حکایت سینماتوگراف ۲ 🔰 از ماجرائی عادی به سرگذشتی حیرت‌انگیز 👤 #سعید_مستغاثی 🔸نکته مهم دیگر انیمیشن «شاهزاده روم» پرداختن به روایتی کمتر گفته شده از ارتباط حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با یکی از مهم‌ترین حواریون حضرت عیسی مسیح یعنی «پطرس» یا همان «شمعون» بود. 🔸سازندگان انیمیشن «شاهزاده روم»با هوشمندی و بهره‌گیری از روایات مستند و معتبر، ملیکا یا شاهزاده روم را از همان روزهای شاهزادگی در قلمرو بیزانس، سرگشته و جست‌وجوگر به دنبال سرنوشتی تاریخی نشان دادند که علی‌رغم نامزدی برای یکی از فرماندهان سپاه روم، دست تقدیر الهی، وی را از ازدواج تحمیلی نجات داده و به سوی ایفای نقشی مهم در تاریخ بشریت رهنمون کرد. یک کاراکتر کارتونی در شکل و شمایل پروانه، در طی نیمه نخست «شاهزاده روم»، راهنمای ملیکا بود. همان پروانه‌ای که در نخستین نمای فیلم، ظاهر شده و سپس ما را به همراه خود به درون ماجرا می‌برد. 🔸گرافیک و طراحی چشم نواز این صحنه‌ها، به خوبی می‌توانست مخاطب را جذب حکایت جاری بنماید. همچنین رابطه ندیمه شاهزاده و دختر بچه کوچکش (که از شخصیت‌های سمپاتیک اثر محسوب می‌شد) با شاهزاده که در زمان حساس نیز وی را از مهلکه آتش جنگ نجات دادند، از دیگر محورهای دراماتیک و پیش برنده حکایت محسوب شدند. 🔸یکی از مهم‌ترین وجوه موفقیت انیمیشن «شاهزاده روم»، روایتی از تاریخ اسلام و زندگی ائمه اطهار (علیهم‌السلام) و به خصوص ولادت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان یکی از پوشیده‌ترین و در حقیقت شگفت انگیزترین روایات شیعه بود که شاید بسیاری از آن اطلاع نداشتند. روایتی که پیوند حیرت انگیزی مابین اسلام و مسیحیت ایجاد کرده و به نحوی موید بازگشت حضرت عیسی مسیح (علیه‌السلام) بهنگام ظهور و قیام مهدی صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و در کنار ایشان است. 🔸شاید اگر از ابتدا در تبلیغات انیمیشن «شاهزاده روم» بر حکایت ولادت امام زمان (علیه‌السلام) تاکید می‌شد، مخاطب بسیار بیشتری جذب فیلم شده و فروش آن به دو تا سه برابر میزان کنونی می‌رسید ولی این غافلگیری دلچسب، خاطره‌ای ماندنی برای تماشاگر سینمای ایران خلق کرده است. 🔸پس از انیمیشن سینمایی «شاهزاده روم»، فیلم انیمیشنی بلند دیگری به نام «فیلشاه» بازهم براساس یک قصه جذاب و ساختاری استاندارد توسط‌هادی محمدیان و دوستانش درباره ماجرای حمله سپاه ابرهه به مکه در زمان ولادت حضرت محمد صلی الله علیه و آله ساخته شد و سپس باب ساخت این نوع انیمیشن‌های بلند سینمایی باز شد که از آن جمله می‌توان به «فهرست مقدس» درباره اصحاب اخدود و قصه قرآنی آنها ساخته محمد امین همدانی، «رهایی از بهشت» ساخته علی نوری اسکویی درباره شهید چمران، «جنگ خلیج‌فارس 2» اثر فرهاد عظیما درباره جنگ آینده ایران و آمریکا و... اشاره کرد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FtH @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب-بخش هشتاد و پنجم 🔰 می‌خواهید هویدا هم برگردد؟!