🔰 تقسیم کار آمریکا، اروپا و رسانه‌ها در نسل‌کشی غزه 🔸بیش از ۱۳ ماه (۴۱۱ روز) از جنگ غزه می‌گذرد. طی این مدت طبق آمارهای رسمی تعداد شهدا به بیش از ۴۴ هزار شهید و مجروحین نیز به بیش از ۱۰۳ هزار تن رسیده است. گزارش منابع معتبر پزشکی جهان مثل مجله پزشکی «لنست» نشان می‌دهد که تعداد شهدا بیش از ۲۰۰ هزار شهید است. 🔸این نسل‌کشی به قدری وجدان بشری را تکان داده است که برای اولین بار در تاریخ فلسطین بیش از ۹۵ درصد افکار عمومی جهانی(به گفته مرشایمر نظریه‌پرداز برجسته روابط بین‌الملل) با روایت فلسطین از جنگ همراهی کرده و جنایت‌های رژیم صهیونیستی را محکوم کردند. 🔸اما در این میان باید به این نکته بسیار مهم نیز اذعان کرد که در این نسل‌کشی رژیم صهیونیستی به هیج وجه تنها نبوده است و محوری شکل گرفته است که از این نسل‌کشی حمایت و آن را تسهیل کرده است. 🔸اسرائیل بدون حمایت سیاسی، نظامی، مالی، اطلاعاتی و دیپلماتیک دولت‌های غربی هرگز قادر نبود این نسل‌کشی گسترده را انجام دهد و قطع به یقین مسئولیت دولت‌ها غربی در تسهیل این نسل‌کشی قابل کتمان نیست و اگر زمانی دادگاهی بین‌المللی برای مجازات عاملان و حامیان این نسل‌کشی در حد دادگاه «نورنبرگ» پس از جنگ غزه شکل بگیرد در کنار نتانیاهو، وزیر جنگ کنونی و پیشین و ژنرال‌های ارتش اسرائیل مقامات غربی نیز مثل بایدن، هریس، جیک سالیوان، آنتونی بلینکن، اولاف شولتس‌، امانوئل ماکرون و... باید در دادگاه حضور داشته باشند و پاسخگوی این شراکت و حمایت از نسل‌کشی باشند. 🔸رسانه‌های جریان اصلی در غرب نیز طی ۱۳ ماه گذشته در تسهیل این نسل‌کشی نقش بسزا و غیرقابل کتمانی داشته‌اند. آنها تاریخ را از روز 7 اکتبر 2023(۱۵ مهر ۱۴۰۲) روایت کردند گویی این جنگ هیچ پیش‌زمینه‌ای نداشته است و نیروهای حماس دیوانه شده و ناگهان به سرشان می‌زند که به یک دولت دیگر حمله کنند. آنها پیش‌زمینه‌های این جنگ را از دید مخاطبان غربی خود پنهان کردند پیش‌زمینه‌هایی که قدمت آن به تاریخ تاسیس رژیم صهیونیستی برمی‌گردد آنها روایت نکردند که غزه طی ۱۵ سال گذشته به بزرگ‌ترین زندان روباز جهان تبدیل شده بود و این باریکه از زمین، هوا و دریا زیر شدیدترین محاصره رژیم صهیونیستی قرار داشت آنها در گزارش‌های خود به جنایت‌های روزانه ارتش اسرائیل در کرانه باختری و قدس اشغالی و اهانت‌های شهرک‌نشینان صهیونیست به مقدسات فلسطینیان اشاره‌ای نکردند. 🔸برخی از این رسانه‌ها پا را از کتمان حقیقت فراتر گذاشته وحتی خواستار کشتار بیشتر مردم فلسطین و لبنان نیز شده‌اند. در انفجار پیجر‌ها و بیسیم‌ها در لبنان برخی از این رسانه‌ها به صراحت از این جنایت که طی آن صدها زن و کودک لبنانی نیز مجروح و به شهادت رسیدند تمجید کردند. #نگاه https://kayhan.ir/001G5T @Kayhan_online

