✨🍃آیه گرافی
[وَمَکَرُواْ مَکْراً وَمَکَرْنَا مَکْراً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
وقتی نقشه میکشی تا کسی متوجه گناهت نشه ،
حواست نیست که خدا هم داره برات نقشه میکشه!🌿🌟]
✨سوره نمل آیه ۵۰
🆔 @Javadpanahi 🌺
🌷 پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)فرمودند :
✍ ثَمَانِيَةٌ إِنْ أُهِينُوا فَلاَ يَلُومُوا إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ اَلذَّاهِبُ إِلَى مَائِدَةٍ لَمْ يُدْعَ إِلَيْهَا وَاَلْمُتَأَمِّرُ عَلَى رَبِّ اَلْبَيْتِ وَطَالِبُ اَلْخَيْرِ مِنْ أَعْدَائِهِ وَطَالِبُ اَلْفَضْلِ مِنَ اَللِّئَامِ وَاَلدَّاخِلُ بَيْنَ اِثْنَيْنِ فِي سِرٍّ لَهُمْ لَمْ يُدْخِلاَهُ فِيهِ وَاَلْمُسْتَخِفُّ بِالسُّلْطَانِ وَاَلْجَالِسُ فِي مَجْلِسٍ لَيْسَ لَهُ بِأَهْلٍ وَاَلْمُقْبِلُ بِالْحَدِيثِ عَلَى مَنْ لاَ يَسْمَعُ مِنْهُ
🖋 هشت نفرند كه اگر مورد اهانت و تحقير قرار گرفتند، نبايد كسى جز خود را سرزنش كنند :
1⃣ كسى كه بر سرسفرهاى ناخوانده بنشيند
2⃣ مهمانى كه به صاحبخانه دستور بدهد
3⃣ كسى كه از دشمنان خود اميد خيرى داشته باشد
4⃣ كسى كه از افراد پست فطرت بخششى خواستار شود
5⃣ آنكه ناخوانده در راز ميان دو كس مداخله نمايد
6⃣ كسى كه بزرگی را سبك بشمارد
7⃣ كسى كه در جايگاهى كه شايستگى آن را ندارد بنشيند
8⃣ كسى كه سخن بگويد با آن كسی كه گوش شنوائى از او را ندارد
📚 الخصال ، ج۲ ، ص۴۱۰
🆔 @Javadpanahi 🌺
✨اسماء الحسنی
🍃🍂 بزرگی🍃🍂
🖊 مداومت بر《اسم مبارک المَلک》
در هر شبانه روز ۹ هزار مرتبه
شخص را به مرتبه سلطنت
و پادشاهی می رساند
📚 ختوم و اذکار ۱ / ۱۰۷
🆔 @Javadpanahi 🌺
✨﷽✨
🌼از کجا بفهمیم که عبادت ما، «عبادت» است نه «عادت»؟
✍استاد شهید مرتضی مطهری (ره): اخلاق معنایش این است که انسان اراده خودش را بر عادات و بر طبایع خود غلبه بدهد؛ یعنی اراده را تقویت کند به طوری که اراده بر آنها حاکم باشد. حتی اراده باید بر عادات خوب هم غالب باشد، چون کار خوب اگر کسی به آن عادت پیدا کرد خوب نیست.
مثلا ما باید نماز بخوانیم اما نباید نماز خواندن ما شکل عادت داشته باشد. از کجا بفهمیم که نماز خواندن ما عادت است یا نه؟ باید ببینیم آیا همه دستورات خدا را مثل نماز خواندن انجام میدهیم؟ اگر اینطور است، معلوم میشود که کار ما به خاطر امر خداست.
اما اگر ربا را میخوریم و در عین حال، نماز را هم با نافلههایش میخوانیم، یا اگر خیانت به امانت مردم میکنیم ولی زیارت عاشورایمان هم ترک نمیشود، میفهمیم که اینها عبادت نیست، عادت است.
📚 استاد مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج1، ص211
🆔 @Javadpanahi 🌺
✨﷽✨
🌺️ هفت عبارت نیروبخش که در زمان های سختی باید به خودمون بگیم
1.هیچ چیز دائمی نیست:
هر شب سیاهه اما روز بعد، خورشید طلوع میکنه
2.زخم های ما نشانه ی قدرته نه ضعف :
خیلی از مردم خیال میکنند تجربه های بد بهشون آسیب میرسونه اما در واقع اون هارو قوی تر میکنه
3.زمانی که بقیه منفی بافی میکنن،من میتونم مثبت باقی بمونم: بعضی وقتا تو زندگی ، مردم تلاش میکنن که شما را پایین بکشن اما شما نباید بهشون گوش بدید
4.عبور از رنج منو دانا تر میکنه:
هر تجربه دردناک، درسیِ که شما میتونید اون رو یادبگیرید
5.حتی زمانی که در حال کشمکش هستم رو به جلو حرکت میکنم : کشمکش ها به شما کمک میکنه که تو زندگی پیشرفت کنید تا به شادمانیِ حقیقی دست پیدا کنید
6.ترس هیچ چیز را عوض نمیکند: اگر همیشه روی اتفاقات بدی که میتونه بیوفته تمرکز کنید،هیچوقت به حداکثر توانتون دست پیدا نمی کنید
7.بهترین گزینه ادامه دادنه:
زندگی ما رو به زمین میزنه اما ما باید بلند شویم.
🆔 @Javadpanahi 🌺
👌تلنگر
ـ♥️🌱
یکآقاییگفتهبود:
دراعتکافمسجدکوفه،
امامزمان'عج'رادرخوابدیدم
کهبهمنفرمود:
اینهاییکهبهاینجا(مسجدکوفه)آمدهاند،
ازمؤمنینِخوبهستندولیهرکسحاجتیدارد
وبرایبرآوردهشدنِحاجتِخودآمدهاست؛
مانندخانه،فرزندو...
هیچکدامبرایمننیامدهاند!
البتهمحتاجبهخوابهمنیست.
مطلب،همینطوراست
وهرکدامدرفکرحوائجِشخصیِخودهستیم
وبهفکرآنحضرتکهنفعشبههمهبرمیگردد
و از اهمّ ضروریاتاست،نیستیم.
📚درمحضرآیتاللهبھجت،ص۲۷
اللهم عجل لولیک الفرج🌤
🆔 @Javadpanahi 🌺
❤️ حضرت امام علی علیه السلام
در شگفتم از كسى كه در وجود خداوند شك مىكند ، در حالى كه آفرینش خداوند را مىبيند. در شگفتم از بخيل به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد ، و سرمايه اى را از دست مى دهد كه براى آن تلاش مى كند. در دنيا چون تهيدستان زندگى مى كند، امّا در آخرت چون سرمايه داران محاكمه مى شود.
و در شگفتم از متكبّرى كه ديروز نطفه اى بى ارزش ، و فردا مردارى گنديده خواهد بود. و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده ها را مى نگرد ، و در وجود خدا ترديد دارد.
و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى بيند ، و مرگ را از ياد برده است. و در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مى كند ، در حالى كه پيدايش آغازين را مى نگرد.
🔹 و در شگفتم از آن كس كه خانه نابود شدنى را آباد مى كند ، امّا جايگاه هميشگى را از ياد برده است .
📚 نهج البلاغة ، حکمت ۱۲۶