✨💫✨✨💫✨ #تنها_گریه_کن #قسمت_چهل_و_دو بنده خدا را فرستادم بیرون مثلا برود بین مردم یک ساعتی نگذشته بود .دیدم عصبانی و خیس ،بدون کفش پشت در است‌.نگو توی درگیری هلش داده بودند و افتاده بود داخل جوی آب.هم کثیف شده بود ،هم مجبور شده بود پا برهنه تا خانه برگردد.لجش گرفته بود سعی کردم آرامش کنم گفتم چیزی نشده که لباس هایش را آماده کردم و فرستادمش حمام .دیگر نگفتم یکی از همین کماندوها یک بار با قنداق اسلحه اش چنان کوبید تخت سینه ام که تا یک ماه وقتی نفس می کشیدم،درد داشتم. آن موقع برای اینکه کبودی اش را از حاجی پنهان کنم لباس یقه بسته و آستین بلند می پوشیدم،حتی با روسری می خوابیدم.اگر می پرسید چرا می گفتم نمی بینی چه خبره؟هیچی تو مملکت معلوم نیست ،یه وقت می ریزن تو خونه، موهام پوشیده باشه با خیال راحت می خوابم .مجبور بودم لباس پوشیده تنم کنم تا نقشه ام درست پیش برود او هم لابد فکر می کرد زن که چریک و مبارز نیست.فوقش چند تا شعار بدهد،کسی کار به کارش ندارد.نمی دانست من چه کارها که نکرده ام. بهمن سال ۵۷ دوباره بچه ها را زدم زیر بغلم و برگشتم تهران زمزمه هایی شنیده بودم که امام بر می گردد.مگر می توانستم قم بند شوم؟مدام خبر می گرفتیم تا ببینیم بالاخره چطور می شود .همین که فهمیدم قرار است بروند بهشت زهرا ،مریم را گذاشتم پیش مادرم و با فاطمه و محمد و دو تا خواهرهایم راه افتادیم .معلوم نبود واقعا بگذارند هواپیمای امام بنشیند .کمی نان و سیب زمینی و تخم مرغ آب پز هم برداشتیم انگار از در و دیوار آدم می ریخت.قیامتی شده بود .با زحمت خودمان را رساندیم نزدیکی های بهشت زهرا و مسیر زیادی را پیاده رفتیم.یک چیزی توی دل ها شور و هیجان انداخته بود که سختی را آسان می کرد.با بچه هایم دو روز ماندم توی بهشت زهرا بلکه بتوانم امام را ببینم.روز اولی که انجا بودیم خبری نشد.می گفتیم یک ساعت دیگر،دو ساعت دیگر ،بالاخره می آید.ناامید نبودیم وضع همه همین بود هوا که تاریک شو هر کسی یک گوشه گیر آورده بود و چرت می زد. آفتاب روز دوم بالا آمد و مردم دوباره به جنب و جوش افتادند.یکی می گفت امروز دیگر حتما کار تمام است.یکی می گفت تهدید کرده اند که هواپیما را می زنند،دیگری می گفت جرئت این کار را ندارند،یکی می گفت اگر نگذارند هواپیما بنشیند چه؟دیگری هول می انداخت توی دلمان،اگر بنشیند و نگذارند امام پیاده شود چه؟همه ی این حرف ها بود ،اما امید داشتیم باید صبر می کردیم ببینیم چه می شود تا اینکه از بلندگو ها صدای تکبیر بلند و دلمان روشن شد. گفتند هواپیمای امام در فرودگاه مهرآباد به زمین نشسته است.ورودشان به بهشت زهرا خیلی طول کشید.ما بعدها از تلویزیون دیدیم ان روز توی شهر چه خبر بوده.سیم کشی کرده بودند و بلندگو گذاشته بودند مردم شعار می دادند،تکبیر می گفتند.غلغله ای بود که نگو،ما هم مثل بقیه جمعیت،از ذوق نمی دانستیم چه کار کنیم. #ادامه_دارد....❣️ #شادی_ارواح_طیبه_شهدا_صلوات #شبتون_شهدایی💫 #مرکز_فرهنگی_خانواده_آ.شرقی 💞@MF_khanevadeh