🔰 نخوت بالای دار! 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی 🔸امروز ۳۰ دسامبر است، روزی که زمین یکی از منفورترین اشخاص پُرنخوتِ تاریخ را بلعید! «صدام»، با عنوان رسمی رئیس‌جمهور پیشین عراق یا به تعبیر درست «دیکتاتور دیوانه بعثی»، (متولد ۸ اردیبهشت ۱۳۱۶ - معدوم ۹ دی ۱۳۸۵)، پس از محکومیت در دادگاه به اتهام جنایت علیه بشریت، از جمله کشتار ۱۴۳ نفر از مردم دجیل در سال ۱۳۶۱، بالاخره در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۵ (۳۰ دسامبر ۲۰۰۶) ساعت ۶:۰۷ به وقت محلی اعدام شد. 🔸مروری بر جنایات صدام کار بسیار راحتی است؛ این انبان به قدری پر است که با یک مُشت هم می‌توان فهرستی بلند از جنایات را از آن بیرون کشید! 🔸سقوط صدام و «معمر قذافی» نمونه‌هایی روشن از این حقیقت تلخ است؛ حکومت‌های آنان فروپاشید، اما در پی آن، کشورهایشان نیز به عرصه نزاع‌های داخلی، تجزیه و دخالت قدرت‌های خارجی بَدَل شد. این ویرانی‌ها نشان می‌دهد که استبداد نه‌‌‌تنها حکومت را نابود می‌کند، بلکه آینده ملت را نیز به تاریکی و آشوب می‌کشاند. #نگاه https://kayhan.ir/001GkW @Kayhan_online

🔰 حالا وقت محاکمه نتانیاهو است 👤 #سید_محمد_امین‌آبادی 🔸بر اساس کنوانسیون‌های ژنو سازمان‌های بشردوستانه مانند صلیب سرخ باید اجازه دسترسی به مناطق جنگی برای کمک به قربانیان را داشته باشند. این اصول در چهار کنوانسیون اصلی ژنو (1949) و پروتکل‌های الحاقی آن (1977 و 2005) تدوین شده‌اند و هسته اصلی حقوق بین‌المللی بشردوستانه را در زمان جنگ‌ها تشکیل می‌دهند. 🔻پرسشی که در این میان مطرح می‌باشد این است که رژیم اسرائیل به کدام یک از بندهای کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو در طول جنگ غزه احترام گذاشت یا آنها را رعایت کرد؟ 🔸تمامی جنایت‌های پیش‌گفته شده مسئولیت کیفری متوجه رژیم صهیونیستی و اعضای دولت و ژنرال‌های ارتش این رژیم می‌کند و مستوجب محاکمه در دادگاه‌های بین‌المللی است. بر همین اساس بود که دیوان کیفری بین‌المللی آذر‌ماه گذشته حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، را با دلیل «جنایت علیه بشریت» صادر کرد. 🔸آتش‌بس شاید پایان جنگ باشد اما آغازی برای محاکمه و پاسخگو کردن رژیم صهیونیستی در برابر نسل‌کشی خود در غزه نیز هست و زمان محاکمه و حساب‌کشی فرا رسیده است. #نگاه https://kayhan.ir/001HBh @Kayhan_online

🔰 میراث سیاه فرانسه در آفریقا و پیامدهای طبیعی آن 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی 🔸در یکی دو سال اخیر بسامد خبرهای «ضدفرانسوی» از قاره آفریقا بسیار بالا رفته است؛ از اخراج نظامیان فرانسوی تا ممنوعیت نوشتن به زبان فرانسوی در روزنامه‌ها، که اخبار آن‌ها را کم ‌و ‌بیش در همین صفحه روزنامه و جراید دیگر خوانده‌اید. اما آنچه باید مورد توجه قرار داد علتِ این امر است که آن را باید در تاریخ استعمارگری طولانی فرانسه در این قاره و دخالت‌های مخرب آن حتی در دوره پس از استعمارگری جست‌و‌جو کرد. در یادداشت پیش رو پرتوی بر تاریخ استعماری فرانسه و دخالت‌های آن در قاره آفریقا انداخته‌ایم. 