❌ مدافعین امام زمان(عج)
✅پرسش:
🔰من شنيدم در آخرالزمان بر اثر امتحانات الهي خيلي از مردم ريزش ميکنند.
پس اگه اين جوريه چه کسايي از امام زمان عج دفاع ميکنند.
يا همين آدما به خاطر راهي که رفته اند پشيمون شده و به سپاه امام مي پيوندند؟
✍️پاسخ:
✅درست است که در فتنه هاي آخر الزمان بسياري از مردم گرفتار شده و به منحرف مي شوند ولي با ظهور امام زمان(عج) و بر پايي حکومت عدل مهدوي اکثر انسان ها اين عدالت و حکومت را پذيرفته و به آن حضرت ايمان مي آورند البته بايد توجه کرد: ياران حضرت را سه گروه تشكيل ميدهند:
1.📌 313 نفر ياران خاص كه در ابتداي ظهور خدمت حضرت اجتماع ميكنند؛
2.📌 لشكر و گروه ده هزار نفري كه با اجتماع آنان خروج صورت ميپذيرد(نعماني، بيتا: ص307).
3. 📌عموم شيعيان و ارادتمندان كه در طول حركت امام مهدي(ع) به ايشان ملحق ميشوند.
👈اين سه دسته در زمان هاي مختلف به حضرت مي پيوندند آن 313 نفر در لحظات ابتدايي به امام ملحق شده و به عنوان فرماندهان و واليان حکومت حضرت در خدمت و در دفاع حضرت حضور دارند.
💠 بعد از اين که قيام حضرت علني شد آن 10 هزار نفر به حضرت مي پيوندند و در ادامه مسير قيام عموم شيعيان به عنوان ياران حضرت به آن حضرت ملحق مي شوند
🔹و آنگاه که حکومت مهدوي مستقر شد و مردم جهان به حضرت ايمان آوردند آنها نيز در اين مسير به ياري حضرت مي پردازند.
📎 #مهدویت #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl
🔎📖🔍 🔎📖🔍
✅پرسش:
💢آيا شانس يک واقعيت است،يا يک امر خرافي است؟مثلا فردي که در هيچ قرعه کشي اي برنده نميشود آيا ميتوان گفت که از شانس بد اوست؟
✍️پاسخ:
✅ اصل واژه "شانس"، فرانسوي و به معناي فرصت است.
👈اما در ميان مردم شانس عموماً از رويدادي تعبير مي شود که علت آن معلوم نبوده، لذا وقوع آن رويداد به شانس نسبت داده مي شود. پس اگر مقصود از شانس تحقق پديده اي بدون علت است، بي شک در فلسفه اسلامي و بر اساس دلايل قطعي مردود است. [1]
🔹 اگر چه ما اين علل را نمي شناسيم، ولي اگر پرده از روي علل برداشته شود خواهيم ديد که هيچ چيز اتفاقي وجود ندارد.
🔸خوش شانسي و بدشانسي بيشتر از آنچه معلول علت هاي ناشناخته باشد، دستاورد تفکر و انديشه هر شخص درباره خويشتن است و کسي که به هر دليل خود را بدشانس مي داند، طبيعتا عملي متناسب با آن بروز مي دهد.
🔻البته، گاهي در ميان مردم، شانس به مقدرات الاهي اطلاق مي گردد؛ مثلاً به کسي که وضع مالي خوبي دارد و معمولاً در کارهاي اقتصادي سود مي کند مي گويند خوش شانس است.
✍️براي تحليل اين مطلب بايد با نگاهي گسترده تر به عوامل پديده ها نگريست و علاوه بر فعاليت هاي ظاهري شخص به شرايط روحي و معنوي فرد و حتي تأثير نسل هاي گذشته و تأثير دعا و نفرين ديگران در زندگي فرد و ديگر عوامل آشکار و پنهان در همواري يا ناهمواري زندگي توجه نمود، اگر منظور از شانس اين معنا باشد، ريشه در روايات و آيات دارد و از نظر دين اين مسئله قابل قبول است. [2]
☘️خداوند مي فرمايد: "خداوند بعضى از شما را بر بعضى ديگر از نظر روزى برترى داد ...". [3]
🍃امام علي (ع) مي فرمايد: "خداوند روزي ها را مقدر فرمود و آنها را زياد و کم به صورت عادلانه تقسيم نمود، تا از اين طريق سپاس گذاري و شکيبايي توانگر و تهي دست را به آزمايش گذارد". [4]
✍️حال اگر شانس را به معناي منفي آن؛ يعني بدون علت بودن حادثه ها گرفتيم مي توان گفت: بعضي از علل روي آوردن مردم به استفاده از اين گونه واژه ها از اين قرار است:
1.📌 وجود بي عدالتي هاي اجتماعي و ظلم و عدم تناسب بين استحقاق و مناصب و مواهب. مردم وقتي اين موارد را مي بينند که داراي علل غير واقعي است، همه را مربوط به شانس مي دانند.
