اویاما در سن 23 سالگی ایجی یوشی کاوا (Eiji Yoshikawa)، نویسنده ی رمان "موساشی " (Musashi) را ملاقات کرد، که این رمان بر اساس زندگی و شاهکارهای مشهورترین سامورایی ژاپن بود. هر دوی رمان و نویسنده اش به اویاما کمک کردند تا راه و رسم سامورایی (بوشیدو) را یاد بگیرد. در همان سال، او به کوهستان مینوبو در استان چیبا رفت، همان جایی که موساشی (مشهورترین شمشیرباز ژاپنی) سبک نیتو ریو (Nito-Ryu) شمشیربازی را ابداع کرد.  اویاما فکر می کرد آنجا مکانی مناسب برای شروع سختی های تمرینی است که برای خودش برنامه ریزی کرده بود. علاوه بر این ها، او نسخه ای از کتاب یوشی کاوا را به خود به آنجا برد. شاگردی به نام یاشیرو نیز با او همراه بود.   تنهایی نسبی (دوری از اقوام و خویشان) به شدت احساس شد. یاشیرو بعد از 6 ماه به طور مخفیانه در طول شب فرار کرد. برای اویاما سخت تر شد، کسی که بیشتر از همیشه می خواست به تمدن برگردد. شو نی چو برایش نامه نوشت و بهش گفت که برای خلاص شدن از این میل شدیدش، باید یکی از ابرو هایش را بتراشد. مطمئنا او دوست نداشت کسی او را به این شکل ببیند. این گفته و حرف های تکان دهنده ی دیگر اویاما را به ادامه مسیرش متقاعد کرد و تصمیم گرفت تا قوی ترین کاراته کای ژاپن شود.   با این حال،  به زودی حامی اش به او اطلاع داد که او دیگر قادر به پشتیبانی اش نیست و درنتیجه، او بعد از 15 ماه مجبور شد به انزوایش پایان دهد.   چند ماه بعد، در سال 1947، ماس اویاما در اولین مسابقات ملی هنرهای رزمی ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم در بخش کاراته برنده شد. با این حال، او هنوز احساس کمبود می کرد، چون سه سال انزوایش را تکمیل نکرده بود. سپس او تصمیم گرفت زندگیش را کاملا وقف راه و روش کاراته (کاراته دو)  کند. بنابراین دوباره شروع کرد، این بار در کوهستان کیوزومی (Kiyozumi) در همان استان چیبا تمرین می کرد. این مکانی که انتخاب کرده بود، از لحاظ معنوی محیطی بسیار نشاط آور بود.   این بار، تمریناتش افراطی بود. 12 ساعت در روز، بدون هیچ روز تعطیلی در هفته، ایستادن زیر آبشار (خصوصا در زمستان)، شکستن سنگ های رودخانه با دستهایش، استفاده از درخت ها به عنوان تخته ماکی وارا (کاراته کاها از آن برای تمرین ضربه استفاده می کنند، همانند کیسه بوکس )، روزی صد بار با سرعت بالا پریدن از روی گیاهان کتان در حال رشد. به علاوه، تمرینات هر روزشان شامل یک دوره ی مطالعاتی از ادبیات باستان هنرهای رزمی، ذن و فلسفه بود. بعد از 18 ماه اعتماد به نفس وی کامل شد و قادر به کنترل زندگیش شد. هرگز دوباره آنقدر زیاد تحت تاثیر جامعه ی اطرافش قرار نگرفت.   