اسئل الله من فضله 😇🙌🏻 متن حدیث: كَانَ رَجُلٌ بِالْمَدِينَةِ وَ كَانَ لَهُ جَارِيَةٌ نَفِيسَةٌ فَوَقَعَتْ فِي قَلْبِ رَجُلٍ وَ أُعْجِبَ بِهَا فَشَكَا ذَلِكَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ تَعَرَّضْ لِرُؤْيَتِهَا وَ كُلَّمَا رَأَيْتَهَا فَقُلْ أَسْأَلُ اَللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَفَعَلَ فَمَا لَبِثَ إِلاَّ يَسِيراً حَتَّى عَرَضَ لِوَلِيِّهَا سَفَرٌ فَجَاءَ إِلَى اَلرَّجُلِ فَقَالَ يَا فُلاَنُ أَنْتَ جَارِي وَ أَوْثَقُ اَلنَّاسِ عِنْدِي وَ قَدْ عَرَضَ لِي سَفَرٌ وَ أَنَا أُحِبُّ أَنْ أُودِعَكَ فُلاَنَةَ جَارِيَتِي تَكُونُ عِنْدَكَ فَقَالَ اَلرَّجُلُ لَيْسَ لِي اِمْرَأَةٌ وَ لاَ مَعِي فِي مَنْزِلِي اِمْرَأَةٌ فَكَيْفَ تَكُونُ جَارِيَتُكَ عِنْدِي فَقَالَ أُقَوِّمُهَا عَلَيْكَ بِالثَّمَنِ وَ تَضْمَنُهُ لِي تَكُونُ عِنْدَكَ فَإِذَا أَنَا قَدِمْتُ فَبِعْنِيهَا أَشْتَرِيهَا مِنْكَ وَ إِنْ نِلْتَ مِنْهَا نِلْتَ مَا يَحِلُّ لَكَ فَفَعَلَ وَ غَلَّظَ عَلَيْهِ فِي اَلثَّمَنِ وَ خَرَجَ اَلرَّجُلُ فَمَكَثَتْ عِنْدَهُ مَا شَاءَ اَللَّهُ حَتَّى قَضَى وَطَرَهُ مِنْهَا ثُمَّ قَدِمَ رَسُولٌ لِبَعْضِ خُلَفَاءِ بَنِي أُمَيَّةَ يَشْتَرِي لَهُ جَوَارِيَ فَكَانَتْ هِيَ فِيمَنْ سُمِّيَ أَنْ يُشْتَرَى فَبَعَثَ اَلْوَالِي إِلَيْهِ فَقَالَ لَهُ جَارِيَةَ فُلاَنٍ قَالَ فُلاَنٌ غَائِبٌ فَقَهَرَهُ عَلَى بَيْعِهَا وَ أَعْطَاهُ مِنَ اَلثَّمَنِ مَا كَانَ فِيهِ رِبْحٌ فَلَمَّا أُخِذَتِ اَلْجَارِيَةُ وَ أُخْرِجَ بِهَا مِنَ اَلْمَدِينَةِ قَدِمَ مَوْلاَهَا فَأَوَّلُ شَيْءٍ سَأَلَهُ سَأَلَهُ عَنِ اَلْجَارِيَةِ كَيْفَ هِيَ فَأَخْبَرَهُ بِخَبَرِهَا وَ أَخْرَجَ إِلَيْهِ اَلْمَالَ كُلَّهُ اَلَّذِي قَوَّمَهُ عَلَيْهِ وَ اَلَّذِي رَبِحَ فَقَالَ هَذَا ثَمَنُهَا فَخُذْهُ فَأَبَى اَلرَّجُلُ وَ قَالَ لاَ آخُذُ إِلاَّ مَا قَوَّمْتُ عَلَيْكَ وَ مَا كَانَ مِنْ فَضْلٍ فَخُذْهُ لَكَ هَنِيئاً فَصَنَعَ اَللَّهُ لَهُ بِحُسْنِ نِيَّتِهِ. ترجمه حدیث: مردى در مدينه بود كه كنيز زيبايى داشت. محبّت اين كنيز در قلب مردى افتاد و به او علاقمند شد. از اين‌رو نزد امام صادق عليه السّلام شكايت كرد و گلايه نمود. امام عليه السّلام فرمود: از ديدن كنيز اجتناب نكن، امّا هرگاه او را ديدى بگو:« أسال اللّه من فضله » آن شخص طبق دستور امام عليه السّلام عمل نمود. مدّت كوتاهى نگذشته بود كه براى صاحب كنيز مسافرتى پيش آمد. پس نزد آن شخص رفت و به او گفت: اى فلانى! تو همسايه من و مورد اعتمادترين مردم در نزد من هستى. براى من مسافرتى پيش آمده و من دوست دارم كه فلان كنيزم (همان كنيز مذكور) را نزد تو به امانت گذارم. آن شخص گفت: من زنى ندارم و با هيچ زنى زندگى نمى‌كنم، پس چگونه كنيزت در خانه من باشد؟ گفت: من با قيمت كنيز را به تو مى‌فروشم و تو پرداخت پول آن را به من تضمين كن و كنيز نزد تو باشد، هنگامى كه از سفر بازگشتم كنيز را به من بفروش و من او را از تو خريدارى مى‌كنم. و اگر هم با او نزديكى كنى، از راه حلال نزديكى نموده‌اى. او نيز چنين نمود و قيمت بسيار زيادى تعيين كرد صاحب كنيز به مسافرت رفت و كنيز مدت زيادى نزد آن شخص ماند تا اين‌كه آن شخص هرچه كه دلش مى‌خواست از كنيز بهره برد. سپس پيكى از جانب يكى از خلفاى بنى اميّه آمد. اين پيك براى خليفه مذكور كنيز خريدارى مى‌نمود. آن كنيز هم از كنيزهاى مورد نظر خليفه بود كه دستور داده بود پيك آنان را خريدارى كند. والى مدينه كسى را نزد آن شخص فرستاد و به او گفت: اين كنيز فلانى است‌؟ گفت: فلانى در مسافرت است.(و از فروش كنيز خوددارى نمود). امّا او را مجبور به فروش كنيز نمودند و مبلغى به او پرداختند كه (نسبت به مبلغى كه آن شخص به صاحب كنيز پرداخته بود) برايش سود و بهره داشت. هنگامى كه پيك خليفه كنيز را از شهر خارج كرد، صاحب كنيز باز آمد و اولين سؤالى كه نمود در خصوص كنيز بود پرسيد «در چه حالى است‌؟» آن شخص ماجراى كنيز را براى او تعريف كرد و هم قيمت كنيز كه صاحبش مشخص نموده بود و هم پولى كه سود برده بود همه را به صاحبش داد و گفت: اين پول كنيز است؛ بردار. صاحب كنيز خوددارى نمود و گفت: من غير از همان قيمتى را كه برايت تعيين كرده بودم، نمى‌گيرم و آن مقدار اضافه را براى خودت بردار؛ برايت گوارا باشد! بدين وسيله خداوند به خاطر حسن نيّت آن شخص - كه به كنيز علاقمند شده بود - برايش كارسازى نمود. - الکافي ج ۵، ص ۵۵۹ - بحار الأنوار ج ۴۷، ص ۳۵۹ - الوافي ج ۲۲، ص ۸۶۲ - عدة الداعي ج ۱، ص ۳۱۱ - عوالم العلوم ج ۲۰، ص ۱۱۲۹ #دائم_موقت_تعدد ✅حلالِ خدا را ؛ حرام تلقی نکنیم🌸 https://eitaa.com/movaghathalal