2. و📌جود روحيه راحت طلبي در ميان جامعه و توجيه بهره مندي افراد خاص به شانس و اقبال، عده اي که کمتر به فکر تلاش و سعي در رسيدن به اهدافشان هستند و خواستار زود نتيجه دادن اعمالشان هستند، وقتي که مي بينند به زودي به بهره اي نمي رسند، بهره مندي ديگران را از مواهب و مناصب با انتساب به شانس و اقبال توجيه مي کنند.
3.📌 تبليغات حکومت هاي جبار نيز در رواج اين تفکر در ميان مردم نقش دارد، آنان با اين گونه توجيهات مي خواهند به حکومت رسيدن خود و استمرار آن را به سرنوشت و شانس خود گره بزنند تا جلوي اعتراضات و شورش هاي مردمي را بگيرند. [5]
♻️اما در منطق قرآن تلاش و کوشش انسان براي رسيدن به آمال و نعمت هاي الاهي و مادي داراي جايگاه ويژه اي است.
🔅خداوند مي فرمايد: "براستي خداوند سرنوشت قوم و ملتي را تغيير نمي دهد، تا آن که آنان آنچه در ضميرشان هست تغيير دهند". [6]
🔹اما تفاوت فاحش انسان ها در بهره مندي از اين مواهب بستگي به توفيق خداوند، استعدادهاي متفاوت، زمينه هاي روحي و اجتماعي متفاوت در افراد و ديگر عوامل مؤثر دارد.
✍️البته، چنين نيست که هر کس که بهره اي از بهره هاي دنيوي داشته باشد، به خاطر استحقاق او و يا سعي و تلاش و يا به خاطر توفيق خداوند باشد، بلکه ممکن است چه بسا با ظلم و بي عدالتي به دست آمده باشد که از نظر دين ناپسند و مردود است.
📚پی نوشت:
[1] مطهري، مرتضي، بيست گفتار، ص 80 – 83.
[2] براي آگاهي بيشتر، نک: نقش انسان در بدست آوردن روزي، سؤال 109 (سايت: 967).
[3] نحل، 71: "و الله فضل بعضکم علي بعضٍ في الرزق".
[4] نهج البلاغه، خ 91.
[5] مطهري، مرتضي، حماسه حسيني، ج 1، ص 362.
[6] رعد، 11؛ نک: ترجمه الميزان، ج 11، ص 427 – 426.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl
💠 رویگردانی از خدا
♨️سوال:
🔰خدا در #قرآن ميفرمايد هر کس از ياد من روي گردان شود زندگي سختي خواهد داشت ولی آدمهايي رو ميبينيم که گناه مي کنند و غرق در نعمت هستند !!
✍️پاسخ:
✅(وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمی) [1]؛ «و هر کس از یاد من روی گرداند، پس حتماً زندگی (سخت و) تنگی برای اوست؛ و او را روز رستاخیز نابینا گرد میآوریم»
📎درباره این که معیشت ضنک (تنگ) به چه مناست مفسران نظراتی مطرح کردهاند از جمله علامه طباطبایی میفرماید:
🔅 و اگر فرمود: کسی که از ذکر من اعراض کند «معیشتی ضنک» یعنی تنگ دارد، برای این است که کسی که خدا را فراموش کند، و با او قطع رابطه نماید، دیگر چیزی غیر دنیا نمیماند که وی به آن دل ببندد، و آن را مطلوب یگانه خود قرار دهد، در نتیجه همه کوششهای خود را منحصر در آن کند و فقط به اصلاح زندگی دنیایش بپردازد، و روز به روز آن را توسعه بیشتری داده، به تمتع از آن سرگرم شود، و این معیشت، او را آرام نمیکند، چه کم باشد و چه زیاد، برای اینکه هرچه از آن به دست آورد به آن حد قانع نگشته و به آن راضی نمیشود و دائماً چشم به اضافهتر از آن میدوزد، بدون اینکه این حرص و تشنگیش به جایی منتهی شود.
