آقای اسماعیل کریمی معلمی با ۲۸سال سابقه خدمت، هر روز با وجود سرما و یخبندان شدید، مسیر ۹۰ کیلومتری مشگین شهر به روستای اجاق قشلاق بخش ارشق اردبیل رو طی می کنه تا به مهدیار پورقهرمان تنها دانش آموز این مدرسه آموزش بده 🌸امام على عليه السلام: بهترين زندگى را كسى دارد، كه مردم در زندگى او خوب زندگى كنند إنَّ أحسَنَ النّاسِ عَيشا مَن حَسُنَ عَيشُ النّاسِ في عَيشِهِ 🍃غررالحكم حدیث 3636

🔴 ژنرال ارتش سوریه خطاب به سردار قاسم سلیمانی: 🔹ژنرال ایرانی ارزش دکمه اورکت تو بیش از درجه های ماست... @lalejinshahrejahani

در حسرت شهادت: 🌵روایت اسرای مفقود الاثر– سیگارِ تسکین دهنده از انصاف نگذریم آدم دلسوز هم بینشون بود. یکی از نگهبانا رو دیدم که نگاهش به حال نزار بچه ها میخورد و زجر میکشید ، برای دلداری دادن به بچه ها و با احتیاط و خوف فراوان که از چهره اش مشخص بود، گاهی رو به ما می کرد و با آه و افسوس می گفت یا ابا الحسن و برای اینکه نشون بده که دلش به حال ما می سوزه سیگار روشن میکرد و پشت به ما میکردن و مینداخت بین بچه ها که اگه کسی سیگاریه بکشه. البته می دونست تو این وضعیتِ بحرانی سیگار در اولویت هزارم حتی سیگاری های ما هم نیست ، اما تنها راهی که به ذهنش برای اعلام همدردی می رسید همین بود و جالب اینکه همین میزان همدردی نیز برای ما تسکین دهنده بود .میدیدیم در بین ارتش خونخوار و سنگدل بعثی کسانی هستند که با ما همدلند. آمارگیری تا تاریک شدن هوا ادامه داشت و نهایتا افراد را بین دوازده آسایشگاه در چهار بند تقسیم کردن. این اردوگاه چهار بند و هر بند سه آسایشگاه داشت. اون روز نمازمون رو تو همون حالت نشسته و سرپایین خوندیم وحتی اجازه دسشویی رفتن هم به بچه ها داده نشد و در مواردی که افراد ناتوان که دیگه قادر نبودن خودشون رو کنترل کنند و ناچار بودند که ادرار را داخل شلوارشون بریزن. از لحظه حرکت در پادگان الرشید دو شبانه روز سپری شده بود بدون آب و غذا و دسترسی به دستشویی. شب دوم نفری یه پتو بهمون دادن و بدون آب و غذا تا صبح پتو رو دور خودمون پیچیدیم و خوابیدم.در تمامی ساعات شب ناله های خفیف و دردناک مجروحانی که برخی از آنها دست و پایشون قطع شده بود و زخمایشان عفونت کرده بود بگوش می رسید. تنها تفاوت اینجا با پادگان الرشید این بود که اینجا جا زیاد بود و حداقل مشکل تنگی جا برای خوابیدن رو نداشتیم ولی غیر از این، همه چیز بدتر شده بود. اردوگاهی که قبله آمال ما بود حالا تبدیل شده بود به جهنم و کابوسی وحشتناک که خلاصی از اون ممکن نبود. آسایشگاها مثل یخچال بود. رنج غربت و بی کسی با زمزمه های ذکر و دعا آمیخته شده بود و نگاها تنها متوجه آسمان بود و از خدا مدد می خواستیم که بچه ها کمتر تلفات بِدن و بتونیم این شرایط رو تحمل کنیم و داغی بر داغهای خانواده های چشم انتظار افزوده نشه. می دونستیم الان پدر و مادر و خونواده ها چی می کشن!

