#خواص_بی_خاصیت ابومُطَرِّف، سلیمان‌ بن صُرَد بن جَوْن خُزاعی، از اصحاب پیامبر بود؛ در زمان امام علی علیه السلام در رکاب حضرت بود و اقداماتی داشت، اگرچه در بعضی مواضع دچار تردید شد و اقدامات درست را انجام نداد. مثلا بنابر قول مشهور در جنگ جمل شرکت نکرد (وقعة صفّین، ص ۶). پس از صلح امام حسن علیه السلام و بیعت مردم عراق با معاویه، سلیمان که از بزرگان عراق محسوب می‌شد و از این صلح ناخشنود بود، نزد امام رفت و او را خوارکننده مؤمنان خواند و امام را به شدت سرزنش کرد (بلاذری، ج ۲، ص ۴۵۷). پس از شهادت امام حسن علیه السلام، شیعیان کوفه در خانۀ سلیمان، که در آن زمان شیخ‌الشیعه به‌شمار می‌رفت، جمع شدند و در نامه‌ای به امام حسین، شهادت امام حسن علیه السلام را تسلیت گفتند. او از پیشگامان نهضت نامه‌نگاری و دعوت از امام حسین علیه السلام است. اما مسلم را آن گونه که باید، یاری نکردند! مثل حبیب بن مظاهر تلاش نکرد که به قیام بپیوندد؛ اگر او و چهار هزار نفری که توبه کردند و قیام توابین را تشکیل دادند، به کربلا آمده بودند، اصلاً کربلا، کربلا نمی‌شد. چقدر این صحنه امروز آشنا است!! برخی از افراد نام آور اصولگرا و کسانی که در زمان آرامش و امنیت، فدایی رهبری بودند، الان در میدان نیستند؟ برخی از بزرگان حوزه به سکوت فرو رفته اند؟ آیا منتظر هستند که مسلم را یاری نکنند تا حسین به میدان بیاید؟!! مقاله «بررسی علت عدم حضور سلیمان بن صرد در کربلا» را در اینجا👈 (لینک مقاله)مطالعه کنید. نویسندگان مقاله: عبدالرضا عرب ابوزیدآبادی. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith