امروز برای اولین بار انگشت سباٰبه ام به جوهری رنگ گرفت که پشتش فقط یک عقیده بود و آن اینکه؛ این رای را به حکومتی دادم که آرزوی تماٰم شیعیان و مظلومانِ کل تاریخ است؛ آرزویی که ما آن را زندگی میکنیم. حکومتی که بعد از آمدن و رفتن شاهانِ پدر و پس از مرگشاٰن شاهان پسر، آمد عَلَمِ اسلام گمشده را روی دست گرفت و دوباره بالا برد. [حکومتی که به ما یاد داد میشود جنگید برای عقیده ای که یک دنیا مخالف دارد؛ می‌شود جنگید و نترسید و به هدف هم رسید.] حالا میتوانم بالای بلندیِ تاریخ بیایستم و بگویم به جای همه شمایی که آرزوی نفس کشیدن در این حکومت را داشتید نوشتم و داخل صندوق انداختم. رای امروزم نه فقط برای مشخص شدن صاحب کرسی های بهاٰرستان که در نظرم هماٰن رفراندومی بود که سال ۵۸ برگزار شد و من پاسخ آری ام را ۴۴ سال بعد به صندوق رای انداختم! یاٰزدهم اسفند ماٰهِ هزار و چهارصد و دو خورشیدی #رأی_اولی @kateb_javan