گاوهای نر، حریفان و دست خدا   در سال 1950، ماس اویاما، بنیانگذار سوسای، سنجش و نمایش قدرتش را با مبارزه با گاو های نر شروع کرد. به طور کلی، او با 52 گاو جنگید که سه تا از آنها را بلافاصله کشت، و 49 تای دیگر که شاخ داشتند را با ضربات چاقو مانند دست از پا درآورد. در واقع، همه ی این مبارزه ها برای او آسان بود. اویاما از به خاطر آوردن اولین مبارزه اش را با یک گاو عصبانی لذت می برد. در سال 1957 در سن 34 سالگی، در مکزیکو نزدیک بود کشته شود، وقتی یک گاو نر ازش انتقام گرفت و با شاخ او را درهم درید. اویاما هر طور شده گاو را از خود دور کرد و شاخ هایش را شکست. او شش ماه برای بهبود زخم کشنده اش بستری و زمین گیر شد. اگرچه امروزه، گروه های حمایت از حقوق حیوانات در مورد این نمایش ها بیاناتی دارد، علی رغم اینکه این حیوانات تاکنون نیز قربانی شده اند.   او در سال 1953، به مدت یک سال برای نمایش زندگی کاراته اش روی ایستگاه های تلویزیون ملی به آمریکا سفر کرد. در طول سال های بعدی، در نتیجه ی مبارزه با 270 رقیب مختلف، همه ی آنها را شکست داد که اکثریت آنها را با یک ضربه ی مشت از پا درآورد. هیچ مبارزه ای بیشتر از سه دقیقه طول نکشید، و اغلب به ندرت بیشتر از چند ثانیه طول کشیده بودند. اصول مبارزه اش ساده بود. او به "دست خدا" ملقب بود و مظهر زندگی جنگجویان ژاپنی بر اساس قاعده ی کلی " آیچی گیکی هیساتسو ( Ichi geki, Hissatsu) به معنای "تنها یک ضربه برای کشتن حریف کافی است" بود. این قاعده برای او هدف اصلی تکنیک کاراته بود.   دوجوی اویاما اویاما در سال 1953، اولین دوجویش را در منطقه ی میجی رو (Mejiro ) در توکیو افتتاح کرد. در سال 1956، اولین دوجوی واقعی در یک استودیوی رقص ورزشی پشت دانشگاه ریکیو (Rikkyo )، که 500 متر با دوجوی هونبو (honbu ) کنونی درژاپن فاصله دارد، افتتحاح شد. این دوجو در سال 1957، به جز افرادی که به دلیل سختی تمرینات آنجا را ترک کردند، 700 نفر عضو داشت.   هنرآموزان زیادی از سبک های دیگر برای آموزش به اینجا (برای کومیته جیسن یا مبارزه ی فول کنتاکت) آمدند. یکی از مربیان اصلی به نام کنجی کاتو گفته است که آنها مبارزان سبک های دیگر را مشاهده می کردند و هر

تکنیکی را که برای مبارزه ی واقعی مناسب می دانستند، با سبک خود تطبیق می دادند. اویاما بدین صورت کاراته را بنا نهاده است.   اعضای دوجوی اویاما به طور جدی مبارزه شان را انجام می دادند و ترجیحا آن را به عنوان یک هنر رزمی در نظر می گرفتند، بنابراین آنها هم انتظارضربه زدن و هم ضربه خوردن را داشتند. در صورت موانع ناچیز،ضربه ی سر رایج بود، معمولا پاشنه ی دست یا بند انگشتان را با حوله یا پارچه می بستند. تکنیک های گرفتن، پرتاب کردن و حمله به پایین تنه ی حریف رایج بود. راند های کومیته معمولا تا وقتی که شخص با صدای بلند به شکستش اعتراف می کرد، ادامه داشت. صدمات به صورت روزانه اتفاق می افتاد و میزانی حدود 90 درصد مبارزان زخمی می شدند. آنها هیچ گونه دوگی (تن پوش کاراته) رسمی نداشتند و برای مبارزه هر لباسی را که داشتند، می پوشیدند.   شیهان بابی لاو (Bobby Lowe) ماس اویاما در سال 1952، در هاوایی نمایشی برگزار کرد. مرد جوانی به نام بابی لاو اویاما را دید و از قدرت اویاما متحیر ماند. پدر "بابی" مربی کونگ فو بود و او هر سبکی را که توانسته بود کار کرده بود. در سن 23 سالگی دارای دان 4 جودو (yondan ) ، دان 2 در کمپو (nidan )، دان 1 در آیکیدو (shodan) و یک بوکسر سبک وزن بسیار معروف بود.   