ای مرد جوان، حتی اگر امروز می‌شد که با من مبارزه کنی، مطمئناً خیلی سریع میتوانستم میزان قدرت کی (انرژی درونی) شما را متوجه بشوم و نتیجتاً خیلی سریع متوجه میزان مهارت شما در مبارزه خواهم شد. این در واقع کیفیت تمرینات من هستش و نه چیز دیگری ! شاید به این خاطر مرا گربه می‌خوانند !!" همانطور که گفته شد یاماگوچی تمرینات خود را در سن یازده سالگی نزد استاد ماروتا آغاز نمود. ماروتا از شاگردان استاد چوجون میاگی بود. در سال 1929 یاماگوچی به همراه دوست خود جیتسویی یوگی (Jitsuei Yogi) و تنی چند از دیگر شاگردان بطور رسمی از استاد میاگی برای عزیمت به ژاپن دعوت بعمل آوردند. میاگی در زمان اقامت در شهر کیوتو، در منزل یوگی اقامت گزید و از دوجو دانشگاه‌های کانسای، اُساکا، ریتسومی‌کان،‌ کیوتو و دوشی‌شا بازدید و تمرینات زیادی در دوجوها با شاگردان داشت. یاماگوچی دانشجوی رشته‌ی حقوق دانشگاه ریتسومی‌کان بود و به سال 1930 با همکاری دوست خود یوگی دوجوی آنجا را نیز تأسیس نموده و نام انجمن تحقیقات کاراته ریتسومی‌کان را برای آن برگزیده بودند. از باشگاه کاراته ریتسومی‌کان می‌توان بعنوان اولین باشگاهی که در غرب ژاپن شروع به تعلیم روش ناهاته نمود نام برد. یوگی و یاماگوچی هر دو در این دوجو مشغول تمرین با میاگی بودند. از راست: مانزو ایواتا،‌ کنی مابونی،‌ هیرونوری اُتسوکا، گوگن یاماگوچی و هیرونوشی کینجو میاگی بطور رسمی مسئولیت ترویج گوجوریو را در سرزمین اصلی بعهده‌ی یاماگوچی گذارد. در اوایل دهه‌ی سی میلادی یاماگوچی لوگوی (نشان) رسمی گوجوریو را با الهام از مشت دست راست استاد میاگی طراحی و به همگان معرفی نمود. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به سال 1934 وی به پایه‌گذاری و طراحی مسابقات آزاد (جیو کومیته) مشغول شد. مسابقاتی که در حال حاضر در برخی از مدارس کاراته برگزار می‌شود، قوانین آن از ابداعات یاماگوچی بوده است. در سال 1935 انجمن گوجوکای کاراته ژاپن (Zen Nihon GojuKai Karatedo Kyukai) را بنیاد نمود، (بعدها این انجمن به دو شاخه‌ی JKF Gojukai و JGKA تقسیم شد). در این سال اولین فرزند وی نوریمی گوسِی (Norimi Gosei) - رییس تشکیلات گوجوکای امریکا – متولد شد. پس از تولد فرزندش، وی توسط دولت نظامی ژاپن جهت تدریس به نظامیان ژاپنی مستقر در چین راهی منچوری شد. در آنجا نظاميان بسياری را با كاراته و تكنيك‌های آن آشنا ساخت. در سال 1942 توسط ارتش شوروی بعنوان اسیر جنگی دستگیر و راهی کمپ اسرا می‌شود. در آنجا نیز بعنوان استاد کاراته شناسایی و مجبور به آموزش کاراته به افسران ارتش شوروی شد. گوشی‌هیروفومی در کنار خواهر خود واکاکو یاماگوچی پس از پایان جنگ در سال 1945 یاماگوچی آزاد و به وطن باز می‌گردد و در همان سال در توکیو و در محله‌ی نیپّوری Nippori دوجویی را افتتاح ولی متأسفانه چند ماه بعد در اثر آتش‌سوزی از بین می‌رود. مجدداً در محله‌ی سوگی‌نامی‌کو Suginami Ku و در نزدیکی خیابان پر رفت و آمد روپونگی Roppongi دوجوی کوچکی افتتاح و شروع به آموزش کاراته گوجوکای نمود. در سال 1950 در همان محله هونبو دوجوی گوجوکای را افتتاح نمود که در آن موقع تعداد نفرات زیر مجموعه سبک وی به 45000 عضو رسیده بود و از همان سال نیز انجمن هنرهای رزمی ژاپن (بوتوکوکای)‌ سبک وی را رسماً بعنوان یکی از سبک‌های استاندارد کاراته پذیرفت. در سال 1964 انجمن بین‌المللی گوجوکای کاراته I.K.G.A را بنیان نهاد. مدتی پس از آن بـــا همکاری اساتــید مشهور آن زمــــان یعنی هیرونوری اُتسوکا از وادو ریو، مانزو ایواتا از شیتو ریو (شرق ژاپن)، کِنِی مابونی از شیتو ریو (غرب ژاپن) و ماساتوشی ناکایاما از شوتوکان فدراسیون کاراته ژاپن J.K.F را تأسیس نمود که امروزه نیز با همان ساختار (چارت سازمانی) مشغول به کار است. تحت مدیریت او گوجوکای تبدیل به سازمانی بزرگ به نام انجمن بین‌المللی گوجوکای کاراته I.K.G.A گردید. این انجمن در اقصی نقاط دنیا فعالیت وسیعی داشته بطوری که در حال حاضر در بیش از 80 کشور عضو فعال دارد. در سال 1965 از سوی فدراسیون بین‌المللی هنرهای رزمی – Kokusai Budo Renmei – که ریاست آن بعهده‌ی شاهزاده هیگاشی‌گونی Higashiguni (از اعضای خاندان سلطنتی) بود به درجه شیهان نایل گردید. در همان سال رسماً کیهون کاتاهای تای‌کیوکو (دای ایچی، نی، ... دوسا – جونی‌نو کاتا) را به تمرینات شاگردان مبتدی اضافه نمود. گوگن یاماگوچی در بیستم ماه می سال 1989 (سی‌ام اردیبهشت 1370) با هشتاد سال سن درگذشت. از او پنج فرزند به نامهای گوسِی نوریمی، گوسِن کیوشو،‌ ماکی‌کو، گوشی هیروفومی و گوکیوکو واکاکو یاماگوچی باقی ماندند که همگی وارث کاراته‌ی او شدند. گوسِی نوریمی یاماگوچی سازمانی مشابه تشکیلات پدر در امریکا تأسیس نمود. گوسِن‌کیوشو نایب‌رییس شرکت هواپیمایی ژاپن JAL بود که مدتی پس از پدر در سال 1990 درگذشت. گوشی هیروفومی در حال

