eitaa logo
‹🇮🇷شهیدجهادعمادمغنیه🇵🇸›
415 دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
81 فایل
بسم‌الله‌خلق‌المهدی‌عج🦋 خودت‌را‌به‌گونه‌ای‌آماده‌کن که‌یاری‌کننده‌امام‌زمانت‌باشی‌ #شھیدجھادمغنیه فرمانده‌ارشد‌حزب‌الله‌ فرزند‌شهید‌حاج‌عماد‌مغنیه ولادت12اردیبهشت1370‌لبنان شهادت28دی‌1393سوریه @Arezooye_shahadat7631 متحد‌جـانمون:🌱 @jahadi_ansar_mahdi
مشاهده در ایتا
دانلود
با عرض عرض سلام خدمت اعضای محترم کانال به فضل الهی بنا بر این است در این کانال به صورت روزانه متن و تفسیر یک آیه از قرآن قرار داده شود باشد که در قیامت جزء عاملان به قران محشور شویم
نزول سوره فاتحة الكتاب به قول ابن عباس و قتاده مکی و بقول مجاهد، مدنی است و بعضى معتقدند يك بار در مكه و بار ديگر در مدينه نازل شد.
اسامى مشهور سوره حمد فاتحه الكتاب: چون قرآن از آن شروع مي شود و نيز آغاز قرائت نماز است بدين جهت «فاتحه» خوانده شد. امّ الكتاب: چون بر سائر سوره‌ها مقدم است و عرب به هر چيزى كه جامع يا مقدم بر چيزهاى ديگرى كه تابع آن هستند باشد «امّ» ميگويد. مانند «امّ القرى» به مكه چون زمين از آن نقطه گسترده شد و نسبت به همه آنها «امَّ» است؛ يا از نظر شرافت و برترى آن بر شهرها و مكان‌هاى ديگر «امّ القرى» گفته شده است. بعضى مي گويند: سوره حمد را بدين جهت «امّ الكتاب» خواندند كه اصل آن قرآن است و منظور از اصل بودن حمد اين است كه همه قرآن و مطالبى كه در مجموع سوره‌ها است مانند اثبات خدا و وجوب بندگى كه هدف‌هاى عالى قرآنند در اين سوره بيان شده است. السبع: چون اين سوره به اتفاق همه داراى هفت آيه است. مثانى: در اين كه چرا بدين نام خوانده شده دو وجه گفته‌اند: اوّل: در هر نماز واجب يا مستحب دو بار خوانده مى‌شود. دوّم: دو بار نازل شد. شفاء: چون از رسول اكرم نقل شده است كه فرمود: فاتحة الكتاب شفاء از هر دردى است
فضيلت سوره حمد از رسول اكرم نقل شده است كه فرمود: هر كس سوره «فاتحه الكتاب» را بخواند بدو آن چنان پاداش مي دهند كه گويى دو ثلث قرآن را خوانده و بر هر مؤمن و مؤمنه صدقه داده است. همين مضمون از آن حضرت به سند ديگرى نقل شده است، با اين تفاوت كه گويى تمام قرآن را خوانده است. از ابىّ بن كعب نقل شده است كه گفت: من سوره فاتحه را بر رسول اكرم صلی الله علیه و آله خواندم. حضرت فرمود: قسم به كسى كه جانم در دست اوست در تورات و انجيل و زبور و حتى در خود قرآن مانند اين سوره نيست. اين سوره «امّ الكتاب» و «سبع مثانى» است و اين سوره بين خدا و بنده‌اش تقسيم شده است و براى بنده است آنچه بخواهد. محمّد بن مسعود عياشي نقل مي كند كه رسول اكرم صلی الله علیه و آله به جابر فرمود: اى جابر آيا بهترين سوره‌اى را كه خدا در كتابش نازل كرد به تو نياموزم؟ جابر عرض كرد: آرى. پدر و مادرم فدايت باد يا رسول اللَّه بمن ياد ده. پس رسول اكرم سوره حمد را كه امّ الكتاب است به او آموخت. سپس فرمود: اى جابر! دوست دارى از فضيلت آن براى تو بگويم؟ گفت: بلى پدر و مادرم فدايت. حضرت فرمود: اين سوره شفاء هر درد و بيمارى است جز مرگ. امیرالمومنین علیه السلام از رسول اكرم نقل مي كند كه خدا به من گفت: «وَلَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ» (سوره حجر، 87) حضرت مي گويد: خدا سوره حمد را در برابر همه قرآن قرار داد و بر نازل كردن آن بخصوص بر من منّت نهاد بعد فرمود: فاتحة الكتاب شريف ترين چيزى است كه در گنجينه‌هاى عرش است... سپس فرمود: هر كه آن را بخواند در حالى كه به دوستى محمد و آل او معتقد و به ظاهر و باطن آن مؤمن و پيرو فرمانش باشد خداوند در برابر هر حرفى از آن حسنه‌اى به او مي دهد كه هر يك از آن بالاتر از دنيا با همه اموال و خيراتش مى‌باشد. و اگر كسى بدين سوره كه خوانده مي شود گوش فرادهد به مقدار يك سوم از ثواب و اجر خواندنش را خواهد داشت. اين چيز را غنيمت شمرده و آن را بيشتر كنيد تا موقعش نگذرد و حسرت و آه در دلتان نماند. و از حضرت امام صادق علیه السلام نقل شده است كه فرمود: كسى كه از حمد شفا نيابد هيچ چيز او را خوب نمي كند.
