امید زندگانی مادرم رفت همیشه سایه ی او از سرم رفت همیشه با خودم می گفتم ای مرد اگر پیک صبا بوی غم آورد اگر روزی امیدت مادرت مرد گل احساس و امید تو پژمرد چه خواهی کرد با داغ صنوبر چه خواهد ماند در باغ صنوبر اگر نامهربانی ها شکفتند اگر غربت نصیبان شعر گفتند چه خواهد ماند جز پاییز دلگیر دلی از این زمین و آسمان سیر بود اندوه من ناباورانه بود حرف دلم بی مادرانه الا ای مادر خوب و صمیمی شکوه روزگاران قدیمی بود " میمت " نشام مهر و الفت نشان عشق و امید و محبت " الف " در نام تو معنای آب است همان احساس و عشق و التهاب است بود " دال " تو معنای دلی پاک دلی بی انتها مانند افلاک بود " رای " تو روح روشنایی سرود دلکش باغ خدایی پس از تو باغ من بی عندلیب است دلم تنها و غمگین و غریب است #سالگرد پدر شده یکسال که من باباندارم به روی قبراوسرمیگزارم شده یک سال که اورامن ندیدم چه سختیهازدوریش کشیدم گلی خرمن کنم سایه نداره غم داغه باباچاره نداره ‌ یه ساله این خانواده داغه بابادیدن.یه ساله روی ماهه باباروندیدن.آی داغه بابادیده های.آی یتیمای مجلس.داغه باباسنگینه وسخته.ولی برادخترسخت تره.دختری که داغه باباببینه خیلی تنهاوبی پشت وپناه میشه.چون اگه دخترعزت داره احترام داره.همه ازوجودباباست...اگه بابانداشته باشی هیچی تودنیانداری پس اونایی که بابادارن قدرباباشونوبدونن هرکی که باباداره قدرباباشوبدونه اونکه بابانداره ازدله ماخبرداره اونکه بابانداره سرروی دیوارمیزاره اونکه بابانداره تودنیاهیچی نداره امون ازیتیمی.امون ازغریبی.یه ساله داغه بابادیدی.برابابات سالگردگرفتی.دوستان.اقوام.آشنایان اومدن براعرض تسلیت.براتون گل آوردن.گفتن این خونه داغداره.داغه بابادیده.بایدتسلای دلشون باشیم.بهتون احترام کردن...ولی گریه کنای مجلس بابا.یه دختری هم داغه بابادید.بجای اینکه بهش تسلیت بگن.تامیگفت بابا.سیلی میزدن.تازیانه میزدن...😭😭😭😭😭اگه رقیه هم باباداشت کسی جرات اهانت وسیلی زدن بهش نداشت یتیمی دردبی درمان یتیمی یتیمی خواری دوران یتیمی الهی دختی بی بابانباشد اگرباشددرجمع مانباشد الهی دختری درزندگانی نبیندداغه باب مهربانی نوحه ،زمزمه ،مرثیه اشعار تشییع و خاکسپاری سوم ،هفتم ،چهلم و سالگرد ☘☘☘☘ زمزمه. .هفت.چهل سال پدر مادر غیره مشتر تموم دلخوشی خونه،،تویی تموم یاور من بار سفر بستی و رفتی.اما نمیشه باور من تو رفتی و تموم دنیا، روی سر من میشه آوار عزیز خوب و مهربونم، پناه من خدا نگهدار گرفته رنگ و بوی ماتم ،تموم خونه بی تو(مادر)(بابا) تو رفتی و غمت همیشه به دل میمونه بی تو (مادر) (بابا) مرهم بزار کمی عزیزم این قلب زار و غصه دارو . اتیش میگیرم تا میبینم ، رو قبر تو دسته گلارو چهل روزه به غم اسیرم، چهل روزه دیگه بریدم چه غصه ایی از این بالاتر، چهل روزه تورو ندیدم. منی که عاشق تو بودم، چهل روزه که از تو دورم چهل روزه با اشک چشمام، سنگ مزارتو میشورم چهل روزه برات میخونم ،یاسین و سوره تبارک چهل روز با گریه میگم خونه ی نو باشه مبارک چهل روز خبر نداری، که خون از این چشام میریزم راحت بخواب آروم جونم ،لالا لالا لالا عزیزم لالا لالا لالا عزیزم عزیزم توجه: بجای چهل روزه. میشه گفت «چند روزه که» یا «یه ساله که» منبع: کتاب --:«نیم از عالم خاک»:-- حسین کریمی نیا 🏴#رباعي 🏴جوان ازدست رفته ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ بود دختر گل بي خار بابا هميشه دلبرو دلدار بابا اگر گيرد پسر.