🔹 پس چنین کسی دائماً در فقر و تنگی به سر میبرد و همیشه دلش علاقهمند به چیزی است که ندارد، صرف نظر از غم و اندوه و قلق و اضطراب و ترسی که از نزول آفات و روی آوردن ناملایمات و فرارسیدن مرگ و بیماری دارد، و صرف نظر از اضطرابی که از شر حسودان و کید دشمنان دارد، پس او علیالدوام در میان آرزوهای بر آورده نشده، و ترس از فراق آنچه بر آورده شده به سر میبرد.
🔅در حالی که اگر مقام پروردگار خود را میشناخت و به یاد او بود و او را فراموش نمیکرد، یقین میکرد که نزد پروردگار خود حیاتی دارد که آمیخته با مرگ نیست و ملکی دارد که زوالپذیر نیست و عزتی دارد که مشوب با ذلت نیست و فرح، سرور، رفعت و کرامتی دارد که هیچ مقیاسی نتواند اندازهاش را تعیین کند و یا سر آمدی آن را به آخر برساند، و نیز یقین میکند که دنیادار مجاز است و حیات و زندگی دنیا در مقابل آخرت پشیزی بیش نیست، اگر او این را بشناسد دلش به آنچه خدا تقدیرش کرده قانع میشود و معیشتش هرچه باشد به رایش فراخ گشته، دیگر روی تنگی و ضنک را نمیبیند(ترجمه المیزان، ج 14، ص 316.
💠 #تفسیر_نمونه:
🔹گاهی تنگی معیشت به خاطر این نیست که درآمد کمی دارد، ای بسا پول و درآمدش هنگفت است، ولی بخل و حرص و آز زندگی را بر او تنگ میکند نه تنها میل ندارد در خانهاش باز باشد و دیگران از زندگی او استفاده کنند، بلکه گویی نمیخواهد آن را به روی خویش بگشاید، به فرموده علی(ع) «همچون فقیران زندگی میکند و همانند اغنیاء و ثروتمندان حساب پس میدهد». (تفسیر نمونه، ج13، ص: 328.)
✍️ #شهید_مطهری می گوید:
🔅ومَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً)؛ آن کسی که از یاد ما اعراض میکند، معیشت سخت و تنگی پیدا میکند. با اینکه لازمه در یاد خدا نبودن این نیست که اسباب و وسایل مادی زندگی انسان (مثل قرض و بیپولی) انسان را تحت فشار قرار بدهد، ولی انسان از ناحیه درون تحت فشار قرار میگیرد برای اینکه چیزی را دارد که مطلوب واقعیاش نیست و از مطلوب واقعی چیزی در آن وجود ندارد. (مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج 4، ص 653.)
🔹سختی که در آیه مطرح شده فقط سختی مادی نیست بلکه مطلق است و میتواند شامل دو نوع سختی مادی و روحی باشد. بلکه میتوان گفت سختی و راحتی مسألهای روحی و روانی است که ارتباط صددرصدی با سختی و راحتی جسمی ندارد.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl
🔹 #سوال_دینی | امکان #توبه بعد از ظهور امام زمان؟!
✅پرسش:
💢مگر نمی گویند امام مهدي عج که بيایند ميخواهند مردم را هدايت کنند؛ پس چرا ميگویند بعد از ظهور هيچ توبه اي پذيرفته نيست؟ مگر نمی گویند تا قبل از مگر، هر زمانی که واقعا توبه کنی و پیشمان شوی، خداوند می بخشد؟
✍️پاسخ:
✅چنين ادعايي باطل است چه کسي گفته است بعد از ظهور حضرت توبه پذيرفته نيست؟ همانطور که شما گفتيد تا قبل از مرگ توبه پذيرفته است حتي اگر بعد از ظهور حضرت حجت (ع) باشد به شرط آنکه با شرايط آن باشد
☘️ بله توبه کساني که تنها از باب ترس از جان بخواهند توبه کنند پذيرفته نيست به اين معنا که آنها تمام راه هاي پيش روي خود را بسته ببينند و راهي جز توبه نداشته باشند در حقيقت اين توبه، توبه ي واقعي نيست بلکه توبه ي ظاهري و تاکتيکي است و هر زمان که شرايط براي آنها عادي شود به همان کارهاي گذشته ي خود که دشمني و مبارزه با امام زمان (ع) است بر مي گردند پس اين توبه هيچ ارزشي ندارد.
