یادداشتی از زیر موشک خودی! گاهی خشونت، با خود مهربانی می‌آورد. گاهی نواختن سیلی بر گوش یک ظالم، به هزاران مظلوم امید می‌دهد. چندین سال است تمام معارضین سوری متشکل از جبهةالنصرة، احرار الشام، تازه مسلمانان کشورهای مختلف غرب و کهنه مسلمانان شرق که به امید تشکیل دولت اسلامی ... در شهری از منطقه شمالی سوریه بنام ادلب خزیده‌اند و با دولت بشار اسد توافق کرده‌اند تا مدتی کاری به هم نداشته باشند. گاهی آنان عهد می‌شکنند، شکستنی ۱۲۰۰ کیلومتر آن‌سوتر در ایران، و جواب این عهد شکنی و شیلیک یک گلوله به سمت آنان، مستلزم کسب اجازه از آمریکا، اتحادیه اروپا، ترکیه، قطر، عربستان و سازمان ملل است. در دنیای زور، جواب زور را باید با زور داد. جوابی مناسب که دارای پیام‌های متعدد باشد. ایران می‌توانست از همین جا (حلب) منطقه ادلب را زیر خمپاره و گلوله‌های توپ قرار دهد، قدرت داشت از ۴۰۰ کیلومتر آنسوتر با موشک‌های میان‌برد، ادلب را زیر آتش بگیرد. می‌توانست زحمت این کار را به مجاهدین عراقی بدهد و از بیابان‌های الانبار قلب گروه‌های تکفیری را هدف قرار دهد و حتی می‌توانست از مسیری نزدیکتر از (کرمانشاه) موشک‌هایش را به سمت تهی‌مغزان تکفیری روانه کند ولی غرش موشک‌ها از مسیری در حدود ۲۵۰ کیلومتر دورتر، از خاک خون‌رنگ خوزستان در فضای منطقه پیچید و خود را در مساحت تکفیر فرود آورد و آنکه حساب کار باید دستش بیاید، فهمید که کشتن غیر نظامی‌ها در گرداگرد مزار یک فرمانده، هنر نیست. کودک‌کشی موجب افتخار نیست، در کمین راه یک دانشمند نشستن و ترور او، عملیات پیچیده و فوق‌العاده‌ای نیست. غرش موشک‌ها و عبور از بالای منطقه حلب، مرا به یاد ایام دفاع مقدس می اندازد. گاهی فاصله ما با دشمن بعثی خیلی نزدیک بود و خمپاره‌ها خودی از بالای سر ما عبور می‌کردند و چند صد متر جلوتر از ما، دشمن را مورد هدف‌شان قرار می‌داد. در محور مقاومت عراق، سوریه، یمن، لبنان، اردن و فلسطین اشغالی، صدای این موشک‌ها، با خود وحدت و امید می‌بخشد‌. در داخل ایران عزیز هم باید اینگونه باشد. این کار مردان میدان است و مردان دیپلماسی هم باید کار خود را بکنند. والسلام ۲۹دیماه۱۴۰۲درسالگرد مرحله آخر حضور گردان۱۵۶ در کربلای‌۵ شلمچه این متن در شهر حلب سوریه نوشته شد. یاد برادرم فتحعلی با یاد تمام شهدای کربلای‌۵ گرامیباد‌ #علی_رستمی

