پس به قرآنی که تو را وحی می شود تمسّک کن که البته تو به راه راست ( و طریق حق ) هستی. ✨سوره زخرف آیه ۴۳ 🆔 @Javadpanahi 🌺

🌷 امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) فرمودند : 🖌 بزرگترين حسرت ها در روز قيامت ، حسرت خوردن مردی است كه مالی را به گناه گرد آورده و آن را شخصی به ارث بُرد و در اطاعت خدای سبحان بخشش كرد و با آن وارد بهشت شد، و گرد آورنده اولي وارد جهنم گرديد. 📚 نهج البلاغه ، حكمت ٤٢٩ 🆔 @Javadpanahi 🌺

🌺🍃امام علی(علیه السلام) می‌فرماید:  اگر بلندی همّت، تو را بر اصلاح عیوب مردم وادار کند،نخست اصلاح را ازخودت شروع کن؛ 🌺🍃زیرا با این که خودت فاسد بوده و در اصلاح دیگران بکوشی، این بزرگترین عیب است. 🌺🍃به منظور امر بمعروف باید نفس خویشتن و نه دیگران را برای عمل به معروف هدایت نماییم! 🌺🍃و به منظور نهی از منکر بایدنفس خویشتن و نه دیگران را از عمل به منکر بازداریم! آن کس کـه نیاز به تغییر دارد خـود مائیم نـــه دیگـــران! 🌺🍃دیگران بر اسـاس الگوی شخصیتی مـامی توانند خـــود را با اراده خود تغییر دهند و نه بااراده و بـه دستور ما. 🆔 @Javadpanahi 🌺

🌺🍃موقعی که ماشین کند می‌رود کمی گاز آن را زیاد می کنند، این ماشین تندتر می رود. 🌺🍃حضرت حق می خواهد سالك را به حرکت بیندازد تا در سیر الی الله تندتر برود؛لذا به او بلا می دهد. لذا بعضی می گویند: «بلا، تازیانه سلوک است.» 🌺🍃پس بلایی که من مبتلا می شوم، ممکن است اثر اعمال من باشد و خدا می خواهد مرا تزکیه و پاک بکند. 🌺🍃گاهی هم به دليل این است که من دارم به سوي خدا می روم؛ لکن با شوق و رغبت نمی روم. یک بلا به من می دهد که مرتب بگویم: «خدا! خدا! خدا!» 🌺🍃گاهی هم می خواهد به تو درجه و مقام بدهد و به اين منظور، بلا به تو می دهد؛ لذا در روایات دارد که «البلاء للولاء؛ بلا، مال اولیای الهی است.»هر کسی قابلیت بلا دیدن ندارد. 👤آیت الله ناصری 🆔 @Javadpanahi 🌺

⭕️ فرق انسان پیشرفت‌گرا با انسان کمالگرا! -فرقشون اینجاست که در کمالگرایی فرد بدون در نظر گرفتن شرایط و محیط میخواد عملکردش عالی و بدون هیچ عیب و نقصی باشه و همین ترس از اشتباه و شکست ممکنه باعث شه اصلا دست به کاری نزنه و اقدامی نکنه که نتیجش میشه اهمالکاری اما پیشرفت‌گرایی یعنی فرد تلاشش رو میکنه، از اشتباه و شکست نمیترسه و میدونه تو مسیر زندگی باید تجربه کسب کنه و درس بگیره، برعکسِ افراد کمالگرا خودشو با دیگران مقایسه نمیکنه بلکه خودشو با نسخه گذشتش میسنجه و میدونه تغییرات بزرگ حاصل قدم های کوچیکه و استمرار و صبر میطلبه! 🆔 @Javadpanahi 🌺

🌺🍃واژه تهمت از ریشه «تهم» در لغت به معنای فساد و بوگرفتگی از گندگی است. وقتی به کسی اتهام و تهمت زده می شود یعنی او را به فساد و گندگی نسبت می دهند.  🌺🍃واژه بهتان از «بهت» به معنای امری است که مورد دهشت، تحیر، مفاجات و مبهوتی شخص می شود؛ یعنی وقتی شخص از دیگری سخنی ناروا می شنود مبهوت می شود و در تحیر و دهشت قرار می گیرد به طوری که انتظار شنیدن این سخن ناروا را نداشته است و برای او ناگهانی بوده است. در حقیقت بهتان ناظر به واکنش متهمی است که به او نسبت ناروائی داده شده است. 🌺🍃اما واژه افتراء از ریشه «فری» به معنای خلق چیزی باطل است. در حقیقت باطلی را لباس خلقت پوشاندن را فری و افتراء گویند. پس کسی که افترا می زند، در حقیقت، باطلی را لباس حق می پوشاند و آن را به عنوان مطلب حق و راست و درست به دیگری نسبت می دهد در حالی که این نسبت باطل و این خلقت، باطل و دروغین است 🆔 @Javadpanahi 🌺

🔴 قرآن به روایت دانشمندان بسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم ارنست رنان، دانشمند فرانسوی: در کتابخانه شخصی من، هزاران جلد کتاب سیاسی، اجتماعی، ادبی و غیره وجود دارد که همه آنها را بیش از یک بار مطالعه نکرده ام و چه بسا کتاب هایی که فقط زینت کتابخانه من می باشند، ولی یک جلد کتاب است که همیشه مونس من است و هر وقت خسته می شوم و می خواهم درهایی از معانی و کمال به روی من باز شود، آن را مطالعه می کنم و از مطالعه زیاد آن خسته و ملول نمی شوم؛ این کتاب، قرآن، کتاب آسمانی مسلمانان است. گازیوسکی، مستشرق لهستانی: قرآن مجموعه ای است دل نشین، زیرا در آن، اخلاق و تمدن و سیاست و وعده و وعید در کنار یکدیگر قرار دارد. سرویلیام موئیس، دانشمند انگلیسی: قرآن محمد، کتابی است پر از دلایل واضح منطقی و مسائل بی شمار قضایی و حقوقی و دستورات عالی که برای حفظ حیات اجتماعی و مدنی، در این کتاب مقدس به عبارات ساده و در عین حال محکم و منظم آمده است که خوانندگان را مجذوب می نماید. نقل از: محمد حسن توکل، قرآن در چند نگاه پیامبر اسلام (ص): يا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسيت- فَاِنَّ القُرآنَ يُحيِى القَلبَ المیت وَ يَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنكَرِ؛ فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا كه قرآن دل مرده را زنده مى‌كند و از فحشا و زشتى باز مى‌دارد. البرهان فی تفسیر القرآن ج۱ ،ص19