چه کسانی با حضرت به مخالفت برمی‌خیزند؟ آیا از شیعیان هم هستند 🔹امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «زمانی که قائم قیام کند، کسانی که گمان می‌شود از خاندان و یاران او هستند، از صف آن حضرت خارج می‌شوند و کسانی که به خورشید و ماه پرست "مشرک" می‌مانند، به صف او در می‌آیند» 💠🔹 همچنین می‌فرماید: آزاری کـه قـائم علیه‌السلام به هنگام قیام خویش از #جاهلان_آخرالزمان می‌بیند، به مراتب سخت‌تر است از آن همه آزاری که پیامبر صلی الله علیه و آله از مردم جاهلیت دید. زیرا پیامبر به میان مردم آمد در حالی که آنها سنگ و صخره و چـوب می‌پرستیدند، ولی قائم ما که قیام کند مـردمـان هـمـه از کـتـاب خـدا بـرای او دلیـل مـی‌آورنـد و آیـه‌هـای قـرآن را برای او تفسیر و توجیه می‌كنند! ⬅️جدای از فریب خوردگانی که قبل از ظهور به پیروی از امثال احمدالحسن کذاب یمانی که ادعای مهدویت دارد و منصور خراسانی شیاد و امثالهم در صف مخالفت با امام زمان حقیقی عج بر می‌آیند. عده‌ی کثیری از #شیعیان هم موقع قیام حضرت مهدی از آن حضرت روی می‌گردانند... ⬅️آن زمان وقاحت را به حدی می‌رسانند که با آقا که مصداق بارز قرآن ناطق هستن مخالفت می‌کنند!... ⬅️ اینجاست که اهمیت عبارت "سمعا و طاعتا" شنیدن و اطاعت کردن بدون چون و چرا مشخص می‌شود!اگر ما مطیع محض آقا امام زمان عج باشیم و منافع شخصی رو به مصالح دین و خدا ترجیح ندهیم هر چه حضرت بگویند: بدون مخالفت و تفسیر و تبصره می‌پذیریم حتی اگر با تمام آزادی‌ها و منفعت‌های شخصی ما مغایرت و منافات داشته باشد... منابع: 📘(1)نعمانی، الغیبه، صفحه۳۱۷، مکتبه الصدوق، تهران، 

👌👌👌👌

#شهیدان سخت دلتنگ و غریبم...😔 #خمار جرعه ای امن یجیبم... شهیدانِ خدایی #بیقرارم...😰 #خدایا طاقت ماندن ندارم...💔 چه تنها مانده ام #افسرده بر خاک...😞 شما رفتید تا #افلاک چالاک... مرا #تنها رها کردید و رفتید...😣 به #حسرت مبتلا کردید و رفتید... شما رفتید و من اینجا #غریبم...😫 زفیض #سرخ مردن بی نصیبم.... #شهادت!!! ای شهادت ناز شصتت!!!❤️ تأسی کن مرا #قربان دستت...

▪️یوم شهادتش رسید و گردید ▪️اهل سما غرق عزای هادی ▪️خون بر دل امام عسکری شد ▪️محزون نشسته در سرای هادی ▪️دارد ثواب بی نهایت امروز ▪️سینه زنی نزد خدای هادی ▪️هرجا که بزم ماتمش به پا شد ▪️آنجا بوَد دار البکای هادی 🔳#شهادت_امام_علی_النقی_الهادی(ع) تسلیت باد

تنها، غریب، بی کس و بی آشیان شدی تبعیدی مجاور یک پادگان شدی طوفان غم شکوه بهار تو را گرفت... بیهوده نیست این همه رنگ خزان شدی ▪ ️شهادت امام هادی النقی علیه‌السلام تسلیت باد. آخرین سخنان امام هادی(ع) به فرزندش امام حسن عسکری(ع): سلام مرا به فرزندم مهدی(عج) برسان و بگو، جدت در حالی شهید شد که بسیار آرزوی دیدار تو را داشت...