🔸استعمار فرانسه در آفریقا و دیگر نقاط جهان نمونه‌ای از خشونت ساختاری و بهره‌کشی سیستماتیک است که اثرات آن تا قرن‌ها باقی مانده است. یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های این استعمار، الجزایر است که در سال ۱۸۳۰ تحت سلطه فرانسه درآمد. مردم الجزایر طی این دوران با سرکوب شدید و جنایاتی مانند کشتار، شکنجه، و تخریب مواجه شدند. «الکسی دو توکویل»، اندیشمند فرانسوی، در سفر خود به الجزایر در سال ۱۸۴۱ اذعان داشته است که تخریب روستاها، آتش زدن مزارع، و بازداشت غیرنظامیان بخشی از استراتژی جنگی فرانسه برای نابودی مقاومت مردم بوده است. 🔸افزون بر الجزایر، فرانسه در بسیاری از کشورهای آفریقایی سیاست‌های استعماری مشابهی را اجرا کرد. کشورهایی مانند مراکش، تونس، سنگال، ساحل‌عاج، مالی، نیجر، بورکینافاسو، گینه، بنین، توگو، چاد، گابن، کامرون، آفریقای مرکزی، و کنگو سال‌ها تحت سلطه فرانسه قرار داشتند. در این کشورها، فرانسه منابع طبیعی را به نفع خود استخراج کرد و مردم بومی را به ‌عنوان نیروی کار ارزان به کار گرفت. این سیاست‌ها نه‌تنها موجب فقر و نابرابری گسترده شد، بلکه ساختارهای سیاسی و اجتماعی این کشورها را نیز تضعیف کرد. حتی پس از استقلال این کشورها، فرانسه از طریق دخالت‌های سیاسی و حمایت از دولت‌های وابسته، نفوذ خود را حفظ کرد. 🔸در دوران معاصر نیز فرانسه نقش مخربی در آفریقا ایفا کرده است. یکی از نمونه‌های برجسته‌، حمله به لیبی در سال ۲۰۱۱ بود. با تشدید جنگ داخلی در لیبی، فرانسه به رهبری نیکلا سارکوزی از پیشگامان مداخله نظامی شد و حملات هوائی گسترده‌ای را به بهانه ایجاد منطقه پرواز ممنوع آغاز کرد. اگرچه هدف اولیه این حملات سرکوب نیروهای وفادار به معمر قذافی بود، اما در عمل، منجر به تلفات گسترده غیرنظامیان و ویرانی زیرساخت‌ها شد. فرانسه که پیش‌تر از حامیان قذافی بود، با مرگ او پرونده نفوذ دیرینه‌اش در لیبی را بست، اما این مداخله بی‌ثباتی بیشتری در منطقه ‌ایجاد کرد. 🔸مردم آفریقا امروز با تلاش برای بازسازی هویت ملی خود و کاهش وابستگی به فرانسه، می‌کوشند تا میراث استعماری را پشت سر بگذارند و آینده‌ای مستقل و عادلانه‌تر رقم بزنند. این اقدامات نشان از آگاهی جمعی درباره لزوم بازنگری در روابط با فرانسه دارد. #نگاه https://kayhan.ir/001HGl @Kayhan_online

🔰 رسوایی‌های اخلاقی بی‌پایانِ کلیسا بهانه‌ای برای تاخت‌و‌تاز به حقیقت «دین» 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی 🔸باز هم خبر‌هایی از رسوایی کلیسا مخابره می‌شود تا در عصری که جریان‌های الحادی در جهان مشغول ترکتازی هستند، ضربه دیگری بر اعتماد به نهاد کلیسا وارد شود و بار دیگر پرسش‌ها از مشروعیت این نهاد به میان کشیده شود. به این مسئله اگر وسیع‌تر بنگریم «دین» و «دینداران» را به طور کلی در مظان اتهام قرار می‌دهد؛ چراکه جریان‌های الحادی با استناد به همین موارد‌، دست به تعمیمی احمقانه می‌زنند و جامعه دینداران را متهم می‌کنند. 🔸این بار گزارش‌هایی از آلمان منتشر شده که نشان می‌دهد در طول دهه‌های گذشته، هزاران کودک و نوجوان قربانی آزارهای جنسی کشیشان و مقامات مذهبی شده‌اند. بررسی‌های اخیر نشان داده است که در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تاکنون، نزدیک به ۹۳۵۵ کودک در نهادهای وابسته به کلیسا قربانی سوءاستفاده‌های جنسی شده‌اند. 