#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت غیر از تو را زبان من املا نمی‌کند جز گفتن از تو را، قلم انشا نمی‌کند شاعر تو را نوشته و حاشا نمی‌کند جز در سرودن از تو زبان وا نمی‌کند جز نام دلربای تو بر لب نمی‌رود هر کس نگفته از تو، حسینی نمی‌شود آدم ابوالبشر شده اما حسین نیست از او خلیل سر شده اما حسین نیست موسی پیامبر شده اما حسین نیست عیسی به عرش بر شده اما حسین نیست در جانْ محمد است که با او برابر است آری حسین بوده که جانِ پیمبر است گیرم پیمبر است که فرقی نمی‌کنند همتای حیدرست که فرقی نمی‌کنند زهرای اطهر است که فرقی نمی‌کنند مثل برادر است که فرقی نمی‌کنند فرقی نمی‌کنند و مرا شور در سر است آخر حسین فاطمه یک چیز دیگر است... در دین ما خدا یکی و مصطفی یکی‌ست احمد یکی‌ست؛ پس به یقین مرتضی یکی‌ست حیدر یکی و حضرت خیرالنسا یکی‌ست زهرا یکی‌ست پس حسن مجتبی یکی‌ست این جمع، بی حسین که معنا نمی‌گرفت یعنی اگر نبود، کسا پا نمی‌گرفت بی اشک، خاکِ خلقتمان گِل نمی‌شود تنها مجسمه‌ست دل و دل نمی‌شود دلْ بی حسین، این همه قابل نمی‌شود انسانِ بی حسین که کامل نمی‌شود غیر از "حسین" را به دل خویش حک نکن ما از اضافه‌ی گِل اوییم، شک نکن تاریکم و حسین چراغ هدایت است وقتی حسین هست، به کشتی چه حاجت است! درس من از حسین، همین یک عبارت است عزت برای شیعه‌ی او در "شهادت" است ما شیعه‌ایم و پای ستم را شکسته‌ایم در سایه‌ی "سُیُوفُ خُذِینی" نشسته‌ایم ای معنی نهفته‌ی در هل اتی، حسین! إِنَّ الَّذينَ آمَنویِ سوره‌ها، حسین! تنها خدا برای تو شد خون‌بها، حسین! ماییم و حسرت حرم کربلا، حسین! از ما بگیر این همه درد فراق را اما نگیر از دل ما اشتیاق را ✍ #محسن_ناصحی