eitaa logo
محیــــا
2.3هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.6هزار ویدیو
35 فایل
🌸کانالی برای الگو سازیِ سبکِ زندگیِ بانوی مسلمانِ ایرانی ✨اَللَّـهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد 🔆 تفسیر قرآن،شرح جامعه کبیره و شرح خطبه فدکیه @Talabe_Channel 🔹جمعیت مردمی رحماء 🔸ارتباط با ادمین : @MAHYA_BAN00_ADMIN
مشاهده در ایتا
دانلود
توفیق عبادت، منتّى الهى بر بنده✨ 🔸نكته اى كه در این فراز از دعا به آن اشاره شده بسیار لطیف است، ولى غالبا از آن غافل ایم، ما تصور مى‌كنیم كه با دعا و مناجات خود كار بزرگى انجام داده ایم و باید بر خدا منّت بگذاریم؛ اما در این فراز امام(علیه السلام) مى‌گوید: خدایا چه منت بزرگى بر من نهادى كه اجازه دادى درِ خانه تو بیایم، دعا كنم و خواسته هاى خود را بازگو كنم. 🔹شاید متوجه نباشیم كه خداوند چه لطف بزرگى به ما كرده كه اجازه داده با او صحبت كنیم، بخصوص با توجه به انبوه گناهانى كه در طول عمر خود مرتكب شده ایم.از این رو، امام سجاد(علیه السلام) به خدا عرض مى‌كند: ⭐️مِنْ اَعْظَمِ اَلنِّعَمِ عَلَیْناجَرَیانُ ذِكْرِكَ عَلى اَلْسِنَتِنا وَ اِذْنُكَ لَنا بِدُعائِكَ؛ خدایا، از بزرگترین نعمتهایت بر ما این است كه ذكر تو بر زبان ما جارى مى‌شود و اینكه اجازه دادى تا تو را بخوانیم و با تو راز و نیاز كنیم. 🔸براى روشن شدن این نكته لطیف و تقریب بیشتر آن به ذهن ـ گرچه باید اعتراف نمود كه نمى‌توان حق مطلب را بدرستى ادا نمود ـ شخصى را تصور كنید كه در طول سالیان دراز، از هیچ محبتّى در حق دوستش كوتاهى نكرده و در حد امكان او را یارى نموده است؛ اما اكنون دوست او نه تنها خدمات و زحمات او را پاس نمى‌دارد، بلكه بنا دارد با او دشمنى و مخالفت كند. اگر چنین رفتارى از كسى سرزند، ممكن است تا چند مرتبه قابل تحمل باشد، ولى سرانجام صبر انسان به سر مى‌رسد و دوست خود را رها مى‌كند. این قدر جسارت و بى ادبى در مقابل آن همه خدمت؟! ________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
تكالیف، نعمتهایى الهى✨ 🔸تشریع واجبات و محرمات نیز چیزى جز جلب نفع و دفع ضرر براى خود انسان نیست. بنابراین، تكالیف الهى همه لطف اویند؛ مثلاً، روزه كه ممكن است باتحمل گرسنگى و تشنگى براى ما كار مشكلى به نظر برسد، از بزرگترین الطاف خداست؛ فواید بسیارى در بر دارد و در سعادت ابدى ما مؤثر است. اگر خداوند تنها به ذكر منافع و فواید آن اكتفا مى‌كرد، معلوم نبود كه ما به انجام آن بپردازیم و به نتایج حاصل از آن دست یابیم. از اینرو، بر ما منّت نهاده و آن را بر ما واجب نموده است تا با كراهت هم كه شده به نتایج آن دست یابیم و ظرفیت بیشترى براى دریافت رحمتهاى الهى و فیوضات معنوى به دست آوریم و سعادتمند گردیم. همچنین است سایر واجبات و محرمات. 🔹بنابراین، تمام تكالیف معیّن شده از سوى خداوند الطاف و نعمتهاى او هستند تا ما به نتایج و منافع حاصل از آنها دست یابیم؛ استعداد و ظرفیت بیشترى براى دریافت رحمت خدا در خود ایجاد كنیم تا فیوضات بیشترى را دریافت كنیم. اگر وجوب تكالیف الهى نبود، به انجام آنها اهتمام نداشتیم و استعداد دریافت آن رحمتها را پیدا نمى‌كردیم. __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
حكمت تأخیر در استجابت دعا✨ 🔸وجود كمبود در زندگى نباید موجب سوء ظنّ بنده نسبت به خدا شود، چرا كه او صلاح بنده اش را بهتر مى‌داند. انسان نباید انتظار داشته باشد كه هر چه زودتر خواسته اش عملى شود و دعایش مستجاب گردد. چه بسا مصلحت انسان در این باشد كه خواسته‌هاى او اندكى دیرتر اجابت شود، حتى در مواردى مصلحت انسان شاید در این باشد كه دعاى او در دنیا مستجاب نشود، بلكه ذخیره اى براى دنیاى دیگرش باشد. پس هیچ چیز نباید باعث شود كه ما نسبت به خدا سوء ظن پیدا كنیم. 🔹شاید اینكه اجابت خواسته هاى مرا به تأخیر انداختى به مصلحت من بوده و براى من بهتر باشد، چرا كه تنها تو عاقبت كارها را مى‌دانى و از مصالح و مفاسد آن خبر دارى، من از روى جهل و نادانى خویش تعجیل مى‌كنم. 🔸متأسفانه ما به حكمت الهى توجه نداریم و در واقع به صفات الهى ایمان كافى نداریم، باور نداریم كه خداوند «رئوف» و «رحیم» است. تصور مى‌كنیم از روى بخل ـ نعوذ بالله ـ خواسته هاى ما را برآورده نمى كند. ولى جمله فوق اشاره دارد كه هر كس در خانه خدا برود و از خدا نیازى طلب كند، خداوند به لطف خود مصلحت واقعى او را در نظر مى‌گیرد و به سخن و زبان بنده توجه نمى‌كند. و این خود لطف بزرگ دیگرى است كه خداوند با توجه به كمال و سعادت و مصلحت انسان، خواسته هاى او را اجابت مى‌كند. در هر صورت كمال و سعادت آدمى در دعا و توجه به خداست. خداوند نیز بر اساس حكمت خود عمل مى‌كند. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
تكبّر و بى توجهّى انسان نسبت به خدا✨ 1⃣قسمت اول 🔸در این فقرات، به موقعیت انسان در قبال خدا نظر دارد تا انسان جایگاه خود را در نزد او بشناسد؛ از یك سو، لطف خدا را نسبت به خود ببیند و از سوى دیگر، ناسپاسى و پستى خود را نسبت به خداوند دریابد. لذا مى‌فرماید: ♦️«یا ربِّ اِنَّكَ تَدْعُونی فَاُوَلیّ عَنْكَ» ؛ پروردگارا، تو مرا دعوت مى‌كنى ولى من از تو روى بر مى‌گردانم!♦️ 🔹همین كه خداوند به ما اجازه داده است تا با او سخن بگوییم و او را بخوانیم بزرگترین لطف و بزرگوارى را در حق ما اظهار داشته است. اگر او اجازه نمى‌داد ما را لیاقتى نبود كه با او هم سخن شویم. نه تنها اجازه داده كه او را بخوانیم، بلكه با همه خطاهایى كه از ما دیده ما را دعوت مى‌كند و بر دعوت خود نیز اصرار میورزد كه به سوى او برویم. اما در مقابل این لطف بزرگ الهى، چه مى‌كنیم؟ بجاى پذیرش دعوت او، روى بر مى‌گردانیم و به او پشت مى‌كنیم. ♦️«وَ تَتَحبَّبُ اِلَىَّ فَأَتَبَغَّضُ اِلَیْكَ» ؛ تو همیشه محبّت مرا جلب مى‌كنى؛ اما من با تو رفتارى خصمانه دارم.♦️ 🔸ما به او احتیاج داریم و باید در پیشگاه او صورت به خاك بساییم تا به ما عنایت كند؛ اما بعكس، او به ما اظهار محبّت و دوستى مى‌كند و ما با او اظهار دشمنى! ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
تكبّر و بى توجهّى انسان نسبت به خدا✨ 2⃣قسمت دوم ♦️«وَ تَتَودَّدُ اِلَىَّ فَلا اَقْبَلُ مِنْكَ» ؛ تو اظهار مودّت مى‌كنى؛ ولى من قبول نمى‌كنم.♦️ 🔸آیا تا كنون اتفاق افتاده است كه با كسى به دوستى اظهار محّبت و صمیمیت كنیم اما او اعتنایى نكند؟ این حال چقدر بر ما گران است! آیا در مقابل بى اعتنایى و بى لطفى او، از اظهار محبّت مأیوس نخواهیم شد؟ شاید اظهار علاقه انسانى به دیگرى براى برخى اغراض دنیوى باشد؛ولى آیا در محبت حضرت حق نسبت به بندگان چنین اغراضى مقصود است؟ ما از ابراز محبتّهاى الهى تصورّى اشتباه داریم، آنچنان كه♦️«كَاَنَّ لِىَ التَّطَوُّلَ عَلَیكَ» ؛ گویا من بر تو منّتى دارم.♦️ 🔹بجاى آنكه احساس نیاز كنیم و بدان اعتراف نماییم تا به ما عنایت كند، به او بى توجه ایم و تصوّر مى‌كنیم كه بر خدا حقّى داریم و یا در مقابل خواندنش، بر او منّت مى‌گذاریم. ❌چه نابجاست تكبر و غرور ما در مقابل خوان گسترده رحمت الهى! مگر چه داریم كه به آن بنازیم؟ هر وقت كه ما را مى‌خواند خود را با كارى سرگرم مى‌كنیم. اما با وجود این، رفتار بد ما مانع از ادامه رحمت و احسان پروردگار نمى‌شود. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
