💠برای قوهای سیاه شمع بخرید! بگذارید با یک سوال چالشی شروع کنم صادقانه جواب دهید: برگردید به سی سال پیش، آیا آن موقع می توانستیم رییس جمهور شدن ترامپ را پیش بینی کنیم؟ ظهور بیت کوین را چی؟ ۱۱ سپتامبر را چی؟ می توانستیم پیش بینی کنیم یک چیزی وارد زندگی مان می شود که صبح را با آن آغاز می کنیم، شب با آن به رخت خواب می رویم. مونس همیشگی ماست؛ داخل مترو، تاکسی، کلاس، اداره، مدرسه حتی دستشویی و حمام، موقع غذا خوردن و ... هم آن را چک می کنیم (موبایل را می گویم). قطعا نه! رای آوردن خاتمی سال ۷۶؛ احمدی نژاد ۸۴ و روحانی ۹۲ را چه؟ ممکن است الان بگویید قابل پیش بینی بود. این همان خطای رایجی است که به آن می گویند پس بینی! شما کرونا را هم پیش بینی می کردید که در طول دو سال ۹ هزار میلیارد دلار به اقتصاد جهان ضربه بزند؟ احتمالا این را دیگر نمی توانستید! به این ها می گویند قوی سیاه! داستان قوی سیاه چیست؟ قبل از اینکه استرالیا کشف شود، همه ما فکر می کردیم که قوها سفیدند تا اینکه فهمیدیم در استرالیا قوهایی هستند که سفید نیستند اتفاقا برعکس، سیاه هستند! میلیون ها بار دیدن قوهای سفید باعث نمی شود که قوهای سیاه وجود نداشته باشند. قوهای سیاه نماد، رخدادهای مبهوت کننده هستند. از آن جهت مبهوت کننده اند که کسی آن را پیش بینی نمی کرد و برای آن هم آماده نبود. چرا؟ به این دلیل که ما آدم ها با نگاه کردن به تجربه گذشته (تاریخ)، می خواهیم آینده را پیش‌بینی کنیم. و خوب بدیهی است که در گذشته موبایل اختراع نشده بود. داعش وجود نداشت. هیتلر به دنیا نیامده بود. اتحاد جماهیر شوروی فرو نپاشیده بود و جنگ روسیه و اوکراین پیش نیامده بود و یا اگر آمده بود ما اکنون فراموش کردیم. قوهای سیاه سه ويژگی را دارند: ▫️اول؛ دور از انتظار هستند. بنابراین ما احتمال رخداد آن را بسیار پایین ارزیابی می کنیم. ▫️دوم؛ اگر رخ بدهند تأثیرات خیلی مهم و یا وحشتناکی دارند. ▫️سوم؛ بعد از وقوع، انسان‌ها ادعا می‌کنند که چنین رویدادی قابل پیش‌بینی بود! دقت کنید که قوهای سیاه همیشه منفی نیستند بلکه می توانند تاثیرات مثبت داشته باشند: متاورس، اینرنت ماهواره ای، موبایل، هوش مصنوعی، رمزارزها و رای آوردن مهاجرین و اقلیت ها در انتخابات کشورهای پیشرفته؛ همه قوهای سیاه مثبت هستند. 🔻تجویز راهبردی: اولین کار این است که بپذیریم که تعیین احتمال رخداد کشف قوهای سیاه با استفاده از روش‌های علمی قابل محاسبه نیست. متاسفانه خبرگان هم در این زمینه به اندازه عوام قدرت پیش بینی دارند. پیش فرضهای ما باعث می شود که نسبت به دیدن قوهای سیاه کور باشیم. یک جمله بامزه از نسیم نیکلاس طالب (نظریه پرداز قوی سیاه) است که می گوید: مشکل خبرگان این است که نمی دانند که چه چیزهایی را نمی دانند. دومین کار این است که علاوه بر توجه به پارامترهای قطعی (آینده قطعی) و سناریوهای احتمالی (آینده های محتمل)، قوهای سیاه (آیندهای نامحتمل) را هم در نظر بگیریم. چگونه؟ به آینده های نامحتمل فکر کنیم از بین آینده های نامحتمل آنهایی که تاثیرات خیلی اساسی روی ما دارند را شناسایی کنیم و سپس از خود بپرسیم که اثرات آن چیست و سپس چگونه می توان از اثرات منفی آن آسیب ندید؟ مثلا ما فکر می کنیم تاکنون هیچ بانکی در ایران ورشکست نشده، اگر هم ورشکست شود بانک مرکزی جبران می کند. چرا؟ چون در گذشته چنین چیزی رخ نداده. اما شاید یک دفعه فهمیدیم یک قوی سیاه لعنتی وجود دارد و دقیقا همان بانکی که ۱۰۰٪ سپرده ما در آن است ورشکست شد و... ما شاید نتوانیم جلوی سیل، زلزله، جنگ، تورم هزار درصدی را بگیریم. اما می توانیم در معرض یک رخداد باشیم یا نباشیم و یا می توانیم اقدامات جبرانی- پوششی برای آن ها داشته باشیم یا خیر. کسی که روی گسل خانه‌ دارد، نسبت به زلزله بسیار آسیب‌پذیرتر از دیگران است. ما نمی توانیم جلوی زلزله را بگیریم، حتی نمی‌توانیم بگوییم چه زمانی زلزله می آید؟ اما می توانیم در منطقه خطر زندگی نکنیم. چند روزی میهمان خانواده ای در اروپا بودم. دیدم ۴۰۰ شمع کوچک خریداری کرده اند و نگهداری می کنند. از آنان پرسیدم داستان چیست؟ گفتند دولت الزام کرده برای سه ماه غذا و گرما و روشنایی باید برای خود تامین کنید که در صورت جنگ های داخلی!!! از سرما و تاریکی و گرسنگی در امان باشید. با خودم فکر کردم چقدر احتمال دارد که آن کشور درگیر جنگ شود، احتمال= صفر. از خودم پرسیدم اگر رخ دهد، تاثیر آن چقدر است؟ تاثیر=بی نهایت. دقیقا این همان قوی سیاه بود. تجربه تاریخی نشان داده، ایران سرزمین قوهای سیاه است (از بلایای طبیعی گرفته تا غیرطبیعی)، قوهای سیاه هم تاثیرات مثبت هم تاثیرات منفی بالایی دارند. نمی توانیم قوهای سیاه را صید کنیم یا رام کنیم، اما می توانیم شمع بخریم و خود را برای قوی سیاه بعدی آماده نگاه داریم. ✍مجتبی لشکربلوکی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠جزوه تربیت ✍آیت الله العظمی آقامجتبی تهرانی 🔻مجموعه ارزشمند شامل ۵۸سخنرانی با موضوع تربیت در ۶بخش: ✔️تربیت در محیط خانوادگی ✔️تربیت در محیط رفاقتی ✔️تربیت در محیط آموزشی ✔️تربیت در محیط شغلی ✔️حیا در بعد تربیتی ✔️تربیت و مربیان تربیتی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 جزوه تنها مسیر ✍حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان 🔻این جزوه حاوی خلاصه متن فصل اولِ سلسله جلسات "تنها مسیر؛ راهبرد اصلی در نظام تربیت دینی" می‌باشد که در رمضان سال۹۲ و در مسجد جامع امام صادق(ع) برگزار شده و در ۳۹جلسه ارائه شده است. 🔗صوت این مبحث: Panahian.ir/post/1461 @Kolbe_Andishe_Farhang

💠ابعاد پنهانی نظام جهانی به یاد داشته باشید که گرسنگی و فقدان تغذیه بچه‌ها را یکی یکی می‌کشد. وزن بها تیسر النمر ۶٠ کیلو بوده و امروز دقیقا ١۶ کیلوگرم برخی از سیاستمداران، کارشناسان، و روزنامه‌نگاران حاکمیتی آمریکا و نیز پیروان آنها در ایران می‌گویند: این قبیل رویدادها همه تقصیر حماس است که در ٧ اکتبر علیه دهها سال قتل، بازداشت، حبس بدون اتهام و بدون محاکمه، تخریب منازل و مصادره آنها برای مهاجران اروپایی و آمریکایی، اشغال تدریجی محله‌ها و شهرهای فلسطینی طی ٧۵ سال، آزار و تحقیر و توهین و شکنجه هر روزه ساکنین قدس و کرانه باختری، و تبدیل تکه سرزمینی تحت محاصره زمینی و هوایی و دریایی به زندان بزرگی بدون سقف شورش کرد. حماس نباید شورش می‌کرد؛ حماس باید وضع فعلی محصول توافقات عقلانی میان رژیم دست‌نشانده اردن، رژیم کودتایی مصر، شیوخ امارات و سعودی و بحرین و کویت و قطر با رژیم اسراییل را بطور عقلانی می‌پذیرفت. فلسطینیانی که از قبل از ایجاد اسررایل در ١٩۴٨ در قدس و کرانه باختری زندگی