به نام مهربانی‌های بی‌بهانه دور زمانه‌ای است پر از دغدغه، پر از نگرانی های جورواجور و پر از دوندگی... هر کسی در حال اندوختن‌ چیزی و به دنبال هدفی و همه تشنه‌ی آرامشی که مدت‌هاست لابلای این شلوغیها گم ‌شده است. در پی رزق معنویمان بودیم که آنها را دیدیم. آزاده و انیس، خسته، دلشکسته و دلتنگ... - امام ‌حسین جانم! دعوتمان نمی‌کنی؟ دلمان لک زده برای مجلسی، مراسمی، چای روضه‌ای یا حتی شده یک قاشق نذری... لابد روسیاه‌تر از این هستیم که نام نورانی شما را زیر پرچم‌ها و کتیبه‌ها زمزمه کنیم. لابد دور افتاده‌ایم از شما... اما ته دلشان حس می‌کردند تو ‌نزدیکی مولای من، به مهربانی‌های بی دریغت قسم تو نزدیک‌تر از جانی به همه‌ی ما... آمدند امامزاده، رزق معنوی آن روزمان بودند... درد دل‌ها کردند و مثل ابر بهار گریستند، به جای اینکه بروند روضه، پرچم متبرک شما برایشان روضه‌ی دلچسب و دلنشینی شد و هدیه‌هایی از آستان قدس امام رئوف، هوای دلشان را بارانی‌تر کرد. اما شما مهربان تر از آن بودید که فقط روضه و پرچم باشد، غذای نذری شما هم رسید تا کوچک‌ترین خواهش دلشان هم اجابت شده باشد... مولای من! با کدام واژه در برابر عشقت زانو بزنم؟ با کدام جمله مهرت را توصیف کنم؟ همیشه ما بودیم و غم دنیا و غرق در گرداب غفلت شدنها و دورتر و دور تر شدنمان از آفتاب وجودتان و شما بودید و دست نوازش پدرانه‌ای که همیشه آرامش بی‌بدیل لحظه ها و روزهای خستگیمان بود. و به راستی قلب، چه تلنگر خوبی‌است وقتی به یاد شما می‌تپد و اشک، چه هدیه گران‌بهایی است وقتی که از جانب شما باشد. می بینی حسین جان؟ ما برای غمت گریه نمی کنیم، ما تنها عشقت را فریاد می زنیم وقتی که بند بند جانمان را معنای «قدیم الاحسانت» از خود بی خود می کند... همین! #امامزاده_جعفر_یزد #یزدیها #طرح_مودت_در_یزد #اسلام_دین_مهربانی هاست #موثر_ترین_روش_امر_به_معروف #چهارشنبه_های_طلایی #مارو_هم_بخر_اقا برای دیدن ویدئو در اینستاگرام کلیک کنید.