محتوای سوره حمد اين سوره اساسا با سوره هاى ديگر قرآن از نظر لحن و آهنگ فرق روشنى دارد به خاطر اينكه سوره هاى ديگر همه به عنوان سخن خدا است ، اما اين سوره از زبان بندگان است، و به تعبير ديگر در اين سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است. آغاز اين سوره با حمد و ستايش پروردگار شروع مى شود. و با ابراز ايمان به مبدء و معاد (خداشناسى و ايمان به رستاخيز) ادامه مى يابد، و با تقاضاها و نيازهاى بندگان پايان مى گيرد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
001_Alfateha(fooladvand).mp3
164.1K
ترجمه صوتی سوره مبارکه حمد
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.
علاوه بر سوره حمد، چهار سوره‌ى انعام، كهف، سبأ وفاطر نيز با جمله‌ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» آغاز گرديده، ولى فقط در سوره حمد بعد از آن‌ «رَبِّ الْعالَمِينَ» آمده است. «ربّ» به كسى گفته مى‌شود كه هم مالك وصاحب چيزى است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد. مفهوم حمد، تركيبى از مفهوم مدح و شكر است.خداوند متعال به خاطر كمال و جمالش، شايسته‌ى ستايش وبه خاطر احسان‌ها و نعمت‌هايش، لايق شكرگزارى است. «الحمد لله»، بهترين نوع تشكّر از خداوند است. البتّه حمد خداوند منافاتى با سپاسگزارى از مخلوق ندارد، به شرط آنكه به امر خداوند و در خط و مسير او باشد. آيه شريفه ارشاد است به حكم عقلى كه شكر منعم واجب است، مفضّل گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم دعاى جامعى مرا تعليم فرما، حضرت فرمود: حمد كن خدا را، زيرا باقى نماند هيچ نمازگزارى مگر آنكه دعا كند براى تو وقتى كه گويد: «سمع اللّه لمن حمده». کلمه «الْعالَمِینَ» جمع «عالم» است و عالم به معنی مجموعه‌ای است از موجودات مختلف و هنگامی که به صورت «عالمین» جمع بسته می‌شود اشاره به تمام مجموعه‌های این جهان است. در روایتی از علی علیه السّلام چنین می‌خوانیم که در ضمن تفسیر آیه «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ» فرمود: «رَبِّ الْعالَمِینَ اشاره به مجموع همه مخلوقات است اعم از موجودات بیجان و جاندار». رب العالمين» هم آفرينش از اوست و هم اداره‌ى آن، و او مربى و پرورش دهنده‌ى همه است. @onsbaghorankarim
الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ (خداوندی که) بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).