می‌کرده‌اند باید آزار و توهین و تحقیر و بازداشت هر روزه خود؛ تخریب یا مصادره منازل موروثی اجدادیشان را بنحو عقلانی بپذیرند و تسلیم اراده و برنامه‌های اشغالی رژیم اسراییل باشند. آری! شورش ٧ اکتبر حماس به نمایندگی از مردم سرکوب و تضعیف و تحقیرشده فلسطین با هیچ‌یک از موازین عقلانی سازگار نیست! حماس باید به عوض عقلانیت بخرج داده نظام ابرآپارتاید و تبعیض گسترده اسراییل را بر دیده قبول می‌گذارد و سیطره امپراتوری آمریکا را عقلانی دیده، می‌پذیرفت. فلسطینیان ساکن در غزه و در قدس شرقی و در کرانه باختری و در اردن و سوریه و لبنان و مصر و شیخ‌نشینان خلیج فارس باید با عقلانیت معاصرِ ساخته امپراتوری آمریکا و پشتیبانی اتحادیه اروپا کنار آیند. وگرنه، کوچک و بزرگشان یا با بمبهای سنگرشکن مواجه می‌شوند و یا با رنج و درد و گرسنگی و مرگ. و چرا؟ چون تسلیم عقلانیت نمی‌شوند. و چرا؟ چون عقلانیت یکپارچگی و تسلیم را می‌طلبد. ولا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم! ✍دکتر سعید زیباکلام @Kolbe_Andishe_Farhang

🔥انتشار رایگان ویژه‌نامه «سرکوب دستمزد» نامه‌جمهور منتشر شده در شماره پنجم نامه‌جمهور «طبقه دولتمند و سرکوب رفاه» 📝با آثار و نوشتاری و از: محسن قنبریان علی نصیری‌اقدم علی‌رضا خیرالهی علی‌رضا میرغفاری سمیه گلپور سید احسان ولدان 🗞در این ویژه‌نامه می‌خوانیم: مسئله کارگران، وظیفه همگان افزایش دستمزد به‌مثابه استراتژی توسعه نسبت دستمزد-تورم افسانه یا واقعیت سرکوب دستمزد زمینه‌ها و چالش‌ها طرد ساختاری کارگران 🔶 به‌همراه مصاحبه اختصاصی با سردار علی‌حسین رعیتی‌فرد معاون روابط کار وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی 🔹این ویژه‌نامه بخشی از شماره پنجم نامه‌جمهور است که به‌دلیل ضرورت موضوع فصل سرکوب دستمزد آن به صورت رایگان منتشر شده است. ➖➖➖ برای تهیه این شماره نامه جمهور در طرح پیش‌فروش با ۱۰٪ تخفیف و #ارسال_رایگان، مبلغ ۱۶۲ هزارتومان به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ ارسال نمایید. ➖➖➖➖ با ما همراه باشید: @nameh_jomhour

💠روزی نو و روزگاری نو با تبریک و تهنیت حلول سال نو... ان شاء الله عیدی امسال، فرج مولایمان حضرت صاحب العصر و الزمان باشد و این انقلاب اسلامی ما به عظیم ترین حادثه و قیام عدالت محور تاریخ بشری متصل شود. با بهاران روزی نو می رسد و ما همچنان چشم به راه روزگاری نو. اکنون که جهان و جهانیان مرده اند، آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سر رسد؟ و یحی الارضَ بعد مَوتِها... ." امام صادق علیه السّلام فرمودند: ما مِن يَومِ نَيروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِيهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أيّامِنا و أيّامِ شِيعَتِنا؛ هيچ نوروزي نيست مگر آن كه ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل محمّد صلي الله عليه و آله و سلم] هستيم؛ چرا كه نوروز از روزهاي ما و شيعيان ما است. (مستدرك الوسائل، ج۶، ص۳۵۲) @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 بود آنروز بر ما عید مطلق، که در جنبش در آید پرچم حق 🔹كارت تبریک انقلابی نوروز ۱۳۴۳ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠عقب ماندگی در عدالت اتفاقی نیست مصوبه دستمزد ۱۴۰۳ تنها