صلی‌الله و مسلمین وارد مکّه شدند، آن حضرت کنار کعبه آمد، روبروی در کعبه ایستاد و گفت: «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، صَدَقَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ، وَ هَزَمَ الْأحْزابَ وَحْدَهُ؛ معبودی جز خدای یکتا نیست، یکتایی که شریک ندارد، او که وعده‌اش را در مورد پیروزی مسلمین ادا کرد، و بنده‌اش را یاری فرمود و گروه‌های مختلف شرک را به تنهایی شکست داد.» و پس از طواف کعبه و انجام مراسم شکرگزاری، سخنرانی مشروحی برای جمعیت ایراد کرد و سپس خانه کعبه را با کمک علی علیه‌السلام از لوث بت‌ها پاک نمود و هرجا که بت و بت‌کده بود، از بین برد و اعلام عفو عمومی نمود.