eitaa logo
علوم و معارف حدیث
1هزار دنبال‌کننده
656 عکس
239 ویدیو
220 فایل
امام رضا: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا. رحمت خدا بر کسی که نام و یاد ما را زنده کند. کانال علوم و معارف حدیث، بستری جهت نشر معارف حدیثی اهل‌بیت علیهم‌السلام است. @amirmam
مشاهده در ایتا
دانلود
امام باقر علیه السلام فرمودند ما مِن إنسانٍ یَطعَنٌ فی عَینِ مُومِنٍ إلّا مات بِشَرّ میتَةٍ و کانَ قمِناً أن لا یَرجِعَ إلَی خَیرٍ. هر که پیش روی مومنی به او طعنه زند ، مرگ بدی در انتظار اوست و سزاوار است روی خیر و سعادت را نبیند. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 361 @MaarefHadith
معاویه بن عمار گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: رَجُلٌ رَاوِیَهٌ لِحَدِیثِکُمْ یَبُثُّ ذَلِکَ إِلَى النَّاسِ وَ یُسَدِّدُهُ‏ فِی قُلُوبِ شِیعَتِکُمْ وَ لَعَلَّ عَابِداً مِنْ شِیعَتِکُمْ لَیْسَتْ لَهُ هَذِهِ الرِّوَایَهُ أَیُّهُمَا أَفْضَلُ قَالَ الرَّاوِیَهُ لِحَدِیثِنَا یَبُثُّ فِی النَّاسِ وَ یُسَدِّدُهُ‏ فِی قُلُوبَ شِیعَتِنَا أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ مردیست که از شما روایت بسیار نقل کند و میان مردم انتشار دهد و آن را در دل مردم و دل شیعیانتان استوار کند و شاید عابدى از شیعیان شما باشد که در روایت چون او نباشد کدامیک بهترند؟ فرمود: آنکه احادیث ما را روایت کند و دلهاى شیعیانمان را استوار سازد از هزار عابد بهتر است‌. 📚بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّى الله علیهم، ج‏1، ص7. @MaarefHadith
عَنْ عَلىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام قالَ: اِنَّ لِسـانَ ابْنِ آدَمَ يُشْـرِفُ عَـلى جَميعِ جَوارِحِهِ كُلَّ صَباحٍ فَيَقُـولُ: كَيْفَ اَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَكْتَنا، وَ يَقُولُونَ: اَللّهَ اَللّهَ فـينا وَ يُـناشِـدُونَهُ وَ يَـقُولُونَ: اِنَّـما نُـثابُ وَ نُعـاقَبُ بِـكَ. ▫️امام زين العابدين عليه السلام: هر بامداد زبان آدميزاد بر ديگر اعضايش توجه مى كند و مى گويد: چگونه هستيد؟ حالتان چطور است؟ آنها مى گويند: اگر تو ما را رها كنى خوبيم، خدا را خدا را نسبت به ما بياد آور و او را به خدا قسم مى دهند و مى گويند: پاداش و كيفر ما تنها بخاطر توست. الکافی، ج۳، ص۱۱۷. @MaarefHadith
پيامبر صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏ آله : إِنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لَا يُكَفِّرُهَا صَلَاةٌ وَ لَا صَدَقَةٌ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا يُكَفِّرُهَا قَالَ الْهُمُومُ فِي طَلَبِ الْمَعِيشَة بعضی از گناهان به وسیله نماز و صدقه هم آمرزیده نمی شوند. سوال شد یا رسول الله!پس چه چیز موجب آمرزش آن است؟ فرمود : جدیت و تلاش در طلب معیشت 📚مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏۱۳، ص ۱۳ @MaarefHadith
امام صادق علیه السلام فرمودند مَنْ قَالَ كُلَّ يَوْمٍ أَرْبَعَمِائَةِ مَرَّةٍ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ رُزِقَ كَثِيراً مِنْ عِلْمٍ أَوْ كَثِيراً مِنْ مَالٍ هر کس دو ماه متوالی هر روز چهارصد مرتبه این ذکر را بگوید علم بسیار یا مال بسیار به او عنایت می شود أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مِنْ جَمِيعِ ظُلْمِي وَ جُرْمِي وَ إِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ. 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏84، ص: 20 @MaarefHadith
چقدر این روایت زیبا است در حدیثی از امام على(ع) نقل شده که فرمود: إذا شابَ العاقِلُ شَبَّ عَقلُهُ، إذا شابَ الجاهِلُ شَبَّ جَهلُهُ. خردمند چون پیر شود، خِردش جوان مى گردد و نادان چون پیر گردد، نادانى اش جوان مى شود. 📚 غرر الحكم و درر الكلم، ص: 295 @MaarefHadith
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أكثِرْ مِن الطَّهورِ يَزِدِ اللّه ُ في عُمرِكَ ، و إنِ استَطَعتَ أن تَكونَ بِاللَّيلِ و النَّهارِ على طَهارَةٍ فافعَلْ ؛ فإنَّكَ تَكونُ إذا مُتَّ علَى الطَّهارَةِ شَهيدا پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فراوان وضو بگير تا خداوند عمر تو را زياد گرداند. اگر توانستى شب و روز با طهارت باشى اين كار را بكن ؛ زيرا اگر در حال طهارت بميرى، شهيد خواهى بود. 📚 الأمالي للمفيد، ص60 @MaarefHadith‌