🌸توبه زماني پذيرفته است و ارزش دارد که راه هاي ديگر باز باشد و او با اختيار خود نه از روي اکراه و ترس از مرگ بخواهد توبه کند چنانکه خداوند در قرآن کريم به اين مطلب اشاره مي فرمايد "وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى? إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ? أُولَ?ئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا؛
💥 پذيرش توبه براى کسانى نيست که پيوسته مرتکب گناهان مى شوند تا هرگاه که مرگ به سراغ يکيشان بيايد ( آثار آن را مشاهده کند) بگويد: اکنون توبه کردم، و نيز براى کسانى نيست که در حال کفر مى ميرند. آنانند که عذابى دردناک برايشان آماده کرده ايم. (نساء: 18)
📎 #مهدویت 📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl
سوال دینی | تقدیر و سرنوشت انسان؟!
♨️ سوال: تقدیر و سرنوشت انسان بدست کیست؟
✍️ پاسخ:
✅ سرنوشت انسان با دست او رقم میخورد و همو است كه با استفاده از آزادی و اختیار خویش آینده خود را میسازد. مشیت الهی بر این تعلق گرفته كه انسان كارهای خود را با حریت و انتخاب انجام دهد، یعنی انسان طبعاً و ذاتاً در انتخاب و گزینش و یا ترك و رها كردن كاملاً آزاد است و دست او در فعل و ترك هر كاری كاملاً باز میباشد.
🔰 سرنوشت انسان توسط خداوند این گونه رقم خورده كه هر انسانی با اختیار و اراده خود، راه سعادت و خوشبختی یا شقاوت و بدبختی را انتخاب كند.
♻️ انسان در اثبات این حالت درونی یعنی اختیار داشتن در انجام و ترك كارهای خود به دلیل و گواهی خرد و وجدان خود به چیز دیگری نیاز ندارد، زیرا هر فردی در عین میل و علاقه به انجام عملی، خود را بر ترك آن توانا میبیند. هم چنین است عكس آن. اگر در كارهای خود مانند: خوردن، آشامیدن، خوابیدن، راه رفتن، مطالعه كردن، حرف زدن و... دقت كنید به روشنی و با عمق جان مییابید كه در كارهای خود كاملاً آزادید و عاملی از درون یا بیرون شما را مجبور نمیكند.
💠 قرآن در تأیید داوری فطرت و حكم خرد، آزادی انسان را زیربنای تشریع دانسته و سرنوشت آدمی را در دست خود میداند: "وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى؛[۱] بر آدمی جز نتیجه تلاش وی چیزی نیست". نیز میفرماید: "كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ؛[۲] هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. ". در آیه دیگر به بیان رساتر فرمود: "مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَآءَ فَعَلَيْهَا وَمَا رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ؛[۳] هر كس كار نیكی انجام دهد، به سود خود انجام داده و هر كس كار بد انجام داده است، بر زیان خود او میباشد و خدای تو بر بندگان ستم نمیكند".
💢 از نظر قرآن و عقل، انسان سرنوشت خود را با دست خویش تعیین میكند. این مطلب با علم خدا به این كه عاقبت انسان چگونه خواهد شد، نیز انسان چه كارهایی را انجام خواهد داد ناسازگار نیست، زیرا علم خدا در مورد انسان بدین گونه است كه خدا میداند انسان با اختیار خود چه كارهایی را انجام میدهد و چه كارهایی را ترك میكند. به بیان دیگر علم الهی تعلق گرفته به فعل انسان با شرط اختیار، یعنی خداوند از پیش (ازل) میداند كه انسان با اختیار خود كار خاصی را انجام میدهد، یا آن را با اختیار خود ترك میكند. نیز معلوم است كه این گونه علم تأثیری در معلوم (كار انسان) ندارد، یعنی این گونه نیست كه بگوییم چون خدا میداند انسان در فلان روز نماز میخواند، نماز خواندن از روی اجبار باشد، بلكه بدین نحو است كه خدا آگاه است انسان در فلان روز با اختیار خود نماز خواهد خواند.
🔹 برای روشن شدن مطلب مثالی میزنیم: شما در كنار خانواده خود نشستهاید، سفره انداخته و غذاهای لذیذ در سفره چیده شد و همه آماده خوردن شدند. در این جا میدانید اعضای خانواده غذا خواهند خورد.