💯خلاصه ای از زندگانی حضرت امام هادی علیه السلام «امام ابوالحسن على النقى الهادى» - عليه السلام - پيشواى دهم شيعيان، در نيمه ذيحجه سال 212 هجرى در اطراف مدينه در محلى به نام «صريا» به دنيا آمد. پدرش پيشواى نهم، امام جواد - عليه السلام - و مادرش بانوى گرامى «سمانه» است كه كنيزى با فضيلت و تقوا بود. مشهورترين القاب امام دهم، «نقى» و «هادى» است، و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نيز مىگويند. امام هادى - عليه السلام - در سال 220 هجرى پس از شهادت پدر گراميش برمسند امامت نشست و در اين هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شريفش 41 سال و چند ماه بود و در سال 254 در شهر سامراء به شهادت رسيد. سوم رجب سالروز شهادت امام علی النقی الهادی علیه السلام

در حسرت شهادت: 🌵روایت اسرای مفقود الاثر 💢 جارو گوشتی💢 وقتی که وارد اردوگاه شدیم محوطه پر از سنگ و تیغ و ناهموار بود. عرض اردوگاه حدود ۱۵۰ متر بود. صبح زمستان قبل از هر کاری ما رو از آسایشگاها با اولدنگی و کابل بیرون می آوردن و بصورت دشتبانی به خط می کردن و میبایست زمین پر از خار و سنگ رو با کف دست جارو میکردیم. هوا آنقد سرد بود که دستامون بعد از چن دقیقه مثل چوب خشک و کبود می شد. کف دست بعضی بچه ها زخمی می شد و گاهی خون با خاکای محوطه قاطی می شد و سنگریزه ها وارد زخم میشدن. بعثیا هم با کابل پشت سر ما حرکت می کردند و منتظر بودند که یه ریزه سنگ پشت سر کسی جا بمونه. مشاهده یه ریزه سنگ همون و فرود آمدن کابل بر کمر و کتف اون بی نوا همون. ما خیلی مراقبت می کردیم چیزی پشت سرمون جا نمونه و این باعث میشد بعضی افراد مقداری عقب بیفتن، اینم بهانه خوبی بود که به جرم تنبلی و جا موندن از بقیه مثل گله گرگ به جونش بیفتن. بعد از مدتها هم که یه جفت دمپایی دادند ، گر چه این خوبی رو داشت که کف پامونو از سرما و سنگ های محوطه تا حدودی نگهداری می کرد ، اما بعضی وقتا همین دمپایی باعث گرفتاری ما می شد و باعث میشد با حرکت دمپایی یه سنگ ریزه کوچک از زمین کنده بشه و پشت سرمون دیده بشه. اینم بهانه دیگه ای بود برای هجوم به سمت اون فرد و کتک کاری. خلاصه از هر فرصت و بهانه ای برای انتقامگیری و کتک کاری بچه ها نهایت استفاده رو می کردن. یه یکی از بچه ها تکه مقوایی رو دست گرفته و با اون جارو می زد همینکه متوجه شدند بشدت کتکش زدند و الزاما میبایست با کف دست جارو می زدیم. فقط یکی از نگهبانا که کمی انسانتر بود در شیفت خودش اجازه میداد از تکه های مقوا استفاده کنیم. حدود دو ماه این وضعیت جارو کردن محوطه با کف دست ادامه داشت و بهانه خوبی بود برای اذیت کردن بچه ها. بعد از اون گروهی از دوستان کار تخت و تراز کردن محوطه را بر عهده گرفتند و ابزار کارشون تکه های تیز سنگ برای کندن سنگ ها، نخ کناره پتو برای اندازه گیری و هر کدوم یه دونه آجر بعنوان غلتک برای کوبیدن خاک بود. این گروه مدتهای طولانی وظیفه تخت و تراز کردن محوطه رو انجام دادند و بقیه از جارو کردن با دست معاف شدند.