/حکایت سینماتوگراف۲ 👤 #سعید_مستغاثی 🔸به دنبال تجلیل و تقدیر از دو هنرپیشه دوران شاهنشاهی (نصرت الله وحدت و ناصر ملک مطیعی) در جشن منتقدان تئاتر سال ۱۳۹۴ که ۲۹ مردادماه برگزار شد (و گفته شد تصادفی و خودسرانه بوده!) و پس از آن، دعوت رسمی سازمان سینمایی از همان هنرپیشه فیلمفارسی‌های شاهنشاهی به جشن این سازمان برای روز سینما، در ادامه این سلسله نامبارک، پوری بنایی، یکی دیگر از به اصطلاح هنرپیشگان فیلمفارسی که کارنامه بازیگری‌اش تطهیر ناشدنی است، در شب جشن به اصطلاح منتقدان سینمای ایران در ۱۰ آبان مورد تجلیل قرار گرفت! 🔻معلوم نیست در این سینمایی که اهالی آن مدام از نابودی و ورشکستگی‌اش دم می‌زنند و مرتبا بدهکاری‌ها و قرض و قوله‌هایشان را به رخ می‌کشند، این همه جشن و مراسم و بزرگداشت چه معنا و مفهومی دارد؟! 🔸در کمال شگفتی مجری مراسم یاد شده هنگام تعریف از پوری بنایی، با اشاره به نقش مهم چنین افرادی در سینمای ایران، گفت: «...کیست که یادش برود که چه کسانی این راه را هموار کردند؟!! ممنونیم که تشریف آوردید و دعوت ما را پذیرفتید خانم پوری بنایی...» 🔸یاللعجب! کاش جناب مجری توضیح می‌داد شخص یاد شده با کدام آثارش راه سینمای امروز ایران را هموار کرده است؟!! با فیلم‌هایی همچون: «خانم دلش موتور می‌خواد» یا «قربون زن ایرونی» و یا «یک خوشگل و هزار مشکل» چنین راهی را برای این سینما هموار کرده یا با فیلم‌هایی مانند «نانجیب» و «زن یکشبه» و «خوشگذران» و یا با «علی سورچی» و «قصاص» و «گلنسا در پاریس»؟!! 🔸آیا منظور مجری از هموار شدن راه امروز سینمای ایران از طریق فیلم‌های فوق‌الذکر، ساخت خیل به اصطلاح فیلم‌های مملو از خیانت و سیاهی و بحران‌های خانوادگی و روابط غیر اخلاقی مثلثی و مربعی و ذوزنقه‌ای است که فضای سینما را پرکرده بود؟! پس بیهوده نبود که این سینما (به جز مواردی معدود) به هیچ صراطی با گفتمان انقلاب اسلامی و ارزش‌های دینی و ملی این مردم کنار نمی‌آمد! 🔸نقل است در روزهای نخست پس از پیروزی انقلاب که نزد حضرت امام خمینی (رحمه الله علیه) وساطت ابقای برخی عوامل و سرسپردگان شاه را می‌کردند، امام با شوخی و مطایبه فرمودند «می خواهید اصلا بگوییم هویدا هم سرکارش برگردد؟!!» #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Fxx @Kayhan_online

چهل و سومین جشنواره فیلم فجر - ۶ 🔰 باور کنید که از مردم نفرت دارند! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در فیلم مستندی که رادیو فردا به نام «عیار تنها» در سال ۱۳۹۹ درباره بهرام بیضایی ساخت، او به صراحت مردم ایران را متهم به سانسور و فشار بر خودش، فیلم‌ها، خانواده، خاندانش و بهائیان کرد. در بخشی از آن فیلم، راوی از سانسور و فشار در ایران پرسید: «این ماجرائی که می‌گویید مال سانسور دولتی بعد از انقلاب است؟» و بیضایی پاسخ داد: «نه نه نه، مردم»! 