قال رسول الله صلى الله عليه و آله : إنِ استَطَعتَ أن تَكونَ أبَدا على وُضوءٍ فافعَلْ ؛ فإنّ مَلَكَ المَوتِ إذا قَبَضَ رُوحَ العَبدِ و هُو على وُضوءٍ كُتِبَ لَهُ شَهادَةٌ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر مى توانى دائم الوضو باشى چنين باش؛ زيرا ملك الموت هرگاه جان بنده را بگيرد و او وضو داشته باشد، برايش شهادت نوشته شود. 📚كنز العمّال : 26065. @MaarefHadith‌
مَنْ قَالَ إِذَا أَصْبَحَ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ اَلْعالَمِين َقَدْ أَدَّى شُكْرَ يَوْمِهِ وَ مَنْ قَالَهَا إِذَا أَمْسَى فَقَدْ أَدَّى شُكْرَ لَيْلَتِهِ. امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه هنگامه سپيده دمان چهار بار«الحمد لله رب العالمين»گويد، بي گمان سپاس آن روز را به جاي آورده است. و هر كه در شامگاهان آن را بگويد، سپاس آن شب را به جاي آورده است 📚 ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ج 2، ص 13 @MaarefHadith
قالَ الْحُسَيْنُ عليه السلام: لَوْلا ثَلاثَةٌ ما وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأْسَهُ لِشَىْ ءٍ: اَلْفَقْرُوَ الْمَرَضُ وَالْمَوْتُ. امام حسين عليه السلام فرمود: اگر سه چيز نبود انسان در مقابل هيچ چـيز سر فرود نمى آورد: ۱ ـ فقر و تنگدستى ۲ ـ بيـمارى ۳ ـ مـرگ. 📚نزهة الناظر، ص 80. @MaarefHadith
ْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ ع قَالَ: ثَلَاثٌ دَرَجَاتٌ وَ ثَلَاثٌ كَفَّارَاتٌ وَ ثَلَاثٌ مُوبِقَاتٌ «1» وَ ثَلَاثٌ مُنْجِيَاتٌ فَأَمَّا الدَّرَجَاتُ فَإِفْشَاءُ السَّلَامِ وَ إِطْعَامُ الطَّعَامِ وَ الصَّلَاةُ بِاللَّيْلِ وَ النَّاسُ نِيَامٌ وَ الْكَفَّارَاتُ إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ فِي السَّبَرَاتِ «2» وَ الْمَشْيُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَى الصَّلَوَاتِ وَ الْمُحَافَظَةُ عَلَى الْجَمَاعَاتِ وَ أَمَّا الثَّلَاثُ الْمُوبِقَاتُ فَشُحٌّ مُطَاعٌ وَ هَوًى مُتَّبَعٌ وَ إِعْجَابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ وَ أَمَّا الْمُنْجِيَاتُ فَخَوْفُ اللَّهِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ وَ الْقَصْدُ فِي الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ كَلِمَةُ الْعَدْلِ فِي الرِّضَا وَ السَّخَطِ امام باقر (ع) فرمود: سه چيز باعث بالا رفتن درجه است و سه چيز موجب كفاره گناه و سه چيز كشنده است و سه چيز نجات بخش. اما موجبات درجات: آشكار سلام دادن و اطعام كردن و در دل شب كه مردم بخواب‏اند نماز خواندن است و اما كفاره‏ها در هواى سرد وضوى كامل ساختن و براى اداى نمازهاى شبانه روزى گام برداشتن و بنماز جماعت مواظبت نمودن ميباشد. و اما آن سه كه كشنده است بخلى است كه در وجود انسانى حاكم و فرمانروا باشد و هواى نفسى كه از آن پيروى شود و خود پسندى است. و اما چيزهاى نجات بخش: در پنهان و آشكار از خداوند ترسيدن و در حال ثروتمندى و تهى دستى ميانه‏روى كردن و در حال رضا و خشم سخن بعدالت گفتن است‏ 📚 الخصال، ج‏1، ص: 84 @MaarefHadith‌
در روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده است: «إنَّ العَبدَ لَیشرِفُ عَلى حاجَهٍ مِن حَوائِجِ الدُّنیا، فَیذکرُهُ اللّهُ مِن فَوقِ سَبعِ سَماواتٍ، فَیقولُ: مَلائِکتی إنَّ عَبدی هذا قَد أشرَفَ عَلى حاجَهٍ مِن حَوائِجِ الدُّنیا؛ فَإِن فَتَحتُها لَهُ فَتَحتُ بابا إلَى النّارِ، ولکنِ ازووها عَنهُ فَیصبِحُ العَبدُ عاضّا عَلى أنامِلِهِ، یقولُ: مَن سَبَقَنی؟ مَن دَهانی؟ وما هِی إلّا رَحمَهٌ رَحِمَهُ اللّهُ بِها؛ همانا بنده در آستانه رسیدن به حاجتى از حاجت هاى دنیا قرار مى گیرد؛ امّا خداوند از فراز هفت آسمان، یاد او مى کند و مى فرماید: «فرشتگان من! این بنده ام به حاجتى از حاجت هاى دنیا نزدیک شده است. اگر آن را برایش بگشایم، درى به سوى آتش گشوده ام. پس، آن را از او دور کنید. بنده انگشت حسرت مى گزد و مى گوید: چه کسى بر من [در رسیدن به آن حاجت] پیشى گرفت؟ چه کسى به من نیرنگ زد؟ در صورتى که این، جز یک لطف نیست که خداوند در حقّ او نموده است.» 📚 حلیه الاولیاء، ج7، ص208. @MaarefHadith