ارزش انس و مناجات با خدا✨ 🔸مناجات با خدا و انس با او در روح انسان داراى چنان اثرى است كه اگر كسى به واقع با خدا ارتباط برقرار كند در هنگام دعا به مسائل مادّى و دنیوى توّجه پیدا نمى‌كند تا آنها را از خدا بخواهد. از اینرو، از ارزش والایى برخوردار است. گرچه لطف خداوند ایجاب مى‌كند كه انسان به هر دلیل كه او را مى‌خواند دست رد بر سینه داعى نزند، ولى وسعت كرم خدا مطلبى است و بلند همّتى انسان مطلبى دیگر. 🔹منظور این نیست كه انسان نباید براى تأمین حوایج دنیوى خود در خانه خدا برود، بلكه سخن در این است كه آنان كه لذّت مناجات با او را دریافته‌اند هرگز آن را با اغراض مادى نمى‌آلایند. 🔸اما گذشته از این مطلب، بنده اى كه خود را فاقد همه چیز مى‌بیند باید هر حاجت و نیازى كه دارد از او بخواهد، هرچند اسباب عادى آن نیز فراهم باشد. حتى شایسته است كه انسان هنگام احساس نیاز از همان ابتدا به خدا رو آورد و همه چیز را وسیله و سبب بداند؛ اما مهمترین مطلوب، نفس سخن گفتن و راز و نیاز با خداست كه از درخواست از خدا بسى بالاتر است. 🔹یكى از بزرگان مى‌فرمود: «براى بنده زشت است كه از مولاى خود وسایل تأمین مادّیات را بخواهد؛ غذاى خوب، لباس مطلوب و مسكن مناسب، بلكه بنده دانا كسى است كه همواره در اندیشه انجام فرمان مولاى خود باشد. مولا خود راه و رسم بنده نوازى و نیازهاى بنده را مى‌داند؛ نباید به او یاد داد كه من به چه چیزى نیازمندم.» درخواست این قبیل چیزها از دون همتّى است. بنده باید متّوجه فرمان مولا و اجراى آن باشد، نه در فكر خود. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
درهاى همیشه گشوده رحمت الهى✨ 1⃣قسمت اول 🔸گذشته از اینها، آنچه مهمتر است اینكه بنده لیاقت پیدا كند كه با مولاى خود سخن بگوید. راز و نیاز و معاشقه با معبود از هر ارزشى والاتر است. اگر بنده در نظر مولا ارزشمند باشد به او اجازه راز و نیاز و درددل مى‌دهد تا با او خلوت كند و سخن بگوید، مولا نیز به سخن او توّجه مى‌نماید. 🔹در بین افراد بشر چنین فرصتها و حالاتى كمتر پیش مى‌آید، بخصوص اگر خواجه از افراد پر مشغله نیز باشد. در این صورت، فرصتى پیدا نخواهد كرد تا با غلامان خود خلوت كند و به سخن آنان گوش فرا دهد. بنده نیز اگر حتى شیفته و عاشق آقاى خود باشد و بخواهد با او سخن بگوید مجالى پیدا نمى‌كند. 🔸اما خدا چنان مولایى است كه با عظمت بى كرانى كه دارد و در وصف نمى‌گنجد باز هم منتظر است تا بندگان او هر چند پست و روسیاه باشند، آنان را بپذیرد و به راز و نیازشان گوش فرا دهد. وقتى بنده او را مى‌خواند او را مى‌پذیرد و به او خوش آمد مى‌گوید. در حدیث قدسى، خداوند خطاب به یكى از پیامبران بنى اسراییل مى‌فرماید: «چقدر چشمم در پى یندگانم باشد و منتظر باشم تا رو به من بیایند. آنان به من پشت كرده‌اند و در حال دور شدن هستند؛ اما باز هم منتظر بازگشت آنان هستم» ♦️«اَلْحَمْدُ لِلّهِ الذَّی لایُهْتَكُ حِجابُهُ وَلایُغْلَقُ بابُهُ وَلایُرَدُّ سائِلُهُ» ؛ سپاس خدایى را كه پرده اش دریده نمى‌گردد و درب خانه اش بسته نمى‌شود و دست رد به سینه درخواست كننده اش نمى‌خورد.♦️ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
درهاى همیشه گشوده رحمت الهى✨ 2⃣قسمت دوم 🔸هر شخص كریمى تنها در مواقعى خاص دیگران از كرم او بهره مند مى‌شوند، حتى سلاطین مشهور به عدل و بزرگوارى نیز تنها یك روز در سال بار عام مى‌دادند و همه مردم را به حضور مى‌پذیرفتند، نه هر روز و هرساعت و در هر مكان؛ اما درهاى رحمت الهى همیشه به روى طالبان فیض او باز است، هرگاه او را بخوانند پاسخ مى‌شنوند. 🔹امام سجاد(علیه السلام) در مناجات با خدا مى‌گوید: ♦️«نامَتِ الْعُیُونُ وَ عَلَتِ النَّجُومُ وَ اَنْتَ الْمَلِكُ الْحَىُّ الْقَیُّوم غَلَّقَتِ الْمُلُوكُ اَبْوَابُها وَ اَقَامَتْ عَلَیْهَا حُرَّاسُها و بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلسَّائِلینَ جئتُكَ لِتَنْظُرَ اِلَىَّ بِرَحْمَتِكَ یَا اَرْحَمَ الرَّاحمِینَ» چشمها خفته‌اند و ستارگان بر فراز و تو پادشاه زنده و توانایى همه پادشاهان دربهاى قصرهاى خود را بسته و بر آنها پاسبانان گمارده‌اند؛ اما در (رحمت) تو به روى سؤال كنندگان باز است. آمده ام تا به دیده رحمت به من بنگرى، اى مهربانترین مهربانان.♦️ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