📚#همسر_دوست_داشتنی ✍#مهدی_خدامیان_آرامی آیا می‌دانید که شما می‌توانید از همین کلمات برای ایجاد صمیمیّت بیشتر استفاده کنید. گلم! عزیزم! قلبم! قشنگم! عسلم! نازنینم! و ده‌ها کلمه قشنگ دیگر... شاید بگویی اگر من همسرم را با این نام‌ها صدا بزنم، او تعجب خواهد کرد. ولی شما شک نکنید، امتحان کنید! ص: ۶۷ بیا از امروز با خود عهد ببند و همسر خودت را با این نام‌های زیبا صدا بزن و آن گاه ببین که زندگی شما چقدر با صفاتر می‌شود و چقدر همسرت به تو عشق می‌ورزد. یادم نمی رود وقتی من ازدواج کرده بودم یکی از استادانم به من گفت: «می خواهم در اوّل زندگیت یک مطلبی را به تو یاد بدهم». من با خوشحالی تمام، سراپاگوش شدم تا سخن استاد خویش را به خاطر بسپارم. او به من گفت: «سعی کن در زندگی خود همواره همسر خود را "امانتِ خدا" صدا کنی». آری، همسر انسان امانت خداست و این فرموده حضرت علی (علیه السلام) می‌باشد. [۱] آیا فکر کرده ای که اگر همه مردان ما همسران خود را این گونه خطاب می‌کردند زنان جامعه ما، چه احساس افتخاری می‌کردند! ما هنگامی که همسر خود را این گونه صدا بزنیم ناخودآگاه متوجّه وظیفه سنگین خود می‌شویم که مبادا در نگهداری این امانت، کوتاهی بکنید ادامه دارد........ #مرکز_فرهنگی_خانواده_آ.شرقی 💞@MF_khanevadeh

📚#همسر_دوست_داشتنی ✍#مهدی_خدامیان_آرامی ۲. در یکی از شب‌های مهتابی زمانی که همسرتان اصلاً احتمالش را نمی دهد تلویزیون را خاموش کنید و به همسر خود بگویید می‌خواهم ساعتی در کنار تو و با ص: ۶۸ تو باشم. آنگاه با هم برخیزید و بیرون بروید و جای خلوتی را پیدا کنید و در زیر نور مهتاب با همسر خود قدم بزنید و خاطرات خوش زندگیتان را برای یکدیگر تعریف کنید. یک کار دیگر هم می‌توانید بکنید وقتی که باران می‌بارد با هم در زیر باران قدم بزنید زیرا موقع باران، آسمان با زمین عشق بازی می‌کند، البتّه مواظب باشید سرما نخورید!! ۳. لمس کردن و نوازش کردن یکی از مهم ترین نیازهای همسر شما است. برای همین فراموش مکن که او را در آغوش بگیری و دست خود را به دور شانه او حلقه بزنی. اگر به این کار عادت کنی زندگی زناشویی موفقی در انتظار توست. ۴. وقتی می‌خواهید از منزل خارج شوید سعی کنید با احساسی صمیمانه با همسر خود خداحافظی کنید. شما تصوّر کنید این بار آخری است که او را می‌بینید، پس او را ببوسید و از خانه خارج شوید. ۵. زمانی که به سفر می‌روید فراموش نکنید که برای همسر خود یک هدیه بخرید. این گونه به همسر خود می‌گویید که حتی زمانی که از او جدا بوده اید او را فراموش نکرده اید. این پیام برای همسر شما مهم تر است از هدیه ای که روی دست‌های شماست. برای همین تصمیم بگیر هرگاه به مسافرت می‌روی برای او هدیه ای هر چند کوچک خریداری کنی! ۶. حتما برای شما پیش آمده است که به خانه آمده اید و دیده اید که همسر شما به سردرد مبتلا شده است. شما چه کمکی به او می‌توانید بکنید؟ ادامه دارد...... #مرکز_فرهنگی_خانواده_آ.شرقی 💞@MF_khaneva