#بسم رب الشهدا و الصدیقین # @حکایت عاشورایی نبرد خان طومان سال ٩۵ه، ش @ (قسمت سیزدهم، تهدیدات ورجزخوانی های ویژه دشمنان تکفیری درحمله به خان طومان) #رزمندگان یگان ویژه ٢۵کربلا وهمرزمان فاطمیون و جیش العسکری سوریه، درجبهه خان طومان مصمم به مقاومت و نبرد با دشمنان تکفیری بودند. آمریکای جنایتکار وهم پیمانان آنها که در دوعملیات قبل ودرطول دفاع یکماهه رزمندگان اسلام ، نتوانسته بودندبه توفیقاتی دست یابند. بدنبال ایجاد فرصتی باحیله های سیاسی وخدعه های نظامی بودند. @لذا، کلیه نیروهای تکفیری متشکل از داعشی ها، وجبهه النصره با فرماندهی مشترک (ژنرالهای ترکیه ای، اردنی، عربستانی، اسرائیلی، فرانسوی وفرماندهان فراری سوری و.....) باتمرکز افکار وطرحریزی مشترک وتمرکز نیروهای مختلف ازملیتهای متفاوت برای تصرف خان طومان وسپس تصرف کامل حلب بااستفاده ازشرایط اتش بس که حیله سیاسی انهابودتجمع کردند. بالغ بر دوهزارنفر ازقویترین نیروهای تکفیری که ازملیتهای (ازبکستان، عربستان، ترکیه، سوریه، چچن، فلسطین اشغالی، ترکستان چین، و.......) خودشان رابرای عملیات بزرگ ونبردی سنگین و شدید مهیا کرده بودند. @قوای باطل ،تمام توان خودرابرای تصرف کامل شهرحلب ازسمت جنوب غربی حلب آ ماده کردند. #مدافعان حریم و حرم بویژه رزمندگان یگان ویژه کربلا برای عشق بازی درمیدان نبرد، مثل شب های تاسوعا و عاشورا، خودشان رابرای وصال به معبود آماده ترمیکردند. عباس ها، علی اکبر ها، جون ها، وهب ها، و.......... همگی با نگاه به وجه الله، آماده ومهیای قربانی شدن درقربانگاه بودند. #هررزمنده ای که می‌دانست شهید خواهد شد درعالم رویای صادقه خود، چگونگی وزمان شهادتش رادیده وبیان می‌کرد. درعالم رویای صادقه، حوادث ووقایع نبرد بعدی خان طومان،به فرمانده نشان داده شده بود. #رجزخوانی های شهدا، جانبازان، رزمندگان اسلام دربرابر دشمنان تکفیری، مثل واقعه عاشورا توسط برادران عزیزی همچون: سید رضا طاهر، حسین مشتاقی، محمود رادمهر، سیدجواد اسدی، بهمن قنبری، رضا حاجی زاده، حاج آقا سلمانیان، علی عابدینی، علی جمشیدی، رحیم کابلی، محمد بلباسی، علیرضا بریری، حسن رجایی فر، سعیدکمالی، و...................... درفضای خان طومان می پیچید. #ازطرفی تمام تلاش‌ها براین بودبیشترین تلفات وخسارات وصدمات به دشمنان وارد شود وازرسیدن به اهدافشان که سقوط کامل شهرحلب بود جلوگیری شود. ##رزمندگان اسلام، بدنبال اجرای تکلیفی ماموریت شان بودند. کاستی ها وکمبودها، مشکلاتی زیادی وجودداشت اما برای رزمندگان و فرماندهان ادای تکلیف بزرگترین وظیفه بود. روزها وشبها گذشت وروز پانزده اردیبهشت فرارسید. ادامه دارد (انصار الولایه)