در حسرت شهادت: 🌵روایت اسرای مفقود الاثر داعش نسخه ی بروز شده بعثی ها شاید تا قبل از ظهور داعش بعضی از افراد خاطرات اسارت را اغراق آمیز و غیر واقعی می دونستن ، اما با ظهور داعش و جبهه النصره و سایر گروهای جلاد تکفیری ، دیگه پذیرش خاطرات اسرا برای همه راحتتر شد. هسته اولیه داعش و گروهای تکفیری رو ژنرالها و افسران بازمانده از حزب بعث پایه ریزی کردند. اخیرا از طریق یکی از نگهبانان شیعه عراقی بنام شجاع که با برخی بچه های آزاده ارتباط داره نام تعدادی از بعثیای شکنجه گر اردوگاه یازده تکریت «مانند گروهبان کریم» رو گفته بود که به داعش پیوستن. در ماجرای جارو کردن محوطه خاکی با کف دست، یه روز یکی از نگهبانها که کمی دلش از این وضعیت به رحم اومده بود و با نگاه به دستای کبود شده ی ما عواطفش تحریک کرده بود تکه کارتونی آورد و به بچه ها گفت تکه تکه کنین و بین خودتون تقسیم کنین و با اون جارو کردن رو ادامه بدین. اما یکی از همون بعثیای سنگدل مثل اجل معلق از سر رسید و با داد و بیداد گفت کی به شما اجازه داده و شروع کرد به کتک کاری. نگهبان با ترس و لرز گفت که من اجازه دادم سر اونم داد کشید و چیزایی به اون گفت که ما نفهمیدیم ولی از چهره رنگ پریده سرباز مشخص بود که بشدت ترسیده بود. بعثی ها نه تنها خودشون هیچ رحم و مروتی نداشتند ، بلکه با هر سرباز و درجه دار و حتی افسری که با اسرا اندک ملایمتی به خرج می داد بشدت برخورد می کردن و برای اون بیچاره گزارش می فرستادن و حساب و کتابش با بازجوهای بعثی و استخبارات بود. برخوردهای خشن و شکنجه های طاقت فرسایی که علیه نیروهای متخلف و متمرد خودشون انجام میدادن بمراتب سخت تر از برخورد با ما بود. یکی از نگهبانا میگفت اگه بعثیا به کسی شک ببرن اونو تو یه گونی میندازن و از سقف آویزونش می کنن و آنقد بهش میزنن تا خون از گونی چکه بزنه و اگه منجر به مرگ فرد هم بشه اهمیتی براشون نداره. این قضیه رو ما از رفتار دوگانه و ضد و نقیض بعضی از نگهبانا متوجه میشدیم. وقتی با بچه ها تنها بودن اظهار محبت می کردن و حتی به حضرت امام ابراز علاقه نشون میدادن و همدردی می کردن اما همونا وقتی افسرا و مقامات بعثی حضور داشتند، کابل دست می گرفتن و بچه ها رو می زدن. معلوم بود دلِ تعدادی ازشون با ما بود ، ولی می ترسیدن و برای اینکه به اونا شک نکنن و زیر شکنجه نیفتن، ناچار بودن برخی مواقع خشونت بخرج بدن.

🔴 بهای استقلال و امنیت ایران... 🔹مادرانی که بیش از یک شهید تقدیم اسلام و ایران کرده اند... 🔹تعداد مادران چند شهیدی: دو شهیدی: ۸۱۸۷ مادر سه شهیدی: ۶۳۱ مادر چهار شهیدی: ۸۲ مادر پنج شهیدی: ۲۱ مادر شش شهیدی: ۵ مادر هفت شهیدی: ۲ مادر هشت شهیدی: ۲ مادر نه شهیدی: ۱ مادر 🔹آیا ميدونستيد مادري هست كه ۹ تا فرزند شهيد داده؟ 🔹خدا هرگز نخواهد گذشت از کسانی که به خون شهدا خیانت کنند و کسانی که با خون شهدا تجارت کنند.