بخشيدن گناهان و قبول توبه‌ى بندگان و عيب‌پوشى از آنان و دادن فرصت براى جبران اشتباهات، همه مظاهر رحمت و مهربانى اوست. خدائى اين صفت را دارد كه بخشنده نعمت است بر خلقان، و آمرزنده و بخشاينده رحمت است بر مؤمنان. لفظ «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» تكرار نيست، زيرا در «بسم اللّه» بعد از ذكر معبوديت به جهت تذكر نعمتى است كه ذات الهى بدان مستحق عبادت گرديده، و در اين مقام به واسطه استحقاق حمد باشد. آثار رحمت رحيميه: حق تعالى رحيم است در شش موضع نسبت به مؤمنان: 1- در قبر و حسرات آن. 2- در قيامت و ظلمات آن. 3- قرائت كتب و فزعات آن. 4- در صراط و مخافات آن. 5- جهنم و دركات آن. 6- بهشت و درجات آن. این دو صفت در نمازهای روزانه ما حد اقل 30 بار تکرار می‌شوند (در هر یک از دو رکعت اول نماز دوازده بار) و به این ترتیب 60 مرتبه خدا را به صفت رحمتش می‌ستائیم. و این درسی است برای همه انسانها که خود را در زندگی بیش از هر چیز به این اخلاق الهی متخلق کنند. این دو صفت در نمازهای روزانه ما حد اقل 30 بار تکرار می‌شوند (در هر یک از دو رکعت اول نماز دوازده بار) و به این ترتیب 60 مرتبه خدا را به صفت رحمتش می‌ستائیم. و این درسی است برای همه انسانها که خود را در زندگی بیش از هر چیز به این اخلاق الهی متخلق کنند. ذو النون مصرى گويد: روزى بيرون شهر رفتم. اطراف رود نيل عقربى را ديدم، به سرعت هرچه تمامتر مى‌شتافت. چون به كنار نيل رسيد، وزغى از آب بيرون آمد، عقرب بر پشتش سوار و شناكنان او را به آن طرف نيل رسانيد. با خود گفتم سبحان اللّه! اين چه حالت عجيبى است! بر كشتى سوار و به آن طرف رفتم، ديدم عقرب از پشت او فرود آمده متوجه درختى شد. مشاهده نمودم جوانى مست در پاى درخت خوابيده، افعى قصد او نموده، عقرب فورا خود را به آن افعى رسانيده او را هلاك ساخت، جوان سالم ماند. آثار رحمت رحمانيه بود که حق تعالی به فرعون با ادعاى خدائى چهار صد سال عمر مرحمت فرمود. @onsbaghorankarim
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (خداوندی که) مالک روز جزاست.
با آنكه خداوند مالك حقيقى همه چيز در همه وقت است، ولى مالكيّت او در روز قيامت و معاد جلوه‌ى ديگرى دارد؛ «يوم الدّين» در قرآن به معناى روز قيامت است كه روز كيفر و پاداش مى‌باشد. «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» نوعى انذار و هشدار است، ولى با قرار گرفتن در كنار آيه‌ى‌ «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» معلوم مى‌شود كه بشارت و انذار بايد در كنار هم باشند. مالكيت حق گرچه عام است نسبت به دنيا و آخرت، اما تخصيص آن به آخرت جهت تعظيم و تفخيم شأن آن روز است، يا به جهت تفرد حق به مالكيت در آخرت؛ زيرا روز قيامت هيچ منازعى نخواهد بود در ملكيت و سلطنت حق به خلاف دنيا كه مدعيان بسيارند. پيغمبر فرمود زيرك‌ترين مردم كسى است كه در دنيا بازرسى و حساب كردار خود را بنمايد و توشه آخرت را تهيه كند و احمق‌ترين خلق كسى است كه پيروى كند خواهش نفس خود را و آرزوى خود را در برابر اراده الهى زياد نمايد، این مالکیت نتیجه خالقیت و ربوبیت است، آنکس که موجودات را آفریده و لحظه به لحظه فیض وجود هستی به آنها می‌بخشد، مالک حقیقی موجودات است. اعتقاد به روز رستاخیز، اثر فوق العاده نیرومندی در کنترل انسان در برابر اعمال نادرست و ناشایست دارد و یکی از علل جلوگیری کردن نماز از فحشاء و منکرات همین است که نماز انسان را هم به یاد مبدئی می‌اندازد که از همه کار او با خبر است و هم به یاد دادگاه بزرگ عدل خدا. در حدیثی از امام سجّاد علیه السّلام می‌خوانیم: هنگامی که به آیه «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» می‌رسید، آنقدر آن را تکرار می‌کرد که نزدیک بود روح از بدنش پرواز کند. @onsbaghorankarim
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (پروردگارا!) تنها تو را می‌پرستیم؛ و تنها از تو یاری می‌جوییم.