🔸از این تعداد، هزاران نفر به دست کشیشان و دیگر مقامات مذهبی مورد تعرض قرار گرفته‌اند. این در حالی است که چنین اخباری دیگر نه تعجب‌برانگیز است و نه غیرمنتظره؛ چرا که رسوایی‌های مشابهی در کشورهای دیگر مانند آمریکا، فرانسه، ایرلند، پرتغال و کانادا نیز افشا شده‌اند. کلیسای کاتولیک که خود را پرچمدار اخلاق و معنویت می‌داند، سال‌هاست که در برابر این حجم از فجایع سکوت کرده و در موارد بسیاری نیز تلاش کرده است با پنهانکاری، وجهه خود را حفظ کند. اما آیا دیگر می‌توان این آبروریزی‌های تاریخی را نادیده گرفت؟ 🔸کافی است نگاهی به پرونده‌های رسوایی اخلاقی کلیسا در کشورهای دیگر بیندازیم تا متوجه شویم این مشکل، نه یک مورد استثنایی، بلکه یک بحران ساختاری در نهادهای کلیسایی است. از جمله رسوایی‌های اخیر، گزارش تکان‌دهنده‌ای بود که از پرتغال منتشر شد؛ بر اساس تحقیقات یک کمیسیون مستقل، مقامات کلیسای این کشور از سال ۱۹۵۰ تاکنون نزدیک به پنج هزار کودک را مورد آزار قرار داده‌اند. 🔸افشای این رسوایی‌ها کلیسا را به چالش کشیده و چهره آن را در برابر جهانیان مخدوش کرده است. امروز دیگر هیچ عذرخواهی‌ای از سوی پاپ و دیگر مقامات کلیسا نمی‌تواند این فجایع را جبران کند. نهاد دینی که باید منادی اخلاق و عدالت باشد، خود به محلی برای پرورش مجرمان و پنهان کردن جنایات تبدیل شده است. #نگاه https://kayhan.ir/001HM6 @Kayhan_online

🔰 چرخه معیوب اسلام‌هراسی 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی 🔸«اسلام ‌هراسی» در غرب تاریخ طولانی و پیچیده‌ای دارد که به‌طور عمده در قرون وسطی با مواجهه مسیحیان و مسلمانان در جنگ‌های صلیبی آغاز شد. در این دوران، اسلام به عنوان یک تهدید دینی و فرهنگی در برابر مسیحیت دیده می‌شد و مسلمانان به عنوان دشمنان اصلی غرب معرفی می‌شدند. 🔸البته بارها گفته شده و باز هم باید گفت؛ اسلام ‌هراسی دیگر فقط یک موج رسانه‌ای یا واکنش هیجانی پس از یک حادثه تروریستی نیست، بلکه به سیاست رسمی بخشی از دولت‌های غربی بدل شده است. از همان روزهای پس از حملات مشکوک ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، موتور تولید نفرت علیه مسلمانان در رسانه‌ها، احزاب و سیاست‌های امنیتی غرب روشن شد و هنوز خاموش نشده است. 🔸نکته جالب و البته تأسف‌بار ماجرا این است که غرب، در حالی نقش مدعی عدالت و آزادی را بازی می‌کند که در همان لحظه، سیاست‌هایی را اجرا می‌کند که چیزی جز نقض آشکار حقوق اولیه دینی و مدنی شهروندان مسلمان نیست. کافی است به نمونه‌های اخیر نگاه کنیم؛ 🔻از طرح‌های محدودسازی حجاب در فرانسه گرفته تا فشارهای مضاعف بر پناهجویان مسلمان در «بریتانیا» و آلمان. این سیاست‌ها با ادعای دفاع از «ارزش‌های سکولار» یا «امنیت ملی» توجیه می‌شوند، اما نتیجه چیزی نیست جز دامن زدن به نفرت و جدایی و البته خوراک رساندن به جریان‌های افراطی. 🔸از سوی دیگر، این نوع سیاست‌ها فقط مسلمانان را آزار نمی‌دهد؛ بلکه نتیجه طبیعی‌اش بالا رفتن تنش‌های اجتماعی و فراهم شدن بستر برای تولد موج‌های خشن و رادیکال است. 🔸البته نباید از این نکته غافل شد که پس از حملات ۱۱ سپتامبر، تنها سیاستمداران و رسانه‌های راست‌گرا نبودند که از فضای اسلام‌ هراسی سود بردند، بلکه جریان‌های الحادی نیز فرصت را غنیمت شمردند تا به‌طور کلی موجودیت دین و ایمان به خدا را زیر سؤال ببرند؛ در واقع مسئله دیگر فقط اسلام نبود که کل دیانت بود. #نگاه https://kayhan.ir/001Hor @Kayhan_online

