این روزها تو قسمت بایگانی مغزم دنبال خاطراتی میگردم که خودم از روی قصد بخاطر وجود افرادی به سختی و با تلاش زیاد پاکشون کرده بودم، خاطرات بدی که تو برهه‌ای از زمان خواب شب رو ازم گرفته بودن، امّا حالا چون تُو داخل اون خاطرات هستی در به در دنبالشونم که ریزترین جزئاتشونم به یاد بیارم : )

دلم برای صدای تیک تیکِ باطریه قلبت تنگ شده

من واقعا زندگیمو رها کردم

میگن نجات دهنده در آینه است، برای من باید گفت فنا دهنده در آینه است.

بده، خیلی بده که پشت و پناهت رو از دست بدی از طرفی هم تنها کسایی که برات موندن رو ضعیف و رنجور ببینی و هیچ کاری ازت برنیاد ..

جدیدا دیگه شب نمیشه، آفتاب که میره غَم میشه

خدایا قربونت برم مطمئنی شب رو برای آسایش و آرامش آفریدی ؟ پس چرا این مغز من شب که میشه یاد خاطره‌هاش میفته، در جریانه که شبا شیفت کاریش تموم میشه باید خاموش بشه ؟؟

اِی‌درد ؛ اگر تو نماینده خدایی که برای آزمایش من قدم بر زمین گذاشته‌ای، تورا می‌پرستم، در آغوش می‌گیرم و شکوه نمیکنم [شهید مصطفی چمران]

شب‌ها به‌روی خودتون نیارید تا درد عشق بخوابه ! . .

برای درد دلتنگی لالایی سراغ نداری ؟

کجا رسد به تو مکتوب گریه آلودم؟ که باد هم نبرد کاغذی که نم دارد ..

پرسید خوبی ؟ صادقانه گفتم نه اصلا، اینکه میبینی سرپام فقط بخاطر اینه که سعی دارم خاکستر روحِ سوختم رو به محرم برسونم .