درهاى همیشه گشوده رحمت الهى✨ 3⃣قسمت سوم 🔸در برخى دعاها مى‌خوانیم: «پروردگارا، اكنون زمانى است كه هر عاشقى با معشوق خود خلوت كرده و به راز دل مشغول است» كسانى هم كه سرى خالى از عشق دارند، خفته‌اند؛ حیوانات نیز خموش و خواب‌اند، همه درها بسته است، اما درهاى جود و كرم تو گشوده است. هیچ دربانى مانع از ورود به بارگه فیض تو نمى‌گردد. هر كه تو را بخواهد مى‌خواندت و تو او را پذیرایى. نه تنها این، بلكه تو خود از بندگان بى مقدارت دعوت مى‌نمایى و آنان را به سوى خود مى‌خوانى و نداى «هَلْ مِنْ تائب » تو پیوسته بلند است؛ آیا كسى هست كه از كار زشت خود پشیمان باشد و قصد بازگشت داشته باشد تا او را بپذیرم؟ چقدر رحمت و كرم، آن هم در حق گنه كارانى را كه تو را نادیده انگاشته و دامن عصمت به رذیلت آلوده‌اند! «جَلَّت عَظَمَتُكَ وَ تَقَدَّسَتْ اَسْمائُكَ !» بجاى آنكه بنده به التماس و التجاء درخواست كند كه او را بپذیرد، از او دعوت مى‌كند كه بیا، بیا كه پذیراى توام. 🔹باید ببینیم كه مولایمان كیست؟ باید او را بشناسیم، معرفت بیشترى نسبت به او پیدا كنیم. او همه را مى‌پذیرد و نوبت تعیین نمى‌كند. در همان حال كه پیامبران و فرشتگان مقرّب و اوصیاى او مشغول راز و نیاز با اویند، از دیگران غافل نیست. اگر موجود حقیرى در گوشه اى از ملك وجود او را بخواند لبیك مى‌شنود. آیا كسى كه چنین مولایى دارد سزاوار است كه ماه ها سپرى شود، سالها بگذرد و به فكر او نباشد؟ آیا بجاست كه در وقت نماز و دعا به همه توجه داشته باشیم جز به خدا؟ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
لزوم حضور قلب در عبادت✨ 1⃣قسمت اول 🔸اگر خوب دقت كنیم پى مى‌بریم كه نمازها و دعاهاى ما گناهى بیش نیست. این مطلب را با مثالى ساده بیان مى‌كنیم، هرچند خداوند منزّه است از آنكه مصداق این گونه مثالها باشد؛ ولى سطح درك ما پایین است و باید با این قبیل مثالها آمادگى ذهنى پیدا كنیم. فرض كنید پس از مدتها كه از دوستى دور بوده ایم او را مى‌بینیم و قرار است ساعتى در كنار هم باشیم؛ ولى در هنگام ملاقات از او روى برگردانیم و به كار خود مشغول گردیم. چنین رفتارى چقدر توهین آمیز است! حال اگر كسى كه قصد ملاقات با او را داریم انسان بزرگى باشد این كار چقدر زشت تر و ناپسندتر است! 🔹با آنكه خدا توفیق حضور و اجازه انس و صحبت با خود را داده اگر به او بى توجهى كنیم مستحق مجازاتى عظیم خواهیم بود كه اگر ما را از خود براند بجاست؛ اما با اینهمه ما را طرد نمى‌كند و پیوسته از ما دعوت مى‌كند تا بر خوان ضیافت او بنشینم. 🔸نباید عفو و گذشت خداوند ما را مغرور سازد. ما وظیفه داریم به اندازه معرفت خود و تا آنجا كه مى‌توانیم در انجام وظیفه خود كوتاهى نكنیم. نماز و دعایى كه صرف تلفظ برخى كلمات و بدون روح عبادت باشد خالى از لطف است. البته اگر به ارزش آنها پى نبرده ایم یا معانى آنها را نمى‌دانیم نباید تركشان كنیم، بلكه باید سعى كنیم تا عبادات ما، نماز و دعاى ما، روح پیدا كند، حضور قلب داشته باشیم و معانى آنها را درك كنیم. و گرنه چنانچه همین عبادات سطح پایین را نیز ترك كنیم چیز بهترى نخواهیم یافت كه جانشین آنها نماییم. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
لزوم حضور قلب در عبادت✨ 2⃣قسمت دوم 🔸تأخیر درانجام عبادات، بویژه نمازهاى واجب نیز بسیار غلط است. تصور نشود كه اگر مدتى نماز به تأخیر افتد نشاط ما براى اقامه آن بیشتر مى گردد. چه بسا، همین تأخیر نیز وسوسه شیطان باشد، به بهانه خستگى، كار و مانند آن و نمازى كه پس از گذشت وقت فضیلت آن خوانده مى‌شود بى روح تر و ناقص تر باشد. 🔹بنابراین، همین عبادات سطح پایین، مانند دعا، قرآن، ذكر و مانند آن، را نیز نباید ترك كرد، بلكه باید كوشش كنیم تا بهتر شوند و با تدبر و ادب بیشتر با خدا روبرو شویم، نه آنكه آنها را رها كنیم كه آن نیز خود گناه است و بى ادبى. ترك عمل هنر نیست، كسب ادب بیشتر در مقابل خدا و تكمیل عمل مهمّ است. 