🔰 مروری بر ریشه‌های تروریسم به مناسبت سالروز عملیات تروریستی «۱۱ مارس» 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی 🔸حملات تروریستی ۱۱ مارس ۲۰۰۴ (۲۱ اسفندماه ۱۳۸۲) مادرید، که به «حملات ۱۱ مارس» نیز معروف است، یکی از وحشتناک‌ترین و عجیب‌ترین حملات تروریستی در تاریخ اروپا بود. در این روز، چندین بمب در قطارهای مسافربری در ساعات اوج شلوغی منفجر شد که نتیجه آن مرگ ۱۹۳ نفر و زخمی شدن بیش از ۲۰۰۰ نفر بود. 🔸این حملات به «القاعده» نسبت داده شد و مطابق نظر آنان که این حمله را کار القاعده دانستند نشان از گسترش توانایی‌های این گروه تروریستی در اجرای عملیات‌های پیچیده و هماهنگ در داخل کشورهای غربی داشت و همین ماجرا سرعتِ ماشینِ بی‌خردِ اسلام‌هراسی و مسلمان‌ستیزی را در غرب افزایش داد. این حمله را، که به تاریخ میلادیِ آن مصادف با امروز است، بهانه‌ای می‌کنیم برای بررسی ریشه‎‌های تروریسم در غرب آسیا در دوران معاصر. 🔸دخالت مستقیم آمریکا در افغانستان در دهه ۱۹۸۰ و حمایت از گروه‌هایی همچون مجاهدین افغان به یکی از مهم‌ترین نمونه‌های سیاست خارجی واشنگتن در دوران جنگ سرد تبدیل شد. پس از حمله شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹، آمریکا به رهبری رئیس‌جمهور وقت، «جیمی کارتر»، تصمیم به حمایت از «نیروهای مجاهد افغان» گرفت که در حال مبارزه با ارتش شوروی بودند. 🔸حمایت‌های تسلیحاتی آمریکا از کشورهایی مانند عربستان، که خود به ترویج نسخه‌ای از اسلام سلفی و وهابی پرداخته است، یکی از عوامل تقویت گروه‌های افراطی بوده است. (بگذریم از اینکه حالا این حکومت‌ها مشغول پوست‌اندازی‌ هستند و به ظاهر هم که شده مشغول تسویه‌حساب با گذشته وهابی‌مسلک خود!) 🔸در نهایت، باید گفت که سیاست‌های مبتنی بر استفاده از افراطی‌ها برای پیشبرد اهداف ژئوپلیتیکی در غرب آسیا نه‌تنها موجب تضعیف امنیت این منطقه شده است (آن‌طور که در برخی از مواقع آمریکایی‌ها و دیگر کشورهای غربی خواسته و می‌خواهند) بلکه تهدیدات فرامرزی جدیدی را به همراه داشته است. این گروه‌های تروریستی که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم از حمایت‌های غرب بهره‌برداری کرده‌اند، امروز تهدیدی جدی برای امنیت جهانی و خود غرب محسوب می‌شوند. #نگاه https://kayhan.ir/001HzB @Kayhan_online

