#علمدار_عشق قسمت 0⃣5⃣ ازم خواست بهتون بگم مراقب چادرتون باشید و زینبشو واقعا زینب تربیت کنید مائده خانم، هادی حتی لحظه آخرم به یاد شما بود اینم انگشتر امانتی سیدهادی بااجازتون ‌آقا مرتضی هادی من چطوری شهیدشد؟ چرا نذاشتن در تابوتو باز کنم مثل سیدالشهدا چون تو اون تابوت فقط یه سر بود برای همین اجازه ندادن اومدم پشت مرتضی برم تو اتاق که گفت: لطفا تنهام بذار سادات با زهرا به سمت مائده دویدیم مائده انگشتر به سینه اش چسبونده بود، هادی خیلی بی انصافی من انقدر بد بودم که حتی بهم اجازه ندادی لحظه آخر ببینمت بی انصاف منو با یه بچه ۷ ماهه تنها گذاشتی رفتی پیش عممون... هادی دلم برات تنگ شده من می‌ترسم نتونم زینب و خوب بزرگ کنم هادی دوماهه ندیدمت نمیخوای بیای به خوابم بی معرفت پاشد زینب سادات و بغل کرد -مائده کجا داری میری عزیز عمه میخوام برم پیش هادی... باشه صبرکن خودم می‌برمت تو حالت خوب نیست زهراجان مراقب مرتضی باش سر کوچه یه ماشین شبیه ماشین پسرعموم دیدم -مائده اون ماشین پسرعمو بود نمیدونم عمه من حواسم نبود مائده رو بردم مزارشهدا وای که حرفای این دختر دل آتیش میزدا دست می‌کشید رو مزار هادی می‌گفت درد نداشتـ لحظه ای سرتو بریدن مادرمون اومده بود پیشت سرتو به دامن گرفته بود -مائده پاشو بسه دختر، خودتو اذیت می‌کنی، ببین زینب ترسیده، بیا بریم خونه داداش اینا تو رو بذارم اونجا خیالم راحته مائده رو گذاشتم خونه برادرم خودم برگشتم خونه مرتضی اینا زهرا با قیافه بهم ریخته در رو باز کرد -زهرا چی شده ""زن عموت اینجا بود به داداشم زخم زبون زد داداش هم تا مجتبی اومد گفت منو برسون تهران الان که به مجتبی زنگ زدم گفت خودش داره برمیگرده داداش برای اهواز بلیط گرفته -میدونم کجا رفته الان میرم به سیدمحسن میگم منو برسونه تهران #راوے مرتضے تو هواپیما بودم به دوران دانشجویی، نرگس سادات و دوران عقدمون فڪر می‌کردم از روزای اول دانشگاه یه حسی نسبت به این دختر داشتم اما نه حس گناه این دختر انقدر عفیف و پاکدامن بود که هیچ پسری به خودش اجازه نمی‌داد فکر گناه بکنه جریانـ محجبه شدن که توفیق شهدایی بود این دختر عطر و بوی زهرایی می‌داد وقتی تو سردخونه چشمام و بازکردم و بعداز چندروز با ماجرای جانبازیم کنار اومدم نمی‌دونستم از بودن در کنار نرگس سادات ناراحت باشم یا شاد نرگس یه عشق دنیویی پاک هستش عطر سیب قرمز، من عاشق این دخترم الانم دارم میرم طلائیه میدونم به ساعتی نکشیده نرگس کنارمه هواپیما تو فرودگاه اهواز به زمین نشست اول رفتم یه هتل یه دوش گرفتم با ماشین هتل راهی طلائیه شدم اینجا معقر قمربنی هاشمه اینجا بوی حضرت عباس میده نرگس به من میگه منم بوی حضرت عباس میدم اینجا حاج حسین خزاری عباسی شد اینجا جای قدمای حاج ابراهیم همت هستش یه دور تو طلائیه زدم، شروع کردم با شهدا حرف زدن چرا منو باخودتون نبردید، رسم این نبود بمونم هی زخم زبان بشنوم نرگس من عاشقه عاشق چرا باید مردم بخاطر عشقش بهش خرده بگیرن چندساعتی گذشت صدای داد نرگس به گوشم رسید مــــــــــــــر تــــــــــــضـــــــــی آقــــــــــــــــــــــا همســــــــــــــــــــر کجایی؟ رفتم پیشش تو از کجا میدونستی من اینجام -فکر کن من ندونم تو کجایی نشست کنارم سرمو گذاشتم رو پاش نرگس خیلی دوستت دارم ۲سال بعد حتما میگید تو این دوسال چی شد وقتی از طلائیه برگشتیم، رفتیم مشهد بعدش رفتیم سر خونه و زندگی خودمون، نرگس بخاطر من با اونکه جز نخبه های علمی بود انصراف داد چندماه بعد ازدواج خدا یه سه قلو به ما داد اسم دوتاشون من به یاد همرزای غریبم که تو دمشق جا موندن، حسن و حسین گذاشتم و نرگس بخاطر شفای من اسم آخریو گذاشت رضا تو اتاق بودم که نرگس گفت بذار کمکت کنم عزیزم نرگس صدای پسرا میاد -اول همسر بعد فرزند تا من این سه تا پسر شیطون تو ماشین جا بدم توهم بیا عزیزم بالاخره روز ششم سفر شد و ما الان تو حرم حضرت عباس هستیم صدای جق جق کفش پسرا تمام صحن برداشته نرگس دستم فشار داد گفت: مرتضی تو#علمدار_عشقی ⏹پایان