جزوء مختصری در باب رشته های تخصصی و مراكز مرتبط با حوزه جهت توجیه داوطلبان جدیدالورد

#مسابقه_کتابخوانی 🔸️انقلاب اسلامی و دستاوردها 🔸️ویژه طلاب حوزه علمیه بمناسبت دهه فجر 🔸️زمان:۲۵دی تا ۲۵ بهمن۱۳۹۸ 🔸️جوایز:۲ میلیون ریال برای ۱۰ نفر 🔸️ شرکت در مسابقه از طریق لینک ذیل: 👇👇👇👇👇👇👇👇 http://ravesh.me/qxHvY کانال واحد فرهنگی معاونت تهذیب و تبلیغ حوزه علمیه اصفهان @farhangihozeh

🔸️کتاب انقلاب اسلامی و دستاوردها 🔸️لطفا پس از مطالعه کتاب به سئوالات پاسخ دهید. 🔸️اشکالات احتمالی را با مدیران کانال در میان بگذارید. @farhangihozeh

نكات بهداشتی كاربردی مدارس علمیه

نشست سیاسی(بررسی مسایل روز و انتخابات ) _ باحضور استاد غلامرضایی _به مناسبت دهه مبارک فجر _سه شنبه 15 بهمن ماه ساعت 9صبح مکان: حوزه علمیه امام حسین(ع) شهرضا

آفات_زبان فحش الجنه حرام على کل فاحش ان یدخلها. ورود به بهشت بر هر دشنام دهنده اى حرام است . پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) (۱) تعریف فحش فحش ، بذاء، سلاطه ، تفحش و سب ، کلماتى گوناگون با معانى بسیار نزدیک به هم ، بلکه مترادف و هم معنایند. فحش در لغت به معناى افزایش بدى از حد مجاز است ؛ یعنى وقتى بدى از حد خود فراتر رود، شخص به ناسزاگویى روى مى آورد. ((تفحش )) به معناى بیهوده گفتن یا هرزه گویى ، ((سب )) به معناى گفتار زشت یا دشنام ، ((بذاء)) به معناى بد زبانى و ((سلاطه )) نیز به معناى زبان درازى است . دانشمندان اخلاق ، به کار بردن سخنان زشت براى اشخاص را فحش و ناسزا مى گویند. (۲) اقسام فحش فحش را از جهت انگیزه گوینده به دو قسم مى توان تقسیم کرد: ۱ – فحش با انگیزه آزار (قصد جدى ) گاه ناسزا براى رنجاندن و آزردن خاطر دیگرى گفته مى شود. دشنام دهنده در این حالت با جدیت ناسزا گفته ، حرمت شکنى مى کند. ۲ – فحش با انگیزه شوخى هرزه گویى و فحش چه بسا براى شوخى باشد. ناسزا گویى در چنین حالى ، بدون انگیزه رنجاندن است . گاهى هم این صفت ناپسند، عادت شده ، بدون انگیزه خاصى انجام مى گیرد. فرد بیمار در این حال براى رساندن مقاصد معمول خویش ، سخنان زشت را به مى گیرد. فحش از جهت زشتى کلمات به کار رفته نیز به مرتبه هاى گوناگون تقسیم مى شود. برخى بسیار زشت است و برخى زشتى کم ترى دارد. البته میزان زشتى و ناپسندى سخنان فرد نزد اقوام و ملت هاى گوناگون مختلف است به این معنا که گاه سخنى در شهرى بسیار ناپسند شمرده مى شود و در شهر یا کشور دیگر به آن اندازه ناپسند نیست . اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان استاد مجتبی تهرانی آیت_الله_مجتبی_تهرانی

