#برگی_از_خاطرات #آخرین_دیدار #پنج_سال_هست_که_دیگر_روی_ماهت_رو_ندیدم روز 14 فروردین دوتایی به کندوها و زنبورهاش سرکشی و رسیدگی کردیم و شب خسته بود و قرار بود خونه ی پدرم بمونیم. ساعت ۱۰:۱۵ شب موبایلش زنگ زد. داشت استراحت می کرد... در حین صحبت با گوشی پرید و سرجایش نشست؛ یک لبخندی تمام صورتش رو پوشونده بود و مشخص بود در دلش قند آب میشود. فهمیدم مسافر سوریه است. من هیچ وقت برای ماموریت‌هاش بی تابی نمی‌کردم اما این بار بی اختیار غم تو صورتم مشخص شد، دلهره گرفته بودم. حسین آقا وقتی چهره بهت زده منو دید گفت خانم تو که آماده هستی چی شد؟ به حسین آقا گفتم من اصلا از رفتنت ناراحت نیستم اما چون یکدفعه ای شده خیلی سخت می‌گذرد. با من و بچه ها خداحافظی کرد و سوار ماشین شد. نمی توانستم جلوی احساسات خودم رو بگیرم و ازش دل بکنم رفتم دستهاش رو گرفتم از ماشین پیاده شد. می خواستم دوباره باهاش خداحافظی کنم. دید که اشک از گونه هام سرازیر شد اشک در چشماش حلقه زد ولی سریع خودش رو جمع و جور کرد. اولین بار بود که وقتی به ماموریت می‌رفت اشک در چشماش حلقه می‌زد. احساس می‌کردم آن لحظه که داشت می‌رفت معنویت محض بود و خیلی نورانی شده بود. مقام معظم رهبری فرمودند: «شهدای مدافع حرم در این دنیا از اولیاء الهی هستند» من این موضوع را شب آخر به عینه دیدم.‌ #همسر #شهید_حسین_مشتاقی @shahidmoshtaghi