eitaa logo
حوزه توییت (توییتر طلاب)🇵🇸
19.1هزار دنبال‌کننده
9.2هزار عکس
4.7هزار ویدیو
157 فایل
👓 مختصر و موجز اندر احوالات حوزه و روحانیت 📩 #توییت‌های خود را برای ما بفرستید کانال مسؤولیتی در قبال توییت کاربران ندارد. کانال صفحه ای در توییتر ندارد! تبلیغ: https://eitaa.com/joinchat/2369191956Cb17c592dc2 👓 ارتباط با مدیر کانال: @AdminTwit
مشاهده در ایتا
دانلود
👓 این که با روش مرسوم دانشگاهی درست نیست قبول؛ ولی باید به این نکته هم پرداخت که چرا کتاب و مقاله نویسی های قوی حوزوی از حوزه رخت بر بسته و طلاب معمولا قدرت نوشتن متن خصوصا به عربی رو ندارند 💬 شفیعی @HozeTwit
حوزه توییت (توییتر طلاب)🇵🇸
🌀 وحدت حوزه و دانشگاه یا شبیه‌شدن حوزه به دانشگاه؟! 🖋 هادی مصری‌پور؛ #یادداشت_مهمان 🔸 در ایام سا
👓 مبنا قراردادن در رتبه بندی، خطایی بزرگ ۱. رتبه‌بندی پژوهشگران بر اساس ، یک روش منسوخ نیست؛ چون اصلا در مجامع علمی معتبر هیچ وقت جریان نداشته تا الان بخواد نسخ بشه! بلکه این مساله از ابداعات دانشگاه‌های وطنیه!! ثمره‌اش هم تشدید حس بی‌نیازی برخی دانشگاهیان از مسائل اجتماع و قطع ارتباط اون‌ها با فرهنگ و صنعت بوده 👈 چون حل یک مساله ساده فرضی یا بازتولید ادبی یک مساله سخت واقعی که صد بار توسط دیگران حل شده، برای اون‌ها کافی بوده! ۲- البته آسیب‌های چنین فرآیندی بیشتر از این حرف‌ها است: از چاپ مقالات دانشجویان به نام اساتید تا خریدن مقاله و حتی تاسیس مجله رفاقتی یا به صورت شرکت تعاونی که به اندازه یک بنگاه اقتصادی درآمدزایی داره! ۳- امروز دیدم به همت یک حوزوی که استاد دانشگاه است؛ کانالی تاسیس شده و با دریافت هزینه گزاف برای طلاب بزرگوار رزومه می‌سازن؛ مثلا نویسنده در جایگاه سوم نرخش ۴ تومنه، جایگاه چهارم ۳ تومن! ۴- من هم یک انسان هستم و می‌دونم پذیرش اشتباه سخته، اما الان که خود دانشگاه دنبال حل این اشتباه است(و همه می‌دونن که قطعا هیچ راه حلی جز حذف فرآیند مذکور وجود نداره) لطفا شما هم در سیاست‌ها، رویکردها و اقدامات معاونت بازنگری جدی ایجاد کنید. ❗️ همین الان روند طوری شده که همه به دنبال تاسیس یک مجله علمی پژوهشی جدید هستند تا راحت‌تر مقاله چاپ کنند! 💬 از طرف نویسنده چندین مقاله علمی پژوهشی @HozeTwit
حوزه توییت (توییتر طلاب)🇵🇸
👓 یه نکته عجیب در سخن‌های ایشون اینه که می‌گه استادها حال تحقیق ندارند می‌خواهند مقاله حذف بشه! ❗️
👓🇺🇸 پاسخ یکی از دانشجویان دکتری فلسفه در امریکا به وضعیت در علوم انسانی امریکا ❗️ آیا اونجاهم الزام به مقاله برای اساتید وجود داره؟ آیا اونجا کسی هست که سالی بیست و چند مقاله منتشر کنه؟ 🔹 پاسخ: رشته به رشته فرق داره. کشور به کشور هم فرق داره. دانشگاه به دانشگاه هم فرق داره. فضای آمریکا و کانادا تو فلسفه اینطوره: ❗️ اینجا دانشگاهها یه رده بندی ای دارن که رویکرد دانشگاه رو به آموزش تعیین میکنه. یه سری تحقیق محورند یه سری آموزش محور. دانشگاه های تحقیق محور هم دو دسته اند. R1 یعنی بیشترین تمرکز روی تحقیق، R2 یعنی تمرکز روی تحقیق ولی نه به اندازه ی R1. 🔹 همه دانشگاههای معروف آمریکا R1 هستند. تو این دانشگاهها انتظار از کسی که تازه استخدام میشه اینه که مقاله و کتاب چاپ کنه. خیلی مهم نیست. کیفیت کار مهمه. اگه سه تا مقاله تو بهترین ژورنال فلسفه جهان چاپ کنه بهتره تا ده تا مقاله تو ژورنال رتبه ی بیست چاپ کنه. ولی عموما سه تا مقاله در رکورد خوبی به حساب میاد. 🔹 بعد از چند سال که طرف رکورد خوبی از خودش بجا گذاشت اصطلاحا tenure میشه. یعنی استخدام دائم میشه. ازون به بعد، اگه مقاله چاپ نکنه خطر اخراج از دانشگاه نداره فقط رتبه اش دیگه بالاتر نمیره. 🔹 این رویه مرسوم در ایران که دانشجو مقاله رو مینویسه و برای اینکه چاپ بشه اسم استاد رو میاره تا رزومه استاد رو پر کنه مصداق کامل بیشرفی و دیاثت آکادمیکه. مطلقا چنین چیزی در هیچ کشور جدی ای وجود نداره. 🔹 تنها و تنها اگر استاد از مقاله رو نوشته باشه حق داره که اسمشو به عنوان نویسنده درج کنه. هر کمک دیگه ای، هر چقدر هم زیاد، فقط و فقط باعث میشه به رسم ادب نام استاد رو توی لیست تشکر ها در پاورقی آخر مقاله بیارن. اونم اجباری نیست. @HozeTwit