طولی نکشید که شیهان بابی شاگرد ایچی دیشی (uchi deshi) اویاما شد (شاگردی که بالای دو سال کار کرده). او به مدت شش ماه تا یک سال روزانه با اویاما اموزش دید. در نهایت، مدت تمری این شاگرد ایچی دیشی به 1000 روز رسید و به واکاجیشی (Wakajishi) یا شیر جوان ملقب شد. "بابی لو" در سال 1957، برای گشودن اولین مدرسه ی اویاما خارج از ژاپن به هاوایی بازگشت.   شروع کیوکوشین   شعبه ی اصلی کنونی کیوکوشین به طور رسمی در ژوئن سال 1964 افتتاح شد، جایی که نام "کیوکوشین " به معنی حقیقت نهایی برای آن اختیار شد. در همان سال، سازمان بین المللی کاراته (IKO) بنا شد. از آن زمان به بعد، کیوکوشین در بیش از 120 کشور جهان گسترش یافت و بیش از 10 میلیون نفر ثبت نام کردند.   تاریخچه ی مختصر ماس اویاما 27 جولای سال 1923 در کره ی جنوبی متولد شد. در سن 9 سالگی سبک ژاپنی چاکوریکی (یکی از سبک های کونگ فو) را در منطقه ی مانچوریا یاد گرفت. 1938، برای آموزش کاراته شوتوکان شاگرد استاد گیچین فوناکوشی شد. 1946 وارد تمرینات کوهستان شد. 1947، قهرمان مسابقات کاراته ژاپن شد. او به طور گسترده ای کاراته گوجوریو را زیر نظر استاد گوگن یاماگوچی (Gogen Yamaguchi) مطالعه کرد و نایب رئیس این سازمان شد و درجه دان نهم گرفت. 1948، به تنهایی به مدت 18 ماه به تمرینات کوهستان رفت. 1950، تمرین در برابر گاو های نر را آغاز کرد. از 47 گاو، 4 راس را فوری کشت. 1952، برای آموزش دادن و نمایش کاراته به آمریکا رفت و در 32 منطقه کار کرد. 1953، پس از سفر به آمریکا با گاوی در شیکاگو جنگید و شاخ هایش با ضربه ی شوتو (ضربه ی چاقومانند دست) شکست. 1955، همراه با بپفورد دیوی (Bepford Davy)، رئیس شرکت کرایسلر، سراسر آمریکای جنوبی و اروپا را گشت. او مسابقات ترکیبی متعددی شرکت کرد. 1956، دوجوی اویاما را در یک استودیوی رقص باله آغاز کرد. 1957، با یک گاو نر در شهر مکزیکو مبارزه کرد. 1958، در ماه ژانویه کتاب "کاراته چیست" را منتشر کرد و 500000 نسخه از آن به بهترین نحو به فروش رسید. در سپتامبر همان سال  از FBI  واشنگتون از او به عنوان آموزش و نمایش کاراته دعوت شد. در اکتبر، از طرف آکادمی نظامی غرب برای آموزش و نمایش کاراته دعوت شد. 1964، بوکس تایلندی کاراته دو را به مبارزه طلبید، دوجوی اویاما به تنهایی از سه مسابقه، دو تا را برنده شد. 1971، انتشار مجموعه کتاب های کمدی معروف "Karate Baka Ichidai" (که زندگی کانچو ماسوتاتسو اویاما را در قالب کمدی بیان می کند) و فیلم "قوی ترین کاراته ی جهان". 1975، نام او و کیوکوشین در سراسر ژاپن مشهور شد و اولین مسابقات آزاد جهانی کیوکوشین کای کاراته را برگزار کرد. در 26 آوریل همین سال، در سن 70 سالگی به دلیل سرطان ریه فوت کرد.     علاوه بر موارد بالا، او برای تحقیق و مبارزه ی مسابقات اصلی در مقابل دیگر هنرهای رزمی جهان به جاهای دیگر نیز رفت. کیوکوشین به عنوان بزرگترین سازمان کاراته در نظر گرفته می شود. او  12000000 شاگرد از 140 ملیت مختلف جهان دارد. او همچنین در شروع سیستم مسابقات بدون دستکش و فول کنتاکت نقش برجسته ای داشت.