آفات_زبان شماتت پیامدهاى زشت شماتت: سرکوفت و سرزنش دیگران ، پیامدهاى زشت و ناخوشایندى را براى شماتت کننده در دنیا و سراى آخرت به بار خواهد آورد. ۱ – پیامد شماتت در دنیا ابتلا به مصیبت : اظهار شادى از مصیبت ، موجب گرفتارى شماتت کننده به همان مصیبت مى شود. همان گونه که گذشت ، امام صادق (علیه السلام ) فرمود: هر کس برادر خود را به دلیل مصیبتى که بر او وارد شده است سرزنش کند، از دنیا بیرون نمى رود تا خود گرفتار شود. ۲ – پیامد شماتت در آخرت عذاب در آخرت : آزار رساندن به مؤ من ، مایه قهر خداوند و عذاب آخرتى است تا آن جا که خداوند فرموده است : آزار دهنده بنده مؤ من من ، به من اعلام جنگ بدهد. رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) آزار دهنده مؤ من را آزار دهنده خویش ، و آزار دهنده خویش را آزار دهنده خدا و آزار دهنده خدا را ملعون معرفى کرده است . روشن است که سرکوفت زدن به اهل ایمان ، مایه آزردگى خاطر آن ها است و پرهیز از آزار، ضرورت دارد. (۶) راه هاى درمان شماتت براى درمان بیمارى باید به آثار و عواقب آن اندیشید. آگاهى از این که فرد شماتت کننده به همان مصیبتى مبتلا خواهد شد که دیگرى را براى آن سرزنش مى کرده است ، ترس و واهمه را در روح او پدید خواهد آورد و به یادآورى مکرر این پیامد، دیگر به شماتت دیگران نخواهد پرداخت . اندیشه در این که هر بلایى بر سر اهل ایمان بیاید، ممکن است کفاره گناه یا عامل به کمال رسیدن آنان در آخرت شود او را از سرکوفت و سرزنش ایشان باز مى دارد و از سوى دیگر، بلا و گرفتارى و مصیبت ، بر بدى و خوارى نزد پروردگار دلالت نمى کند؛ بلکه دلالت آن بر نزدیکى به خدا بیش تر است . توجه شماتت کننده به مصیبت ها و بلاهایى که بر خودش وارد مى شود، او را از توجه به گرفتارى هاى دیگران باز مى دارد. دقت و تامل در این که چه بسا بلاى نازل شده بر او براى تادیب در برابر خطاهایش بوده است ، او را از اندیشه در احوال دیگران بازداشته ، به خود مشغول مى سازد. دقت در دور ماندن از رحمت خدا به دلیل آزردن اهل ایمان نیز انسان را به ترک این رفتار زشت سوق مى دهد. اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان استاد ایت الله مجتبی تهرانی آیت_الله_مجتبی_تهرانی

عدول از نیت در نماز جماعت: اگر ماموم بدون ضرورت در نماز چهار رکعتی موقع قنوت امام نیت فرادا کند و نمازش را تمام کند و در ادامه نماز امام نماز دیگر را اقتدا کند جایز است؟ مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله) جواب بدون عذر نمی توان از جماعت جدا شد و نیت فردای کرد خواه از اول تصمیم بر این کار داشته باشد یا در اثناء نماز. و اگر کسی به واسطه عذری بعد از حمد و سوره امام نیت فرادی کند لازم نیست حمد و سوره بخواند ولی اگر پیش از تمام شدن حمد و سوره نیت فرادی کند باید آن مقدار را که امام نخوانده بخواند و البته اگر به خاطر عذری نیت فرادی کند دیگر نمی تواند به جماعت برگردد و اگر مردد شود که نیت فردای کند یا نکند و بعد تصمیم بگیرد نمازش را به جماعتش تمام کند جماعت او اشکال دارد ولی اگر شک کند که نیت فرادی کرده یا نکرده بنا می گذارد که نیت فردای نکرده است.

حضرت شعیب میگفت : گناه نکنید که خدا بر شما بلا نازل میکند.. یکی آمد و گفت من خیلی هم گناه کردم ولی خدا اصلا بلایی بر من نازل نکرده! خداوند به حضرت‌شعیب وحی میکند که به او بگو اتفاقا تو سر تا پا در زنجیر هستی.. آن فرد از حضرت شعیب درخواست نشانه میکند. خداوند میگوید به او بگو که عباداتش را فقط به عنوان تکلیف انجام میدهد و هیچ لذتی از آنها نمیبرد.. امام صادق (ع)فرمودند:خداوند كمترين كاري كه درباره گناهکار انجـام مـیدهد اين است كـه او را از لـذّت مـناجـات محـروم مي‌سـازد. معراج‌السعادة صفحه۶۷۳