دوباره میرسد از ره صدایِ پای مُحرم سلامِ ما به حسین جان و گریه های محرم چه نفْس های شریفی که می شوند در این ماه شبیه کعبه ، سیه پوشِ گریه های محرم چه سینه ها که بسوزند در مصائب ارباب اگه از شب اول می بینی سینه ات میسوزه ، برا غمهای ابی عبدالله ، خدارو شکر کن ، بگو خدایا ممنونم ، غم ابی عبدالله را توو سینه ام گذاشتی ، هر کسی خدا دوستش داره ، غم امام حسین رو توو سینه اش میزاره ، بگو خدا ممنونم ... چه سینه ها که بسوزند در مصائب ارباب چه اشک ها که بریزند در عزای محرم به روی پیرهن مشکی ام نوشته ام امسال منم گدای حسین و منم گدای مُحرم ( حسین جان ... ) تکرار به روی پیرهن مشکی ام نوشته ام امسال منم گدای حسین و منم گدای مُحرم به یاد اون شهدایی که رو لباسشون می نوشتند : « یاحسین » ، به یاد اون شهدایی که سربندشون « یاحسین » بود ، سربندشون « یا ابالفضل » بود ، سربندشون « یازهرا » بود ... تمام سال صدای حسین حسین می آید از آن دلی که شود سخت مبتلای مُحرم پیام فاطمه این است : شیعیان حسینم سلوک روضه بگیرید پا به پای مُحرم .. #شاعر_امیر_عظیمی توو مجلس پسر ، مادر صاحب عزاست ، توو مجلس پسر ، مادر خوش آمد میگه ، توو مجلس پسر ، مادر میگه « بُنَیَّ » ، « بُنَیَّ قَتَلوک » ... مادر روضه میخونه ... هر کسی امشب صدای مادرش رو میشنوه ، خوشا به حالش ، « بُنَیَّ قَتَلوک » ... « وَ ما عَرَفوک » این جمله ی آخرش جگر رو میسوزونه ... « وَ مِنَ الماءِ مَنَعوک »مادرآبت ندادند ، حسییین ... این ناله های شما واشک های شما تسلای دل داغدار مادره ... #استقبال_از_محرم