🔸برخى از كوته فكران مى‌گویند: نماز یا دعایى كه خالى از فهم معناى آن باشد بى فایده است. اما بواقع چنین نیست، بلكه باید بدنبال این باشیم كه آنها از محتواى بالاترى برخوردار گردند. باید اقرار داشته باشیم كه در انجام وظیفه بندگى خدا كوتاهى كرده ایم و همت و درك انجام بهتر از آن را نداریم؛ اما چون به عبادت امر فرموده ظاهر عابدان و بندگان او را به خود گرفته ایم، هرچند دلمان با او بیگانه است. باید از خدا بخواهیم كه به ما حضور قلب، توجه و توفیق عبادت بهتر عطا كند و فهم و ادب و محبت ما را نسبت به خود افزون فرماید. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
عشق و محبّت، ره آورد معرفت✨ 1⃣قسمت اول 🔸بسیارى از مضامین ادعیه و نماز ناظر به معرفت خداست. اگر محبت الهى در دل انسان پدیدار گردد او را به سوى خدا مى‌كشاند و در آن صورت، نیازى نیست كه انسان به اجبار و اكراه به عبادت او بپردازد، بلكه بعكس در صورت عدم موفقیت برانجام عبادت نگران خواهد بود. بنابراین، بندگان عاشق خدا با بدست آوردن فراغتى مختصر به فكر نماز، دعا و توجّه به خدا مى‌افتند. اما اگر غیر از این باشد بیجاست كه تصور كنیم همیشه با نماز و دعاى خود خدا را بندگى مى‌كنیم. و از این جهت، بنده شایسته اى هستیم. 🔹ما با این پندارها خود را گول مى‌زینم و گرنه چنانچه كسى واقعا دیگرى را دوست داشته باشد نمى‌خواهد لحظه اى از او جدا شود و دوست دارد كه پیوسته با او انس داشته باشد و خلوت كند، و اگر معشوق از او بخواهد كه كارى را انجام دهد براى خشنودى او دنبال آن كار مى‌رود ولى خودش دوست دارد كه همیشه با او باشد و از او جدا نگردد. 🔸حضرت امام حسین(علیه السلام) مى‌فرمایند: ♦️«اِلهی اَمَرْتَ بِالرُّجُوعِ اِلِىَ الآثارِ...» پروردگارا، امر كردى كه براى شناسایى ات به آثار قدرت تو رجوع كنند.♦️ 🔹با آنكه خداوند چنین امر فرموده، ولى خواسته قلبى بندگان عاشق او این است كه دایماً با او در حال راز و نیاز باشند. آنها حضور او را طالبند و از او در خواست توفیق مى‌نمایند، گرچه مجبورند به اسباب مادى توجه داشته باشند و در ظاهر، دلشان از یاد او منقطع گردد. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
عشق و محبّت، ره آورد معرفت✨ 2⃣قسمت دوم 🔸غیر ممكن است كه انسان خدا را دوست داشته باشد و او را بندگى كند ولى با او انس نگیرد. كسى كه علاقه ندارد ساعتى را به راز و نیاز و مناجات با خدا بگذراند چه محبّتى نسبت به خدا دارد؟ آیا مى‌توان گفت كه تمام حبّ و بغضهاى ما، جهاد، انفاق و سایر كارهاى دیگر ما براى خداست ولى او را دوست نداشته باشیم؟ ❌هرگز، اگر اعمال ما براى خداست ممكن نیست كه او را نخواسته باشیم و كارى را مطلوبتر از نماز بدانیم. 🔹اولیاى خدا منتظر بودند تا چند دقیقه فرصتى بدست آورند و در گوشه اى با خدا راز و نیاز كنند؛ وقتى كارهاى اجتماعى و وظایف آنان انجام مى‌گرفت كنج خلوتى مى‌جستند تا با محبوب خود به نجوا بپردازند. آنان لبیك الهى را به درخواستها و مناجات خود مى‌شنوند و همین نیرویى مضاعف در آنان ایجاد مى‌كند و علاقه آنان را دو چندان مى‌سازد. ♦️اِلهی كَمْ تَتَحَبَّبَ اِلَیْنا بِالنَّعَمِ وَ اَنْتَ عَنّا غَنِىٌّ وَ نَتَبَغَضُّ اِلَیْكَ بِالْمَعاصِىَ وِ اِنّا اِلَیْكَ مُحْتاجونَ!♦️ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
