انصاف می‌دهم که لطیفان و دلبران بسیار دیده‌ام، نه بدین لطف و دلبری

زُنّار بود هرچه همه عمر داشتم الّا کمر که پیش تو بستم به چاکری

از شرم چون تو آدمی‌ای در میان خلق انصاف می‌دهم که نهان می‌شود پری!

شمشیر اختیار تو را سر نهاده‌ام دانم که گر تنم بکشی، جان بپروری

ای مدعی! گر آنچه مرا شد تو را شود بر حال من ببخشی و حالت بیاوری ..

صید اوفتاد و پای مسافر به گل بماند هیچ افتدت که بر سر افتاده بگذری؟!

صبری که بود مایۀ سعدی، دگر نماند ‹سختی مکن که کیسه بپرداخت مشتری(:›

•سعدی !

یه صلوات برای من میفرستی مومن؟

#قرار سی و نهم 100 صلوات هدیه به شهدای غیرت(:💚″

اگر هرکس قبل اینکه پاشو از خونه بذاره بیرون، مردم کوچه و خیابونو مثل برادر و خواهر و پدر و مادر خودش میدونست اینقدر براحتی حق پامال نمیشد و باطل دندون تیز نمی‌کرد .. از ماست که بر ماست؛