شخصی گفت من یک شب بعد از خواندن فاتحه برای شهدا واموات به مسجد مقدس جمکران می رفتم که دیدم دیر وقت شده و تردد ماشین برای جمکران کم شده است، به هر ماشینی می گفتم یا پر بود یا جمکران نمی رفت. خسته شدم گفتم برگردم و به منزل بروم. یک ماشین آمد گفتم توکلت علی الله، به راننده گفتم جمکران، گفت بفرمایید. تا نشستم مسافرین دیگر اعتراض کردند و گفتند که ما جمکران نمی رویم؟! راننده به من گفت ابتدا مسافرین را می رسانم سپس شما را به جمکران می برم. بعد از رساندن آن ها به مقصد، به سمت جمکران رفتیم. گفتم چرا مرا به جمکران می رسانید با اینکه جمکران در مسیر شما نبود؟ گفت کسی بگوید جمکران، زانوهای من می لرزد و نمی توانم او را نبرم. مسجد جمکران حکایتی بین من و آقا دارد. گفتم پس لطفی کن ما که همدیگر را نمی شناسیم و بعد از رسیدن هم، از همدیگر جدا می شویم، پس حکایت را تعریف کن. گفت: شبی ساعت دوازده شب، خسته از سرکار به سمت منزل می رفتم. هوا پاییزی و سوز و سرما بود که دیدم یک خانم و آقا به همراه دو بچه کنار جاده ایستاده اند. از کنار آن ها که رد شدم، گفتند جمکران. گفتم من خسته ام و نمی برم. مقداری رفتم و بعد فکر کردم، نکند خدا وظیفه ای بر گردن من نهاده و لطف امام زمان(عج) باشد که آنها را برسانم. با وجود کم میلی آن ها را به جمکران رسانده و به خانه برگشتم. به بچه هایم گفتم که من امروز آنقدر خسته ام و دیر وقت شده که احتمالا بخوابم و نماز صبح ام قضا بشود، نماز صبح من را بیدار کنید. ده دقیقه بود که دراز کشیده بودم و تازه خوابم می برد که صدایی به من گفت خوابیدی؟ بلند شو. بلند شدم گفتم: کسی من را صدا زد؟ به خودم گفتم بخواب، خسته ای، هزیان می گویی! دوباره دراز کشیدم نزدیک بود که بخوابم، صدایی دوباره گفت: باز خوابیدی؟ با صاحب صدا صحبت کردم، گفتم چرا نخوابم؟ گفت برو جمکران. گفتم تازه جمکران بودم برای چه بروم؟ گفت آن خانواده گریه می کنند و نگران هستند. گفتم به من چه؟ گفت: کیف پولشان در ماشینت جا مانده، برو و آن را تحویل بده. به خودم گفتم ماشین را نگاه کنم، ببینیم اگر خواب می بینم و وهم است، برگردم بخوابم. در ماشین را باز کردم دیدم که کیفی در صندلی عقب است. آن را باز کردم، دیدم که داخل آن چند میلیون پول وجود دارد. سوار ماشین شدم و رفتم جمکران. دیدم دم درب یکی از ورودی ها همان زن با دو بچه اش نشسته و در حال گریه کردن هستند. گفتم خواهر چرا گریه می کنی؟ گفت برادر من، شما که نمی توانی کاری بکنی، چرا سوال می کنی؟ گفتم شوهرتان کجاست؟ گفت: چرا سوال می کنی؟ گفتم: من همان راننده ای هستم که شما را به مسجد جمکران آوردم، گمشده نداری؟ گفت: شوهرم در مسجد متوسل به امام زمان(عج) شده است. گفتم بلند شو، داخل مسجد برویم. به یکی از خدام اسم شوهرش را گفتیم تا صدایش کند، آن مرد با صورت و چشمانی سرخ آمد و شروع به فریاد زد که چرا نمی گذاری به توسلم برسم چرا نمی گذاری به بدبختیم برسم و...؟ زن گفت: این آقا آمده و گفته که مشکلتان را حل می کنم. گفت شما کی باشید؟ کیف را در آوردم و به او دادم. مرد کیف را گرفت و درب آن را با خوشحالی باز کرد و گفت چرا این را آوردی؟ گفتم آقا به من گفت که بیایم. چهره ها بارانی شد و به زانو افتادند و گفتند یعنی امام زمان(عج) ما را دیده؟ گفتم این جمله برای خود آقا امام زمان (عج) است که می فرمایند: «إِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، و لاناسینَ لِذِکْرِکُمْ» دمی زحاجت ما نمی کنی غفلت / که این سجیه به جز در شما نمی بینم ز بس که گرد معصیت نشسته بر چشمانم / تو در کنار منی و تو را نمی بینم مرد گفت: ما با این پول می خواستیم خانه بخریم و گفتیم اول به جمکران بیاییم و آن را تبرک کنیم که این اتفاق برایمان افتاد. 💐 تا نیایی گره از کار بشر وا نشود درد ما جز به ظهور تو مداوا نشود 🌷 اَللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفرج

نگفتن همان دروغ است قدری کثیف تر .. #نادر_ابراهیمی 🍂

مراقبِ مرگ های خاموش باشید گاهی آدم ها میان گریه ی شبانهِ شان می میرند. #مسلم_رحیمی 🍂💔

يا كٓريمٓ الصَّفْح..🍃 یه جورے تو رو می‌بخشہ✿ انگار نہ انگار ڪہ تو خطایـےمرتڪب شدے😇 #دلبـــرمنـــے_کــہツ

زمین خوردن مهم نیست... مراقب باش کسی را زمین نزنی... با کلامی تلخ یا قضاوتی نابجا.... ❄️

➿ تو سختی ها بعضیا خوب خودشونو نشون میدن بعضیا خوبی هاشون رو نشون میدن... ‌‌‌🍃🌸

سرباز ولایت: 🌵روایت اسرای مفقود الاثر دست عنایت الهی ششم اسفند ۶۵ شد سمبل تحمل و استقامت در برابر مشکلات. یکی از عجایب زندگیم که همیشه فکر و ذهنمو به خودش مشغول کرده، قدرت تحمل بچه هایی بود که در ضعیف ترین وضعیت ممکن از لحاظ جسمی قرار داشتند.واقعا چه نیرویی بود که بدنای ضعیف و نحیف رو سر پا نگه داشت و زنده موندند؟ در شرایط عادی و با بدن سالم و بدون گشنگی و تشنگی تحمل چند ساعت از اون شرایط امکان پذیر نبود و احتمال مرگ هر لحظه وجود دارد. چگونه آن روز طولانی و طاقت فرسا رو بچه ها تحمل کردند؟ با چه زبونی باید گفت و نوشت که دست غیبی و امداد الهی در کار بود. عده ای بد باور مگه تو کتشون میره که خدا بنده هاشو تو شرایط سخت تنها نمیزاره! حتما باید خدا از آسمون برای ما پتو و لباس گرم و آب و غذا حواله میداد و بعثیایی که گرگ وار به جان بچه ها افتاده بودند را یه جا نابود می کرد تا ما باورمون میشدکه خدا هوامون رو داره؟ نه ،در اون روز نه پتو و لباسی و غذایی از آسمون حواله شد و نه سربازی از دشمن هلاک شد ، اما همه ما بوضوح دست عنایت و پر مهر الهی روکه مانند چتری بر سرمون کشیده می شد را می دیدیم. کابل ها درد داشت. سرما سوزش داشت ، اما خدا تحملش رو هم داده بود که در شرایط عادی امکان پذیر نبود. تحقیر و شکنجه بود ، اما در کنارش امید هنوز تو دلامون زنده بود. با خود مون دلداری میدادیم که این سختیا تموم میشه و ما به آغوش وطن و خانواده بر می گردیم. نشونه این امید و زنده دلی هم این بود که در طول چهار سال مفقود الاثری ، هیچ کسی دست به خودکشی نزد. تعدادی زیر شکنجه و بعلت بیماری های کوناگون جان دادند و شهید شدن و در جوار رحمت الهی آرام گرفتن ، اما تسلیم دشمن نشدند و با افتخار و روی سفید به محضر یار شرفیاب شدند. چه اونایی که در اوج مظلومیت و غربت رفتند و چه اونایی که موندن ، همه سرافرازانه این مسیر را به پایان رسوندن و شرمنده لطف و احسان الهی و مردم شریفمون نشدند وشرف و عزت ایرانی و اسلامی خودشون رو حفظ کردند و از امتحان سخت الهی روسفید خارج شدند. بارها و بارها آمار گرفتند و لیست تهیه کردند. همه کلافه شده بودن تا جایی که معدود نگهبانهای با وجدان که اندک عاطفه ای در وجودشان بود، از این وضعیت ناراحت بودند و زجر می کشیدند و برخی از اونا گاهی یجوری ابراز همدردی با ما می کردند.

سلام در نجف اشرف دعاگوی همه عزیزان در کانال هستم 🙏🙏🙏

سلام زیارت قبول درگاه حق تعالی التماس دعا ان شاءالله در همه حال در صحت و سلامت باشید

سلام ان شاءالله ممنونم 🙏🙏