امید و اتکای به خدا ✨ 🔸از مطالبى كه در دعاى افتتاح بدان توجه داده شده این است كه خداوند هیچ گاه بنده اش را از خود طرد نمى‌كند و درِ رحمت خود بر او نمى‌بندد و او را نومید نمى‌سازد. البته این به شرطى است كه بنده بسوى خدا برود و امید و توكلش به خدا باشد وگرنه نمى‌توان به خدا نیرنگ زد. 🔹ممكن است ما براى اغراض شخصى كارى را براى دیگرى انجام دهیم و بر او منّت بگذاریم كه «بخاطرتو این كار را كردم»، ولى با خداوندى كه از نیّات و كردار ما آگاه است نمى‌توان چینن كرد. 🔸عبارت «به امید خدا»، كه ورد زبان ماست، شعار خوبى است، ولى در گفتار و كردار خود باید صادق باشیم. چه بسا از هر صد بارى كه این سخن را بر زبان جارى مى‌كنیم، تنها یك بار راست گفته باشیم. از اینرو، اگر كسى واقعاً به خدا امیدوار باشد، همچنان كه در دعا مى‌فرماید: ♦️«لاَیُخَیَّبُ آمِلُهُ» ؛ امید هر كه به او امید بندد نومید نمى‌سازد.♦️ 🔸اگر امید ما نومید مى‌گردد به این دلیل است كه بواقع به او امیدوار نبوده ایم و به امید او اقدام به انجام كار نكرده ایم. اگر كارى مطابق میلمان باشد بدان همّت مى‌گماریم؛ اما اگر مخالف خواستمان باشد یا زحمت و مشكلات داشته باشد یا آن را انجام نمى‌دهیم و یا در انجام آن سستى مى‌كنیم؛ مثلاً، در انجام كارى، اگر وسیله یا واسطه اى را در نظر داشته باشیم به دنبال انجام آن مى‌رویم در غیر این صورت، انجام آن را ممكن نمى‌شماریم. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 1⃣قسمت اول 🔸حضرت على(علیه السلام) درباره این گونه امیدها مى‌فرماید: ♦️یَدَّعى بِزَعْمِهِ اَنَّهُ یَرجُو اللّهَ كَذَبَ وَالْعَظیمِ ما بالُهُ لا یَتَبَیَّنُ رَجاؤُهُ فى عَمَلِهِ؟ فَكُلُّ مَنْ رَجا عُرِفَ رَجاؤُهُ فى عَمَلِهِ... یَرْجُو اللّهَ فِى الْكَبیرِ وَ یَرْجُوا الْعِبادَ فِى الْصَّغیرِ فَیُعْطِى الْعَبْدَ ما لا یُعْطِى الرَّبَّ. به گمان خود مدعى است كه به خدا امیدوار است. به خداى بزرگ [سوگند ] دروغ گوید. چرا امیدوارى او در كردارش ظاهر نمى‌شود؟ هر كه امیدوار است امید او در كردارش آشكار است... در كارهاى بزرگ به خدا امید بسته است و در كار خُرد به بندگان، پس حق بنده را ادا مى‌كند و حق خدا را نه چنان. چه شده است كه باید در حق خدا كوتاهى شود و كمتر از حق بندگان رعایت گردد!♦️ 🔹حضرت مى‌فرماید: اگر كسى به چیزى امیدوار باشد براى رسیدن به آن تلاش مى‌كند. امید، انسان را به تكاپو و تلاش وا مى‌دارد. جوان محصّل به امید اینكه با گرفتن مدرك شغل مناسب و موقعیت اجتماعى خوبى به دست آورد، سالها زحمت مى‌كشد، شب و روز، گرما و سرما، رنج دورى از وطن و... را تحمل مى‌كند. ⁉️چرا؟ چون امید دارد با گرفتن فلان مدرك موقعیت مناسبى بدست آورد. پس امید مایه حركت است نه رخوت و تنبلى. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
30.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
....پروردگارا پرده پوشیت بر کار زشتم و بردباریت در برابر جرم بسیارم مرا به طمع انداخت تا از تو در خواست کنم.... فرازی از دعای شریف افتتاح __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 2⃣قسمت دوم 🔸برخى به بهانه اینكه به خدا امید دارند، شانه از هر تكلیفى خالى مى‌كنند. نه در انجام مستحبات كوشا هستند و نه در ترك مشتبهات. وقتى از آنها سؤال شود در پاسخ مى‌گویند، رحمت خدا وسیع است. خدا با رحمتش با ما رفتار خواهد كرد، نباید از فضل خدا مأیوس بود! ⁉️آیا امید اینها به خدا از امید اولیا و انبیا بیشتر است؟ آن بزرگواران با اینكه نهایت امیدوارى را به خدا داشتند در عین حال از انجام كوچكترین اعمال كوتاهى نمى‌كردند. ⁉️آیا امید و رجاءِ ما از امید آنها بیشتر است كه بدون عمل امید داریم خداوند ما را در بهترین قصور بهشت جاى دهد!؟ 🔹ما معمولاً خیال مى‌كنیم امیدمان به خدا زیاد است. اما امیرالمؤمنین(علیه السلام) مشت همه را باز كرده و همه را رسوا نموده؛ مى‌فرماید: شما نه خوف دارید، نه رجا. اگر به خدا امید داشته باشید، باید اثرش در عمل شما آشكار شود. ⁉️وقتى به بنده اى امید دارید و انتظار دارید كارى براى شما انجام دهد، چگونه با او رفتار مى‌كنید؟! 🔸مواظبید كارى كه موجب رنجش خاطر او شود از شما سر نزند، همواره به او احترام مى‌گزارید و... ❓آیا هرگز در مقابلش به او هتّاكى مى‌كنید! یا دشمنى و مخالفت مى‌كنید؟ اما با خدا چطور؟ 🔹حضرت مى‌فرماید: با اینكه امیدى كه به این بنده دارید در امور كوچك و خرد است، اما رفتارى كه با او مى‌كنید، با خدا ندارید در حالى كه امیدى كه به خدا دارید در امور بزرگ و عظیم است. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙___________ 🆔@MAHYA_BAN00
سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 3⃣قسمت سوم ⁉️مگر امیدى كه انسان به بنده اى مى‌تواند داشته باشد در چه امور است؟ 🔸معمولاً در امور خیلى جزیى و حقیر است. مشكلى از انسان برطرف كند یا وساطت در انجام امرى شود یا اگر خیلى بزرگ باشد در هنگام نیاز آبروى انسان را حفظ كند. یا حتى در هنگام خطر جان انسان را نجات دهد، تا اینكه مدت بیشترى در دنیا زندگى كند. در هر صورت همه اینها محدود است. مدركى كه جوان محصل سالها از بهترین دوران عمر خود را صرف دستیابى به آن مى‌كند، مگر چقدر ارزش دارد؟ صد میلیون، یك میلیارد، صد میلیارد تومان؟ هر چه رقم بزرگ باشد بالاخره محدود است و طرف نسبت با نامحدود و بى نهایت نیست. 🔹آنچه ما از خدا انتظار داریم یك زندگى ابدى نامحدود است. آیا متناسب با این امید و این خواسته عمل مى‌كنیم؟ اگر امید داریم چرا آثارش در رفتار ما نمایان نیست؟ پس بهتر است صادقانه با خدا روبرو شویم و خود را فریب ندهیم. خدا كه فریب نمى‌خورد گرچه متأسفانه عده اى در صدد فریب دادن خدا و خدعه و حیله نسبت به او هستند، غافل از آنكه خدا فریب نمى‌خورد: ♦️«یُخادِعُون اللّهَ وَالَّذینَ آمَنُوا وَ ما یَخْدَعُونَ الاّ اَنْفُسَهُمْ» مى خواهند خدا و اهل ایمان را فریب دهند. در حالى كه جز خود را فریب نمى‌دهند.♦️ 🔸باید با خدا با صداقت باشیم. خلاف زرنگى است كه انسان با خدا زرنگى كند، زرنگ در برابر خدا كسى است كه نیت خود را خالص گرداند و صادقانه با خدا روبرو شود. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 4⃣قسمت چهارم 🔸آنچه را از روى هواى نفس انجام مى‌دهیم و نام خدایى بر آن مى‌نهیم، ممكن است مردم را فریب دهد، ولى خدا فریب نمى‌خورد. اگر بخواهیم حال ما تغییر كند باید دگرگون شویم؛ امیدمان فقط به خدا باشد، وگرنه خدا ما را رها مى‌كند تا چنان با هم درآویزیم كه بیچاره شویم و راه به جایى نبریم. 🔹باید بدانیم كه تنها خدا مى‌تواند تكیه گاه مطمئن و امن باشد و غیر او به هر كه امید بندیم ناامید مى‌شویم. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) نقل است كه خداى تبارك و تعالى مى‌فرماید: ♦️«به عزت و جلالم و مجد و رفعتم بر عرش سوگند، هركس به غیر من امیدوار باشد امید او را به یأس مبدل خواهم كرد و در نزد مردم لباس خوارى به او خواهم پوشاند و او را از نزد خود دور خواهم ساخت و به وصال خود نخواهم رساند. آیا در مشكلات به جز من امید بسته است، در حالى كه مشكلات در دست من است؟ و به جز من دل بسته است و در خانه دیگرى را مى‌كوبد، در حالى كه كلید همه درهاى بسته به دست من است و در خانه من به روى آنكه مرا بخواند باز است؟ چه كسى را مى‌توان یافت كه در گرفتاریهاى خود به من امیدوار بوده، ولى امیدش را نومید ساخته ام؟ و چه كسى را مى‌توان یافت كه در امر مهمش به من دل بسته بوده ولى او را محروم ساخته ام.» معناى امیدوارى به خدا آن است كه همه نیروها را از خدا بدانیم و آنها را به كار گیریم و توجه داشته باشیم كه تا اراده خدا در كار نباشد كارى انجام نمى‌گیرد؛ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 5⃣قسمت پنجم 🔸اتكاى به خدا یعنى ایمان به اینكه همه امور و اسباب آن به دست خداست، انسان قلباً متوجه خدا باشد، به این واقعیت ایمان داشته باشد كه او همه امور را سامان مى‌دهد و اسباب را فراهم مى‌سازد، اگر در جایى هم اسبابى نبود او از سبب سازى عاجز نیست و حتى بدون اسباب هم مى‌تواند كارى را انجام دهد. بنابراین، انسان مؤمن، در هیچ حالى، امیدش از خدا قطع نمى‌گردد، چه اسباب عادى فراهم باشد و چه نباشد. اگر به واسطه یا وسیله اى، كه در نظر گرفته است، دست نیافت نومید نمى‌گردد، خواه این واسطه یا وسیله پول باشد یا شفیع یا دكتر و دارو و یا امثال آن. 