نیست، ما همواره با انبوهی از سیاست‌هایی مواجهیم که در حال دشوار ساختن زندگی عمومی از یک‌سو و واگذاری اموال عمومی، که دولتی خوانده می‌شوند، از سوی دیگر هستند: - مصوبه شورای عالی کار در مورد دستمزد ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳؛ - اجرای سیاست تعدیل و گران‌‌سازی چند صد درصدی قیمت کالاهای اساسی در بودجه ۱۴۰۱؛ - جراحی صندوق‌های بازنشستگی و افزایش سنوات؛ - واگذاری کلیه شرکت‌های دولتی و برجستگی ابعاد ضد جامعه در برنامه هفتم؛ - بی‌توجهی به سیاست‌های کلی تامین اجتماعی؛ - مصوبه مولدسازی و واگذاری املاک عمومی؛ - سند انتظارات دولت از آموزش و پرورش و خصوصی‌سازی ۲۵% مدارس؛ در شماره پنجم نامه جمهور برای برآمدن «طبقه دولتمند» بر مصوبه مولدسازی و برای «فروپاشی رفاه» بر سرکوب دستمزد و جراحی صندوق‌های بازنشستگی متمرکز شدیم اما «طبقهٔ دولتمند و فروپاشی رفاه» ابعاد گسترده‌تری دارد. تازه موارد بالا فقط در ۲.۵ سال اخیر است. یعنی در دوره‌ای که هم در گفتار دولتمردان بر عدالت تأکید می‌شود و هم دولت مکلف شده برای هر تصمیم خود «پیوست عدالت» داشته باشد. عقب‌ماندگی در عدالت اتفاقی نیست. ✍مجتبی نامخواه @Kolbe_Andishe_Farhang

💠جای مردم در اقتصاد 🔻نگاهی به دو انحراف در معنای مشارکت مردم در اقتصاد موضوع #مشارکت مردم در اقتصاد، سال‌هاست تحت‌الشعاع مفهوم #سرمایه‌گذاری قرار گرفته و عملاً منتفی شده است. در این اتفاق، دو انحراف مشهود است: یک. مراد از مشارکت، صرفاً مشارکت مالی و مراد از سرمایه، صرفاً دارایی مالی (پول) شده است. سایر شکل‌های سرمایه، به نفع پول، بی‌ارزش شده است. صاحبان فکر، ایده، دانش، فناوران، و حتی توانمندان و کسانی که عرضه‌ی کار کردن دارند، در این فرهنگ معیوب، هیچ سرمایه‌ای ندارند. بنابراین از گردونه‌ی «مشارکت» به بیرون پرت می‌شوند. این پول‌مالی شدنِ معنای مشارکت، در همه‌ی عرصه‌های اجتماعی، اتفاق افتاده است و نه صرفاً در ساحت اقتصاد. دو. پس از آن‌که مراد از سرمایه، صرفاً سرمایه‌ی مالی (پول) شد، انحراف دوم شکل می‌گیرد و آن اینکه سرمایه، صرفاً به #دارایی‌های_درشت معطوف است که لزوماً و منحصراً در اختیار افراد معدودی است. به این ترتیب، حتی با معیار میزان دارایی مالی نیز جایی برای صاحبان دارایی‌های خرد و متوسط، در فضای اقتصاد وجود ندارد. معنای ساده‌ی این دو انحراف این است که فضای اقتصاد، در انحصار چند ابَرسرمایه‌دار (شخصی و شبه‌دولتی) است و اکثریت مردم، فاقد سهم و سود متناسب از مجموعه‌ی فعالیت‌های اقتصادی کشور و کارگرِ روزمزد یا مصرف‌کننده‌ی منفعل کالا و خدمات این ابرسرمایه‌دارها هستند. بدیهی‌ست که از چنین ترکیبی در فضای اقتصاد، عدالت اجتماعی بیرون نخواهد آمد. بلکه هرچه بیشتر، زمینه‌های نابرابری تشدید و تقویت خواهد شد. مردم دنبال جایی واقعی برای خود در اقتصاد هستند؛ دنبال #عاملیت در اقتصاد. ✍روح الله رشیدی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠شرط عدالت 🎥محسن قنبریان مشارکت مردم به مثابه شرط عدالت باید توده ملیونی در تولید دخیل باشد نه صرفا در یارانه و مصرف! @Kolbe_Andishe_Farhang