🔸بیضایی سپس به محوریت مردم ایران در این سانسور‌ اشاره کرد و ناخودآگاه به مردمی بودن حکومت جمهوری اسلامی اذعان نمود. بیضایی گفت: «... سانسور ایران فقط سانسور حکومتی نیست، این حکومت از درون این جامعه درآمده، این سانسور در این جامعه است و این جامعه، این حکومت را می‌سازد و در نتیجه سانسور خودش را از طریق حکومت اعمال می‌کند...». 🔸این خشم بیضایی از مردم، آنگاه بیشتر توی ذوق زد که راوی درخواست کرد شرح سانسورهایی که بر او رفته را شرح دهد و بیضایی اذعان کرد‌، برای اینکه شرح سانسورهایی که در زندگی‌اش وجود داشته را بازگوید، باید از کودکی خود شروع کند، از بدو تولد و در هر مرحله‌ای آن را توضیح دهد. سپس این‌چنین آغاز کرد: 🔻«... (سانسور در زندگی من) از همان روز یا نیمه شبی که به دنیا آمدم و‌گریه می‌کردم (شروع شد)، احتمالاً برای همین‌گریه می‌کردم.... از وقتی خودم را شناختم با رفتارهای غیرمعمول (مردم) با خودم رو‌به‌رو شدم، چه به‌خاطر عقاید پدر و مادرم و چه به‌خاطر رنگ چشمم و چه به‌خاطر نوع حرف زدنم و چه منطق حرف زدنم، چه اینکه درس دوست نداشتم و سینما را دوست داشتم... یعنی کسی که عین ما نباشد، سؤال می‌شود برای ما.» 🔸این حجم نگاه بدبینانه و نفرت‌آور در فیلم‌های بیضایی نیز وجود داشت و بیش از همه در فیلم «باشو غریبه کوچک» (که برخلاف آنچه مشهور شد و شاید باعث تاخیر نمایش آن گردید)، فیلمی ضد جنگ نبود بلکه اثری ضد مردم بود. او در آن فیلم نگاهی از بالا، متفرعن و متکبرانه به مردم داشت که همه آنها (حتی شخصیت اصلی‌اش یعنی نایی هم در ابتدا) نفهم و بی‌شعور و نژادپرست نشان داده می‌شدند که حتی نمی‌دانستند رنگ سیاه پوست بدن باشو با شستن و صابون از بین نمی‌رود! 🔸این نگاه نفرت‌آور و متفرعن و نژادپرستانه را می‌توان در بسیاری از آثار سینمای موسوم به روشنفکری یا در واقع شبه روشنفکری یافت، دورانی بود که اساساً به طبقات پایین جامعه توجهی نداشتند و همه قصه‌ها و ماجراهای آنان در شمال شهر و به اصطلاح میدان ونک به بالا می‌گذشت و وقتی هم کمی از نوک دماغشان را بیشتر نگاه کردند، نگرشی بعضاً طبقاتی و توهین‌آمیز نسبت به طبقه فرودست و متبلور ساختن همه صفات نیک در طبقه فرادست داشتند. 🔸اینک در همین جشنواره هم شاهد آثاری از این دست هستیم؛ مثلا در فیلم «رها»‌، نمونه‌ای از طبقه فرودست وجود دارد که هر آنچه شارلاتانیسم و دروغ و دزدی و بزه است از آنها، از صدر تا ذیل‌شان و از پدر و مادر تا بچه‌هایشان برمی‌خیزد. در مقابل، افراد متعلق به طبقه پولدار و فرادست، مورد ظلم طبقه فرودست قرار گرفته، اموالشان توسط آنها غارت شده و خودشان نیز ضربه خورده و دخترشان به کما رفته است. حتی در پایان کار نیز به دلیل ساده و صادق بودنشان، بازهم فریب فرودستان و این بار مادر خانواده آنان را می‌خورند!! https://kayhan.ir/001HQ6 @Kayhan_online