حاضر رییس تشکیلات I.K.G.A می‌باشد. دختر بزرگتر یاماگوچی یعنی ماکی‌کو قبل از پدر در سال 1980 در اثر عارضه سرطان درگذشت و نهایتا واکاکو (جوانترین خواهر) بارها به مقام قهرمانی کاتای ژاپن دست پیدا کرد.

🔶#تواضع و #فروتنی از نهادهای اصلی #کاراته 🔆چگونگـی برخـورد با استاد و دیگر هنرجویان در کلاسهای کاراته، احترام متقابل به یکدیگر، بسط تمامی آنها در سطح زندگی و جامعه بشری است که ارزشهای کاراته را نمایان میسازد. 🔶فلسفه کاراته در جهت پیشرفت و تعالی انسان میباشد، نه فنون نظامی برای شکست دشمن. این مساله هم جنبه‌های جسمی و هم جنبه های روحی را شامل میشود، بطور خلاصه باید گفت کاراته راه تکامل شخصیت فردی است» (این کاراته است- اویاما- ص36- چاپ 1984) ✨💫اوس💫✨ @karatehzanjan

ایپون شدن اورتون تکسیرا توسط sergey osipov باخت باور نکردنی غول برزیلی 💯 مبارزه‌ی بسیار زیبا و دیدنی حتما ببینید @karatehzanjan ⁨‌