به یاد سرمای استخوان‌سوز کردستان عراق در هنگامه عملیات بیت‌المقدس۲ ماووت "آی ننه جان!" شب ۲۸ دی‌ماه ۱۳۶۶ در کنار جاده ماووت به سمت سلیمانیه، وقت از نیمه شب گذشته بود. آتش خیلی سنگین بود. خمپاره خورد سنگر ما، بی‌سیم‌چی‌ها و دیدبانان. چند ثانیه‌ای به اندازه چندین روز، من و محمدعلی زیر خاک و گونی سنگر دفن شدیم. سالم بودیم ولی. دو دیدبان همدانی تکه تکه شدند. پای علی‌اکبر صوفی قطع شد و خونریزی‌اش شدید بود. طوری که صدای شره‌اش شنیده می‌شد. در هوای یخی، نیمه شب، حرارت و بوی خون علی‌اکبر با بوی دود خمپاره‌ها در دماغم پیچیده بود. با محمدعلی، پای علی‌اکبر را بستیم و همچنین مچ پای دیگرش را. هوا بسیار سردتر از اینجا بود. خون زیادی از علی‌اکبر رفته بود، دندان‌هایش محکم به هم می‌کوبید و آرام می‌گفت:" آی ننه‌جان!" برف زیادی آمد. فردای آن شب، یعنی ساعت ۹ونیم امروز، دوباره سنگر ما، پایان عمر سفیر خمپاره شد. محمدعلی نبود، من بودم و دو دیدبان جانشین و دو نفر دیگر که آنها را نشناختم. خمپاره آمد، همه را جز من بُرد. فقط من ماندم، سراپا خون و ترکش، روی برفی به قد یک آدم! لایوم کیومک یا اباعبدالله #علی_رستمی ۲۹دی‌ماه۱۴۰۲ حلب

اگر ناراحتی قلبی و یا روحی دارید، این کلیپ را نبینید و در دیدن آن دقت نکنید و ماجرا را برای دختران و کودکان شرح ندهید. تکفیری‌ها در سوریه پس از کشتن بزرگان خانواده، از کودکان بازمانده می‌پرسند؛ اول سر کدامیک از شما را ببریم؟! تصور کنید العیاذبالله، زبانم لال، این کودکان، بچه‌ی صهیونیست‌‌ها بودند و کودک‌کش‌ها، از مجاهدین جبهه مقاومت اسلامی مثلاً از حماس یا حزب‌الله لبنان بودند! تصور محال که محال نیست، خُب تصور کردید؟! سرنوشت این کلیپ چه می‌شد؟! یقین داریم که تمام بشریت با تمام امکانات رسانه‌ای و ماهواره‌‌ای، این سی ثانیه را فریاد می‌کردند و در سایه ابن جنگ رسانه‌ای و انتقام از این کودک‌کشی، ده‌ها هزار کودک را به خاک و خون می‌کشیدند و لبخند رضایت را به لبان مسلمان و غیر مسلمان می‌نشاندند. و اینجاست که سخن امام حسین علیه السلام را باید به دوست و دشمن یادآور شد؛ إنْ لمْ يَكنْ لَكُم دِينٌ فَكُونُوا أحرارا في الدُّنياکم. اگر دين نداريد ، در دنيا آزادمرد باشيد. #علی_رستمی .... ....

"For Sale: Baby Shoes, Never Worn"! برای فروش: کفشِ بچه، هرگز پوشیده نشده! این کوتاه‌‌ترین داستان جهان، نوشته‌ی ارنست همینگوی، نویسنده‌ی آمریکایی است که گفته شده غم‌انگیزترین داستان کوتاه جهان نیز هست. زمانی قلبِ مردم اروپا و آمریکا آنقدر رقیق بود که با خواندن و شنیدن این داستانِ ۶کلمه‌ای، زار زار گریه می‌کردند. ولی دیروز در حمایت و سکوت این جماعت قسی القلب، رژیم اشغالگر قدس در هجوم به غزه، ۱۸۰ کودک را به شهادت رساند و فراموش نکنیم در یک سال گذشته بیش از ۵۵هزار نیز که ۲۲هزار آن کودک هستند. ✍️#علی_رستمی #کودک #جنگ #غزه .... ....

سخنان دردمندانه و غیرتمندانه یکی از امامان جمعه در افغانستان در بیان درد و رنج مردم غزه و دنائت رژیم اشغالگر قدس را بشنویم که شنیدنش، رایحه خوش و نوید خوبی در بسیج مسلمین برای نبرد و سازش‌ناپذیری با صهیون هست. با دیدن این صحنه‌های زیبا به آینده موضوع فلسطین امیدوار می‌شویم و به تحقق اراده الهی امیدوار؛ که: وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَنَجۡعَلَهُمۡ أَئِمَّةࣰ وَنَجۡعَلَهُمُ ٱلۡوَٰرِثِينَ(قصص۵) و ما اراده كرديم كه بر آن مردم ضعيف شده در روى زمين منّت گذاريم و آنان را رهبران مردم كرده و وارثانشان نماييم. #علی_رستمی #غزه .... ....