🔰 نقش آژانس‌های توسعه در سیاست بین‌الملل 🔸آژانس‌های توسعه به‌ عنوان بازیگرانی کلیدی در عرصه بین‌المللی، نقش بسزایی در شکل‌دهی و تقویت قدرت نرم کشور متبوع خود ایفا می‌کنند. این سازمان‌ها با تمرکز بر ارتقای ارزش‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جذاب، بستری را فراهم می‌آورند تا نفوذ و اعتبار یک کشور در سطح جهانی افزایش یابد. 🔸این آژانس‌ها همچنین با حمایت از جوامع محلی زمینه را برای حضور اقتصادی و فرهنگی کشور خود در مناطق هدف فراهم می‌کنند که می‌تواند به گسترش بازارها و نفوذ سیاسی منجر شود. کشورهای مختلف با درک اهمیت نفوذ نرم، آژانس‌های همکاری و توسعه را تأسیس کرده‌اند. 🔸رژیم صهیونیستی نیز آژانس همکاری بین‌المللی توسعه (MASHAV) را در سال 1958 تأسیس کرد که پروژه‌های کشاورزی و آموزشی را در آفریقا و آسیا اجرا می‌کند و از آن برای ایجاد نفوذ و رهایی از انزوا و تطهیر جنایات خود استفاده می‌کند. 🔸نفوذ نرم به ‌عنوان راهبردی مؤثر نقش مهمی در سیاست خارجی کشورها ایفا می‌کند و آژانس‌های همکاری و توسعه ابزار اصلی اجرای آن هستند. این آژانس‌ها با اجرای پروژه‌های هدفمند از آموزش و بهداشت گرفته تا زیرساخت‌ها به گسترش نفوذ فرهنگی و اقتصادی کمک می‌کنند. با این حال موفقیت آنها به توانایی در پاسخگویی به نیازهای واقعی جوامع هدف و پرهیز از اهداف صرفاً سیاسی بستگی دارد تا از ادراک تبلیغاتی فعالیت‌هایشان جلوگیری شود. #نگاه https://kayhan.ir/001Ix9 @Kayhan_online

🔰 نقش آژانس‌های توسعه در سیاست بین‌الملل 🔸آژانس‌های توسعه به‌ عنوان بازیگرانی کلیدی در عرصه بین‌المللی، نقش بسزایی در شکل‌دهی و تقویت قدرت نرم کشور متبوع خود ایفا می‌کنند. این سازمان‌ها با تمرکز بر ارتقای ارزش‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جذاب، بستری را فراهم می‌آورند تا نفوذ و اعتبار یک کشور در سطح جهانی افزایش یابد. 🔸این آژانس‌ها همچنین با حمایت از جوامع محلی زمینه را برای حضور اقتصادی و فرهنگی کشور خود در مناطق هدف فراهم می‌کنند که می‌تواند به گسترش بازارها و نفوذ سیاسی منجر شود. کشورهای مختلف با درک اهمیت نفوذ نرم، آژانس‌های همکاری و توسعه را تأسیس کرده‌اند. 🔸رژیم صهیونیستی نیز آژانس همکاری بین‌المللی توسعه (MASHAV) را در سال 1958 تأسیس کرد که پروژه‌های کشاورزی و آموزشی را در آفریقا و آسیا اجرا می‌کند و از آن برای ایجاد نفوذ و رهایی از انزوا و تطهیر جنایات خود استفاده می‌کند. 🔸نفوذ نرم به ‌عنوان راهبردی مؤثر نقش مهمی در سیاست خارجی کشورها ایفا می‌کند و آژانس‌های همکاری و توسعه ابزار اصلی اجرای آن هستند. این آژانس‌ها با اجرای پروژه‌های هدفمند از آموزش و بهداشت گرفته تا زیرساخت‌ها به گسترش نفوذ فرهنگی و اقتصادی کمک می‌کنند. با این حال موفقیت آنها به توانایی در پاسخگویی به نیازهای واقعی جوامع هدف و پرهیز از اهداف صرفاً سیاسی بستگی دارد تا از ادراک تبلیغاتی فعالیت‌هایشان جلوگیری شود. #نگاه https://kayhan.ir/001Ix9 @Kayhan_online

🔰 دروغ‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل و ریاکاری غرب 🔸رژیم اسرائیل، مانند بسیاری از پروژه‌های استعماری دیگر، از طریق خشونت بنیان گذاشته شد و از آن زمان تاکنون برای اشغال سرزمین‌های عربی به استفاده از زور متکی بوده است. درک این واقعیت که بقای آن به داشتن نیروی نظامی برتر در منطقه‌ای خصمانه وابسته است، اسرائیل را بر آن داشت تا مدت کوتاهی پس از تأسیس در سال ۱۹۴۸، برنامه‌ای برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را آغاز کند. 