چگونه در کاراته به درجه شودان (دان یک) برسیم؟

تقریبا می توان گفت که آرزوی تمام افرادی که وارد دنیای هنرهای رزمی و بخصوص کاراته شده اند این است که بتوانند به درجه شودان برسند. آنها به این دلیل آرزوی کمربند سیاه را می کنند که بگویند دیگر در این رشته ماهر شده و چیز دیگری برای یادگیری نداریم، در حالیکه هنوز به درک درستی از دنیای کاراته دست نیافته اند. به طور معمول و بسته به توانایی و پشتکار هر فرد حدود 3 تا 5 سال طول می کشد تا بتواند کمربند سیاه را بدست آورد. شاید این افراد بتوانند تکنیک های کاراته را به خوبی انجام دهند اما هنوز به این درک نرسیده اند که همانطور که بدنشان و مهارتهای تکنیکی شان به درجه ای از استادی رسیده درک و فهم آنها نیز به همان نسبت افزایش یابد. رسیدن به درجه شودان فقط به معنی انجام دادن تکنیک ها به صورت صحیح نیست. باید آگاهی شما نیز به همان نسبت افزایش یابد. عده ای فکر می کنند هر کس به درجه شودان برسد می توان او را یک استاد حرفه ای نامید در حالیکه رسیدن به دان یک به معنای استاد یا شاگرد نیست بلکه مرحله ای است که هر شخصی برای یادگیری کاراته واقعی باید از این مرحله عبور کند. برای درک بهتر درجه شودان باید به شما بگوییم وقتی که به درجه شودان می رسید همانند این است که دوران دبیرستان را به اتمام رسانده باشید، در حالیکه آرزوی بسیاری از افراد این است که برای یادگیری تخصصی تر وارد دانشگاه شوند. می توان سال اول دانشگاه را به درجه نیدان (دان دو) تشبیه کرد. در صورتیکه دانشگاه را تمام کند به درجه سان دان "دان 3" خواهد رسید. هنرجو در این مرحله می تواند به تدریس مشغول شود، در حالیکه اگر واقعا بخواهد به درجه استادی برسد هنوز چیزهایی برای یاد گیری تمکیلی وجود دارند.

در صورتی که فرد بخواهد این مهارت های تکمیلی را یاد بگیرد به درجه یادان (دان چهار) می رسد. در صورتی که باز بخواهد ادامه دهد و به درجه دکترا برسد به درجه گودان (دان پنج) خواهد رسید. در این مرحله رزمی کار استاد حرفه خود خواهد شد. البته در درجه یادان و گودان ( دان چهار و پنج) همانطور که او یک استاد است او یک شاگرد نیز می باشد. رسیدن به درجه دکترا به معنای پایان تحصیلات نیست. در این حالت او به تحصیلات خود ادامه داده و به درجه فوق دکترا می رسد به این مراحل پایانی کیوشی می گویند که در واقع درجات استاد بزرگ، روکودان و بالاتر می باشند. به همین صورت درجات کیو برای کسانی می باشد که در تجربه و شناخت کاراته جوان هستند. دست یافتن به درجه شودان به معنی بزرگ شدن در این موارد می باشد. در این حالت می توان گفت که رزمی کار از لحاظ عقلی و روحی به سطح بلوغ رسیده و به اندازه کافی در تکنیک ها ماهر شده که بتواند به جمع بزرگان راه پیدا کند. دوباره این نکته را یادآوری می کنیم که این درجه به معنای آن نیست که آن شخص به درجه کارشناسی رسیده باشد، بلکه به معنای این است که از او برای ادامه تحصیل انتظار می رود. در این حالت او به تدریس افراد تازه کار می پردازد. در باشگاههای سنتی رایج سن سی با شاگردان تازه وارد کاری ندارد و وظیفه تدریس به آنها را بر عهده شاگردان قدیمی تری که به درجه شودان یا بالاتر دست یافته اند قرار مید هد. در این حالت تا زمانیکه رزمی کاران به درجه شودان دست نیابند به صورت مستقیم زیر نظر مربی تعلیم داده نمی شوند.

