۶) و سلام بفرست بر اصل قرآن و فصل آن /که مقصود محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین هستند/ و در برابر آنان عبد محض و تسلیم و بدون اراده باش.

۷) هرکسی که در غیر حُبّ آنها خود را در ذمّه خداوند رحمن درآورد و به اندازه ذره ای از محبت غیر آنها در دل راه دهد، او محقَّقاً گمراه شده و مُنکر نعمت #ولایت آنان گردیده، و در این انکار خود نعمتهای پروردگارش را از دست داده است.

۸) پس محبت به آنها محبت به خداوند است و در این صورت تو خود را در پناه حُبّ خداوند درآور!

۹) و درباره #قرآن کوتاهی مکن و آنرا از روی لهو و لعب قرائت منمای و در معانی آن دقت کن تا بواسطه دقت در قرآن به بالاترین ذروه از از قلل مجد و شرف نایل آیی.

۱۰) و در هر حال بر تو باد که #ذکر و #یاد_خدا، و مبادا کوتاهی کنی در قرائت #قرآن و ذکر پروردگار؛ و هیچگاه در این مورد عذر نیاور که چگونه و چه مقدار به یاد او باشم /یعنی اشتغال به امور دنیوی و تراکم شواغل و مشاغل تو باعث نشود که در این دو مهم سُستی و تکاهل ورزی و آنرا بعنوان عذر برای خویش تلقّی نمایی.

۱۱) این ماهها (رجب، شعبان، رمضان) قُرُقْگاههای خداوند است؛ پس در قُرقگاه داخل شو؛ اما حرمت آنرا پاس بدار و آنها را معظم داشته و ملتزم به رعایت آداب آن باش. #ادب