یک بهار هست که در طبیعت رخ می‌دهد و جای خودش را دارد اما بهار حقیقی برای ما انسان‌ها باید در دل‌هایمان رقم بخورد باید شاخ و برگ‌های دلمان شکوفه‌های شادی بزنند باید غبار غم را از طاقچه دل‌مان بزداییم باید دستمال بکشیم بر تمام حسرت‌هایمان و پاک کنیم آنها را برای همیشه عطر ملایم و آرامبخشی بر تمام آرزوهایمان بزنیم امیدمان را که به خواب زمستانی رفته بیدار کنیم و از صندوقچه عشق ، که در کنج خانه دلمان خاک می‌خورد سراغی بگیریم تا یادمان بیایند کسانی را که دوستشان داریم و دوستمان دارند گلدان‌های دلتنگی را از گل‌های همیشه بهار پر کنیم تا یادمان باشد که بهار آمده و دلتنگی‌ها قرار نیست تا ابد همسایه ما باشند غصه‌ها و اندوه‌ها مستاجر هستند و روزی از خانه دل ما اسباب کشی می‌کنند بر دیوارهای دل ، رنگ‌های رنگین کمان را نقاشی کنیم تا بفهمیم رویاهایمان خیلی هم دور و دست نیافتنی نیستند غیر ممکن‌ها را به سطل زباله بیندازیم تا یادمان بیاید که هرچه را بخواهیم می توانیم به دست بیاوریم و بدان که در تمام شلوغ و پلوغی‌های دلم هرچه را که گم کنم یادت و دوست داشتنت را هرگز گم نخواهم کرد.... 🖌 زهرا مناجاتی #بهارانه 🆔@Labkhandghalam