🔹پس نباید انتظار داشته باشیم كه حتماً از طرق غیر عادى خداوند نیازهاى ما را برطرف كند. خودپرستى است كه اسباب عادى را نادیده بگیریم از خدا بخواهیم كه از غیر طرق عادى مشكل ما را برطرف سازد؛ زیرا اراده خداوند بر این تعلق گرفته است كه از طریق اسباب عادى به مقصود خود برسیم. 🔸مى فرماید: ♦️«اَبَى اللّهُ اَنْ یُجْرِىَ الاَْشْیاءَ اِلاّ بِالاَسْبَابِ» ؛ خداوند ابا دارد از اینكه اشیا از غیر طریق سببهاى خود تحقق پیدا كند.♦️ ✅آرى، اگر درجایى اسباب عادى فراهم نبود با استفاده از اسباب غیر عادى كار خود را انجام مى‌دهد؛ همچنان كه براى گروهى از بنى اسرائیل مائده آسمانى فرستاد، حضرت ابراهیم(علیه السلام) را در آتش زنده نگاه داشت و بسیارى از موارد دیگر. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
انتظار فرج ✨ 1⃣قسمت اول 🔸یكى از فقرات دعاى افتتاح كه بر آن بسیار تأكید شده درباره اظهار علاقه نسبت به دولت اسلامى است كه در پرتو ظهور حضرت ولى عصر ـ عجل الله فرجه ـ برقرار خواهد شد. در ضمن جملات این فقره از دعا، هدف حكومت اسلامى و وظیفه ما نسبت به آن نیز بیان شده است. خوشبختانه همه ما مشمول این نعمت بزرگ الهى هستیم كه معرفت حضرت ولى عصر(عج) و انتظار ظهور او به ما ارزانى گردیده است. 🔹اعتقاد به ظهور حضرت مهدى(عج) از معتقدات مشترك بین تمام فرق اسلام، اعم از شیعه و سنّى است. (حتى در غیر مسلمانها نیز به نوعى مسأله انتظار فرج و ظهور مصلح مطرح است) گرچه ما در پاره اى از مسایل امامت با برادران اهل تسنّن اختلافاتى داریم، ولى در مورد اعتقاد به ظهور حضرت مهدى(عج) اختلاف خیلى كمتر است. 🔸دانشمندان زیادى از اهل تسنّن در باره حضرت مهدى(عج) كتاب نوشته و اعتراف كرده‌اند كه روایات آنان درباره مهدى(عج) در حدّ تواتر است، (یعنى جاى هیچ شك و شبهه اى در صدور این روایات از پیغمبراكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) نیست.) اما درباره خصوصیات شخصى آن حضرت اختلافاتى وجود دارد. 🔹برخى از اهل سنّت اجمالا، معتقدند كه در آخرالزمان، شخصى به نام مهدى از خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) ظهور مى‌كند، اما اینكه او چه كسى است، فرزند كیست و آیا متولد شده یا نه؟ با ما اختلاف دارند. گروهى از اینها اعتقاد دارند مهدى در آخرالزمان تولد خواهد یافت. ↩️ادامه دارد... ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00
انتظار فرج ✨ 2⃣قسمت دوم 🔸در بین اهل تسنّن برخى گروهها دقیقاً همان اعتقادى كه ما نسبت به حضرت داریم، دارند؛ یعنى معتقدند مهدى یازدهمین فرزند از نسل فاطمه(علیها السلام) و على(علیه السلام) است و حتى برخى از آنها تصریح كرده‌اند كه حضرت متولد شده و در حیات هستند و افرادى به حضور ایشان شرفیاب مى‌شوند و در این زمینه از كسانى نام مى‌برند كه به حضور حضرت رسیده‌اند. 🔹بنابراین، تنها شیعیان به آن حضرت اعتقاد ندارند. البته آنها حضرت را به عنوان امام و كسى كه خلیفه رسول خداست و داراى ولایت تكوینى الهى و علم و قدرت الهى است نمى‌شناسند. همان گونه كه برخى از اهل سنّت (بویژه گروههایى از شافعیّه) نسبت به سایر معصومین(علیهم السلام) ارادت دارند و آنها را به عنوان فقها و فرزندان رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) قبول دارند و احترام زیاد و علاقه وافرى نسبت به آنها دارند، ولى براى آن بزرگواران مقام عصمت و ولایت قایل نیستند. و در این زمینه معرفتشان ناقص است. 🔸لكن با همه این اعتقادات، تقریباً اهل سنّت ظهور ایشان را به فراموشى سپرده‌اند و نمى‌توان آنها را از منتظران دولت مهدى(عج) محسوب كرد. لذا تنها شیعیان در انتظار فرج آن حضرت لحظه شمارى مى‌كنند. ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00