برعکس نظر خیلی ها سن سی به معنای آموزگار نیست. در شرق و بخصوص ژاپن به افراد مسن اهمیت خاصی می دهند، آنها می گویند آن فرد به اندازه ای عاقل بوده که توانسته به این اندازه عمر کند. پس ممکن است کسی پدر بزرگ خود را سن سی یا "شخص محترم" صدا بزند. چیزی که باعث شده که به افراد مسن احترام بگذارند توانایی این افراد برای بقا و غلبه بر مشکلات زندگی شان می باشد. فرد مسن از زندگی طولانی مدت خود درس های مهمی یاد گرفته و می تواند این درس ها را به جوان هایی که خام هستند یاد دهد. وقتی کسی به درجه شودان می رسد به این معنی است که او در بین افراد باشگاه به عنوان یک فرد بالغ شناخته می شود. راه طولانی برای رسیدن به درجه شودان وجود دارد. رسیدن به درجه شودان به معنای تبدیل شدن به یک شاگرد کامل و فردی بالغ می باشد. درجه شودان شروعی است برای دست یافتن به درک و فهم بیشتر، مسئولیت پذیری، فروتنی، تواضع، ادب، وظیفه و وفاداری. این خصوصیات اخلاقی برای شرقی ها بسیار مهم است. درجه شودان اولین قدم بزرگی است که برای تبدیل شدن به یک انسان کامل باید برداشته شود.

کیوکوشین چه تفاوتی با دیگر سبک ها دارد

بیشتر سبک های کاراته دارای اصول پایه ای مشابهی مانند درجه بندی، کمربند، احترام، ضربات، دفاع و چیزهای دیگری می باشند. اما تفاوت این سبک ها در نحوه بکار گیری هر کدام از این اصل ها می باشد. همانطور که می دانید سبک های کاراته به دو بخش سبک های آزاد و سبک های غیر آزاد دسته بندی می شود. کیوکوشین ازجمله سبک های اولیه و اصلی آزاد می باشد که تمرکز زیادی بر روی قدرت بدنی و استقامت جسمانی دارد. به همین جهت رزمی کار کیوکوشین پس از چند سال اندامی تنومند و عضلانی بدست خواهد آورد. البته علاوه بر مسائل جسمانی در ابعاد معنوی اصولی مانند نظم و انضباط ، دقت عمل، تمرکزذهنی،ادب و احترام، تواضع و فروتنی و دیگر مفاهیم عالیه انسانی و اجتماعی به طور مستمر تمرین و آموزش داده می شود. افراد کیوکوشین کار دارای شخصیتی اجتمای و قوی بوده و از اعتماد به نفس بالایی برخوردار می باشند. همچنین آنها اخلاق خوب و پسندیده ای داشته و در کارهای اجتماعی شان موفق می باشند. آنها دارای تحصیلاتی بالا و درک و شعوری بالا در مقایسه با دیگران می باشند. در کل می توان گفت کسانی که به ورزش کاراته مشغول هستند پس از چند سال شخصیتی خوب و ارزشمند در کنار اندامی زیبا و قوی بدست خواهند آورد در حالیکه در وضعیت عادی چنین تغییری از آن شخص غیر ممکن یا سخت می باشد. دستیابی به شرایط ویژه معنوی و روانی کاراته مستلزم احاطه بر توانائی های فیزیکی و جسمی است، یعنی میبایستی با ممارست و پیگیری مدام اندامهای بدن را به گونه ای پرورش و رشد داد تا امکان یادگیری فنون و تکنیکهای پیچیده کاراته فراهم شود. تمامی تکنیک های کاراته بر مبنای اصول علمی بنا شده اند یعنی مبدعان آن با دقت نظر و مطالعه و تحقیق طی سال های متمادی نقاط ضعف تکنیک ها را تشخیص داده و آنها را بر طرف کرده اند و در طول سال های زیاد و مطابقت آنها با روشهای علمی، پزشکی و حرکت مفاصل، کاراته را به شیوه امروزین به دست ما رسانده اند هرچند گاه نیز یک استاد با دیدی کارشناسانه و ارائه نظری تازه در باب یک یا چند حرکت با تکیه بر مفاهیم علمی کاراته را متحول نموده اند. مبدع سبک کیوکوشین و همچنین یکی از بزرگان دنیای کاراته استاد اویاما بوده است. کیو کیشین به معنای نهایت حقیقت و آن اشاره به این دارد که انسان باغلبه فیزیکی براندام های جسمش ودستیابی به یک قدرت فنی وتوان بدنی فوق العاده بایستی به اعتلای روح وروان وابعاد معنوی خودش بپردازد تابه نهایت حقیقت برسد چون کلیه اصول کاراته دارای منطق علمی است پس یادگیری وآموزش آن نیز بایستی براساس روش های علمی و ریاضی وتربیت بدنی صورت گیرد تا بهترین بازده وکارائی حاصل شود چه عدم توجه به مطالب علمی ورزش امکان کج روی و وارد آوردن آسیب وناراحتی رابه دنبال خواهد داشت. به عنوان مثال تقریبا شش ماه زمان می برد تا عضلات، تاندونها و مفاصل یک شخص تازه کار از نظر فیزیکی آمادگی لازم را بدست آورد تا مربی او قادر باشد تکنیک های خاص و دروس اصلی کاراته را به او آموزش دهد. لازمه این مهم حضور مرتب و بی وقفه هنر جو در طول این مدت است البته اگر کسانی سابقه تمرینات ورزشی در رشته دیگری را داشته باشند مدت آمادگی جسمانی آنها کاهش خواهد یافت.

