eitaa logo
جهاد تبیینJahaadtabyyn
171 دنبال‌کننده
23.1هزار عکس
21.9هزار ویدیو
88 فایل
مذهبی،سیاسی،قرآنی،اخبار،احادیث،نهج البلاغه،ورزشی،اطلاعات عمومی،اخبار،خنده،بهداشتی،سلامتی،حوادث و ...(موارد هنجار شکن و ضد اخلاقی، اسلامی، ولایی و قوانین ج ا ا توسط مدیران قابل حذف و پاک کردن در اسرع وقت در کانال است)جهاد تبیین فریضه ای قطعی،فوری و عینیست.
مشاهده در ایتا
دانلود
✏️📩🕊 دنـبال نبـاش گــوش به وسـوسه نـده به ات آسیب نــرسان ،عفـت تو اگر رفــت دیگــر بـر گـردد اجــازه که مـردان هـوسباز حـیا و شــرف و آبــروی تـو را ببــرنـد✖️✖️ را برای آینده ات حفظ کن🌹 او مــردی اسـت که در راه الله، به تو کمــک مــی کنـد 🌹. فقــط در اطاعت اســت💯 خواهرم کمی داشته باش ،الله با است اگر امروز چیزی را ، تـرک کـنی،، چیــزی خیـلی از آن را بـرات مــی دهد @chadoria 🍃🌹❤️
هدایت شده از علامه طباطبایی ره
🌹 بیان آیه {۲} 🌹🔸 🌹🔸 اصل در معناى كلمه  قصد كردن و يا قصد كردن با اعتماد است، وقتى گفته مى شود: (صمده، يصمده، صمدا) از باب (نصر، ينصر) معنايش اين است كه فلانى قصد فلان كس يا فلان چيز را كرد، در حالى كه بر او اعتماد كرده بود. بعضى از مفسرين اين كلمه را - كه صفت است - به معانى متعددى تفسير كرده اند كه برگشت بيشتر آنها به معناى زير است: (سيد و بزرگى كه از هر سو به جانبش قصد مى كنند تا حوايجشان را برآورد) و چون در آيه مورد بحث مطلق آمده همين معنا را مى دهد، پس خداى تعالى سيد و بزرگى است كه تمامى موجودات عالم در تمامى حوائجشان او را قصد مى كنند. 🔸آرى وقتى خداى تعالى پديد آورنده همه عالم است، و هر چيزى كه داراى هستى است هستى را خدا به او داده، پس هر چيزى كه‌ نام  صادق بر آن باشد، در ذات و صفات و آثارش محتاج به خدا است، و در رفع حاجتش او را قصد مى كند، همچنان كه خودش فرموده: (الا له الخلق و الامر)، و نيز به طور مطلق فرموده: (و ان الى ربك المنتهى)، پس خداى تعالى در هر حاجتى كه در عالم وجود تصور شود صمد است، يعنى هيچ چيز قصد هيچ چيز ديگر نمى كند مگر آنكه منتهاى مقصدش او است و بر آمدن حاجتش به وسيله او است. 🔸از اينجا روشن مى شود كه اگر الف و لام بر سر كلمه  در آمده، منظور افاده حصر است، مى فهماند تنها خداى تعالى صمد على الاطلاق است، به خلاف كلمه  كه الف ولام بر سرش در نيامده، براى اينكه اين كلمه با معناى مخصوصى كه افاده مى كند در جمله اثباتى بر احدى غير خداى تعالى اطلاق نمى شود، پس حاجت نبود كه با آوردن الف و لام حصر احديت را در جناب حق تعالى افاده كند، و يا احديت معهودى از بين احديت ها را برساند. و اما اينكه چرا دوباره كلمه  ذكر شد، با اينكه ممكن بود بفرمايد: (قل هو الله احد و صمد)؟ ظاهرا اين تكرار براى اشاره به اين معنا بوده كه هر يك از دو جمله (هو الله احد) و (الله الصمد) مستقلا كافى در تعريف خداى تعالى است، چون مقام، مقام معرفى خدا به وسيله صفتى است كه خاص خود او باشد، پس معنا چنين است كه معرفت به خداى تعالى حاصل مى گردد چه از شنيدن جمله (هو الله احد) و چه از شنيدن (الله الصمد) چه آنجور توصيف و تعريف شود و چه اينجور. 🔸و اين دو آيه شريفه در عين حال هم به وسيله صفات ذات، خداى تعالى را معرفى كرده، و هم به وسيله صفات فعل. جمله  خدا را به صفت احديت توصيف كرده، كه احديت عين ذات است. و جمله  او را به صفت صمديت توصيف كرده كه صفت فعل است، چون گفتيم صمديت عبارت از اين است كه هر چيزى به سوى او منتهى مى شود. 🔸بعضى از مفسرين گفته اند: كلمه  به معناى هر چيز توپرى است كه جوفش خالى نباشد، و در نتيجه نه بخورد و نه بنوشد و نه بخوابد و نه بچه بياورد و نه از كسى متولد شود. كه بنابر اين تفسير، جمله (لم يلد و لم يولد) تفسير كلمه  خواهد بود. _____________________ ⛔️ هرگونه نشر و کپی فقط با ذکر نام کانال جایز می باشد 🌷شادی روح علامه طباطبایی 👇 @all_mizan https://eitaa.com/joinchat/490209349C8c72616880
زیباترین حس سجده این است تو در گوش زمین پچ پچ می کنی اما در آسمانها صدایت را می شنوند