عقل حكم مى‌كند كه تنها بايد او را پرستيد و از او كمك خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور ديگران. در نماز، گويا شخص نمازگزار به نمايندگى از تمام خداپرستان مى‌گويد: خدايا! نه فقط من كه همه‌ى ما بنده توايم، ونه تنها من كه همه‌ى ما محتاج و نيازمند لطف توايم. جمله‌ «نَعْبُدُ» هم اشاره به اين دارد كه نماز به جماعت خوانده شود و هم بيانگر اين است كه مسلمانان همگى برادر و در يك خط هستند. در واقع آیات گذشته سخن از توحید ذات و صفات می‌گفت و در اینجا سخن از توحید عبادت، و توحید افعال است توحید عبادت آن است که هیچ کس و هیچ چیز را شایسته پرستش جز ذات خدا ندانیم تنها به فرمان او گردن نهیم، و از بندگی و تسلیم در برابر غیر ذات او بپرهیزیم، ، توحید افعال آن است که تنها مؤثر حقیقی را در عالم او بدانیم، نه اینکه دنبال سبب نرویم بلکه معتقد باشیم هر سببی هر تأثیری دارد به فرمان خداست. این تفکر و اعتقاد انسان را از همه کس و همه موجودات بریده و تنها به خدا پیوند می‌دهد. @onsbaghorankarim
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ ما را به راه راست هدایت کن...
كلمه‌ى «صراط» بيش از چهل مرتبه در قرآن آمده است. راه مستقيم، راه خداست. «إِنَّ رَبِّي عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» راه مستقيم، راه انبياست. «إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» راه مستقيم، راه بندگى خداست. «وَ أَنِ اعْبُدُونِي هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ» راه مستقيم، توكّل وتكيه بر خداست. «مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» راه مستقيم، يكتاپرستى و تنها يارى خواستن از اوست. راه مستقيم، كتاب خداوند است. راه مستقيم، راه فطرت سالم است. راه مستقيم بودن، تنها خواسته‌اى است كه هر مسلمان، در هر نماز از خداوند طلب مى‌كند، حتّى رسول‌اللَّه صلى الله عليه و آله و ائمّه اطهار عليهم السلام از خداوند ثابت ماندن در راه مستقيم را مى‌خواهند. . حتّى كسانى كه در راه حقّ هستند، مانند اولياى خداوند، لازم است براى ماندن در راه و زيادشدن نورِ هدايت، دعا كنند. حضرت امير المؤمنين عليه السلام در اين آيه فرمايد: آدم لنا توفيقك الّذى به اطعنا فيما مضى من ايّامنا حتّى نطيعك كذلك فى مستقبل اعمارنا. يعنى: دوام بدار براى ما توفيق خود را كه به آن اطاعت نموديم تو را در ايام گذشته، تا اطاعت نمائيم تو را همچنين در آتيه عمر و زمان آينده. صراط مستقيم، محمد و آل محمد عليهم السلام است و شكى نيست كه طريق اهل بيت- عليهم السلام- صراط مستقيم است كه تمسك و سلوك در آن موجب نجات و رستگارى دنيا و آخرت، و اختيار غير آن سبب خسران و زيانكارى است. امام صادق (ع) فرموده كه صراط راه است بشناسائى خداوند و دو صراط است يكى در دنيا و ديگر در آخرت اما صراط دنيا او امام است كه طاعتش بر مردم واجب است كسيكه بشناسد او را در دنيا و پيروى كند او را عبور ميكند از صراطى كه پل جهنم است در آخرت و كسيكه نشناسد او را در دنيا مى‌لغزد پايش در وقت گذشتن از صراط آخرت و مى‌افتد در آتش جهنم در بعضى از روايات وارد شده است كه صراط معرفت بامير المؤمنين (ع) است و در بعضى ديگر بمعرفت امام تفسير شده است چرا ما همواره درخواست هدایت به صراط مستقیم از خدا می‌کنیم مگر ما گمراهیم! مطرح می‌شود. وانگهی این سخن از پیامبر و امامان که نمونه انسان کامل بودند چه معنی دارد؟! پاسخ: انسان در مسیر هدایت هر لحظه بیم لغزش و انحراف در باره او می‌رود، به همین دلیل باید خود را در اختیار پروردگار بگذارد و تقاضا کند که او را بر راه راست ثابت نگهدارد. دوم اینکه، هدایت همان پیمودن طریق تکامل است که انسان تدریجا مراحل نقصان را پشت سر بگذارد و به مراحل بالاتر برسد. بنابراین جای تعجب نیست که حتی پیامبران و امامان از خدا تقاضای هدایت «صراط مستقیم» کنند، چه اینکه کمال مطلق تنها خدا است، و همه بدون استثناء در مسیر تکاملند، چه مانعی دارد که آنها نیز تقاضای درجات بالاتری را از خدا بنمایند.
صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛ نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای؛ و نه گمراهان.
