میشود از غم دیدارِ تو تا آخر مرد ..

با شوق اعماق روز دحوالارض رو دیدم که نوشته بود: گرفتن روزه در این روز ثواب هفتاد سال عبادت داره. توی دلم گفتم خب عالی شد روزه میگیرم فردا رو .. الان که اذان وگفتن یادم اومد باید دارو بخورم چند بار توی روز و نمیتونم روزه بگیرم<<< فقط حسرت دارم الان. ای کسانی که فردا روزه می‌گیرید، مرا نیز دعا کنید:).

یه نفر که امروز به نیابتمون بره زیارت امام رضا و یه زیارت امین الله بخونه چی؟ اونم نداریم🚶🏻.

چهل روز تا تو:)؛ روز ششم به نیتِ شهید مجید شهریاری🫀!

آقا امیرالمومنین‌علیه‌السلام: " الفِکر فی العَواقب " #اندیشیدن به عاقبت؛ انسان را از هلاکت نجات میدهد! @allaviaat | غررالحکم،حدیث۵۷۷۱

اینجا محشره؛ پره از حرفای حضرتِ پدر:)

خدایا از جهل؛ پناهنده‌ی تو می‌شویم. نجاتمان ده:)

کلمات ، درد دارند. باعثِ خون‌ریزی درونی می‌شوند و زخم های ناشی از کلماتِ بدون فکر ، هیچ گاه التیام نخواهد یافت ؛

چهل روز تا تو:)؛ روز هفتم به نیتِ شهید مصطفی احمدی روشن🫀!

-

• نقص در معرفتِ ماست نگارا وَر نه ؛ نیست بی‌مصلحتی حکمِ خداوندِ حکیم :) • طبق معمول در کوچه پس کوچه‌های دنیای‌ مجازی در حال قدم زدن بودم که خبری چشم هایم را میخکوب به صفحه‌ی موبایل کرد. با دیدن آن خبر درد چون درختی تنومند ریشه در وجودم دواند و ناخودآگاه چشمانم از دیدن، قالب تهی کرد. به گوشه‌ای کز کردم و مثل همیشه در لا به لای افکارم چادری زدم و ساکن شدم. شرح آن خبر به این صورت بود: «زن نیشابوری به دلیل سقط جنین غیرقانونی فوت کرد؛ متاسفانه این بانوی باردار ۳۰ ساله که دو فرزند دارد برای سقط فرزند سوم خود با مراجعه به مراکز غیرقانونی و مصرف قرص پرخطر در منزل خود فوت کرده است.» به این فکر می‌کردم که شاید اگر تیتر خبر با عنوان ″مادری که قاتل فرزندش بود″ به چشممان می‌خورد، قبل از خواندن خبر می‌گفتیم چه مادرِ بی رحمی بوده که جرعت ریختن خون عزیزش را کرده. اصلا شاید از همین رو نوشته اند زن جوان! چرا که از مادر بر نمی‌آید چیزی جز محبت و مهربانی:)′ اصلا مگر می‌شود خدایی دست به کشتن مخلوقش بزند؟ شاید با خواندن این خبر همه بگویند:بیچاره زَنَک جوان!‌چقدر آرزو داشته. یا اگر خیلی خوشبینانه بخواهیم بگوییم؛ میگویند: ما حق قضاوت نداریم و زندگی هرکس به خودش مربوط است. مشکل همینجاست؛ اینکه هربار با هزاران شیوه‌ی بشر دوستانه ادعای انسانیت می‌کنیم و بعد در برابر مرگ کودکِ بی دفاعی که به دست زن جوانی که از قضا مادر بوده، سکوت اختیار می‌کنیم و اسمش را میگذاریم فرهنگ″. همه چیز را با عقلِ ناقصِ خود می‌سنجیم و گمان می‌کنیم طفلی که از لحاظ فیزیکی کمی با ما فرق دارد حق زندگی ندارد، بماند که بسیاری از این کودکان قربانی مثل همه‌ی من و شما حق حیات دارند و چه بسا همان کسانی هستند که قرار است چون ادیسون، بشر را از تاریکی جهل نجات دهند. کارمان این است که همیشه ادعا کنیم و با ادعاهایمان گوش فلک را کر کنیم! برای روضه‌ی طفل شش ماهه‌ و تیری که بر گلویش اصابت کرده، گریه می‌کنیم و درباره‌ی کودکی که درون شکم مادر کشته شده، میگوییم حق دخالت و قضاوت نداریم. انسان های بی رحمی هستیم که خدا مدال اشرف مخلوقات بودنش را به‌ناممان زده و گاهی از حیوانات و نباتات نیز پست تر می‌شویم. اما من دختری هستم که همه او را با ویژگیِ بچه دوستی میشناسند؛ نمی‌توانستم سکوت کنم در برابر قتلی که روزانه چون طناب داری راه نفس هزاران طفل بی دفاع را می‌گیرد و هیچ‌کس ذره ای عین خیالش نیست! باید می‌نوشتم؛ از خبری که چند روزی‌ست افسار افکارم را در دست گرفته و چون پیله ای بال پروازم را زندانی کرده. باید می‌نوشتم؛ از قتلی که روزانه بدست هزاران زن جوان که از قضا مادر هستند رخ می‌دهد و هیچ‌کس حق اظهار نظر درباره‌ی آن را ندارد. و چه رنج است برایم، که در دنیایی نفس می‌کشم که مادر قاتلِ فرزندِ بی گناه و بی دفاعش شده و هیچ‌کس لب به سخن گفتن درباره‌اش باز نمی‌کند. و براستی تقاصِ جهل بشر را چه کسی می‌دهد؟ نمی‌دانم. الهی خود باز کن گره‌ی کور جهل را از طناب افکارِ ما؛ [ #زینبِ‌بهار| برای کسانی که قبل از مردن، در دنیای کوچک رحم مادرشان می‌میرند؛ برای نوزادانی که قربانی شدند بدست خودخواهی؛ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ ]