#آزادی در مسیر هاراگیری
نشریه شارلی ابدو، مجله طنزچپ‌گرای فرانسوی است که تاکنون با نقد و تمسخر ادیانی مانند مسیحیت و به‌ویژه اسلام توانسته خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. این مجله که پیشتر با نام هاراگیری (خودکشی) منتشر می‌شد، به واسطه توهین به رهبرانی چون ناپلئون و ژنرال شارل دوگل تعطیل شد؛ پس از چند سال با نام شارلی ابدو دوباره منتشر شد و این بار توهین به مذاهب و رهبران را در دستور کار خود قرار داد.

توهین به مکرون نه، به ادیان آری
شارلی ابدو که به دلیل سطح پایین و نداشتن مخاطب تا سال۱۹۹۲ بارها تعطیل شد پیشینه توهین به مکرون را نیز در کارنامه خود دارد. شکایت مکرون از عوامل انتشار یک کاریکاتور که در آن، وی را در زمان کرونا به هیتلر تشبیه کرده بودند نشان داد قانون فرانسه تنها در مقابل رئیسان جمهور خود پاسخگو است و هتک حرمت به مقامات ارشد این کشور در مقوله آزادی بیان قرار نمی‌گیرد اما توهین به سایر ادیان و رهبران آن مشمول قانون آزادی بیان می‌شود.
در حالی که بسیاری از مردم ادیان مختلف برای یکدیگر احترام قائل‌اند و توهین به رهبران ادیان را جایز نمی‌دانند؛ در این نشریه، اهانت به پاپ نیز رایج است و کاریکاتورهای متعدد و موهنی علیه این رهبر مسیحیان منتشر شده است. شارلی ابدو حضرت عیسی مسیح که از پاک‌ترین انسان‌هاست را مورد توهین قرار داده و پس از آن نیز به مقام شامخ زن پاکدامن هستی، حضرت مریم عذرا هتک حرمت کرده و در سال۲۰۱۵ نیز با انتشار کاریکاتوری موهن، به ساحت رسول‌اکرم(ص) بی‌احترامی کرد.
باید گفت این نشریه برای رسیدن به اهداف خود دست روی اهداف اسلام ناب گذاشته و این کار را با توهین به پیامبر ختمی مرتبت(ص) آغاز کرد و سپس با هتک حرمت به رهبر انقلاب ادامه داد. اما پرسش اینجاست چرا این نشریه در نقد اسلام کاریکاتوری هیچ‌گاه به صورت جدی سراغ داعش نرفته و و تنها اهداف سیاسی را پیگیری کرده است.
هزینه‌سازی برای توهین‌کنندگان
بی‌تفاوت نبودن و ضرب شست نشان دادن موجب جلوگیری از تکرار چنین رویه‌ای از سوی این نشریه هتاک خواهد شد. اگر مسلمانان و حتی جامعه مسیحی در قبال هتک حرمت امثال این فکاهی‌نامه‌ها، واکنش جدی‌تری نشان داده بودند کار به اینجا نمی‌رسید.
توهین به رهبر انقلاب آن‌قدر وقیحانه بود که این موضوع حتماً باید به مجامع بین‌الملل کشیده می‌شد و فرانسه را با توجه به شرایط متزلزل دولت مکرون، از طریق دیپلماسی تحت فشار قرار می‌دادیم. برگزاری تجمع جلو سفارت فرانسه، برگزاری نمایشگاه حقوق بشر دوگانه فرانسه و اقدامات فرهنگی و برگزاری جلسات با استادان حامی جمهوری اسلامی در رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه نیز مؤثر است. همچنین طراحی رویداد کاریکاتور علیه مکرون و هم‌اندیشی هنرمندان و کاریکاتوریست‌های داخلی و خارجی نیز بسیار راهگشا خواهد بود.
✍ زینب. اصغریان
@J_Zpishgam
هدایت شده از جمعیت زنان پیشگام جامعه مهدوی
#آزادی در مسیر هاراگیری
نشریه شارلی ابدو، مجله طنزچپ‌گرای فرانسوی است که تاکنون با نقد و تمسخر ادیانی مانند مسیحیت و به‌ویژه اسلام توانسته خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. این مجله که پیشتر با نام هاراگیری (خودکشی) منتشر می‌شد، به واسطه توهین به رهبرانی چون ناپلئون و ژنرال شارل دوگل تعطیل شد؛ پس از چند سال با نام شارلی ابدو دوباره منتشر شد و این بار توهین به مذاهب و رهبران را در دستور کار خود قرار داد.

توهین به مکرون نه، به ادیان آری
شارلی ابدو که به دلیل سطح پایین و نداشتن مخاطب تا سال۱۹۹۲ بارها تعطیل شد پیشینه توهین به مکرون را نیز در کارنامه خود دارد. شکایت مکرون از عوامل انتشار یک کاریکاتور که در آن، وی را در زمان کرونا به هیتلر تشبیه کرده بودند نشان داد قانون فرانسه تنها در مقابل رئیسان جمهور خود پاسخگو است و هتک حرمت به مقامات ارشد این کشور در مقوله آزادی بیان قرار نمی‌گیرد اما توهین به سایر ادیان و رهبران آن مشمول قانون آزادی بیان می‌شود.
در حالی که بسیاری از مردم ادیان مختلف برای یکدیگر احترام قائل‌اند و توهین به رهبران ادیان را جایز نمی‌دانند؛ در این نشریه، اهانت به پاپ نیز رایج است و کاریکاتورهای متعدد و موهنی علیه این رهبر مسیحیان منتشر شده است. شارلی ابدو حضرت عیسی مسیح که از پاک‌ترین انسان‌هاست را مورد توهین قرار داده و پس از آن نیز به مقام شامخ زن پاکدامن هستی، حضرت مریم عذرا هتک حرمت کرده و در سال۲۰۱۵ نیز با انتشار کاریکاتوری موهن، به ساحت رسول‌اکرم(ص) بی‌احترامی کرد.
باید گفت این نشریه برای رسیدن به اهداف خود دست روی اهداف اسلام ناب گذاشته و این کار را با توهین به پیامبر ختمی مرتبت(ص) آغاز کرد و سپس با هتک حرمت به رهبر انقلاب ادامه داد. اما پرسش اینجاست چرا این نشریه در نقد اسلام کاریکاتوری هیچ‌گاه به صورت جدی سراغ داعش نرفته و و تنها اهداف سیاسی را پیگیری کرده است.
هزینه‌سازی برای توهین‌کنندگان
بی‌تفاوت نبودن و ضرب شست نشان دادن موجب جلوگیری از تکرار چنین رویه‌ای از سوی این نشریه هتاک خواهد شد. اگر مسلمانان و حتی جامعه مسیحی در قبال هتک حرمت امثال این فکاهی‌نامه‌ها، واکنش جدی‌تری نشان داده بودند کار به اینجا نمی‌رسید.
توهین به رهبر انقلاب آن‌قدر وقیحانه بود که این موضوع حتماً باید به مجامع بین‌الملل کشیده می‌شد و فرانسه را با توجه به شرایط متزلزل دولت مکرون، از طریق دیپلماسی تحت فشار قرار می‌دادیم. برگزاری تجمع جلو سفارت فرانسه، برگزاری نمایشگاه حقوق بشر دوگانه فرانسه و اقدامات فرهنگی و برگزاری جلسات با استادان حامی جمهوری اسلامی در رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه نیز مؤثر است. همچنین طراحی رویداد کاریکاتور علیه مکرون و هم‌اندیشی هنرمندان و کاریکاتوریست‌های داخلی و خارجی نیز بسیار راهگشا خواهد بود.
✍ زینب. اصغریان
@J_Zpishgam