🥋 #ایمان و #اعتقادی که در #کیوکوشین کاراته بدست خواهد آمد خالصانه و بدون هیچ تعصبی می باشد.☯ #اویاما #oyama #حکمت استاد 🀄️ #فلسفه رزم ⛩

🥋 #کاراته_کنترلی: (مثل #شیتوریو) بیشتر جنبه غیر خشن دارد و برای مقام آوردن و تناسب اندام هستش و در قدرت دست و پا کمی ضعیف هستند. #کاراته_غیرکنترلی: مثل #کیوکوشین در قدرت دست و پا فوق العاده قوی و ویران گر هستند ولی سرعت دست زیاد و قدرت تحمل ضربه به سر را ندارند. هم چنین بدن آن ها سفت ترین بدن ها در بین اکثر رشته های رزمی است. 🥋کاراته به دو بخش: #کاتا: هنر نمایش و #کمیته: هنر #مبارزه تقسیم می شود و معمولا کیوکوشین کارها، سنگین وزن و هنرجوهای #سبک های کنترلی، سبک وزن هستند و اکثر کاراتا کاها چه کنترلی و چه غیر کنترلی کوتاه #قد هستند. #ادامه دارد.. https://tosinso.com/fa :منبع #karate #سبک_شناسی 🀄️