🔸اسرائیل تا اواسط دهه ۱۹۵۰ با کمک فرانسه به‌صورت محرمانه ساخت یک رآکتور هسته‌ای بزرگ را آغاز کرده بود. اینکه این دو متحد بدون اطلاع دولت دوایت «آیزنهاور»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دست به راه‌اندازی برنامه‌ای برای تولید سلاح هسته‌ای زده بودند، به یکی از شکست‌های بزرگ (و شرم‌آور) دستگاه اطلاعاتی آمریکا بدل شد. 🔸در ژانویه ۱۹۶۷، شبکه «ان‌بی‌سی‌نیوز» آمریکا تأیید کرد که اسرائیل در آستانه دستیابی به توانایی هسته‌ای قرار دارد. تا آن زمان، مقام‌های آمریکایی می‌دانستند که اسرائیل به مرحله ساخت سلاح نزدیک شده و دیمونا در حال تولید پلوتونیوم با قابلیت ساخت بمب است. چند دهه بعد، در گزارشی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و به آمارهای سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا استناد داشت، نشریه «بولتن دانشمندان هسته‌ای جهان» فاش کرد که اسرائیل دست‌کم ۸۰ سلاح هسته‌ای در اختیار دارد و تنها قدرت هسته‌ای خاورمیانه محسوب می‌شود. پاکستان تا سال ۱۹۷۶ به سلاح هسته‌ای دست نیافت و در هر حال معمولاً جزو آسیای جنوبی به‌شمار می‌رود، نه خاورمیانه. رژیم اسرائیل تاکنون هرگز به‌صورت علنی به در اختیار داشتن چنین تسلیحاتی اعتراف نکرده است، اما همواره از اجازه دادن به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای بازدید از این سایت محرمانه خودداری کرده است. 🔸با این‌ حال، شواهد نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۱ یک «پروژه بزرگ» در دیمونا در جریان بوده و اسرائیل در آن زمان به‌طور فعال در حال گسترش تأسیسات تولید سلاح هسته‌ای خود بوده است. نبود بازرسی‌های سازمان ملل یا نهادهای دیگر از «دیمونا» باعث شده که هیچ‌گونه اذعان رسمی و علنی از سوی اسرائیل درباره زرادخانه هسته‌ای‌اش وجود نداشته باشد و در نتیجه، هیچ سازوکار پاسخگویی مشخصی نیز برای آن وجود ندارد. این پیشینه‌ سرشار از فریب و دروغ‌های آشکار، بمباران غیرقانونی تأسیسات ایران از سوی رژیم اسرائیل- به بهانه برنامه هسته‌ای ادعایی تهران- را به‌مراتب ریاکارانه‌تر جلوه می‌دهد. منبع: وب‌سایت آمریکایی کانترپانچ #نگاه https://kayhan.ir/001JRr @Kayhan_Online

🔰 نسل‌کشی در غزه بی‌تفاوتی ترامپ، سکوت استارمر، فریبکاری ماکرون 👤 #سید_محمد_امین‌آبادی 🔸تصاویر بالاخره در حال شکافتن مه غلیظ تبلیغات هستند. کودکان گرسنه، با دنده‌هایی بیرون‌زده زیر پوستی نازک، حالا به صفحه اول روزنامه‌هایی چون «دیلی‌اکسپرس» و «نیویورک‌تایمز» راه یافته‌اند. نهادهای امدادی اکنون همان چیزی را تکرار می‌کنند که فلسطینی‌ها ماه‌هاست فریاد می‌زنند: این یک بحران انسانی نیست. این قحطی، ساخته دست بشر است. این نسل‌کشی است و به صورت زنده در جهان پخش می‌شود. 🔸‌رهبران جهان آزاد با بی‌رحمی و آن‌هم در سه گویش مختلف به این نسل‌کشی واکنش نشان داده‌اند. 🔸جایی که ماکرون و استارمر همدستی خود را در زرورق دیپلماسی و واژه‌های نرم می‌پیچند، ترامپ آن را با صدای بلند و با وقاحت جلوی دوربین‌ها فریاد می‌زند. اما درون‌مایه یکی است: بی‌تفاوتی عامدانه و مشترک نسبت به جان فلسطینی، بی‌اعتنایی یکسان به رنج، و وحدتی تمام‌عیار در بی‌رحمی. منبع: میدل‌ایست‌آی #نگاه https://kayhan.ir/001KIu @Kayhan_Online