دست پدررا ولي دختر بُود غمخوار بابا ............... ............... ز دستم دختري والا گوهر رفت گلي خوشبوي.باخون جگر رفت صفا درخانه ی مانيست دیگر بهاراز آسمانم بيخبر رفت ................................. تونرِ چشم مايی دختر من توشمع بي صدايی دختر من زدي با رفتنت.آتش به جانم بگو با من کجايی دختر من .............................. اين چراغي است که خاموش.نگردد هرگز داغ فرزند .فراموش.نگردد هرگز بارالها.به دلِ خسته و مجروح حسين مادري هيچ.سيه پوش.نگردد هرگز ................................. دخترم.زهجران تو.پرپر مي زند دل زدل تنگي.به هردرمي زند.دل چو بلبل.در فراقِ.رويت اي گل به ديوارِ قفس.سر مي زند.دل یــــاد پــــــــدر بحر عشق بیکران بودی پدر                       اسوه عصر و زمان بودی پدر تا تو بودی من ترا نشناختم                            دُرِّ بی نام و نشان بودی پدر زندگی با عشق تو معنی گرفت                         مأمن امن و امان بودی پدر خاطراتت دل تسلی ی من است                       قوت و تاب و توان بودی پدر هر چه گویم در مقام تو کم است                           افتخار جاودان بودی پدر اعتبار دیگری دادی بما                                 عزت مادر جهان بودی پدر @Kanal_tarhimkhani66

╰──➤ ⃟༺•💚࿐❥᭄‌ٖٜ ╰──➤ ⃟༺•💚࿐❥᭄‌ٖٜ                          ﷽ #رباعی «مادر » ما در همه جا در پی مادر هستیم شرمنده ی این یاس معطر هستیم گردیده بهشت زیر پایت مادر ممنون عطایِ حَیِّ داور هستیم ✍#رسول_چهارمحالی (ساقی_عطشان) 🎧#استاد_حاج_پیرزاده    #اجرای_سبک 1401/7/27 ╰──➤ ⃟༺•💚࿐❥᭄‌ٖٜ ╰──➤ ⃟༺•💚࿐❥᭄‌ٖٜ                         

#امید زندگانی مادرم رفت همیشه سایه ی او از سرم رفت همیشه با خودم می گفتم ای مرد اگر پیک صبا بوی غم آورد اگر روزی امیدت مادرت مرد گل احساس و امید تو پژمرد چه خواهی کرد با داغ صنوبر چه خواهد ماند در باغ صنوبر اگر نامهربانی ها شکفتند اگر غربت نصیبان شعر گفتند چه خواهد ماند جز پاییز دلگیر دلی از این زمین و آسمان سیر بود اندوه من ناباورانه بود حرف دلم بی مادرانه الا ای مادر خوب و صمیمی شکوه روزگاران قدیمی بود " میمت " نشام مهر و الفت نشان عشق و امید و محبت " الف " در نام تو معنای آب است همان احساس و عشق و التهاب است بود " دال " تو معنای دلی پاک دلی بی انتها مانند افلاک بود " رای " تو روح روشنایی سرود دلکش باغ خدایی پس از تو باغ من بی عندلیب است دلم تنها و غمگین و غریب است 🔘🔘🔘🔘🔘 #سالگرد پدر شده یکسال که من باباندارم به روی قبراوسرمیگزارم شده یک سال که اورامن ندیدم چه سختیهازدوریش کشیدم گلی خرمن کنم سایه نداره غم داغه باباچاره نداره ‌ یه ساله این خانواده داغه بابادیدن.یه ساله روی ماهه باباروندیدن.آی داغه بابادیده های.آی یتیمای مجلس.داغه باباسنگینه وسخته.ولی برادخترسخت تره.دختری که داغه باباببینه خیلی تنهاوبی پشت وپناه میشه.چون اگه دخترعزت داره احترام داره.همه ازوجودباباست...