تمرینات شگفت انگیز سوسای اویاما

مبارزه سوسای اویاما با گاو وحشی

راهنمایی های مبتدی برای کیوکوشین کاران

هنگامیکه یک شخص می خواهد یک سرگرمی جدید پیدا کند و وارد دنیای هنرهای رزمی شود ابتدا در باشگاه های اطراف محل زندگی خود در مورد رشته مورد نظر تحقیق می کند. شاید در مورد پیوستن به رشته ای به نام کیوکوشین کاراته تردید داشته باشید. ممکن است بخواهید کمی بیشتر در مورد آن تحقیق کنید و نگاهی به ویدیوهای موجود در یوتیوب بیاندازید و هنگامی که مبارزات آنها را دیدید با خود بگویید که اینها دیوانه اند! اما اجازه ندهید که این کار شما را از راه خود منحرف کند.   در حالی که کیوکوشین یکی از سبک های مشهور کاراته است جنبه های زیادی برای آن وجود دارد. مبارزه تنها بخش کوچکی از کیوکوشین کاراته است. دستاوردهای کمربند به عنوان شاخصی از زمان، برای توانایی و پیشرفت فردی مورد استفاده قرار می گیرد و بسیاری از افراد برای رسیدن به کمربند سیاه و بالاتر از آن تلاش می کنند، اما راه برای هر فرد می تواند متفاوت از دیگری باشد. حتی برای خودم، من در 40 سالگی خود هستم، در حالیکه برای هنرهای رزمی دارای زمینه ای هستم بدون شک به من کمک می کند، اما من هیچ تمایلی برای قهرمانی ندارم. گرچه ممکن است کسی که نصف من عمر داشته باشد بخواهد برای مسابقات جهانی تمرین کند. با این حال، چیزی که در هردوی ما مشترک است این می باشد که هردو اشتیاق زیادی برای یادگیری و موفقیت داریم. در اینجا به برسی سوالاتی می پردازیم که ممکن است برای افراد مبتدی که می خواهند وارد کیوکوشین شوند پیش بیاید. کیوکوشین کاراته چیست؟

کیوکوشین یک سبک کاراته کامل است که در سال 1964 توسط ماسوتاتسو اویاما بنیان گذاری شد. کیوکوشین برای "حقیقت محض"، تعیین عزت نفس، تکنیک و بدن توسعه یافته است. کیوکوشین ریشه در فلسفه اصلاح خود، انضباط و آموزش سخت دارد. اویاما که موسس کیوکوشین کاراته است می گوید: اغلب تفاوت بین ورزش و هنرهای رزمی مسیر خود رشته است.  کیوکوشین کاراته توسط شخصی که زندگی خود را به بودو اختصاص داده بود خلق شد. در کجا انجام می شود؟ کیوکوشین کاراته در باشگاه تمرین می شود، این باشگاه می تواند یک استودیو یا زمین دبیرستان باشد. DOJO اصطلاحی ژاپنی است که به معنای "محل راه" است و اساسا به محلی اطلاق می شود که محل آموزش است.   کلاس ها توسط یک سنسی که در زبان ژاپنی به معنی مربی می باشد رهبری می شوند. مربی می تواند در کلاس های خود بسته به روز و سبک شخصی خود که یاد گرفته است بر روی هر کدام از سه حوزه KATA (کاتا)، KIHON (کیهون) و Kumite (کمیته) تمرکز کند. در ادامه توضیحی مختصر در مورد هر کدام از این سه حوزه خواهیم داد: Kihon : کیهون اصطلاحی ژاپنی به معنی "اصول" یا "مبانی" می باشد. این اصطلاح برای اشاره به تکنیک های اولیه است که به عنوان پایه و اساس بسیاری از هنرهای رزمی ژاپنی تدریس می شود، همانند مسدود کردن های استاندارد، ضربات پا و ضربات دست. KATA: کاتا یک کلمه ژاپنی به معنی الگوهای دقیق ترسیم حرکات انجام شده به صورت انفرادی یا به صورت گروهی می باشد. اگر شما به اصولی که در Kihon  می آموزید مانند یک کلمه به نظر برسند، کاتا به شما کمک می کند تا با استفاده از این کلمات جمله سازی کنید. Kumite: کومیته به معنای واقعی کلمه به معنی "دست و پنجه نرم کردن" است که همراه با کیهون و کاتا یکی از سه بخش اصلی برای آموزش کاراته می باشد. کمیته به شکل های مبارزه کردن اشاره می کند. کومیته بخشی از کاراته است که در آن فرد در مقابل حریف قرار می گیرد، همان بخشی که کیوکوشین را معروف کرده است. سیستم رنگبندی کمربندها کیوکوشین کاراته دارای یک سیستم درجه بندی است که در آن هنرجویان پس از انجام تست به ترتیب یکی از کمربندهای رنگی را می گیرند. سیستم کمربند به نمرات کیو (نمرات مبتدیان) و دان (نمرات پیشرفته) تقسیم شده است که ترتیب آن را در تصویر زیر مشاهده می کنید.

