🗂 اصلاحیه قسمت ۳۱ ۵- و مداد کلماته(وبه اندازه وسعت کلمات‌ خداوند) خداوند متعال در سوره لقمان، آیه ٢٧می فرماید: "وَلَوْ أَنَّمَا فِى الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلاَمٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ"(لقمان/٢٧) و اگر آنچه درخت در زمین است، قلم شوند، و دریا و از پسِ آن هفت دریا به کمک آیند[و مرکب شوند تا کلمات خدا را بنویسند] کلمات خدا به پایان نمی رسد. قطعا خدا شکست ناپذیر و حکیم است. شاید مراد از" سبعة ابحر" در این آیه، کثرت باشد و عدد خصوصیتی نداشته باشد. یعنی اگر آب همه دریاها هم مرکب شود، باز هم نمی توانند همه کلمات الهی را بنویسند. در آیه ١٠٩ سوره کهف نیز می خوانیم: "قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا" بگو اگر دریا برای نوشتن کلمات پروردگارم مرکب شود، دریا پایان می گیرد، پیش از آن که کلمات پروردگارم تمام شود، هر چند همانند آن را کمک قرار دهیم. 🔶 «کلمة الله» که در دعا آمده چیست؟ در قرآن به این موارد اشاره شده است: ١-نعمت‌های خداوند: «قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ» (کهف/١٠٩) ٢-سنت‌های الهی: «وَلَقَدْ سَبَقَت کَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِینَ». (صافات/١٧١) «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ» (صافات/١٧٢) «وَلَوْلَا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ» (شوری/٢١) ٣-آفریده‌های ویژه خداوند:  «إِنَّمَا الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَ کَلِمَتُهُ» (نساء/١٧١) ۴- حوادثی که انسان با آنها آزمایش می‌شود: «وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ» (بقره/١٢۴) ۵- آیات الهی. درباره حضرت مریم می‌خوانیم: «و صدقت بکلمات ربها» (تحریم/١٢) ۶- اسباب پیروزی حق بر باطل: «وَ یُریدُ اللّهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ یَقْطَعَ دابِرَ الْکافِرینَ» (انفال/٧)  «وَ یَمْحُ اللّهُ الْباطِلَ وَ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ» (شوری/٢۴). بنابراین اگر همه درختان، قلم شوند و همه دریاها مرکب شوند نمی‌توانند کلمات الهی را بنویسند، یعنی نمی‌توانند آفریده‌های خدا، الطاف الهی و سنت‌هایی را که در طول تاریخ برای انسان‌ها و همه موجودات وجود داشته است بنویسند. ✅ امام کاظم (علیه‌السلام) در روایتی می‌فرمایند: مصداق کلمات الله ما هستیم که فضایل ما قابل ادراک و شمارش نیست. آری اولیای خدا از طرف ذات مقدس او واسطه فیض هستند و هر لطف و کمالی، از طریق آن بزرگواران به دیگران می‌رسد.