🔻علی کریمی یک اکانت اجاره ای است، او را فراموش کنید #کوروش_علیانی 🔸کسانی که در جنگ ایران و عراق، در آن دفاع مقدس کشته شدند، ایرانیان شهید هستند. فرقی نمی‌کند که کادر ارتش بوده‌اند، نیروی وظیفه بوده‌اند، سپاهی بوده‌اند، بسیجی بوده‌اند، یا نیروهای نامنظم چریکی، یا پیشمرگان مسلمان کرد. 🔹آن زمان که با بازی مضحک «ناگفته‌های جنگ» وارد میدان شدند و گفتند ارتش از خرمشهر دفاع کرد نه نیروهای مردمی و سپاه، و گفتند خرمشهر را ارتش آزاد کرد نه سپاه و بسیج، شاید می‌شد حدس زد که این بازی با جنگ استادیومی طرفداران ارتش و سپاه آغاز می‌شود اما به همین جا ختم نخواهد شد. 🔸قهرمانان شهید ۲۹ فروردین ۱۳۶۷، در جوشن و سهند و سبلان، مدافعان این کشور و همگی ارتشی بودند. 🔹حمله‌ی آن روز ارتش ایالات متحده به ارتش ایران هیچ مجوز قانونی‌ای جز لات‌بازی و قلدرمآبی استعمار نسبتا جوان آمریکا نداشت. 🔸در همان نبرد هم عملا هر چند ایران یک ناوچه و شهیدان گرانقدری را از دست داد، نگذاشت ارتش متجاوز صدمات بیش‌تری به ایران وارد کند. 🔸موضوع اصلا علی کریمی، ارتش، سپاه، ناو، ناوچه، تنگه‌ی هرمز و این چیزها نیست. موضوع همین کشور است؛ ایران. 🔹ایرانی که به دلیل وسعت، فراوانی نیروی انسانی تحصیل‌کرده و مجهز به دانش روز، فراوانی منابع طبیعی و خصوصا نفت و گاز، بهره‌مندی از یک ژئوپلیتیک بی‌نظیر در جهان، خطر تلقی می‌شود. چرا و برای که؟ 🔸ایران می‌تواند در خاورمیانه‌ی پر از جنگ و آشوب، بدون تن دادن به زورگویی استعمارگران نمونه‌ی موفق ثبات باشد و این برای قدرت‌هایی مانند ایالات متحده و مدعیان منطقه‌ای مثل اسراییل خطرناک است. به همین دلیل آن‌ها از دو چیز شدیدا استقبال می‌کنند: - بی‌عقلی در ایران - فروپاشی ایران 🔹علی کریمی عملا در این بازی آقای «هیچ کس» است؛ یک اکانت اجاره‌ای است با چهره‌ی یک فوتبالیست محبوب. مالک اکانت البته متعهد است که هر از چند گاهی مصاحبه‌ای هم بکند و می‌کند. نهایتاً او دارد وزن محبوبیت ورزشی خودش را به اکانتش و وزن اکانتش را به سیاست‌گذاران ضد ایرانی اجاره می‌دهد. 🔸اما او وزنه‌ای سیاسی نیست، به دلایلی بسیار. از جمله این که درکش از تلفات یک دفاع موفق که از سوی وطنش هم بوده، آن قدر نیست که اجازه ندهد در اکانت اجاره‌ایش به نام او این دفاع باشکوه و ملی را مسخره نکنند. 🔹پس اگر اشکال ندارد علی کریمی را فراموش کنید. در عوض نگذارید دفاع از ایران مضحکه شود، و شهید را اول کار مظلوم مدیریت خطا (پروژه‌ی حسین باستانی در بی‌بی‌سی)، بعد منقسم به خوب و بد (پروژه‌ی مسعود بختیاری و حسین دهباشی)، و در نهایت ترکیده و مضحک (پروژه‌ی اکانت اجاره‌ای) نشان بدهند.