🔰 جنگ‌هایی که تمام نمی‌شوند! 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی امروز ۲۸ مرداد برابر با ۱۹ اوت مصادف است با سالروز... 🔸حمله به عراق در سحرگاه ۲۰ مارس ۲۰۰۳ (۲۹ اسفند ۱۳۸۱) با دستور مستقیم «جورج بوش»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، و حمایت نزدیک «تونی بلر»، نخست‌وزیر «بریتانیا»، آغاز شد، عملیاتی که با نام «شوک و وحشت» شناخته شد و طی آن هزاران موشک کروز و بمب هوشمند بر بغداد و شهرهای کلیدی عراق فرود آمد. 🔸بوش این جنگ را در چارچوب «جنگ با ترور» پس از حوادث ۱۱ سپتامبر توجیه کرد و مدعی وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق شد، هرچند هیچ‌گاه چنین سلاح‌هایی کشف نشد! سقوط سریع «صدام حسین»، دیکتاتور سوداییِ عراق، در‌آوریل همان سال، خلأ قدرت گسترده‌ای ایجاد کرد و زمینه را برای جنگ‌های فرقه‌ای، رشد گروه‌های تروریستی و تلفات سنگین غیرنظامیان عراقی فراهم ساخت که در سطور آتی به آن خواهیم پرداخت. 🔸تأثیرات سوء این جنگ همچنان باقی است؛ به‌ویژه این‌گونه جنگ‌ها که با هدف ساقط‌کردن ساختار سیاسی و نظامی یک کشور صورت می‌گیرد؛ باید گفت تا اطلاع ثانوی هیچ بیگانۀ متجاوزی آزادی و رفاه را برای کشوری به ارمغان نبُرده است، حتی اگر دیکتاتور سودایی آن کشور را نیز ساقط کرده باشد! 🔸از دل این وضعیت، شورش‌های خونین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، جنگ‌های فرقه‌ای در بغداد و شهرهای جنوبی، و در نهایت ظهور گروه‌های افراطی همچون «القاعده عراق» و بعدها «داعش» در سال ۲۰۱۴ سر برآورد. پیامدهای این جنگ داخلی گسترده که میلیون‌ها آواره، صدها هزار کشته و ویرانی زیرساخت‌های عراق را در پی داشت، هنوز نیز پایان نیافته و حتی با وجود اعلام شکست نظامی داعش، ناامنی‌های مزمن، کشمکش‌های سیاسی و تداوم حضور نیروهای آمریکایی نشان می‌دهد که سایه جنگ ۲۰۰۳ همچنان بر سر عراق سنگینی می‌کند. 🔸فرجام تلخ چنین جنگ‌هایی ریشه در ماهیت مداخله‌گرانه و بیرونی آن‌ها دارد؛ زیرا معمولاً با شعارهایی همچون «آزادی» یا «دموکراسی» آغاز می‌شوند، اما در عمل (جدا از این‌که متجاوزان دغدغه آن شعارها را ندارند و فقط منافع خود را جست‌و‌جو می‌کنند) بدون شناخت عمیق از ساختارهای اجتماعی، تاریخی و فرهنگی کشورِ هدف پیش می‌روند و با برهم‌زدن نظم موجود، شکاف‌های قومی، مذهبی یا قبیله‌ای را تشدید می‌کنند. 🔸از سوی دیگر، مردم محلی اغلب این مداخلات را نه «آزادسازی»، بلکه «اشغال» می‌دانند و همین امر مقاومت و خشونت را تشدید می‌کند. در نتیجه، به‌جای ثبات و توسعه، جنگ‌های طولانی داخلی، بی‌اعتمادی به نهادهای خارجی و ویرانی اقتصادی برجای می‌ماند؛ و این همان چرخه‌ای است که باعث می‌شود پایان رسمی جنگ‌ها هرگز به معنای پایان واقعی بحران نباشد. #نگاه https://kayhan.ir/001KOb @Kayhan_Online