چگونه در کاراته کمربند سیاه بگیریم؟

اگر کاراته کار باشید، معمولا خیلی از شما می پرسند که آیا کمربند مشکی هستید یا نه؟ کمربند سیاه یک نماد بین المللی یک هنرمند رزمی پیشرفته می باشد که به نقطه ای بسیار هیجان انگیز در سفر کاراته خود رسیده است. در این مقاله از سایت ژیار آنلاین قصد داریم نحوه گرفتن کمربند مشکی کاراته را به شما آموزش دهیم. به یک باشگاه کاراته ملحق شوید در مورد باشگاه کاراته ای که می خواهید بروید کمی تحقیق کنید تا مطمئن شوید که مربی های خوبی داشته و وقت شما در آنجا هدر نمی رود. روز و ساعتی را که مناسب با وضعیت شما می باشد برای رفتن به باشگاه و تمرین کاراته اننتخاب کنید. مطمئن شوید که مربی تان توانایی کافی برای آموزش به شما را دارد برای بدست آوردن کمربند مشکی، باید مربی تان بداند که چه کاری انجام می دهد. مربی شما حداقل باید یک کمربند سیاه داشته باشد و دارای سابقه کاری مطلوبی باشد. می توانید برای اینکه از وضعیت مربی تان مطمئن شوید در مورد پیشینه کاری و افرادی که زیر نظر او تعلیم دیده اند تحقیق کنید. تمرین حداقل دو بار در هفته تقریبا غیر ممکن است که درحالیکه تنها یک جلسه در هفته تمرین می کنید بتوانید به کمربند سیاه دست پیدا کنید. حافظه عضلانی ظرفیت 7 روز را ندارد، بنابراین بهتر است که چند بار در هفته را به تمرین و رفتن به کلاس کاراته اختصاص دهید. کسی که می خواهد به کمربند سیاه دست پیدا کند باید حداقل دو بار در هفته به تمرین برود، سه بار در هفته بسیار ایده آل است. افراط نکردن 3 جلسه تمرین در هفته ایده آل است. اگر 4 تا 7 جلسه در هفته به تمرین بپردازید به احتمال زیاد قبل از رسیدن به کمربند سیاه خواهید سوخت. تمرین بیش از اندازه، مضر می باشد زیرا فرصت کافی برای ریکاوری عضلات و ماهیچه ها را در اختیار آنها قرار نمی دهد. تمرین در خانه سعی کنید که کاتاها، کشش ها و بعضی از تمرینات قدرتی را که در باشگاه یاد گرفته اید در خانه مرور کنید. سعی کنید وقتی که از باشگاه به خانه برمی گردید بر روی تکنیک هایی که همان روز مربی تان به شما آموزش داده است کار کنید. شرکت در مسابقات هر تورنمنت یک شانس برای رشد و بهبود شما در کاراته می باشد. کسانی که تمایل به شرکت در مسابقات دارند سریع تر رشد می کنند. به همین جهت سعی کنید که در مسابقات مختلف شرکت کنید و خود را در برابر دیگر رزمی کاران مورد ارزیابی قرار دهید. با این کار شما می توانید نقاط قوت و ضعف خود را شناخته و در جهت رفع و بهبود آنها اقدام کنید. در یک زمان یک گام بردارید برای رسیدن به کمربند مشکی کاراته سالها زمان نیاز دارید، بنابراین اگر فقط بر روی گرفتن کمربند سیاه تمرکز کنید ممکن است که این هدف دور از دسترس به نظر برسد و در وضعیت فعلی چندان چشمگیر نباشد. به همین دلیل توصیه می کنم که در یک لحظه فقط بر یک چیز تمرکز کنید، مانند گرفتن درجه بعدی. صبور باشید به طور معمول 4 تا 5 سال برای گرفتن کمربند مشکی زمان مورد نیاز است. البته این زمان هم به میزان زیادی به سن، توانایی طبیعی، سطح هماهنگی، سطح تناسب اندام، نوع ورزشی که قبلا انجام داده اید، چقدر تمرین می کنید و خیلی چیزهای دیگر بستگی دارد. به همین دلیل صبور باشید و برای رسیدن به کمربند سیاه کاراته عجله نکنید. اگر مصدوم شده اید به آن رسیدگی کنید بزرگترین مشکل در مورد صدمات ورزشی این است که زمانیکه مردم دچار آن می شوند اغلب آن را نادیده می گیرند و به تمرین خود ادامه می دهند تا زمانیکه بدتر شود. تقریبا امروزه می توان اکثر صدمات ناشی ار هنرهای رزمی را درمان کرد. به همین دلیل تنبلی نکنید و در صورتیکه واقعا دچار مشکل شده اید فورا به پزشک خود یا یک فیزیوتراپ ورزشی مراجعه کنید. تنوع در ورزش اجازه ندهید که کاراته تنها فعالیت تان شود. بهترین ایده این است که ورزش های دیگری مانند شنا، بسکتبال، تنیس، فوتبال، کلاس رقص و .. را برای تنوع انجام دهید. نکته • در کاراته دو نوع درجه وجود دارد که به آن ها "kyu" و "dan" می گویند. کیو به معنای دانش آموز بوده و به دانش آموزی اشاره می کند که هنوز به کمربند سیاه دست نیافته است، یعنی یک کمربند رنگی دارد. تعداد کیو اشاره به این دارد که چند درجه برای رسیدن به کمربند مشکی مانده است. برای مثال، کیو6 به این معنی است که 6 درجه برای رسیدن به کمربند مشکی مانده است. اکثر رشته های رزمی دارای 10 کیو می باشند، اما ممکن است در بعضی ها بیشتر یا کمتر باشد. • در اوایل ممکن است که هر چند ماه یک بار یک درجه بگیرید. اما پس از مدتی که مراحل اولیه را طی کردید به طور معمول برای گرفتن هر درجه 6 تا 12 ماه زمان لازم است. • دان به درجات بالاتر از کمربند مشکی اشاره می کند و در مقابل کیو می باشد. به عنوان مثال: دان 6 به این معنی است که 6 درجه بالاتر از کمربند مشکی هستید. • برخی از سبک ها دارای نوارهایی بر روی کمربند خود هستند، از این نوارها برای تش