كسانى كه مورد نعمت الهى واقع شده‌اند ، عبارتند از: انبيا، صدّيقين، شهدا وصالحين. بعد از اين درخواست، از خداوند تقاضا دارد كه او را در مسير غضب‌شدگان وگمراهان قرار ندهد. زيرا بنى‌اسرائيل نيز به گفته قرآن، مورد نعمت قرار گرفتند، ولى در اثر ناسپاسى ولجاجت گرفتار غضب شدند. در معانى الاخبار از حضرت امير المؤمنين عليه السلام، فرمود: بگوئيد هدايت فرما ما را راه آنانكه انعام فرمودى برايشان به توفيق يافتن به دين تو و طاعت تو، نه به مال و صحبت؛ به درستى كه صاحبان مال و صحت گاهى كفار و فاسق باشند. در معانى الاخبار از حضرت امير المؤمنين عليه السلام، فرمود: بگوئيد هدايت فرما ما را راه آنانكه انعام فرمودى برايشان به توفيق يافتن به دين تو و طاعت تو، نه به مال و صحبت؛ به درستى كه صاحبان مال و صحت گاهى كفار و فاسق باشند. از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است كه فرمود: الّذين انعمت عليهم شيعيان على عليه السلام هستند يعنى انعام فرموده برايشان به ولايت على بن ابى طالب عليه السلام، غضب نكرده برايشان و گمراه نشدند @onsbaghorankarim
4_6001078539632249324.mp3
10.25M
خـدا پـاداش مـارو میـده چـرا ریـا⁉️ 🔺حجت الاسلام انس با قرآن کریم💚 📢 ✾✨•🖤•✾•🖤•✨✾ 🔘 به ما بپیوندید 🏴 @onsbaghorankarim
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨صراط مستقیم یعنی راه خود شناسی ✳️حضرت علامه حسن زاده آملی: "معرفت نفس ، همان روان شناسی وخود شناسی است که اقرب طرق به ماورای طبیعت و صراط مستقيم خدا شناسی است" 💠« آن گاه که به نماز می ایستیم و خداوند متعال را مخاطب خویش قرار می دهیم و میگوییم : اهدنا الصّراط المستقیم . هدایت بر همین معرفت نفس را از او طلب می کنیم .آری هر شخصی صراط مستقیم خویش است واز طریق خود باید به اسرار وجودی عالم سفر کند.... انسان را چه می شود که به دنبال حیوانات وجمادات راه می افتد ، اما خودش را فراموش می کند ؟! سالیانی خود را به زحمت می اندازد و کار می کند تا مثلا ً ماشینی بخرد و از اینجا خود را با فلان سرعت به فلان نقطه زمین برساند ، اما ماشین نفس خود را رها می کند وتوجهی به آن ندارد ! در حالی که می توانست خود را تقویت کند وبا جان خویش در حقایق دار وجود سفرها کند که معراج نبی اکرم یکی از همین سفر های نفس ناطقه انسانی بوده است .» بیرون زتو نیست هر آنچه در عالم هست در خود بطلب هر آنچه خواهی که‌ تویی... استاد 📚 شرح معرفت نفس، ج1، ص37 🕋 @onsbaghorankarim
مهمترین اعمال ماه ذی الحجه الحرام👇👇👇👇👇 بدان كه اين ماه ازماههاي شريفه است و چون اين ماه داخل مي شد صُلَحاي صَحابه و تابِعين اهتمام عظيم در عبادت مي كردند و دهه اوّل آن اَيّامَش اَيّامِ مَعْلُومات است كه در قرآن مجيد ذكر آن شده است و در نهايت فضيلت و بركت است و از رسول خدا(صلي الله عليه وآله) مروي است كه عمل خير و عبادت در هيچ ايّامي نزد حق تعالي محبوبتر نيست از اين دهه و از براي اين دهه اعمالي است اوّل : روزه گرفتن نُه روز اوّل اين دهه كه ثواب روزه تمام عُمر دارد . دوّم : خواندن دو ركعت نماز مابين مغرب و عشاء در تمام شبهاي اين دهه در هر ركعت بعد از حمد بخواند يك مرتبه توحيد و آيه : وَواعَدْنا مُوسي ثَلـثينَ لَيْلَةً، وَاَتْمَمْناها بِعَشْر فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعينَ لَيْلَةً، وَ قالَ مُوسي لاَِخيهِ هرُونَ اخْلُفني في قَوْمي، وَاَصْلِحْ وَلا تَتَّبِـعْ سَبيلَ الْمُفْسِدينَ. تا با ثواب حاجيان شريك شود. سوم : از روز اوّل تا عصر روز عرفه در عقب نماز صبح و پيش از مغرب بخواند اين  دعا را كه  شيخ و سيد ازحضرت  صادق ( عليه السلام ) روايت  كرده  اند : اَللَّـهُمَّ هذِهِ الاَْيّامُ الَّتي فَضَّلْتَها عَلَي