💠تلویزیون، وکیل مدافع صدیقی؟ نزدیک نیم هکتار ناقابل(!) از اموال عمومی‌ِ تحت مدیریتِ‌ آقای صدیقی در بهترین نقطه تهران به موسسه خود صدیقی و پسرانش و.. منتقل شده است. صدیقی می‌گوید بی‌خبر بوده و رسانه‌ها با حمله به من، عقاید مردم هدف قرار داده‌اند !!!! با اینکه موضوع هنوز در دستِ بررسی است، اما رسانه ملی دت به کار شده و دفاعیات صدیقی را یکطرفه پوشش می‌دهد. معلوم‌ نییست نگران اعتقادات مردم و جوانان شده است یا وکیل مدافع صدیقی؟! در سال‌های گذشته شخصیت‌‌هایی به مراتب بزرگتر از صدیقی مورد حمله رسانه‌ها قرار گرفتند اما از صدا وسیما صدایی برنیامد‌. روحانیانِ بزرگتری که رجبی صدیقی در حد شاگرد آنها نیز نبود، رسماً به "شریح قاضی" و "طلحه" و "زبیر" و "ابوموسی اشعری" تشبیه شد و صدا و سیما ذره‌ای نگرانِ سست شدن اعتقاد مردم‌ نشد. بسی خطیب‌ جمعه در همین تلویزیون‌ مورد اتهام قرار گرفت و‌ هیچ وقتی برای دفاع نیافت. اما اکنون که یک سوگلی در نزد افکار عمومی زیر سوال رفته، جناب تلویزیون، دلسوزِ "عقایدمردم" شده‌ است! به گمانم در این روزها علاوه بر دستگاه قضایی، عدالت‌خواهان و مطالبه‌گران‌ نیز در یک آزمونِ دشوار قرار دارند و به زودی نشان خواهند شد که چه اندازه در‌پیِ حقیقت و شفافیت‌اند. ✍زین‌العابدین صفوی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠ما و این مناسک پوچ و پرهزینه نمی‌دانم رسمِ دیدار نوروزی کارکنان با رؤسای خود، به این شیوه که امروز شاهدش هستیم، از کی بنا نهاده شده و چه خاصیتی دارد. تصور نمی‌کنم لااقل در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی چنین آدابی با این شکل و شمایل برقرار بوده باشد. سرپا ایستادن و صف کشیدن و دست به‌سینه‌شدنِ گروهی از مدیران و کارمندان برای لحظه‌ای دست دادن با رؤسا، حتی اگر از سر صدق باشد،رسم پسندیده‌ای نیست. این صحنه، بیشتر یادآور سنت‌های اشرافی و آداب طبقاتی است تا یک تجدید دیدار مناسبتی. در سال‌های اخیر، این رسم چنان جاافتاده که هرگونه تعریض یا نگاه دیگرگونه به آن، عجیب می‌نماید! اگرچه در بلبشوی مناسک‌گرایی پوچِ حاکم بر مناسبات مدیریتی، این رسم اشرافی، وزن چندانی ندارد، اما همین بدعت‌های کوچک، پیامدهای بزرگی در تخریب فرهنگ سیاسی ما داشته است. بدعت‌ها، رفته‌رفته مانند وزنه‌هایی به پر و پای مجموعه آویزان شده‌اند و آن را از پرداختن به تکالیف اصلی‌اش ناتوان کرده‌اند. ما با انبوهی از مناسک بی‌معنا و مضحک در نظام اداری کشور روبروییم که جز زحمت مردم و اتلاف منابع ثمری ندارد. اما به دلیل ارضای روانی طبقهٔ مدیران و کارکردهای جانبی! دیگر، بر بقا و تداوم آنها اصرار می‌شود. آن‌هم موبه‌مو و جزءبه‌جزء؛ آنچنان‌که فراموشی یا ترک یکی از این اجزا، در حکم خطای بزرگ است. باید گریخت از این مناسک پوچ. می‌شود نیت تجدید دیدار با کارکنان را به شیوه‌های اخلاق‌مدارانه‌تر و فایده‌مندانه‌تری به‌جای آورد. مثلاً مدیر ارشد مجموعه، خود به حضور کارکنان برود و واحدها و اتاق‌هایشان را بچرخد و دقایقی پای حرف‌های آنها بنشیند؛ یا یک نشست انتقادی با کارکنان برگزار کند و نقدهایشان به گذشته و حرف‌هایشان برای آیندهٔ مجموعه را بشنود و... اگر بنا باشد فهرستی از این قبیل مناسک پوچ، که ما را گرفتار کرده‌اند، تهیه کنیم، این فهرست، بلند خواهد بود. پی‌نوشت: امیدوارم شهردار و اعضای شورای شهر، امسال از برگزاری دیدار نوروزی با کارکنان به این شیوهٔ بدعت‌آلود پرهیز کنند. ✍روح الله رشیدی @Kolbe_Andishe_Farhang