اگه بابانداشته باشی هیچی تودنیانداری پس اونایی که بابادارن قدرباباشونوبدونن هرکی که باباداره قدرباباشوبدونه اونکه بابانداره ازدله ماخبرداره اونکه بابانداره سرروی دیوارمیزاره اونکه بابانداره تودنیاهیچی نداره امون ازیتیمی.امون ازغریبی.یه ساله داغه بابادیدی.برابابات سالگردگرفتی.دوستان.اقوام.آشنایان اومدن براعرض تسلیت.براتون گل آوردن.گفتن این خونه داغداره.داغه بابادیده.بایدتسلای دلشون باشیم.بهتون احترام کردن...ولی گریه کنای مجلس بابا.یه دختری هم داغه بابادید.بجای اینکه بهش تسلیت بگن.تامیگفت بابا.سیلی میزدن.تازیانه میزدن... 😭😭😭😭😭 اگه رقیه هم باباداشت کسی جرات اهانت وسیلی زدن بهش نداشت یتیمی دردبی درمان یتیمی یتیمی خواری دوران یتیمی الهی دختی بی بابانباشد اگرباشددرجمع مانباشد الهی دختری درزندگانی نبیندداغه باب مهربانی نوحه ،زمزمه ،مرثیه اشعار تشییع و خاکسپاری سوم ،هفتم ،چهلم و سالگرد 🔘🔘🔘🔘🔘 زمزمه. .هفت.چهل سال پدر مادر غیره مشتر تموم دلخوشی خونه،،تویی تموم یاور من بار سفر بستی و رفتی.اما نمیشه باور من تو رفتی و تموم دنیا، روی سر من میشه آوار عزیز خوب و مهربونم، پناه من خدا نگهدار گرفته رنگ و بوی ماتم ،تموم خونه بی تو(مادر)(بابا) تو رفتی و غمت همیشه به دل میمونه بی تو (مادر) (بابا) مرهم بزار کمی عزیزم این قلب زار و غصه دارو . اتیش میگیرم تا میبینم ، رو قبر تو دسته گلارو چهل روزه به غم اسیرم، چهل روزه دیگه بریدم چه غصه ایی از این بالاتر، چهل روزه تورو ندیدم. منی که عاشق تو بودم، چهل روزه که از تو دورم چهل روزه با اشک چشمام، سنگ مزارتو میشورم چهل روزه برات میخونم ،یاسین و سوره تبارک چهل روز با گریه میگم خونه ی نو باشه مبارک چهل روز خبر نداری، که خون از این چشام میریزم راحت بخواب آروم جونم ،لالا لالا لالا عزیزم لالا لالا لالا عزیزم عزیزم توجه: بجای چهل روزه. میشه گفت «چند روزه که» یا «یه ساله که» #منبع: کتاب --:«نیم از عالم خاک»:-- ✍#حسین کریمی نیا 🔘🔘🔘🔘🔘 #رباعي #جوان ازدست رفته بود دختر گل بي خار بابا هميشه دلبرو دلدار بابا اگر گيرد پسر.دست پدررا ولي دختر بُود غمخوار بابا ............... ............... ز دستم دختري والا گوهر رفت گلي خوشبوي.باخون جگر رفت صفا درخانه ی مانيست دیگر بهاراز آسمانم بيخبر رفت ................................. تونرِ چشم مايی دختر من توشمع بي صدايی دختر من زدي با رفتنت.آتش به جانم بگو با من کجايی دختر من .............................. اين چراغي است که خاموش.نگردد هرگز داغ فرزند .فراموش.نگردد هرگز بارالها.به دلِ خسته و مجروح حسين مادري هيچ.سيه پوش.نگردد هرگز ................................. دخترم.زهجران تو.پرپر مي زند دل زدل تنگي.به هردرمي زند.دل چو بلبل.در فراقِ.رويت اي گل به ديوارِ قفس.سر مي زند.دل یــــاد پــــــــدر بحر عشق بیکران بودی پدر                       اسوه عصر و زمان بودی پدر تا تو بودی من ترا نشناختم                            دُرِّ بی نام و نشان بودی پدر زندگی با عشق تو معنی گرفت                         مأمن امن و امان بودی پدر خاطراتت دل تسلی ی من است                       قوت و تاب و توان بودی پدر هر چه گویم در مقام تو کم است                           افتخار جاودان بودی پدر اعتبار دیگری دادی بما                                 عزت مادر جهان بودی پدر 🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘

#امید زندگانی مادرم رفت همیشه سایه ی او از سرم رفت همیشه با خودم می گفتم ای مرد اگر پیک صبا بوی غم آورد اگر روزی امیدت مادرت مرد گل احساس و امید تو پژمرد چه خواهی کرد با داغ صنوبر چه خواهد ماند در باغ صنوبر اگر نامهربانی ها شکفتند اگر غربت نصیبان شعر گفتند چه خواهد ماند جز پاییز دلگیر دلی از این زمین و آسمان سیر بود اندوه من ناباورانه بود حرف دلم بی مادرانه الا ای مادر خوب و صمیمی شکوه روزگاران قدیمی بود " میمت " نشام مهر و الفت نشان عشق و امید و محبت " الف " در نام تو معنای آب است همان احساس و عشق و التهاب است بود " دال " تو معنای دلی پاک دلی بی انتها مانند افلاک بود " رای " تو روح روشنایی سرود دلکش باغ خدایی پس از تو باغ من بی عندلیب است دلم تنها و غمگین و غریب است 🔘🔘🔘🔘🔘 #سالگرد پدر شده یکسال که من باباندارم به روی قبراوسرمیگزارم شده یک سال که اورامن ندیدم چه سختیهازدوریش کشیدم گلی خرمن کنم سایه نداره غم داغه باباچاره نداره ‌ یه ساله این خانواده داغه بابادیدن.یه ساله روی ماهه باباروندیدن.آی داغه بابادیده های.آی یتیمای مجلس.داغه باباسنگینه وسخته.ولی برادخترسخت تره.دختری که داغه باباببینه خیلی تنهاوبی پشت وپناه میشه.چون اگه دخترعزت داره احترام داره.همه ازوجودباباست...اگه بابانداشته باشی هیچی تودنیانداری پس اونایی که بابادارن قدرباباشونوبدونن هرکی که باباداره قدرباباشوبدونه اونکه بابانداره ازدله ماخبرداره اونکه بابانداره سرروی دیوارمیزاره اونکه بابانداره تودنیاهیچی نداره امون ازیتیمی.امون ازغریبی.یه ساله داغه بابادیدی.برابابات سالگردگرفتی.دوستان.اقوام.آشنایان اومدن براعرض تسلیت.براتون گل آوردن.گفتن این خونه داغداره.داغه بابادیده.بایدتسلای دلشون باشیم.بهتون احترام کردن...ولی گریه کنای مجلس بابا.یه دختری هم داغه بابادید.بجای اینکه بهش تسلیت بگن.تامیگفت بابا.سیلی میزدن.تازیانه میزدن... 😭😭😭😭😭 اگه رقیه هم باباداشت کسی جرات اهانت وسیلی زدن بهش نداشت یتیمی دردبی درمان یتیمی یتیمی خواری دوران یتیمی الهی دختی بی بابانباشد اگرباشددرجمع مانباشد الهی دختری درزندگانی نبیندداغه باب مهربانی نوحه ،زمزمه ،مرثیه اشعار تشییع و خاکسپاری سوم ،هفتم ،چهلم و سالگرد 🔘🔘🔘🔘🔘 زمزمه. .هفت.چهل سال پدر مادر غیره مشتر تموم دلخوشی خونه،،تویی تموم یاور من بار سفر بستی و رفتی.اما نمیشه باور من تو رفتی و تموم دنیا، روی سر من میشه آوار عزیز خوب و مهربونم، پناه من خدا نگهدار گرفته رنگ و بوی ماتم ،تموم خونه بی تو(مادر)(بابا) تو رفتی و غمت همیشه به دل میمونه بی تو (مادر) (بابا) مرهم بزار کمی عزیزم این قلب زار و غصه دارو . اتیش میگیرم تا میبینم ، رو قبر تو دسته گلارو چهل روزه به غم اسیرم، چهل روزه دیگه بریدم چه غصه ایی از این بالاتر، چهل روزه تورو ندیدم. منی که عاشق تو بودم، چهل روزه که از تو دورم چهل روزه با اشک چشمام، سنگ مزارتو میشورم چهل روزه برات میخونم ،یاسین و سوره تبارک چهل روز با گریه میگم خونه ی نو باشه مبارک چهل روز خبر نداری، که خون از این چشام میریزم راحت بخواب آروم جونم ،لالا لالا لالا عزیزم لالا لالا لالا عزیزم عزیزم توجه: بجای چهل روزه. میشه گفت «چند روزه که» یا «یه ساله که» #منبع: کتاب --:«نیم از عالم خاک»:-- ✍#حسین کریمی نیا 🔘🔘🔘🔘🔘 #رباعي #جوان ازدست رفته بود دختر گل بي خار بابا هميشه دلبرو دلدار بابا اگر گيرد پسر.