الاَْيّامِ وَشَرَّفْتَها، ]وَ[ قَدْ بَلَّغْتَنيها بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَ، فَاَنْزِلْ عَلَيْنا مِنْ بَرَكاتِكَ، وَاَوْسِعْ عَلَيْنا فيها مِنْ نَعْمآئِكَ، اَللَّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَ الَ مُحَمَّد، وَاَنْ تَهْدِيَنا فيها لِسَبيلِ الْهُدي، وَالْعَفافِ وَالْغِني، وَالْعَمَلِ فيها بِما تُحِبُّ وَتَرْضي، اَللَّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ يا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوي، وَيا سامِعَ كُلِّ نَجْوي، وَيا شاهِدَ كُلِّ مَلاَ، وَيا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّة اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَ الَ مُحَمَّد، وَاَنْ تَكْشِفَ عَنّا فيهَا الْبَلاءَ وَتَسْتَجيبَ لَنا فيهَا الدُّعآءَ، وَتُقَوِّيَنا فيها وَتُعينَنا وَتُوَفِّقَنا فيها لِما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضي، وَعَلي مَا افْتَرَضْتَ عَلَيْنا مِنْ طـاعَتِكَ وَطـاعَةِ رَسوُلِكَ وَاَهْلِ وِلايَتِكَ، اَللَّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَهَبَ لَنا فيهَا الرِّضا، اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ، وَلا تَحْرِمْنا خَيْرَ ما تُنْزِلُ فيها مِنَ السَّمآءِ، وَطَهِّرْنا مِنَ الذُّنوُبِ يا عَلاّمَ الْغُيوُبِ، وَاَوْجِبْ لَنا فيها دارَ الْخُلوُدِ، اَللّهمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَلا تَتْرُكْ لَنا فيها ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ، وَلا هَمّاً اِلاّ فَرَّجْتَهُ، وَلا دَيْناً اِلاّ قَضَيْتَهُ، وَلا غائِباً اِلاّ اَدَّيْتَهُ، وَلا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اِلاّ سَهَّلْتَها وَيَسَّرْتَها، اِنَّكَ عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ، اَللَّـهُمَّ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ، يا راحِمَ الْعَبَراتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ، يا رَبَّ الاَْرَضينَ وَالسَّمواتِ، يا مَنْ لا تَتَشابَهُ عَلَيْهِ الاَْصْواتُ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاجْعَلْنا فيها مِنْ عُتَقآئِكَ وَطُلَقآئِكَ مِنَ النّارِ، وَالْفائِزينَ بِجَنَّتِكَ، وَالنّاجينَ بِرَحْمَتِكَ يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ، وَصَلَّي اللهُ عَلي سَيِّدِنا مُحَمَّد وَ الِهِ اَجْمَعينَ. در هر روز از دهه بخواند پنج دعائي را كه حضرت جبرئيل براي حضرت عيسي ( عليه السلام ) از جانب حقّ تعالي هديّه آورده كه در ايّام اين دهه بخواند و آن پنج دعا اين است : (1) اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ (2) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً، لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً (3) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ (4) اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيي وَيُميتُ، وَهُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلي كُلِّشَيْء قَديرٌ (5) حَسْبِيَ اللهُ وَكَفي، سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعا، لَيْسَ وَرآءَ اللهِ مُنْتَهي، اَشْهَدُ للهِِ بِما دَعا، وَاَنَّهُ بَريءٌ مِمَّنْ تَبَرَّءَ، وَاَنَّ لِلّهِ الاْخِرَةَوَالاُْولي. پس حضرت عيسي(عليه السلام) ثواب بسياري نقل كرد براي خواندن هر يك از اين پنج دعا را صد مرتبه و دور نيست چنانكه علامه مجلسي(رحمه الله) فرموده اگر كسي هر روز هر يك از اين دعاها را ده مرتبه بخواند عمل به روايت كرده باشدو اگر هر روز هر يك را صد مرتبه بخواند بهتر خواهد بود.