👈 آیا این كه قبلاً آگاه بودید و به غذا خوردن اعضای خانواده علم پیدا كردید تأثیری در خوردن آنها دارد؟ مسلّماً نه.
🗞برای آگاهی بیشتر از مسئله، كتاب انسان و سرنوشت استاد شهید مطهری را مطالعه فرمایید.
📚منابع:
[۱]. نجم(۵۳) آیه ۳۹.
[۲]. مدثّر (۷۴) آیه ۳۸.
[۳]. فصلت (۴۱) آیه ۴۶
📎 #اعتقادی
🌐 منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl
♨️سوال:
🔰تکلیف افراد عقب مانده ذهنی در قیامت چیست؟
✍️پاسخ:
✅اگر این فرد واقعا خوب و بدش را نمی فهمد خدا از او تکلیفی نمی خواهد و در قیامت با لطف خود با او برخورد می کند.
👈اما اگر برخی از چیز ها را می فهمیده (خوب و بد و زشت و زیبا) ولی نه کامل، خدا با همین احکام عقلی و فطری که می فهمیده از او بازخواست می کند.
👈در خصوص این افراد و این که سرنوشت این ها در قیامت چگونه است و چگونه و به چه قاعده ای برای آن ها جایگاه و مقام آخرتی تعیین می گردد، از دیرباز بحث های گوناگونی در بین اندیشمندان وجود داشته و در کتاب های اعتقادی به آن ها پرداخته شده است.
👈از نظر عقل و نقل، این گونه افراد چون از ادراک متناسب و قابل قبول که شرط هر تکلیف و مسئولیتی است، بی بهره اند، در دنیا هم تکلیفی بر عهده آنان نیست. در نتیجه، گناهی برای آنان ثبت نمیشود و عقوبت و مجازات هم نمیشوند و بر همین اساس سوال و جواب قبر و مانند آن در خصوص ایشان بی معناست.
👈اما در مورد جایگاه اخرویشان نظرات گوناگونی ارائه شده از جمله آنکه اگر از خانوادهای مسلمان باشند، به دنبال پدر و مادر خویش - شاید به عنوان پاداش و مایه خوشحالی ایشان - به بهشت خواهند رفت. اما اگر وابسته به کفار و ظالمان باشند، به واسطه قصور ادراکی خود، در قیامت عذاب نخواهند شد.
👈در برخی منابع آمده است: علم آن را به خدا واگذارید؛ یعنی درباره آن سؤال نکنید؛ خدا بهتر میداند با آن ها چه کند.[۱]
👈در برخی روایات در باره اطفال شیعیان آمده است که در عالم برزخ فاطمه زهرا (س) آنان را تربیت میکند.[۲] ذکر شده که حکم دیوانگان، مانند اطفال است.[۳] البته در پاره ای از روایات نیز ذکر شده که این افراد به شکل خاصی در قیامت مورد آزمون قرار می گیرند تا وضع تسلیم یا متمرد بودن آن ها در برابر تکالیف الهی معین باشد. بعید نیست متناسب با وضع آخرت و میزان ادراکات آن ها در آن جهان آزمونی از ایشان گرفته شود.
💢در حدیثی زراره از امام باقر (ع)نقل میکند: «وقتی قیامت میشود، خداوند با پنج دسته بحث میکند:
👈طفل کسی که در دوران فترت بمیرد؛ کسی که در زمان پیامبر ابله باشد (سبک عقل)؛ دیوانهای که عقل نداشته باشد و بالأخره کر و لال.
🔹همه آن ها بر خدا اعتراض و یا عرض میکنند: تقصیری نداشتیم. اگر حجت داشتیم، اطاعت میکردیم. خداوند فرشتهای را میفرستد و آتشی آماده میکند. سپس به آن پنج گروه میگوید: خداوند به شما امر فرموده است داخل آتش شوید. هر کدام از آن ها پذیرفتند و داخل آتش شدند. خداوند آتش را بر آنها سرد و خنک میکند و از سوختن نجات شان میدهد؛ ولی عده ای که نپذیرفتند، به سوی آتش جهنّم سوق داده میشوند».[۴]
📚پی نوشت:
۱- کافی، نشر دار الکتب لاسلامیه، تهران، ۱۳۸۰ ق، ج ۳، ص ۲۴۸
۲- همان، ج ۵، ص ۲۸۹ و ج ۶، ص ۲۲۹
۳- کافی، ج ۳، ص ۲۴۸
۴- رعد (۱۳)، آیه ۱۷
📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🆔 @M_HazratAbolfazl