ویق بخصوص کودکان یا نمرات اولیه استفاده می شوند. • بسیار مهم است که به دستورات داده شده عمل کنید. • همه سبک ها سیستم کمربندی خود را دارند. تنها چیزی که بین همه آنها مشترک است این است که کمربند سفید کمربند اولیه می باشد. رنگ های کمربندها معمولا سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، آبی، بنفش و قهوه ای می باشند. برای بسیاری از سبک ها کمربند قرمز در سطح بالا و قبل از کمربند سیاه می باشد. • اکثر سبک ها معمولا 10 دان دارند، اما فقط 5 دان در توانایی افراد می باشد. در بهترین حالت برای رسیدن به دان 5، حدود 20 سال زمان مورد نیاز است. معمولا دان های بالاتر برای خدمات به ورزش داده می شوند.

#کیوکوشین #کاراته #کومیته ❇️ایپون با ضربه‌ی هیزا گِری اوس @karatehzanjan

6 راه برای رسیدن به کمربند سیاه

گذراندن امتحان کمربند سیاه تجربه ای است که هر رزمی کار ممکن است تا پایان عمرش به یاد داشته باشد. در بسیاری از سیستم ها درجه بندی هنرهای رزمی، رنگ سیاه به بالاترین کمربند اعطا می شود. به یاد داشته باشید که با داشتن کمربند سیاه تبدیل به یک ابرقهرمانن نمی شوید ولی می تواند پاداشی برای روند پیشرفت و شکوفایی شما باشد. من در سن 45 سالگی توانستم آزمون کمربند مشکی را پشت سر بگذارم و موفق به دریافت آن شوم. در این مقاله قصد دارم 6 درس که می توانند در راه رسیدن به کمربند سیاه به شما کمک کرده و معلومات شما را افزایش دهند را برای شما بازگو کنم. 1-همه چیز به شما بستگی دارد شاید شما هنرهای رزمی را برای دفاع شخصی، شرکت در مسابقات و یا کشف توانایی های خود انتخاب کرده باشید. انگیزه شما هرچه باشد، مربی شما می تواند در این راه به شما کمک کرده مشاور خوبی برای شما باشد. گاهی اوقات در زندگی اعمالی اتفاق می افتند که مجبور می شوید بر خلاف میل خود عمل کنید. این اتفاقات ممکن است شامل خانواده، شغل و یا هر چیز دیگری که در آن مسولیت دارید باشد. می توانید مدت زیادی را به بازی کردن اختصاص دهید و یا مشغول تماشای تلویزیون شوید، به عبارت ساده بهانه های زیادی در زندگی وجود دارند که می توانند شما را از انجام این کار باز دارند. به همین دلیل این به شما و اراده تان بستگی دارد که چه کاری را انتخاب می کنید. اگر برای مدتی از شهر خارج می شوید جلسات خصوصی را با مربی خود ترتیب دهید که بتواند با شما کار کند و به مرور تمرینات قبلی بپردازید. اگر بیماری ساده ای گرفته اید و یا مسدوم شده اید حداقل به باشگاه بروید و به تماشای تمرینات دیگر رزمی کاران بپردازید. می خواهید در خانه بنشینید و به تلویزیون نگاه کنید؟ این وسوسه شما را درک می کنم، به خصوص اگر در یکی از روز های گرم تابستان و زیر باد کولر نشسته باشید و یا در یک روز طوفانی زمستان بر روی مبلی نرم و راحت نشسته باشید. فقط این نکته را به یاد داشته باشید که مسئولیت پیشرفت یا فقدان آن فقط بر روی شانه های شما است و فقط به تلاش و اراده شما بستگی دارد. 2 –انجام دادن آن به مدت طولانی ضرب المثلی است که می گوید سفری که هزاران مایل دور باشد با یک قدم آغاز می شود. شما ماجراجویی خود در دنیای هنرهای رزمی را در روز اول تمرینات شروع خواهید کرد. شما باید تا پایان راه زنده باشید. زنده بودن به این معنا نیست که کشته نشوید، بلکه بدین معناست که با نشاط و سر حال باشید و همانند روز اول برای انجام این کار برای افزایش دانسته های خود بکوشید. رسیدن به کمربند سیاه به چندین سال تمرین و تلاش مداوم شما بستگی دارد. خیلی ها انتظار دارند بعد از پایان چند ماه اول مانند بروس لی شوند. به یاد داشته باشید که بدن شما برای بهبود عضلات و قوی تر شدن مفاصل و استخوان ها به تمرینات مداوم، استراحت کافی و مواد غذایی سالم نیاز دارد. 3- بیشتر از یک تکنیک است با این تعریف، هنرهای رزمی بر آموزش تکنیک های همراه با سلاح و بدون سلاح برای دفاع از خود، ورزش و یا مبارزه تمرکز می کند. در حالی که در آزمون کمربند سیاه، شما باید فرم هایی را انجام دهید اما به یاد داشته باشید که این تنها بخشی از راه رسیدن به کمربند سیاه است. اما چیزی که مربی شما نیاز دارد ببیند این است که شما بتوانید تمامی این تکنیک ها را که در طول چندین سال آموخته اید در کنار هم قرار دهید. نه تنها دانستن این تکنیک ها بخش ملموسی از کمربند سیاه است بلکه یک جزء مشهود و مهم نیز می باشد که باید در کنار دیگر آموخته ها یتان از آن ها بهره ببرید. 4- همه چیز کمربند سیاه نیست اگر شما هنرهای رزمی را فقط برای گرفتن کمربند سیاه انتخاب کرده اید، مرتکب اشتباه بزرگی شده اید و به احتمال زیاد در این راه شکست خواهید خورد. داشتن کمربند سیاه یادآوری از رشد و پیشرفت شما می باشد در حالی که هدف اصلی رسیدن به تندرستی، به دست آوردن اعتماد به نفس، بدست آوردن نظم، احترام و غلبه بر چالش های روحی و جسمی می باشد. این نکته را بدانید که داشتن کمربند سیاه مانند یک دیپلم فقط یک تکه کاغذ است، کمربند سیاه فقط یک کمربند است. بدست آوردن کمربند سیاه پاداشی برای موفقیت و پیشرفت شما می باشد. 5- فقط مربوط به شما نیست هر چند درست است که همه این راه ها به شما ختم می شود اما راز واقعی این است که کمربند سیاه فقط مربوط به شما نیست. هر چند ممکن است که شما فکر کنید وقتی مشغول تمرین هستید باید تنها بر روی تکنیک های خود تمرکز کنید اما حقیقت آن است که باید بر روی تکنیک های دیگر هم باشگاهی هایتان هم تمرکز کنید. با انجام دادن این کار، تکنیک، درک و عملکرد شما بهبود خواهد یافت.علاوه بر این سعی کنید با یکی از بهترین هم باشگاهی هایتان تمرین کنید تا توانایی های خود را با آن مقایسه کنید و بتوانید چیزهای بیشتری از آن بیاموزید. 6- این فقط آغ