دست پدررا ولي دختر بُود غمخوار بابا ............... ............... ز دستم دختري والا گوهر رفت گلي خوشبوي.باخون جگر رفت صفا درخانه ی مانيست دیگر بهاراز آسمانم بيخبر رفت ................................. تونرِ چشم مايی دختر من توشمع بي صدايی دختر من زدي با رفتنت.آتش به جانم بگو با من کجايی دختر من .............................. اين چراغي است که خاموش.نگردد هرگز داغ فرزند .فراموش.نگردد هرگز بارالها.به دلِ خسته و مجروح حسين مادري هيچ.سيه پوش.نگردد هرگز ................................. دخترم.زهجران تو.پرپر مي زند دل زدل تنگي.به هردرمي زند.دل چو بلبل.در فراقِ.رويت اي گل به ديوارِ قفس.سر مي زند.دل یــــاد پــــــــدر بحر عشق بیکران بودی پدر                       اسوه عصر و زمان بودی پدر تا تو بودی من ترا نشناختم                            دُرِّ بی نام و نشان بودی پدر زندگی با عشق تو معنی گرفت                         مأمن امن و امان بودی پدر خاطراتت دل تسلی ی من است                       قوت و تاب و توان بودی پدر هر چه گویم در مقام تو کم است                           افتخار جاودان بودی پدر اعتبار دیگری دادی بما                                 عزت مادر جهان بودی پدر 🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘

🏴#فراق_جوان 🏴#جوان 🏴#رباعی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ گلی بودم نه وقت چیدنم بود جوان بودم نه وقت مردنم بود گلی بودم میان شاخه گلها نه وقت زیر خاک خوابیدنم بود ◼️ جوان نازنین در خاک رفتی از این دنیای غم غمناک رفتی زدی آتش به جان دوست داران چو گل پاک آمدی و پاک رفتی ◼️ تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد رفتی ز دیده و داغت به دل ماست هنوز هر کجا می نگرم روی تو پیداست هنوز آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو نام نیکت همه جا ورد زبان هاست هنوز گفتم که فراق تو نبینم دیدم                        آمد به سرم هر آنچه میترسیدم ◼️ عزیزخفته درخاکم گل باغ دلم بودی                                  درخشان گوهر پاکم چراغ محفلم بودی کجایابم دگرچون تو اگر گرد جهان گردم                              تو را ای نازنین دختر که یار وهمدمم بودی ◼️ دلا دیدی که آن فرزانه فرزند                           چه دید اندر خم این طاق رنگین به جای لوح سیمین در کنارش                       فلک بر سر نهادش لوح سنگین ◼️ سال ها رنج کشیدم که گلی پروردم                      باد پاییز به ناگه زد وگل پرپر شد گل پرپر شده ام از چه برفتی ز برم                        که زهجران تو هر دم دل ما مضطر شد جوان نازنین در خاک رفتی از این دنیای غم غمناک رفتی زدی آتش به جان دوست داران چو گل پاک آمدی و پاک رفتی ◼️ بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم من به داغ تو جوان رفته ز دنیا