مسیر در کیوکوشین کوتاه نیست. اگر کسی بخواهد به کمربند سیاه دان یک دست یابد انتظار می رود که باید به مدت 5 سال و هر هفته 3 روز به تمرین آن بپردازد. پس از کمربند سیاه دان یک شروع می شود و تا دان 10 ادامه دارد، معمولا دان 10 متعلق به بنیان گذار یک سیستم یا رئیس یک سازمان می باشد. همانند سیستم تحصیلی غربی می توان هر کدام از دان ها را برابر یک بخش از مدارج تحصیلی کرد که به صورت زیر است: دان یک: مدرسه ابتدایی دان یک تا دان 4: کارشناسی دان 5: کارشناسی ارشد و دان های بالاتر از 5 برابر با دکترا می باشد. آداب معاشرت     آداب خاصی وجود دارد که باید به آنها پایبند باشید، مثلا تعظیم کردن هنگام ورود و خروج از کلاس. دیگر آداب را در پست های دیگر برایتان خواهم نوشت. برخی از افراد با تعظیم کردن و کلماتی که استفاده می شود راحت نیستند اما کیوکوشین یک هنر رزمی ژاپنی است و مهم است که جنبه های معمول مربوط به آداب و رسوم صرفنظر از بنیانگذار و کشور مبدا آن رعایت شوند. رعایت آداب و رسوم راهی است برای افتخار به بنیان گذار سبکی که در آن مشغول فعالیت هستیم و همچنین مربی که به ما آموزش می دهد. مزایای تمرین کیوکوشین کاراته کیوکوشین کاراته آموزش کامل بدن است و بطور همزمان بر روی بدن و ذهن کار می کند. همچنین کیوکوشین می تواند با تقویت بدن و حفظ یک ذهنیت مثبت و متمرکز در بهبود بیماری یا جراحات به ما کمک کند. کیوکوشین کاراته به توسعه استقامت و عزم راسخ برای رسیدن به هدف کمک می کند. این ویژگی های شخصی که از طریق آموزش کاراته بوجود آمده است نیز می تواند در زندگی روزمره مورد استفاده قرار بگیرد. در کیوکوشین کاراته تمرکز بر روی جنبه های کامل مبارزه با تماس بدون  توجه به جنبه های کیهون و کاتا می باشد. در کل هر دلیل و یا هدفی داشته باشید کیوکوشین کاراته به شما کمک می کند که قوی تر، سالم تر و بهتر از دیگران شوید. چرا کیوکوشین کاراته؟   کیوکوشین کاراته بیشتر از یک هنر رزمی برای دفاع از خود است. این سبک شامل یک سیستم برای رفاه فرد را شامل می شود و مهارت ها و نگرش هایی را که در طول زندگی به آن ها نیازمندیم را به ما یاد می دهد. مثبت های آموزشی عبارتنداز: نظم، احترام، رژیم ورزشی، اعتماد به نفس و جو اجتماعی. کلاس ها بسیار ساختار یافته اند و مبتدی ها استقبال می شود. صرفنظر از سن، جنس، موقعیت اجتماعی و توانایی فیزیکی هر کسی می تواند آن را یاد گرفته و از انجام دادن آن لذت ببرد.