‌ همونطور که میدونین، سالِ نهم باید انتخاب رشته کنن همه ، من تا اواسط سال نهم قصد داشتم برم رشتهٔ ریاضی 🙄

اصلا مسیر دیگه‌ای رو نمیتونستم متصور بشم، چون من به شدت از رشتهٔ تجربی بدم میومد، از همون ابتدایی هم همیشه با این درس من مشکل داشتم😂 نه اینکه بلد نباشم یا ضعیف باشما نه؛ علاقه نداشتم بهش. از اون طرف رشتهٔ انسانی هم فحش محسوب میشد😐💔 من تیزهوشان نبودم، نمونه دولتی میخوندم اون موقع اما حتی تو همون مدرسه نمونه هم رفتن به رشته انسانی، مترادف با فحش بود

‌ خیلی عجیبه که توی این سال‌ها، انقدر اوضاع فرهنگی جامعه تغییر کرده، چون اون موقع، واقعا دیدِ بدی نسبت به کسایی که میرن این رشته داشتن؛ خلاصه اینکه اصلا تو گزینه‌هام نبود

‌ بعد قشنگ چیده بودم که برم ریاضی دانشگاه هم معماری بخونم، چون به کارهای هنری علاقه داشتم و عموم هم معماری خونده بود و به لحاظ کار دستم یه جایی بند میشد

‌ حالا این فضا رو توی ذهنت بیار من مرددی بودم که راه دیگه‌ای هم انگار نداشتم؛ از اون طرف اون سال، خیلی سرم بوی قرمه سبزی میداد و با بچه‌های کلاسمون بحث‌های سیاسی میکردم😂

‌ تا اینکه، توی یکی از این همایش‌هایی که برای انتخاب رشته برامون گذاشته بودن، و زیرشاخه‌های هر رشته‌‌رو میگفتن یکی از دوستام بهم گفت فلانی، چرا نمیری انسانی که علوم سیاسی بخونی؟ دیدم راست میگه‌ها🤔 از اون موقع توجهم رفت روی این رشته و این سمت

اما کافی نبود، من اون موقع کلی سایت رو گشتم و کلی تست رغبت و استعداد دادم که بفهمم کدوم رشته مناسب‌ تره برای من؛ پس توصیه‌ی اولم 💡 حتما تست‌های روانشناسی رغبت و استعداد رو بزنید توی اینترنت جستجو کنین براتون میاره

‌ نکتهٔ جالبش این بود که توی همه این تست‌ها، نمره‌های سه تا رشته اصلیم باهم تقریبا یکی بود😑😂 یعنی مثلا انسانی ۵٧ ریاضی ۵۶ تجربی ۵۴ به همین ترتیب، ولی انسانی از همه‌شون همیشه بیشتر بود، حتی یکی دو نمره بنابراین، من دیدم انگار این برام مناسب تره

‌ ولی به همین هم محدود نشدم رفتم سایت گزینه دو، و زیرشاخه‌های رشته‌های مختلف رو خوندم، دروس و بازار کار و غیره رو و اینجا بعد از خوندن درمورد رشتهٔ علوم سیاسی، مصمم شدم که من باید برم انسانی اینطوری نمیشه😁 و تصمیم گرفتم که بیام انسانی و بعدشم برم دانشگاه امام صادق، علوم سیاسی بخونم🙂

‌ بعد از اون طرف، بابای من کسی بود که می‌گفت خودت تصمیم بگیر که چه رشته‌ای میخوای بری، هیچوقت من رو مجبور نکرد و واقعا گذاشت به عهده‌ی خودم اما وقتی دید انتخابم انسانیه، نه این که جلوم رو بگیره، اما انگار تهِ دلش خیلی راضی نبود از این قضیه دلیلش هم جو منفی جامعه نسبت به این رشته بود و بیشتر از اون این که بابام اعتقاد داشت من استعداد زیادی توی ریاضی دارم و منتظر بود یه هوافضایی چیزی بخونم شاید😁

‌ چون اون سال باید آزمون تیزهوشان هم ثبت‌نام میکردیم، و شب ثبت نام باید رشته‌‌رو انتخاب میکردیم، من و بابام رشته رو زدیم، اما قبل از ثبت نهایی، بابام یه نگاهی به من کرد، گفت میخوای یه استخاره برات بگیرم؟ منم از خدا خواسته گفتم آره هیچی خلاصه پاشد وضو گرفت و قرآن باز کرد.... و باورتون نمیشه، یه آیه‌ای اومد که حتی الان، وقتی ناامید میشم یا نیاز به آرامش دارم بعضی‌وقت‌ها اون آیه رو میخونم :))))) خیلی آیه قشنگی بود بچه‌ها؛ خیلی🥲

‌ و وقتی این آیه اومد، بابام با یه حالت آرامشی گفت دیگه خیالم راحت شد و همین راهیه که خیر و صلاحت در اونه 🥲 و ثبت نام کردیم و این شد که من بعد از انبوهی تحقیق، پرس‌و جو و تلاش، تصمیم گرفتم برم رشتهٔ انسانی