چه کنم بهر هر درد دوائیست به جز داغ جوان من به دردی که بر او نیست مداوا چه کنم ◼️ گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود ◼️ قصه مرگ تو را ناگه شنیدن زود بود                          در عزایت جامه را تن دریدن زود بود آخر ای یار همه ای مطهرمهروفا                             در سرای جاودان منزل گزیدن زود بود ◼️ دریغا حسرتا از کامرانی                                         نبردم بهره ای از زندگانی همی پر حسرت وناکام رفت                                  به زیر خاک عین جوانی ◼️ جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بردل                      به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری                به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل ◼️ بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم                      من به داغ تو جوان مرده به دنیا چه کنم بهر هر دردی دوایی است مگر داغ جوان                 من به دردی که براو نیست مدوا چه کنم ◼️ نو گلی پرورده بودم خاک از دستم ربود             ان چنان در برگرفت گویی که در عالم نبود سالها زحمت کشیدم تا گلم پرورده شد                ناگهان پیک اجل ان غنچه را از من ربود ◼️ نوگلم رفته وداغش به دل مادر ماند                حسرت دیدن رویش به دل خواهر ماند تو که تنها پسر و یاور مادر بودی                از چه رو بار غمت بر کمر همسر ماند ◼️ گلی بودم در ایام جوانی                          جوان بودم نکردم زندگانی گلی بودم که وقت چیدنم بود                      جوان بودم چه وقت مردنم بود ◼️ ای مادر غمدیده نداری خبراز من                 کز گردش ایام چه امد برسر من من تازه جوان بودم واندر چمن حسن             نشکفته فرو ریخت همه بال وپر من ◼️ افسوس که زیبا پسرم تاج سرم رفت              امیدوچراغ دل ونور بصرم رفت زد اتش سوزان اجل بر گل عمرم              ناگاه از این باغ گل نوثمرم رفت ◼️ روزی که قضا نیست نخواهی مردن            ور هست قضا کجا توان جان بردن مرگ تهی مساز پهلو که به آن              سر منزل خود توان به دست اوردن ◼️ ای جوانمردان جوانمردی دگر در خاک رفت    گوهری پاک از زمین برجانب افلاک رفت بار خود بربست از این خاک تیره دل برید       پاک جان امد به گیتی

🏴#فراق_جوان 🏴#جوان 🏴#رباعی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ گلی بودم نه وقت چیدنم بود جوان بودم نه وقت مردنم بود گلی بودم میان شاخه گلها نه وقت زیر خاک خوابیدنم بود ◼️ جوان نازنین در خاک رفتی از این دنیای غم غمناک رفتی زدی آتش به جان دوست داران چو گل پاک آمدی و پاک رفتی ◼️ تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد رفتی ز دیده و داغت به دل ماست هنوز هر کجا می نگرم روی تو پیداست هنوز آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو نام نیکت همه جا ورد زبان هاست هنوز گفتم که فراق تو نبینم دیدم                        آمد به سرم هر آنچه میترسیدم ◼️ عزیزخفته درخاکم گل باغ دلم بودی                                  درخشان گوهر پاکم چراغ محفلم بودی کجایابم دگرچون تو اگر گرد جهان