سقوط -هبوط- یعنی دورافتادن و فاصله‌گرفتن از آن چیزی که اصلی‌ترین صفت ماست. هایدگر عافیت‌طلبی tranquillizing را سقوط می‌داند. همان خصلتی که انسان را از اضطراب -دلشوره- و احساس مسئولیت دور می‌کند. اما بدترین سقوط، تبدیل شدن به "فرد منتشر" است و آن زمانی است که "آنها" خود را به ما تحمیل می‌کنند و فرد خود را به مشهورات زمانه و هیاهوهای رسانه‌های جمعی می‌بازد. این اتفاق، به محاق رفتن مهمترین خصلت انسان یعنی اختیار -آزادی- است. با این حال انسان همواره به این سو میل می‌کند که از اضطراب -دلشوره- بگریزد و خود را در انبوه گم کند. درحالیکه دلشوره حالت اساسی جان‌هاست. حال دلشوره هنگام مواجه شدن با پرسش اساسی نازل می‌شود. کسی که به حال گران‌قیمت دلشوره تشرّف پیدا می‌کند، وجودش از بیهودگی و رضایتمندیِ سرخوشانه خالی می‌شود. #هایدگر #آزادی #فلسفه #یامین_پور .... ....