از راه است متاسفانه درصد زیادی از دانش آموزان هنرهای رزمی قبل از اینکه موفق به دریافت کمربند سیاه شوند از این راه دست می کشند. این اتفاق به چند دلیل ناراحت کننده است، اول اینکه بدست آوردن کمربند سیاه به این معنا نیست که دیگر چیزی برای یادگیری وجود ندارد. در حقیقت این برنامه های کاربردی به اندازه کافی پیچیدگی دارند و دچار تغییر می شوند که کاوش در آنها تا آخر عمر طول می کشد. دوم اینکه انواع هنرهای رزمی برای اضافه کردن به مهارت های فعلی شما وجود دارند. این کار نه تنها درک شما را برای مبارزه افزایش می دهند بلکه باعث افزایش آگاهی شما می شود. سوم اینکه شما می توانید فرصت های آموزشی را دنبال کنید. خیلی ها بر این عقیده اند که شما چیزی را نمی فهمید تا زمانیکه آن را به دیگران آموزش دهید. مهم نیست که شما چقدر قدیمی هستید، آموزش در هنرهای رزمی یکی از بهترین راه ها می باشد که شما می توانید در خودتان سرمایه گذاری کنید و کمربند سیاه به عنوان گامی برای یک عمر رشد، یادگیری و اکتشافات دیگر عمل می کند. امیدوارم این افکار به شما کمک کنند تا بهترین استفاده را از تجربه کمربند سیاه من داشته باشید.