گردم                              تو را ای نازنین دختر که یار وهمدمم بودی ◼️ دلا دیدی که آن فرزانه فرزند                           چه دید اندر خم این طاق رنگین به جای لوح سیمین در کنارش                       فلک بر سر نهادش لوح سنگین ◼️ سال ها رنج کشیدم که گلی پروردم                      باد پاییز به ناگه زد وگل پرپر شد گل پرپر شده ام از چه برفتی ز برم                        که زهجران تو هر دم دل ما مضطر شد جوان نازنین در خاک رفتی از این دنیای غم غمناک رفتی زدی آتش به جان دوست داران چو گل پاک آمدی و پاک رفتی ◼️ بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم من به داغ تو جوان رفته ز دنیا چه کنم بهر هر درد دوائیست به جز داغ جوان من به دردی که بر او نیست مداوا چه کنم ◼️ گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود ◼️ قصه مرگ تو را ناگه شنیدن زود بود                          در عزایت جامه را تن دریدن زود بود آخر ای یار همه ای مطهرمهروفا                             در سرای جاودان منزل گزیدن زود بود ◼️ دریغا حسرتا از کامرانی                                         نبردم بهره ای از زندگانی همی پر حسرت وناکام رفت                                  به زیر خاک عین جوانی ◼️ جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بردل                      به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری                به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل ◼️ بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم                      من به داغ تو جوان مرده به دنیا چه کنم بهر هر دردی دوایی است مگر داغ جوان                 من به دردی که براو نیست مدوا چه کنم ◼️ نو گلی پرورده بودم خاک از دستم ربود             ان چنان در برگرفت گویی که در عالم نبود سالها زحمت کشیدم تا گلم پرورده شد                ناگهان پیک اجل ان غنچه را از من ربود ◼️ نوگلم رفته وداغش به دل مادر ماند                حسرت دیدن رویش به دل خواهر ماند تو که تنها پسر و یاور مادر بودی                از چه رو بار غمت بر کمر همسر ماند ◼️ گلی بودم در ایام جوانی                          جوان بودم نکردم زندگانی گلی بودم که وقت چیدنم بود                      جوان بودم چه وقت مردنم بود ◼️ ای مادر غمدیده نداری خبراز من                 کز گردش ایام چه امد برسر من من تازه جوان بودم واندر چمن حسن             نشکفته فرو ریخت همه بال وپر من ◼️ افسوس که زیبا پسرم تاج سرم رفت              امیدوچراغ دل ونور بصرم رفت زد اتش سوزان اجل بر گل عمرم              ناگاه از این باغ گل نوثمرم رفت ◼️ روزی که قضا نیست نخواهی مردن            ور هست قضا کجا توان جان بردن مرگ تهی مساز پهلو که به آن              سر منزل خود توان به دست اوردن ◼️ ای جوانمردان جوانمردی دگر در خاک رفت    گوهری پاک از زمین برجانب افلاک رفت بار خود بربست از این خاک تیره دل برید       پاک جان امد به گیتی

#رباعی ای دوست به رخسار پیمبر صلوات بر چهره ی پر ز نور حیدر صلوات زحمتکش ایام ، یقین هست پدر بر دامن پر ز مهر مادر صلوات یوسف لاطف.آمل